" … Μετά από αυτόν τον πόλεμο η Σερβία θα χρειαστεί πολλά λεφτά, πολλά ξένα κεφάλαια. Από πού θα έρθουν; Από την Αγγλία; Όχι. Η Αγγλία θα τα χρειαστεί για τον εαυτό της. Η Γαλλία και η Ρωσία θα είναι απόλυτα εξουθενωμένες. Όχι κεφάλαια από την Ευρώπη. Από πού, λοιπόν θα έρθουν; Θα σας πω: από την Αμερική. Η Αμερική είναι πλούσια. Έχω πάει σ’ αυτήν και ξέρω πόσο πλούσια είναι.
Ακούστε! Θα ιδρύσουμε μια σέρβο-αμερικανική τράπεζα με αμερικάνικα κεφάλαια και Αμερικάνους μάνατζερ. Θα είναι εγκατεστημένη στο Βελιγράδι. Θα δανείζει λεφτά στους Σέρβους – μεγάλο κέρδος! Ο σερβικός νόμος επιτρέπει τόκο δώδεκα τις εκτατό - δώδεκα τις εκτατό! Θα δανείζει στους αγρότες με μεγάλο τόκο. Θα αγοράζει την γη από τους φτωχούς ανθρώπους, θα την χωρίζει σε μικρά κομμάτια και θα την ξαναπουλάει με τετρακόσια τις εκατό κέρδος. Οι Σέρβοι, φτωχοί τώρα, θα πουλούν την γη φθηνά – αλλά οι Σέρβοι χρειάζονται την γη, πρέπει να έχουν γη.
Είμαστε πτωχευμένοι εδώ τώρα – μπορείτε να αγοράσετε – πώς σας φαίνεται; Μπορείτε να αγοράσετε όλη την Σερβία για μια μουσική! Τότε αυτή η τράπεζα, θα ανοίξει στο Βελιγράδι μια μόνιμη έκθεση με αμερικάνικα προϊόντα και θα δέχεται παραγγελίες – αμερικάνικα παπούτσια, αμερικάνικες μηχανές, αμερικάνικα ρούχα – και στη Νέα Υόρκη θα ανοίξει μια άλλη με σέρβικα προϊόντα και θα παίρνει παραγγελίες. Θα βγάλει πολλά λεφτά! Θα πρέπει να γράψετε γι’ αυτήν στις εφημερίδες σας. Αν έχετε κεφάλαια βάλτε τα σε αυτή την τράπεζα!"
Στο Σταθμό το καμπανάκι χτυπούσε. Ο σταθμάρχης φύσηξε μια κόρνα, η μηχανή σφύριξε, το τρένο άρχισε να κινείται. Ξεκολλήσαμε τα πέτα μας από τα δάχτυλα του κυρίου Ομπιχάν και τρέξαμε. Έτρεχε μαζί μας, συνεχίζοντας να μιλάει.
«Η Σερβία είναι μια χώρα πλούσια σε πρώτες ύλες» φώναξε. «Εδώ υπάρχει έδαφος για βαμβάκι, καπνό, μετάξι – πρώτης τάξεως προσχωματικό έδαφος. ΟΙ νότιες πλαγιές των λόφων για αμπελώνες! Πιο πάνω στα βουνά σιτάρι, δαμάσκηνα, ροδάκινα, μήλα. Στη Μάχβα μούρα...»
Πηδήξαμε στο τρένο.
«Ορυκτά», μας φώναξε. «Χρυσός, χαλκός, φθηνά εργατικά…» και μετά χάσαμε την φωνή του. Αργότερα ρωτήσαμε έναν Σέρβο υπάλληλο γι’ αυτόν.
«Ο Λαζάρ Ομπιχάν; Ναι, τον ξέρουμε! Είναι υπό παρακολούθηση –ύποπτος για πώληση στρατιωτικών μυστικών στην αυστροουγγρική κυβέρνηση!»
Απόσμασμα από το βιβλίο του Τζον Ρηντ,
«Τα Βαλκάνια στις φλόγες»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου