Το γεγονός ότι δεν πραγματοποιήθηκαν εκλογές βαραίνει πρώτα και κύρια τις κυρίαρχες δυνάμεις του φοιτητικού Συλλόγου, τις καθεστωτικές ΠΑΣΠ και ΔΑΠ. Πιστές στη γραμμή διάλυσης του Συλλόγου, θέλησαν να αξιοποιήσουν το αρνητικό ιστορικό των προηγούμενων ετών και να σύρουν για μία ακόμη φορά εκβιαστικά τη διαδικασία των φοιτητικών εκλογών μακριά από τον φυσικό χώρο του Συλλόγου. Τον χώρο που αποτελεί Άσυλο για τις πολιτικές του διαδικασίες, τον χώρο που περνάει ο φοιτητής το μεγαλύτερο μέρος της μέρας του, τον χώρο που ζει και αναπνέει.
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, ως Αγωνιστικές Κινήσεις παραβρεθήκαμε σε “κεκλεισμένων των θυρών” συναντήσεις των πολιτικών δυνάμεων της σχολής, όπου και επιμείναμε στην άποψή μας να συζητήσει και να αποφασίσει ο ίδιος ο Σύλλογος για τις φοιτητικές εκλογές όπως άλλωστε την καταθέτουμε τόσο καιρό, στην προσπάθειά μας να γίνει συνέλευση για αυτό το ζήτημα και να κατατεθούν όλες οι απόψεις ανοιχτά. Και εδώ θα πρέπει να αποδοθούν οι ευθύνες στην κάθε μία πολιτική δύναμη και να τεθεί η στάση τους στην κρίση του φοιτητικού Συλλόγου. Πιο συγκεκριμένα:
Η “υπεύθυνη” ΠΑΣΠ, αφού απέδωσε τις ευθύνες σε όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό της, προσπάθησε για μία ακόμη φορά να περάσει με το “έτσι θέλω” τις στοχεύσεις της. Όπως έκανε ξεκάθαρο και από την ανακοίνωσή της, “κόπτεται” να γίνουν εκλογές μόνο και μόνο για να εκλέξει τους εκπροσώπους της στα όργανα συνδιοίκησης. Για να μπορεί να συμβάλει και αυτή στην κατακρεούργηση των δικαιωμάτων μας. Δε θέλει να έχει καμία σχέση με τα όργανα του φοιτητικού κινήματος (ΔΣ, ΓΣ), για αυτό και τα απαξιώνει με την κάθε ευκαιρία, παρά μόνο με τα κρατικά όργανα. Έχοντας κρατήσει εξαρχής το Σύλλογο όμηρο στους σχεδιασμούς της για εκλογές στο Ζάππειο, αρνήθηκε (όπως έκανε και καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς) το δικαίωμα του φοιτητικού Συλλόγου να συνεδριάσει και να αποφασίσει για τους όρους διεξαγωγής των εκλογών. Η στάση της, την οποία και καταγγέλλουμε, είναι αυτή που έχει οδηγήσει τον φοιτητικό Σύλλογο στην αδράνεια και την αποσυγκρότηση τόσα χρόνια. Και είναι η ίδια που με τις μεθοδεύσεις της καταπατά το δικαίωμα του Συλλόγου να συγκροτήσει τα όργανα πάλης του σε πολιτική βάση καθώς πεισματικά απορρίπτει τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών σε χώρο της ΑΣΟΕΕ (κτήριο Τροίας). Ταυτόχρονα πρότεινε τη διεξαγωγή της διαδικασίας στο Γεωπονικό “για τα μάτια του κόσμου”, κάτι το οποίο αποδείχθηκε ανέφικτο, καταλήγοντας έτσι σε πρόταση για χώρο δίπλα στο Ζάππειο. Φανέρωσε έτσι τους πραγματικούς όρους της για εκλογές αντιδημοκρατικές, μακριά από χώρο Ασύλου και οικείο προς τους φοιτητές, εκβιάζοντας για μία ακόμη φορά το φοιτητικό Σύλλογο. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η ΔΑΠ η οποία απέδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την απροθυμία της να πραγματοποιηθούν οι εκλογές αποχωρώντας από τις συζητήσεις. Βάζοντας κι αυτή βέτο για τον χώρο της ΑΣΟΕΕ, αλλά και για κάθε άλλο χώρου Ασύλου, κρύφτηκε πίσω από τη στάση της ΠΑΣΠ μένοντας πιστή στην κατεύθυνση κατάργησης του Συλλόγου που υπηρετούν επάξια. Δεν είναι εξάλλου λίγα τα παραδείγματα από τη στάση τους σε σχολές πανελλαδικά για μεταφορά των εκλογών σε χώρους εκτός σχολής ή Ασύλου (βλ. ΔΑΠ ΝΟΠΕ στο Ζάππειο) με αφορμή επιθέσεις του αναρχικού χώρου.
Δυστυχώς, απέναντι στον καταθλιπτικό συσχετισμό δύναμης που έχει διαμορφώσει το σύστημα και οι εκφραστές του μέσα στο πανεπιστήμιο, φαίνεται να υποτάσσονται και οι δυνάμεις της Αριστεράς. Ακόμη και την τελευταία στιγμή, επιμένουν να προτάσσουν, επί της ουσίας την διάσπαση του Συλλόγου ανακυρήσσωντάς τον καταδικασμένο σε πολιτική αδράνεια και προκρίνουν εναλλακτικές δομές. Είτε το ονομάζουν επιτροπές αγώνα (ΚΝΕ) είτε τμηματικές Συνελεύσεις (ΕΑΑΚ - ΑΡΕΝΑ), στην πραγματικότητα προσπαθούν με οργανωτικά κόλπα να κρύψουν κάτω από το χαλάκι τον συσχετισμό δύναμης και να υπεκφύγουν από το βασικό καθήκον της ανασυγκρότησης του Συλλόγου σε πολιτική βάση. Με βάση αυτή τους την κατεύθυνση κατέληξαν στα προβληματικά προτάγματα πολιτικού άκυρου, έχοντας από καιρό τώρα προδικάσει την κατάσταση. Η ίδια η πραγματικότητα τους διέψευσε και τους εξέθεσε. Βρέθηκαν προ αδιεξόδου απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις καθώς θυμήθηκαν αργά να “παλέψουν” την άποψή τους για εκλογές στο κτήριο της Τροίας, βάζοντας μάλιστα και κολλήματα για άλλο χώρο Ασύλου (που αποτελούσε μέχρι πρότινος δική τους πρόταση). Από τη μία η ΚΝΕ δήλωσε σε όλους τους τόνους ότι ακόμη και στην ΑΣΟΕΕ ή σε χώρο Ασύλου να γίνονταν οι εκλογές θα παρέμενε στη στάση της για πολιτικό άκυρο, χαρίζοντας ουσιαστικά το σύλλογο στις καθεστωτικές δυνάμεις. Από την άλλη ΕΑΑΚ και ΑΡΕΝΑ επιδόθηκαν σε ένα παιχνίδι τακτικισμών και εντυπώσεων στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τις ευθύνες που τους βαραίνουν, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα δεν έκαναν καμία ουσιαστική προσπάθεια να διαμορφώσουν όρους για να μπουν οι φοιτητές σε κίνηση, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να εκθέσουν τις ΠΑΣΠ και ΔΑΠ προ των ευθυνών τους.
Ως Αγωνιστικές Κινήσεις δεν παραιτούμαστε από το δικαίωμα των φοιτητών να συγκροτούν τα όργανά τους και να έχουν και τον τελευταίο λόγο γύρω από τους όρους με τους οποίους θα το πραγματοποιήσουν. Για αυτό με βάση τις εξελίξεις προτείναμε την πραγματοποίηση της εκλογικής του διαδικασίας σε χώρο Ασύλου και οικείο προς τους φοιτητές, για την διασφάλιση μίας δημοκρατικής, πολιτικής διαδικασίας που θα διασφαλίσει έναν Σύλλογο ενιαίο. Αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα συγκρότησης της πάλης των φοιτητών με συλλογικό τρόπο κόντρα στην ανελέητη επίθεση στα δικαιώματα τους, μέσα από τα όργανα τους, επιμένουμε σταθερά, στην κατεύθυνση ανατροπής του αρνητικού συσχετισμού δύναμης που επικρατεί σήμερα, μέσα από τον Σύλλογο και τις διαδικασίες του και όχι έξω από αυτόν. Είναι αναγκαίο να υπερασπιστούμε και να περιφρουρήσουμε όλοι τις δημοκρατικές μας διαδικασίες, κόντρα στους εκβιασμούς από τις συστημικές δυνάμεις αλλά και στις -επικίνδυνες για το Σύλλογο, ακίνδυνες για το σύστημα- πρακτικές αναρχικών ομάδων. Δυνάμεις, οι οποίες όσο δεν δυναμώνουμε την φωνή μας, ως φοιτητές, μέσα από τα συλλογικά μας όργανα, θα κάνουν τον Σύλλογο μπαλάκι από Μέγαρο Μουσικής σε Ζάππειο και από εκεί στην κατάργηση του, εν τέλει. Η αντιπαράθεση σε λογικές και πρακτικές τσιφλικιού και διάλυσης του Συλλόγου, που βάζουν οι ΠΑΣΠ και ΔΑΠ μέσα στον σύλλογο, αλλά και σε λογικές ήττας, παραίτησης και διάσπασής του, από μεριάς της κυρίαρχης αριστεράς, είναι απαραίτητη στην κατεύθυνση υπεράσπισης του Συλλόγου μας ως όργανο πάλης στα χέρια μας για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας σε ΣΠΟΥΔΕΣ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ!
• Σύλλογος στα χέρια των φοιτητών
• Ο Σύλλογος δεν είναι τσιφλίκι κανενός
• Εκλογές σε χώρο της σχολής, σε χώρο Ασύλου
• Ενιαίος Σύλλογος - Οχι στην Διάσπαση/Κατάργησή του
http://www.agonistikeskiniseis.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου