Με την εμετική της ανάρτηση, η "Πίτσα-Χατ" του Ισραήλ, αναρωτήθηκε γιατί ο Μαρουάν Αλ Μπαργκούθι άραγε δεν σπάει την απεργία τρώγοντας πίτσα. Φυσικά, η ειρωνεία της εταιρίας δεν δική της έμπνευσης. Αποτελεί συνέχεια του προπαγανδιστικού πολέμου που έχει εξαπολύσει η ισραηλινή κυβέρνηση ενάντια στην απεργία των χιλιάδων Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων. Κορύφωση του αόρατου αυτού πολέμου, υπήρξε ένα δήθεν "βίντεο" που δείχνει τον Μπαργκούθι να τρώει... γλυκά. Το βίντεο φυσικά αναπαράχθηκε από όλα τα "έγκριτα διεθνή ΜΜΕ", τα οποία διακριτικά πήρανε αποστάσεις από την χοντροκομμένη προπαγάνδα βάζοντας απλώς κάποια... εισαγωγικά στον τίτλο τους. Τέτοια "εγκυρότητα".
Την σκυτάλη πήρε η εταιρία πίτσας. Είναι από αυτές τις εταιρίες που δήθεν "δεν ασχολούνται με την πολιτική". Αν μη τι άλλο, ίσως πρόκειται για μια πρωτοποριακή "διαφημιστική τακτική": ειρωνεύεται έναν λαϊκό αγωνιστή, που είναι φυλακισμένος εδώ και χρόνια, για την ηγετική συμμετοχή του στην πρώτη και δεύτερη Ιντιφάντα. Και μάλιστα την στιγμή που μπαίνει στην τρίτη εβδομάδα απεργίας πείνας σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης. Ίσως οι φιλόδοξοι μάνατζερ της εταιρίας σκέφτηκαν ότι "αρνητική διαφήμιση δεν υπάρχει". Ίσως η φίρμα της εταιρίας τους ταξιδέψει ανά τον κόσμο με αυτόν τον τρόπο.
"Ήμουν μόνο 15 ετών όταν φυλακίστηκα για πρώτη φορά. Ήμουν μόλις 18 ετών όταν ένας ισραηλινός ανακριτής με ανάγκασε να ανοίξω τα πόδια μου, ενώ στεκόμουν γυμνός στο δωμάτιο ανάκρισης, και με χτύπησε στα γεννητικά μου όργανα. Λιποθύμησα από τον πόνο και έπεσα κάτω, με αποτέλεσμα ένα σημάδι στο μέτωπό μου που έμεινε για πάντα. Αργότερα ο ανακριτής με χλεύασε, λέγοντάς μου ότι πρέπει να μείνω ανίκανος, αφού άνθρωποι σαν εμένα γεννούν μόνο τρομοκράτες και δολοφόνους.
Λίγα χρόνια αργότερα, ενώ βρισκόμουν και πάλι σε ισραηλινή φυλακή κάνοντας απεργία πείνας, γεννήθηκε ο πρώτος μου γιος. Αντί για γλυκά που συνήθως μοιράζουμε για να γιορτάσουμε μια τέτοια είδηση, μοίρασα αλάτι στους άλλους κρατούμενους. Όταν ήταν σχεδόν 18 ετών, κι εκείνος με τη σειρά του, πέρασε τέσσερα χρόνια σε ισραηλινές φυλακές.
Ο πρωτότοκος από τα τέσσερα παιδιά μου είναι τώρα ένας άντρας 31 ετών. Ωστόσο, εγώ είμαι ακόμα εδώ, αγωνιζόμενος για την ελευθερία μαζί με χιλιάδες άλλους κρατούμενους, μαζί με τα εκατομμύρια των Παλαιστινίων και μαζί με πολλούς υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο. Το θέμα με την αλαζονεία των κατακτητών και καταπιεστών, και των υποστηρικτών τους, είναι ότι δεν καταλαβαίνουν αυτή τη μοναδική αλήθεια: ότι οι αλυσίδες μας θα σπάσουν πριν σπάσουμε εμείς, επειδή είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης να απαιτεί την ελευθερία ανεξάρτητα από το κόστος."
Μαρουάν Αλ Μπαργκούθι, "Γιατί κάνουμε απεργία πείνας"
Μόνο που αυτό που δεν σκέφτηκαν οι εμπνευστές της καμπάνιας αυτής, είναι ότι και για την απεργία πείνας δεν υπάρχει "αρνητική διαφήμιση". Έστω και με αυτόν τον τρόπο, οι "ιδιοφυείς" αυτοί διαφημιστές, διέδωσαν ότι υπάρχει μια σημαντική απεργία πείνας Παλαιστίνιων κρατούμενων, αλλά και το ίδιο το όνομα Μπαργκούθι σε όλη την Γη. Σπάζοντας την φίμωση και τον μιντιακό αποκλεισμό που με κόπο οι ίδιοι είχανε επιβάλλει, με τα χιλιάδες πλοκάμια που διαθέτει ο σιωνισμός παγκόσμια.
Κρίμα, τόσος κόπος των πρεσβειών και των μυστικών υπηρεσιών, να πηγαίνει χαμένος με τέτοιες βλακώδεις ενέργειες.
Την σκυτάλη πήρε η εταιρία πίτσας. Είναι από αυτές τις εταιρίες που δήθεν "δεν ασχολούνται με την πολιτική". Αν μη τι άλλο, ίσως πρόκειται για μια πρωτοποριακή "διαφημιστική τακτική": ειρωνεύεται έναν λαϊκό αγωνιστή, που είναι φυλακισμένος εδώ και χρόνια, για την ηγετική συμμετοχή του στην πρώτη και δεύτερη Ιντιφάντα. Και μάλιστα την στιγμή που μπαίνει στην τρίτη εβδομάδα απεργίας πείνας σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης. Ίσως οι φιλόδοξοι μάνατζερ της εταιρίας σκέφτηκαν ότι "αρνητική διαφήμιση δεν υπάρχει". Ίσως η φίρμα της εταιρίας τους ταξιδέψει ανά τον κόσμο με αυτόν τον τρόπο.
"Ήμουν μόνο 15 ετών όταν φυλακίστηκα για πρώτη φορά. Ήμουν μόλις 18 ετών όταν ένας ισραηλινός ανακριτής με ανάγκασε να ανοίξω τα πόδια μου, ενώ στεκόμουν γυμνός στο δωμάτιο ανάκρισης, και με χτύπησε στα γεννητικά μου όργανα. Λιποθύμησα από τον πόνο και έπεσα κάτω, με αποτέλεσμα ένα σημάδι στο μέτωπό μου που έμεινε για πάντα. Αργότερα ο ανακριτής με χλεύασε, λέγοντάς μου ότι πρέπει να μείνω ανίκανος, αφού άνθρωποι σαν εμένα γεννούν μόνο τρομοκράτες και δολοφόνους.
Λίγα χρόνια αργότερα, ενώ βρισκόμουν και πάλι σε ισραηλινή φυλακή κάνοντας απεργία πείνας, γεννήθηκε ο πρώτος μου γιος. Αντί για γλυκά που συνήθως μοιράζουμε για να γιορτάσουμε μια τέτοια είδηση, μοίρασα αλάτι στους άλλους κρατούμενους. Όταν ήταν σχεδόν 18 ετών, κι εκείνος με τη σειρά του, πέρασε τέσσερα χρόνια σε ισραηλινές φυλακές.
Ο πρωτότοκος από τα τέσσερα παιδιά μου είναι τώρα ένας άντρας 31 ετών. Ωστόσο, εγώ είμαι ακόμα εδώ, αγωνιζόμενος για την ελευθερία μαζί με χιλιάδες άλλους κρατούμενους, μαζί με τα εκατομμύρια των Παλαιστινίων και μαζί με πολλούς υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο. Το θέμα με την αλαζονεία των κατακτητών και καταπιεστών, και των υποστηρικτών τους, είναι ότι δεν καταλαβαίνουν αυτή τη μοναδική αλήθεια: ότι οι αλυσίδες μας θα σπάσουν πριν σπάσουμε εμείς, επειδή είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης να απαιτεί την ελευθερία ανεξάρτητα από το κόστος."
Μαρουάν Αλ Μπαργκούθι, "Γιατί κάνουμε απεργία πείνας"
Μόνο που αυτό που δεν σκέφτηκαν οι εμπνευστές της καμπάνιας αυτής, είναι ότι και για την απεργία πείνας δεν υπάρχει "αρνητική διαφήμιση". Έστω και με αυτόν τον τρόπο, οι "ιδιοφυείς" αυτοί διαφημιστές, διέδωσαν ότι υπάρχει μια σημαντική απεργία πείνας Παλαιστίνιων κρατούμενων, αλλά και το ίδιο το όνομα Μπαργκούθι σε όλη την Γη. Σπάζοντας την φίμωση και τον μιντιακό αποκλεισμό που με κόπο οι ίδιοι είχανε επιβάλλει, με τα χιλιάδες πλοκάμια που διαθέτει ο σιωνισμός παγκόσμια.
Κρίμα, τόσος κόπος των πρεσβειών και των μυστικών υπηρεσιών, να πηγαίνει χαμένος με τέτοιες βλακώδεις ενέργειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου