Αφού για αυτή κάνει μεγάλη καθημερινή τρομοκρατία, οι επιθέσεις, οι καταπιέσεις...
Αφού ζει ο αγώνας, η αντίσταση και μεγαλώνει και μεγάλωσε...
Αφού είναι 100 ημέρες η απεργία πείνας...
Αφού τους έβαλαν στην φυλακή με πολιτική απόφαση για να σταματήσουν τη μεγάλη αντίσταση...
Αφού τώρα η αντίσταση είναι παντού στη Τουρκίας..
Αφού η αλληλεγγύη είναι το όπλα των λαών...
Σας καλούμε
στο Τουρκικό Προξενείο (στη Θεσσαλονίκη)
σε 100η ημέρες της απεργίας πείνας
Να τραγουδάμε μαζί
Να φωνάξουμε μαζί τα συνθήματα μας...
Να μοιράσουμε μαζί τα κείμενά μας...
Να συμπαρασταθούμε μαζί,
με την Nuriye και τον Semih...
Παρασκευή 16.06 από τις 12.00 μέχρι στης 14.00 μ.μ.
Δὲ μᾶς ἀφήνουν Ῥόμπσον νὰ τραγουδᾶμε
δὲ μᾶς ἀφήνουν καναρίνι
πού ῾χεις φτερὰ ἀητοῦ
μαῦρε ἀδερφέ μου
δόντια ποὺ ἔχεις
μαργαριτάρια
δὲ μᾶς ἀφήνουν νὰ ψηλώσουμε φωνή.
Φοβοῦνται Ῥόμπσον
φοβοῦνται τὴν αὐγή,
ν᾿ ἀκούσουνε φοβοῦνται
καὶ ν᾿ ἀγγίσουν
φοβοῦνται ν᾿ ἀγαπήσουν
φοβοῦνται ν᾿ ἀγαπήσουνε σὰν τὸν Φερχὰτ
(Ἀλήθεια θὰ ῾χετε κι ἐσεῖς ἕναν Φερχὰτ
οἱ νέγροι πῶς νὰ τόνε λένε Ῥόμπσον;)
Φοβοῦνται τὰ γεννήματα
τὴ γῆς
τὸ γάργαρο νερὸ φοβοῦνται τῆς πηγῆς
φοβοῦνται
νὰ θυμοῦνται
καὶ τὶς χαρές τους
τὸ χέρι ἑνὸς φίλου δὲν ἔσφιξε ποτέ τους
τὸ χέρι τους
ζεστὸ
σὰν τὸ πουλὶ
χωρὶς νὰ θέλει σκόντα
προμήθειες
ἡ κάποια ἀναβολὴ
στὴ πλερωμή.
Φοβοῦνται τὴν ἐλπίδα
φοβοῦνται Ῥόμπσον νὰ ἐλπίσουν
φοβοῦνται καναρίνι
πού ῾χεις φτερὰ ἀητοὺ
φοβοῦνται τὰ τραγούδια μας
μὴ τοὺς τσακίσουν.
Ὀχτώβρης 1949
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου