ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ - ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΤΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ!

Συμφοιτητή-συμφοιτήτρια του 1ου έτους,

Έναντι καλωσορίσματος στη σχολή, σου μοιράζουμε αυτό το κείμενο, όχι για να σου δείξουμε που είναι η γραμματεία της σχολής, ούτε για να στο παίξουμε φίλοι, αλλά με διάθεση να συμβάλλουμε στον προβληματισμό και την κατανόηση του τι θα βρεις μπροστά σου στο πανεπιστήμιο. Έχοντας δώσει κι εμείς Πανελλήνιες, κατανοούμε ότι πέρασες μέσα από μία δύσκολη κατάσταση βγαίνοντας από το Νέο λύκειο, με ακόμα πιο εντατικούς ρυθμούς στο διάβασμα, συνεχές άγχος, πίεση από τον κοινωνικό και οικογενειακό περίγυρο αλλά και μεγάλη οικονομική επιβάρυνση μέσω φροντιστηρίων κλπ.

Η μετάβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, παρόλο που είναι μία νέα φάση της ζωής σου και σου έχουν υποσχεθεί πολλά, φέρει πολλά στοιχεία και δυσκολίες, με τα οποία ήρθες αντιμέτωπος και στο λύκειο. Το πανεπιστήμιο, δεν αποτελεί ένα ναό της γνώσης και της αξιοκρατίας, όπου όλοι έχουν ίσες ευκαιρίες, όπως πολλοί ευαγγελίζονται, αλλά ένα χώρο σκληρά προσαρμοσμένο στις ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος, ένα χώρο ταξικό. Με τον όρο ταξικό, εννοούμε ότι προσπαθούν να διαμορφώσουν μια κατάσταση που θα επιτρέπει να σπουδάσουν μόνο όσοι έχουν οικονομική άνεση. Να διαμορφώσουν μια παιδεία των «λίγων και εκλεκτών».

Τι θα συναντήσεις φέτος;

Ο νόμος Γαβρόγλου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που πέρασε πέρυσι και θα τον βρούμε μπροστά μας, βαθαίνει την επίθεση στα φοιτητικά δικαιώματα. Κινείται στο ίδιο πνεύμα με τον παλαιότερο νόμο πλαίσιο, ο οποίος είναι προσαρμοσμένος αντίστοιχα στις προσταγές των ΕΕ-ΔΝΤ και τις κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής συμφωνίας για την εκπαίδευση (Μπολόνια). Τα προωθούμενα μέτρα αφορούν: τη κατάργηση του ασύλου στα Πανεπιστήμια, τη διάσπαση του ενιαίου πτυχίου, τη συγχώνευση σχολών και κατάργηση τμημάτων, την κατάργηση των δωρεάν παροχών.

Παράλληλα δεν πρέπει να μας θαμπώνουν οι αυξήσεις του προϋπολογισμού για την Παιδεία, ούτε τα στεγαστικά επιδόματα-ψίχουλα. Η πραγματικότητα που είδαμε από πέρυσι, με τις κλειστές λέσχες σίτισης και την καθυστέρηση διανομής συγγραμμάτων, έχει ανοίξει ήδη τον δρόμο για τις επί πληρωμή παροχές. Να καλύπτουν δηλαδή τα κενά οι φοιτητές από την τσέπη τους, είτε μέσω αντιτίμου στη λέσχη, είτε μέσω τελών εγγραφής, δίδακτρα κλπ. Ορθώνονται δηλαδή, μία σειρά από ταξικούς φραγμούς, όχι «επειδή χρωστάμε», όχι «επειδή δεν έχουμε λεφτά», αλλά για να προωθηθεί μια πολιτική αμφισβήτησης του δικαιώματος στις σπουδές στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Απόδειξη αυτού; Ότι η κατάργηση του δωρεάν βιβλίου, της δωρεάν σίτισης, τα δίδακτρα κ.τ.λ. είναι δικαιώματα που είχαν αμφισβητηθεί από κυβερνήσεις πριν το 2008 και την έναρξη της κρίσης.

Αναβαθμίζεται και η εντατικοποίηση των σπουδών, μέσω της εφαρμογής κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε.. Προωθεί έτσι το εξαντλητικό διάβασμα, όχι για την απόκτηση περαιτέρω «γνώσης», αλλά από την μία ως παράγοντα προσαρμογής στις μετέπειτα εργασιακές σχέσεις (τα «θέλω» του εργοδότη) και από την άλλη αποθάρρυνσης ενός δυναμικού στο να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;

Γιατί θέλει το σύστημα να προετοιμάσει την νεολαία για ένα μέλλον ανεργίας, επισφάλειας, ελαστικών ωραρίων, χαμηλών μισθών. Οπότε και η λειτουργεία του Πανεπιστημίου πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτές τις επιδιώξεις. Για να δικαιολογήσουν τους χαμηλούς μισθούς και την μεγάλη ανεργία στην εξαρτημένη ελληνική οικονομία, όμως, πρέπει να μεταφέρουν κάπως την ευθύνη σε εμάς. Προσπαθούν, λοιπόν με κάθε τρόπο να αφαιρέσουν επαγγελματικά δικαιώματα από το πτυχίο ώστε να μην θεωρείται ποτέ αρκετό, αλλά να πρέπει μια ζωή να τρέχουμε πίσω από εξετάσεις και πιστοποιήσεις .

Όλες αυτές οι κατευθύνσεις και η επίθεση στα φοιτητικά δικαιώματα, δεν είναι κάτι ξεκομμένο από την συνολικότερη κοινωνική κατάσταση, ούτε κάποιες υπερβολές, τις οποίες θέλουμε να φανταζόμαστε για να . Είναι στοχεύσεις του καπιταλιστικού συστήματος, με τις οποίες θα έρθεις αντιμέτωπος ως φοιτητής, μέσα από την καθημερινότητά σου και εκεί σε καλούμε να κρίνεις την ορθότητα των εκτιμήσεών μας.

Σε καλούμε, επίσης, να αμφισβητήσεις το αφήγημα της κυβέρνησης για την αποκαλούμενη “έξοδο από τα μνημόνια”. Επί της ουσίας, τα μνημόνια δεν ήταν κάποια αναγκαία μέτρα που έπρεπε να πάρουν οι κυβερνήσεις για να «βγει η Ελλάδα από την κρίση» ή για να ξεχρεώσουμε στους δανειστές. Άλλωστε η κρίση δεν είναι… ελληνικό φαινόμενο αλλά παγκόσμιο και δεν γίνεται να αντιμετωπιστεί σε μία χώρα. Τα μνημόνια αποτέλεσαν και αποτελούν χτύπημα στα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας κάτω από τις οδηγίες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. Υπάρχουν μνημονικοί νόμοι που έχει ψηφιστεί ότι θα ισχύουν μέχρι το 2060! Να είναι καθαρό, ότι οι μόνες αληθινές υποσχέσεις που μπορεί να δώσει, αυτή η κυβέρνηση είναι απέναντι στους ιμπεριαλιστές και όχι στο λαό. Όσο και να τάζει, αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, δεν είναι διατεθειμένη να πάει κόντρα στα συμφέροντα των ισχυρών, ξένων ή ντόπιων. Έρχονται και εκλογές άλλωστε και πρέπει να παρουσιάσει ένα καλό πρόσωπο. Ότι δικαίωμα πάρθηκε πίσω θα επιστρέψει στα χέρια μας όπως κερδήθηκε και παλιότερα, με συλλογικούς και οργανωμένους αγώνες

Να είναι καθαρό, ότι οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που οι ιμπεριαλιστές ξαναμοιράζουν το πλανήτη μέσω πολέμων (βλέπε Συρία, Ουκρανία, Μέση ανατολή...). Η όλο και πιο βαθιά πρόσδεση της χώρας, στις γεωπολιτικές επιδιώξεις των Αμερικάνων και η μετατροπή της, σε μια τεράστια ΝΑΤΟϊκή βάση, δεν γίνονται για την ασφάλειά μας. Γίνονται ακριβώς για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της Αμερικής σε αυτήν την αντιπαράθεση. Προκειμένου, δηλαδή, να έχει η Αμερική τον έλεγχο στη Μεσόγειο και να στέλνει πολεμικό υλικό σε Μ. Ανατολή και Βαλκάνια, έχοντας προβάδισμα απέναντι στον βασικό της αντίπαλο, την Ρωσία. Όσο ο ανταγωνισμός ΗΠΑ-Ρωσίας οξύνεται βέβαια, τόσο μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για το λαό μας, αφού μας εμπλέκουν άμεσα στις πολεμικές επιχειρήσεις που διεξάγουν!

Εμείς ως νέα γενιά θα έρθουμε αντιμέτωποι με τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών επιλογών. Με αυτή την έννοια, οι κεντρικές εξελίξεις μας αφορούν και με το παραπάνω. Πρέπει να βγούμε στο δρόμο να παλέψουμε με αντιιμπεριαλιστικά-αντιπολεμικά συνθήματα , για να μην γίνουμε κρέας στα κανόνια τους, αλλά αφέντες στον τόπο μας, με αξιοπρεπή ζωή και δικαιώματα.

Αντί επιλόγου:

Δεν είναι στην διάθεσή μας, να περιγράψουμε ένα μαύρο τοπίο που δεν μεταβάλλεται και απλά να μείνουμε εκεί. Απέναντι, όμως, στο δόγμα που λέει «κοίτα την δουλειά σου», «μην ασχολείσαι με την πολιτική», ότι «στο πανεπιστήμιο ήρθες για να μάθεις μόνο το αντικείμενό σου», εμείς σε καλούμε να αντιταχθείς. Να αντιμετωπίσεις κριτικά τις γνώσεις που σου παρέχονται, την “αυθεντία” των καθηγητών και τις “διεξόδους” που σου προτείνει το σύστημα στον επιστημονισμό, την μετανάστευση, τον ανταγωνισμό με τον συμφοιτητή σου.

Ερχόμενος στο πανεπιστήμιο θα έχεις ακούσει πολλά «αρνητικά» για τις παρατάξεις και τον φοιτητικό συνδικαλισμό. Το ερώτημα είναι: από ποιον; Από το ίδιο το σύστημα που ακριβώς επειδή φοβάται την αντίδρασή μας, προσπαθεί να χτυπήσει και να συκοφαντήσει τα μέσα που έχουμε στα χέρια μας, αποθαρρύνοντας έναν νέο άνθρωπο από το να πολιτικοποιηθεί και να ψάξει συλλογικά λύσεις στα προβλήματά του.

Με την εισαγωγή σου, άλλωστε στη σχολή είσαι πλέον μέλος του Συλλόγου Φοιτητών. Στα δημοκρατικά αυτά, όργανα των φοιτητών, έχεις δικαίωμα λόγου, ψήφου και είναι το μέρος εκείνο στο οποίο μπορείς, μαζί με τους συμφοιτητές σου, να υπερασπιστείς τα δικαιώματά σου, σε σπουδές, δουλειά, ελευθερίες. Να αγωνιστείς ενάντια στις πολιτικές των κυβερνήσεων και τον ιμπεριαλισμό.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις ως αριστερή πολιτική δύναμη, σε καλούμε να αγωνιστούμε από κοινού για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος σε μια αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική-αντισυνδιαχειριστική κατεύθυνση. Δεν εγγυόμαστε λύσεις για όλα και δεν το παίζουμε φωστήρες. Σε καλούμε να βασιστείς στις δυνάμεις σου και στις δυνατότητες που έχουν οι φοιτητές και ο λαός όταν οργανώνονται, στην κατεύθυνση της αντίστασης και της διεκδίκησης.