στη Γαλλία και…
1966 (Μάρτιος): Η Γαλλία αποχωρεί από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και καταργεί τις Αμερικάνικες βάσεις που ήταν στο έδαφός της. Η έδρα του ΝΑΤΟ μεταφέρεται (1967) από το Παρίσι στις Βρυξέλλες.
… στον κόσμο
5-1-1968: Ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ αναλαμβάνει την ηγεσία του Κ.Κ. Τσεχοσλοβακίας.
21-1-1968: Πτώση αμερικάνικου βομβαρδιστικού που μεταφέρει πυρηνικές βόμβες στη Γροιλανδία.
23-1-1968: Διεξάγεται η μεγαλύτερη μάχη από την αρχή της έναρξης του πολέμου στο Βιετνάμ (Κε Σαν).
25-1-1968: Αντιπροσωπεία του Παγκόσμιου Συμβούλιου Ειρήνης επισκέπτεται τα στρατόπεδα της Γυάρου και της Λέρου. Η στρατιωτική χούντα της Ελλάδας καταγγέλλεται διεθνώς για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μετά από προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ των κυβερνήσεων της Ολλανδίας, της Σουηδίας και της Νορβηγίας.
Φλεβάρης του ‘68
1-2-1968: Κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος στο Ν. Βιετνάμ.
1-2-1968: Ένας νεκρός από συγκρούσεις αριστερών και νεοναζί στο Μόναχο της Γερμανίας.
8-2-1968: Η αστυνομία της Νότιας Καρολίνας σκοτώνει τρεις φοιτητές που συμμετείχαν σε διαδήλωση κατά των φυλετικών διακρίσεων.
11-2-1968: Μεγάλες φοιτητικές και εργατικές διαδηλώσεις στην Ιταλία.
13-2-1968: Συγκρούσεις για τα πολιτικά δικαιώματα σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ
Μάρτης του ‘68
1-3-1968: Κύμα καταλήψεων στα πανεπιστήμια της Ιταλίας. Σφοδρές συγκρούσεις φοιτητών-αστυνομίας στη Ρώμη.
7-3-1968: Αρχίζει η πρώτη μάχη της Σαϊγκόν.
8-3-1968: 1.208 συλλήψεις μετά από μαζικές αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις στην Πολωνία.
12-3-1968: έντονες συγκρούσεις φοιτητών-αστυνομίας στην Ιαπωνία.
13-3-1968: Πράγα, Τσεχοσλοβακία: φραγμός στη λογοκρισία, σύλληψη του πρών αρχηγού της αστυνομίας.
16-3-1968: Η σφαγή του Μάι-Λάι:500 άμαχοι δολοφονούνται μαζικά από αμερικάνους πεζοναύτες στο Βιετνάμ.
17-3-1968: Μεγάλες διαδηλώσεις στο Λονδίνο ενάντια στο πόλεμο στο Βιετνάμ με εκατοντάδες συλλήψεις και δεκάδες τραυματίες.
20-3-1968: Διαδηλωτές επιτίθενται στην έδρα της τράπεζας American Express στο Παρίσι,
σπάνε τις προθήκες και γράφουν στους τοίχους αντιαμερικανικά συνθήματα. Συλλαμβάνονται 4, μεταξύ των οποίων και ο Ξαβιέ Λανγκλάντ, μέλος της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Νεολαίας (JCR), φοιτητής στη Ναντέρ.
 |
| η εξουσία είμαστε εμείς |
22-3-1968: Στη Ναντέρ (Πανεπιστημιούπολη στα περίχωρα του Παρισιού), μετά από απόφαση μαζικότατης συνέλευσης που έγινε στο αμφιθέατρο Β2, εκατοντάδες φοιτητές καταλαμβάνουν το κτήριο της διοίκησης του Πανεπιστημίου, διαμαρτυρόμενοι για την αστυνομική καταστολή και για τη σύλληψη του συναδέλφου τους. Το αμφιθέατρο Β2 μετονομάζεται σε «αμφιθέατρο Τσε Γκεβάρα».
28-3-1968: Η Ισπανική χούντα κλείνει το Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης μετά από μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις.
Απρίλης του ‘68
3-4-1968: Στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας πρωτοεμφανίζεται η «Φράξια Κόκκινος Στρατός».
4-4-1968: Δολοφονείται ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Ξεσπούν φυλετικές ταραχές για αρκετές ημέρες σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ
5-4-1968: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζόνσον κηρύσσει την Ουάσιγκτον σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης εξαιτίας των ταραχών που έχουν ξεσπάσει σε 30 περίπου πόλεις της Αμερικής.
6-4-1968: Ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ των Μαύρων Πανθήρων και της αστυνομίας στο Οκλαντ της Καλιφόρνιας με αρκετούς νεκρούς και συλλήψεις.
10-4-1968: Γιγαντιαία πολεμική επιχείρηση των αμερικάνων στη Σαϊγκόν του Βιετνάμ
11-4-1968: Στο κέντρο του Δ. Βερολίνου γίνεται απόπειρα δολοφονίας του ηγέτη του φοιτητικού κινήματος της Δ. Γερμανίας (επικεφαλής της Συνομοσπονδίας Σοσιαλιστών Φοιτητών – SDS) Ρούντι Ντούτσκε («κόκκινος Ρούντι»). Ξεσπά κύμα διαδηλώσεων σε δεκάδες πόλεις της Δ. Γερμανίας.
12-4-1968: Η απόπειρα δολοφονίας του «κόκκινου Ρούντι» πυροδοτεί κινητοποιήσεις και στη Γαλλία. Εκατοντάδες φοιτητές (παρότι τα Πανεπιστήμια έχουν κλείσει για τις διακοπές του Πάσχα) διαδηλώνουν στο κέντρο του Παρισιού μετά από κάλεσμα της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Νεολαίας (JCR).
15-4-1968: Δευτέρα του Πάσχα και νέα διαδήλωση στο Παρίσι.
23-4-1968: Κατάληψη του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέα Υόρκης για τον πόλεμο του Βιετνάμ.
26-4-1968: Μετά από μήνυση ενός δεξιού φοιτητή για «πρόκληση σωματικής βλάβης», συλλαμβάνεται ο Ντανιέλ-Κον-Μπετίτ, από τους πρωταγωνιστές των κινητοποιήσεων στη Ναντέρ. Ανακρίνεται για οχτώ ώρες (!!) και αφήνεται ελεύθερος την επόμενη, 27/4.
26-4-1968: 200.000 μαθητές της Νέας Υόρκης απέχουν από τα μαθήματά τους λόγω του πολέμου στο Βιετνάμ.
30-4-1968: Συνέλευση άνω των 1.000 φοιτητών στο αμφιθέατρο D1 της Ναντέρ. Απαιτούν απελευθέρωση των 8 συναδέλφων τους που συνελήφθησαν από την αστυνομία ενώ μοίραζαν φυλλάδια στην είσοδο γειτονικού λυκείου. Οι 8 φοιτητές αφήνονται ελεύθεροι, εμφανίζονται στη συνέλευση κι έτσι αποτρέπεται «στο παρά πέντε» κλιμάκωση των φοιτητικών κινητοποιήσεων.
Μάης του ‘68
 |
| Γάλλοι και μετανάστες εργάτες ενωμένοι |
1-5-1968: Πρωτομαγιά. Για πρώτη φορά εδώ και 14 χρόνια οι εργατικές οργανώσεις διαδηλώνουν στο Παρίσι ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CGT) και του Γαλλικού Κ.Κ. Έντονος ο αντιπολεμικός-αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της διαδήλωσης. Το σύνθημα «Χο! Χο! Χο Τσι Μινχ!-Τσε! Τσε! Τσε Γκεβάρα!» που κυριαρχεί από μήνες στις διαδηλώσεις εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ, αντηχεί και στην Πρωτομαγιάτικη διαδήλωση. Συνδικαλιστές της CGT προσπαθούν με τη βία να αποκλείσουν από το σώμα της διαδήλωσης τους «αριστεριστές» φοιτητές της Ένωσης Κομμουνιστικών Νεολαιών (μαρξιστές-λενινιστές) – UJC(ml).
2-5-1968: Στο Μέμφις των ΗΠΑ πραγματοποιείται η οργανωμένη από τον Μ.Λ.Κίνγκ, λίγο πριν τη δολοφονία του, «πορεία των φτωχών».
2-5-1968: Οι «κινέζοι» έχουν μετατρέψει τη Ναντέρ σε φρούριο, φοβούμενοι επίθεση της αστυνομίας ή ακροδεξιών. Μόλις 15 ημέρες πριν την εξεταστική, η πρυτανεία αποφασίζει να βάλει λουκέτο στη Ναντέρ. Οκτώ φοιτητές, μέλη του «κινήματος της 22ας Μαρτίου» καλούνται να παρουσιαστούν ενώπιον του πειθαρχικού συμβουλίου. Ανάμεσά τους και ο Κον-Μπεντίτ.
3-5-1968: Δημοσιεύεται άρθρο του Ζορζ Μαρσέ, γενικού γραμματέα του Γαλλικού Κ.Κ., που έρχεται να οξύνει παραπέρα τις σχέσεις του φιλοσοβιετικού Κ.Κ. με τους μαοϊκούς, αναρχικούς και λοιπούς «αριστεριστές»: «όπως κάθε φορά που η ένωση των εργατικών και δημοκρατικών δυνάμενων σημειώνει πρόοδο, τα γκρουπούσκουλα των αριστεριστών εξάπτονται (…). Οι θέσεις αυτών των «επαναστατών» προκαλούν τον γέλωτα. Πόσο μάλλον αφού πρόκειται σε γενικές γραμμές για υιούς μεγαλοαστών… που θα βάλουν σύντομα στην άκρη την «επαναστατική φλόγα» τους για να πάνε να διευθύνουν την επιχείρηση του μπαμπά…».
3-5-1968: Μετά το κλείσιμο του Πανεπιστημίου της Ναντέρ, τη σκυτάλη παίρνει το Παρίσι,
το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Διοργανώνεται στο προαύλιο συγκέντρωση διαμαρτυρίας «ενάντια στην καταστολή». Με απόφαση του πρύτανη, το Πανεπιστήμιο κλείνει αφού πρώτα έχουν καλεστεί αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες παραβιάζουν το άδυτο και καταλαμβάνουν τη Σορβόννη. Τα συμφωνηθέντα (μετά από διαπραγματεύσεις…) για αποχώρηση των φοιτητών χωρίς συλλήψεις δεν τηρούνται από την αστυνομία, 600 φοιτητές συλλαμβάνονται, εκτεταμένες συμπλοκές φοιτητών-αστυνομίας για την απελευθέρωσή τους, τα αστυνομικά κλομπ ανεβοκατεβαίνουν αδιάκριτα, τα δακρυγόνα πέφτουν βροχή, το πλακόστρωτο ξηλώνεται, πάνω από 100 οι τραυματίες…
 |
| κάτω από το οδόστρωμα υπάρχει... παραλία |
4 και 5-5-1968: Αρχίζουν στο Παρίσι οι ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ ΗΠΑ και Βιετνάμ. Το σημαντικό γεγονός επισκιάζεται από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις.
6-5-1968: Νέα φοιτητική διαδήλωση. Πάνω από 20.000 φοιτητές συγκρούονται με την αστυνομία. Ρόπαλα, δακρυγόνα, πετροπόλεμος… Πάνω από 800 οι τραυματίες, 442 οι συλληφθέντες. «Έγινε κατάχρηση της αστυνομικής εξουσίας» διαπιστώνει σε υπηρεσιακό έγγραφο ο διοικητής της αστυνομίας Μορίς Γκριμό.
7-5-1968: Νέα διαδήλωση, μεγαλύτερο πλήθος. Μαζί με τους φοιτητές είναι τώρα και καθηγητές, μαθητές, νέοι εργάτες, άνεργοι. Τα συνθήματα ενάντια στην καταστολή και για απελευθέρωση των συλληφθέντων εναλλάσσονται με τη Διεθνή.
8 και 9-5-1968: Η Σορβόννη παραμένει κλειστή σ’ ένα κλοιό από επίλεκτες αστυνομικές δυνάμεις. Γύρω από τη Σορβόνη, έξω από τον αστυνομικό κλοιό, χιλιάδες φοιτητές μετατρέπουν τους δρόμους σε αμφιθέατρα. Συνελεύσεις, συζητήσεις, μικρές διαδηλώσεις, συνθήματα… Το Καρτιέ Λατέν καταλαμβάνεται από τους φοιτητές, το λιθόστρωτο ξηλώνεται, αυτοκίνητα μετατρέπονται σε οδοφράγματα, τα κοντινά γιαπιά αποψιλώνονται από μαδέρια και σκαλωσιές, στήνονται δεκάδες οδοφράγματα… Οι φοιτητές προετοιμάζονται για σύγκρουση.
9-5-1968: Στην Ελλάδα δολοφονείται από ασφαλίτες ο πρώην βουλευτής της ΕΔΑ Τσαρουχάς.
10-5-1968: διαδήλωση δεκάδων χιλιάδων φοιτητών, μαθητών, καθηγητών, νέων
εργαζόμενων (υπολογίζονται πάνω από 50.000) με αίτημα την απελευθέρωση των συλληφθέντων. Η πορεία κατευθύνεται στις φυλακές της Sante και επιστρέφει στο «υπό κατάληψη» Καρτιέ Λατέν. Ξημερώματα προς 11/5 εκδηλώνεται η επίθεση της αστυνομίας. κλομπ, δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου ενάντια σε βόμβες μολότοφ, πέτρες, καδρόνια… Υπερισχύουν τα πρώτα. 367 τραυματίες, 460 συλλήψεις, το Καρτιέ Λατέν βομβαρδισμένο πεδίο…
 |
| τα Γαλλικά ΜΑΤ με ναζιστικό σύμβολο |
11-5-1968: Τα εργατικά συνδικάτα εξαναγκάζονται από τα γεγονότα να πάρουν θέση στο πλευρό των φοιτητών. Ανακοινώνεται γενική απεργία για τη Δευτέρα 13/5, εσπευσμένα και παράνομα με βάση το τότε νομικό πλαίσιο που απαιτούσε προειδοποίηση πέντε μέρες πριν. Η κυβέρνηση μπροστά στη γενίκευση των κινητοποιήσεων και στη γενικότερη κατακραυγή υποχρεώνεται σε αναδίπλωση. Ο πρωθυπουργός Πομπιντού ανακοινώνει ότι από Δευτέρα 13/5 επαναλειτουργεί η Σορβόννη.
 |
| εργοστάσια-πανεπιστήμια-ένωση |
13-5-1968: Το Παρίσι βουλιάζει από τη μεγαλύτερη διαδήλωση από την εποχή της απελευθέρωσης. «Φοιτητές, Εργάτες, Καθηγητές, Αλληλέγγυοι» απαιτούν την απομάκρυνση του Ντε Γκωλ. Η ανοιχτή Σορβόννη μετατρέπεται σε «λαϊκό αυτόνομο πανεπιστήμιο». Ατέλειωτες συνελεύσεις, συζητήσεις, εκδηλώσεις, αφίσες, γκράφιτι…
15-5-1968: Το αμφιθέατρο της Σορβόννης αποδεικνύεται μικρό για το πλήθος των φοιτητών. Καταλαμβάνεται το κοντινό θέατρο “Odeon” που στο εξής μετατρέπεται σε επίκεντρο της εξέγερσης.
16-5-1968: Η CGT (Γενική Συνομοσπονδία
Εργασίας ελεγχόμενη από το Γαλλικό ΚΚ) και τα μεγάλα εργατικά συνδικάτα είναι εχθρικά απέναντι στους φοιτητές. Παρόλα αυτά, οι εργαζόμενοι, κόντρα στην συνδικαλιστική ηγεσία, ακολουθούν το δρόμο που άνοιξαν οι φοιτητές. Οι εργαζόμενοι στη Sud-Aviation καταλαμβάνουν την επιχείρηση, απομονώνουν τα διευθυντικά στελέχη και διεκδικούν αυξήσεις… Ακολουθεί «τσουνάμι» εργατικών απεργιών και καταλήψεων: 300.000 απεργοί το απόγευμα της 17/5, 600.000 το βράδυ της ίδιας μέρας, 1.000.000 το μεσημέρι της επόμενης, 2.000.000 το βράδυ της 18/5, (…) πάνω από 9.000.000 στις 22/5.
 |
| συμμετέχω-συμμετέχεις-συμμετέχει συμμετέχουμε-συμμετέχετε-ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ |
17-5-1968: Στο Μέρυλαντ των ΗΠΑ εννέα νεαροί εισβάλλουν στο στρατολογικό γραφείο και καίνε τα στρατολογικά αρχεία. Η δίκη τους θα γίνει δημόσιο γεγονός.
19-5-1968: Οι Βιετκόνγκ διορίζουν τα γενέθλια του Χο Τσι Μινχ βομβαρδίζοντας τη Σαϊγκόν.
20-5-1968: Ο Κον-Μπεντίτ εγκαταλείπει τη Γαλλία. «Ήταν μια φυγή» θα ομολογήσει αργότερα ο ίδιος. «Έφυγα γιατί τα γεγονότα με είχαν ξεπεράσει. Ένιωθα πολιτικά ξεριζωμένος, ανήμπορος να συζητήσω με τους αριστεριστές, αυτοί ήταν τόσο σίγουροι για όλα».
21-5-1968: Οι κομμουνιστές καταθέτουν πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Πομπιντού. Θα καταψηφιστεί οριακά.
22-5-1968: Χωρίς ποτέ να έχει κηρυχθεί από τα συνδικάτα γενική απεργία, πάνω από 9
εκατομμύρια εργαζόμενοι απεργούν στη Γαλλία. Τίποτα δεν λειτουργεί. Βασικές διεκδικήσεις: 600 φράγκα κατώτατος μισθός, επιστροφή στο 40ωρο, μείωση ορίων συνταξιοδότησης, ελεύθερος εργατικός συνδικαλισμός… Ο αριθμός των απεργών έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ του 1936 με 6 εκατομμύρια απεργούς.
 |
| η λαϊκή δύναμη σαρώνει τα κόμματα της Γαλλικής βουλής |
22-5-1968: Στις ΗΠΑ, καταλαμβάνεται το πανεπιστήμιο Κολούμπια από φοιτητές που διαμαρτύρονται για τον πόλεμο στο Βιετνάμ
24-5-1968: Ραδιοτηλεοπτικό διάγγελμα του προέδρου Ντε Γκωλ. Ζητά ψήφο εμπιστοσύνης από τους Γάλλους με δημοψήφισμα. Νέες διαδηλώσεις φοιτητών καταλήγουν σε εκτεταμένες συγκρούσεις με την αστυνομία στο Καρτιέ Λατέν . Οι συμπλοκές εξαιρετικά βίαιες: 800 συλλήψεις, 500 τραυματίες, ένας διαδηλωτής νεκρός. Διαδηλώσεις και επεισόδια γίνονται σ’ όλες τις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας. Στη Λυών έχουμε τον δεύτερο νεκρό που αυτή τη φορά είναι αστυνομικός.
25-5-1968: Το Παρίσι παραλύει από μεγάλη διαδήλωση 2-2,5 εκατομμυρίων εργαζόμενων μετά από κάλεσμα της CGT και άλλων συνδικάτων. Ο πρωθυπουργός Πομπιντού καταγγέλλει «προσπάθεια πυροδότησης εμφυλίου πολέμου». Παρότι «η εξουσία βρίσκεται στους δρόμους», αντί για κλιμάκωση οι ρεφορμιστές επιλέγουν «κοινωνικούς διαλόγους» και «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Στο υπουργείο Κοινωνικών Υποθέσεων (στην οδό Γκρενέλ) αρχίζουν μαραθώνιες διαπραγματεύσεις Κυβέρνησης-Εργοδοσίας-Συνδικάτων.
 |
| μια μικρή υποχώρηση είναι μια μεγάλη παράδοση |
27-5-1968: Υπογράφεται το «συμφωνητικό της Γκρενέλ» μετά από 25 ώρες διαπραγματεύσεις. Προβλέπεται αύξηση των μισθών κατά 14% μέσο όρο, βαθμιαία μείωση του ωραρίου εργασίας σε 40 ώρες εβδομαδιαίως, εγγυήσεις ελευθερίας στη συνδικαλιστική δραστηριότητα κ.λπ. Οι συνδικαλιστές (και η κυβέρνηση) δηλώνουν ικανοποιημένοι από τη συμφωνία. Οι εργαζόμενοι δεν συμφωνούν. Οι απεργοί της Renault στο Μπιγιανκούρ, γιουχάρουν τους συνδικαλιστές που πήγαν για να ανακοινώσουν τις «κατακτήσεις» και συνεχίζουν την κατάληψη. Το ίδιο γίνεται και στα άλλα εργοστάσια. Στην «Ουμανιτέ» της 6/6 (εφημερίδα της ΚΕ του ΚΚΓ) δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο «η σωστή θέση» όπου καλούνται οι εργάτες που ικανοποιήθηκαν τα αιτήματά τους να σταματήσουν την απεργία και οι υπόλοιποι «να αναλογιστούν τις ευθύνες τους». Η απεργία και οι καταλήψεις συνεχίστηκαν αμείωτες μέχρι τις 5-10 Ιουνίου οπότε άρχισε να αποκαθίσταται η παραγωγική διαδικασία αλλά και πάλι όχι πλήρως.
29-5-1968: Στο καθιερωμένο βδομαδιάτικο υπουργικό συμβούλιο ο Ντε Γκώλ δεν εμφανίζεται. Κανένας δεν ξέρει που βρίσκεται. Τα ίχνη του χάνονται για 7 σχεδόν ώρες. Όπως αργότερα μαθεύτηκε, επισκέφτηκε με ελικόπτερο την έδρα των γαλλικών δυνάμεων στο Μπάντεν-Μπάντεν της Γερμανίας, συνέχισε με επίσκεψη στη έδρα της 7ης μηχανοκίνητης μοιραρχίας στη Μυλούζη και επισκέφτηκε το υπόγειο καταφύγιο- κέντρο της στρατιωτικής διοίκησης του πυρηνικού οπλοστασίου της Γαλλίας. Επέστρεψε αφού εξασφάλισε τη στήριξη του στρατού (ορισμένων – βέβαια – μονάδων, απομακρυσμένων και ελεγχόμενων, αφού το γενικότερο κλίμα της εξέγερσης δεν είχε αφήσει ανεπηρέαστους και τους φαντάρους).
29-5-1968: Διαδήλωση οργανωμένη από το ΚΚΓ με αίτημα «για μια δημοκρατική και λαϊκή κυβέρνηση με συμμετοχή των κομμουνιστών». Συμμετέχουν πάνω από 500.000 άτομα.
30-5-1968: Με διάγγελμά του ο στρατηγός Ντε Γκώλ αναβάλλει το δημοψήφισμα
επικαλούμενος «κομμουνιστικό κίνδυνο», διαλύει την εθνοσυνέλευση και προκηρύσσει πρόωρες εκλογές. Τρομοκρατεί τα μεσοστρώματα ότι «η Γαλλία απειλείται με δικτατορία» και καλεί τους Γάλλους να αντιδράσουν «παντού και αμέσως». Μιάμιση ώρα μετά το διάγγελμα Ντε Γκώλ μια λαοθάλασσα ενός εκατομμυρίου Γάλλων ξεχύνεται στους δρόμους του Παρισιού. «Ναι στη μεταρρύθμιση – όχι στο χάος», «ο Ντε Γκώλ δεν είναι μόνος» τα συνθήματα. «Αυθόρμητη» λαϊκή αντίδραση; Κάθε άλλο. Ήταν μια σχεδιασμένη κίνηση που προετοιμάζονταν μέρες πριν από τον μηχανισμό των γκωλικών με τη στήριξη παρακρατικών οργανώσεων. Σχηματισμοί τεθωρακισμένων κάνουν την εμφάνισή τους στα περίχωρα του Παρισιού.
 |
| Τύπος-απαγορεύεται η κατάποση |
Ιούνης του ‘68
3-6-1968: Φοιτητική εξέγερση στο Βελιγράδι.
4-6-1968: Δολοφονία του Γερουσιαστή Ρόμπερτ Κένεντι, υποψήφιου για την προεδρία των ΗΠΑ
7-6-1968: Σε ραδιοτηλεοπτική του συνέντευξη ο Ντε Γκώλ κηρύσσει την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας. Με την προκήρυξη των εκλογών, σύμφωνα με τη νομοθεσία απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις.
 |
| θα το πάμε μέχρι τέλους |
10-6-1968: 17χρονος μαθητής – μέλος επαναστατικής οργάνωσης – πνίγεται στον Σηκουάνα ενώ προσπαθούσα να ξεφύγει από τους αστυνομικούς. Η κηδεία του μετατρέπεται σε διαδήλωση χιλιάδων ατόμων που τραγουδούν τη Διεθνή και υπόσχονται εκδίκηση για το θάνατό του.
12-6-1968: Με Προεδρικό Διάταγμα τίθενται εκτός νόμου έντεκα (11) «επικίνδυνες» οργανώσεις αριστεριστών.
14-6-1968: Τερματίζεται η κατάληψη του «Odeon»
16-6-1968: Τερματίζεται η κατάληψη της Σορβόννης
17-6-1968: Τα εργοστάσια της RENAULT ξαναλειτουργούν
23-6-1968: Τα εργοστάσια της CITROEN ξαναλειτουργούν
23-6-1968: Πρώτος γύρος των γενικών εκλογών
30-6-1968: Δεύτερος γύρος των εκλογών για την
Εθνοσυνέλευση. Θρίαμβος των γκωλικών, συντριβή της Αριστεράς που χάνει τη μισή και πλέον κοινοβουλευτική της δύναμη. Ο συνασπισμός κομμάτων της παράταξης του Ντε Γκώλ παίρνει τις περισσότερες έδρες από κάθε άλλη φορά: 358 από τις 485. Στις προηγούμενες εκλογές (5 και 12 Μάρτη του 1967) είχε 244 έδρες.
 |
| ο αγώνας συνεχίζεται |
Ιούλης του ‘68
1-7-1968: Μεγάλες φοιτητικές διαδηλώσεις στο πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ των ΗΠΑ. Συλλαμβάνονται πάνω από 200 φοιτητές.
4-7-1968: φοιτητικές διαδηλώσεις σε Αργεντινή και Βολιβία
21-7-1968: Αντιαμερικανικές-αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις στο Λονδίνο για το πόλεμο του Βιετνάμ
23-7-1968: Συγκρούσεις αστυνομίας και αφροαμερικανών στο Οχάιο των ΗΠΑ με άγρια ανταλλαγή πυροβολισμών.
25-7-1968: Διαδηλώσεις φοιτητών στην Κωνσταντινούπολη ενάντια στον αμερικάνικο 6ο στόλο.
27-7-1968: Φοιτητικές διαδηλώσεις στο Μεξικό. Πάνω από 30 νεκροί.
Αύγουστος του ‘68
12-8-1968: Φυλετικές διαδηλώσεις στο Λος Άντζελες.
20-8-1968: Λήγει η «Άνοιξη της Πράγας» με εισβολή στην Τσεχοσλοβακία 5.000 τεθωρακισμένων και 200.000 στρατιωτών του συμφώνου της Βαρσοβίας.
21-8-1968: Σύλληψη του Α. Ντούμπτσεκ από τους Σοβιετικούς. 25 νεκροί στις πρώτες διαδηλώσεις.
24-8-1968: Η Γαλλία κάνει την πρώτη δοκιμή βόμβας υδρογόνου και γίνεται η πέμπτη πυρηνική δύναμη στον κόσμο.
28-8-1968: Διαδήλωση στο Σικάγο για τον πόλεμο στο Βιετνάμ. 300 τραυματίες από τις συγκρούσεις με την αστυνομία.
Σεπτέμβρης του ‘68
12-9-1968: Αιματηρές φοιτητικές διαδηλώσεις στο Τόκιο.
13-9-1968: Η Αλβανία αποχωρεί από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.
19-9-1968: Δεκάδες νεκροί φοιτητές στο Μεξικό σε συγκρούσεις με το στρατό.
21-9-1968: Αιματηρές ταραχές με νεκρούς στην Ουρουγουάη.
25-9-1968: Άλλοι 25 νεκροί στο Μεξικό.
Οκτώβρης του ‘68
2-10-1968: Μόλις 10 ημέρες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων, η αστυνομία του Μεξικού δολοφονεί δεκάδες φοιτητές στο Μέξικο Σίτι.
3-10-1968: Στρατιωτικό πραξικόπημα στο Περού.
11-10-1968: Πραξικόπημα στον Παναμά.
16-10-1968: Στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μεξικού, οι αμερικάνοι αθλητές Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος, κατά την απονομή των μεταλλείων υψώνουν τη γροθιά με μαύρο γάντι, σύμφωνα με το χαιρετισμό των «Μαύρων Πανθήρων».
22-10-1968: Φοιτητές καταλαμβάνουν το σιδηροδρομικό σταθμό του Τόκιο.
24-10-1968: Αιματηρές συγκρούσεις φοιτητών-αστυνομίας στη Βραζιλία
28-10-1968: Μεγάλες διαδηλώσεις στη Πράγα στην 50η επέτειο από την ίδρυση της Τσεχοσλοβακίας
Νοέμβρης του ‘68
3-11-1968: Η κηδεία του Γ. Παπανδρέου μετατρέπεται σε διαδήλωση ενάντια στη χούντα.
10-11-1968: Δολοφονείται στο Σικάγο στενός συνεργάτης του Μ.Λ.Κινγκ.
17-11-1968: Ο Αλ. Παναγούλης καταδικάζεται από Έκτακτο Στρατοδικείο δις εις θάνατο για την απόπειρα δολοφονίας κατά του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου
17-11-1968: Μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις στη Πράγα
28-11-1968: 30 νεκροί και 400 τραυματίες στις φοιτητικές κινητοποιήσεις που συγκλονίζουν την Αίγυπτο
29-11-1968: Συγκρούσεις φοιτητών-αστυνομίας στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης
Δεκέμβρης του ‘68
3-12-1968: Μαθητικές διαδηλώσεις στη Ν.Υόρκη.
21-12-1968: Αδιέξοδο στις συνομιλίες για το Βιετνάμ στο Παρίσι
ΣΚ
Πηγές:
- ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ένθετα αφιερώματα της 16-5-2008 και 18-5-1968
- Η ΑΥΓΗ, Ημερολόγιο του 2008, αφιερωμένο στο Μάη του 1968, (Νοέμβρης 2007)
- Κομμουνιστική Επιθεώρηση, τεύχος 3/2008
- ΠΡΙΝ, 11-5-2008 και 18-5-2008
- Προλεταριακή Σημαία, 10-5-2008
- ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 4-5-2008
- ΤΑ ΝΕΑ, Ειδική Έκδοση για το Μάη του ’68 (Μάης 2008)
- www.kkeml.gr
- www.koel.gr
δική μας πηγή: http://aristerastikarditsa.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου