Η δαιμόνια κατεύθυνση για πολιτιστική ορθοδοξία που ακολουθεί η κυβέρνηση του BJP (Ινδικό Λαϊκό Κόμμα) και το ινδουιστικό εθνικιστικό κίνημα, δε γνωρίζει όρια. Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι η υποστήριξη της κυβέρνησης και η εμπλοκή της στις δράσεις του ινδουιστικού εθνικιστικού κινήματος, καθώς επίσης και ο έλεγχος του ινδικού κράτους όσον αφορά στους “απαραίτητους” εχθρούς, μέσω της χρήσης κρατικής τρομοκρατίας. Με την κατηγορία “Ναξαλίτες των πόλεων” να έχει ξεχωρίσει στις τελευταίες αυτές εκστρατείες (τον Ιούνιο και τον Αύγουστο του 2018), οι οποίες συστηματικά στοχεύουν μουσουλμάνους, αγωνιστές καταπιεσμένων εθνικοτήτων και “μαοϊκούς”.
Οι πέντε που συνελήφθησαν τον Αύγουστο κατηγορούνται, ανάμεσα σε άλλους ποινικούς νόμους, με διατάξεις του αντιτρομοκρατικού νόμου περί Αποτροπής Παράνομων Δραστηριοτήτων. Τα σπίτια και οι χώροι εργασίας αυτών των “Ναξαλιτών των πόλεων” και μερικών ακόμα, τους οποίους η κυβέρνηση ήθελε επίσης να απειλήσει και να βλάψει, δέχθηκαν εισβολές. Η πρόθεση να κακολογήσει και να δυσφημίσει ήταν ιδιαίτερα εμφανής όταν τμήματα των “ενσωματωμένων” μέσων της Ινδίας παρουσίασαν τις κατηγορίες εναντίον κάποιων από αυτούς, μέσω κατάφωρων πράξεων εκφοβισμού τις ώρες της υψηλής θεαματικότητας στην τηλεόραση. Μερικοί από τους “ενόχους” κατηγορήθηκαν δημόσια ως “desh drohis” (προδότες του έθνους), “αόρατοι εχθροί του έθνους” και “σοβαρές απειλές στην ινδική δημοκρατία”, λόγω “βοήθειας στο ΚΚΙ (Μαοϊκό)”.
 |
| Ο Gautam Navlakha με αστυνομική συνοδεία |
Κάτι ιδιαίτερα ξεχωριστό ξεκίνησε να σχηματίζεται στα γραπτά του Navlakha από νωρίς τη δεκαετία του '90 κι έπειτα, όταν συνδέθηκε στενά με τη Συμμαχία της Πολιτικής Κοινωνίας στο Jammu Kashmir, συμμετέχοντας στην ομάδα αναζήτησης στοιχείων, στις εκστρατείες και το γράψιμο αναφορών. Βαθιά αφοσιωμένος στην αλήθεια, πολλή από την οποία είναι θαμμένη στο έδαφος του Kashmir σε ανώνυμους τάφους, τα γραπτά του Navlakha στην EPW και σε άλλα περιοδικά αφαίρεσαν τα φύλλα συκής που το Ινδικό κράτος χρησιμοποίησε για να καλύψει την τρομερή του ιστορία στο ζήτημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων στο Kashmir. Δηλαδή για τις βίαιες εξαφανίσεις και οι δολοφονίες σε ψεύτικες συγκρούσεις , η νομική ασυλία στο στρατό, τις παραστρατιωτικές οργανώσεις και τους αστυνομικούς για τις πράξεις τους κλπ.
Το ψέμα της ινδικής δημοκρατίας που ο Navlakha έδειχνε στους αναγνώστες του, είναι εμφανές στο Kashmir. Πρέπει να είσαι πραγματικά θαρραλέος για να είσαι δημοσιογράφος και ακτιβιστής δικαιωμάτων, όπως ο Navlakha, ειδικά όταν έχεις υπόψιν σου την τέχνη της προπαγάνδας του συστήματος, με τα μεγάλα “ενσωματωμένα” μέσα στο πλευρό του. Τα θύματα της βίας κατηγορούνται συνεχώς τα ίδια για τη βία, και οι οργισμένοι αναγνώστες δε θα είναι καν πρόθυμοι να σε ακούσουν. Ακόμη και τμήματα της ινδικής κοινοβουλευτικής αριστεράς απορρίπτουν τα γραπτά του Navlakha στο Kashmir, αποκαλώντας τον “παραπλανημένο”. Παρ’ολα αυτά διατήρησε τις θέσεις του επιχειρηματολογώντας με τα γεγονότα και την λογική, και συνέχισε να κατηγορεί το ινδικό κράτος για την κόλαση του εσωτερικού αποικισμού στο διευθυνόμενο από την Ινδία Kashmir.
Όταν είναι κανείς Μαρξιστής-σοσιαλιστής, οφείλει να διαμαρτύρεται ενάντια σε όλα τα είδη καταπίεσης, είτε είναι εθνική, εθνοτική, ανάμεσα σε κάστες , ταξική, φυλετική ή έμφυλη. Αυτό βρίσκεται στον πυρήνα της μαρξιστικής-σοσιαλιστικής ηθικής. Ο Μαρξισμός είναι μια φιλοσοφία των καταπιεσμένων, του προλεταριάτου, και του ημι-προλεταριάτου, στο τελευταίο ειδικά η φτωχή αγροτιά. Ο Μαρξισμός δεν είναι φιλοσοφία της εξουσίας• είναι μια φιλοσοφία ισότητας, την οποία ο Navlakha έχει μάθει και χρησιμοποιεί. Οι δημοσιογραφικές του έρευνες και όσες σχετίζονται με τα δικαιώματα, τον έχουν έτσι τραβήξει στην καρδιά της μαοϊκής εξέγερσης στο νότιο Chhattisgarh όπου το ινδικό κράτος έχει εξαπολύσει πόλεμο ενάντια στους επαναστάτες, η αποκαλούμενη Επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι, από το Σεπτέμβριο του 2009.
Εδώ, ο Navlakha έχει υπάρξει σχεδόν ό,τι και ο αμερικανός δημοσιογράφος Εντγκαρ Σνόου στα 1930 στην Κίνα (θυμηθείτε το βιβλίο του “Το Κόκκινο Άστρο Πάνω απ'την Κίνα” που δημοσιεύτηκε το 1938), όταν μπήκε στην κόκκινη περιοχή, αναφέροντας τα γεγονότα όπως τα είδε, σχετικά με τον Απελευθερωτικό Στρατό του Κινεζικού Λαού, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας και τους ηγέτες του, το πρόγραμμα και την πολιτική του. Το βιβλίο του Navlakha του 2012, “Μέρες και Νύχτες στην Καρδιά της Εξέγερσης” αναφέρει τα γεγονότα όπως τα είδε σε μια μαοϊκή αντάρτικη βάση στο νότιο Chhattisgarh. Βασισμένο στην αντίληψή του για τον εμφύλιο πόλεμο, ο Navlakha υποστηρίζει έκτοτε ότι και το ινδικό κράτος και το ΚΚΙ (Μαοϊκό) υιοθετούν το Κοινό Άρθρο 3 της Συνθήκης της Γενεύης του 1949 και το Πρωτόκολο 2 του 1977 σχετικά με τη μη διεθνή ένοπλη σύρραξη.
Τότε τι συμβαίνει με τους “Ναξαλίτες των πόλεων”; Έχοντας υπ'όψιν την πρακτική του Navlakha, θα καθόριζα έναν “Ναξαλίτη” ως εξής: ένας ναξαλίτης είναι κάποιος που δεν μπορεί να παραμείνει αδρανής ανακαλύπτοντας ότι η πλειοψηφία του ινδικού λαού τρέφεται ανεπαρκώς, ντύνεται άθλια, κατοικεί σε ερείπια, μορφώνεται φτωχά και δεν έχει πρόσβαση σε επαρκή ιατρική φροντίδα και νιώθει ότι αυτή η κατάσταση προέρχεται από την βαθιά καταπιεστική και εκμεταλλευτική κοινωνική τάξη της Ινδίας, μιλώντας για επαναστατική αλλαγή. Η αντίληψή μου είναι ότι, με αυτή την έννοια του όρου, ένα μεγάλο κομμάτι των Ινδών μπορεί όντως να είναι Ναξαλίτες, είτε των πόλεων είτε της υπαίθρου, όπως ο Navlakha και εγώ, και δε χρειάζεται απαραίτητα να είσαι μέλος ή υποστηρικτής του ΚΚΙ (Μαοϊκού) για να είσαι τέτοιος.
* O Bernard D'Mello είναι δημοσιογράφος στην ινδική πολιτική έκδοση Economic & Political Weekly. Αρθρογραφεί σε πολλά περιοδικά της Ινδίας και του εξωτερικού ,μεταξύ αυτών και στην αμερικάνικη Μηνιαία Επιθεώρηση. Έχει γράψει βιβλία σχετικά με το Ναξαλίτικο και Μαοϊκό ρεύμα στην Ινδία. Είναι μέλος της Επιτροπής για την προστασία των Δημοκρατικών Δικαιωμάτων στο Μουμπάι. Το άρθρο με τίτλο “What Makes an Urban Naxal?” δημοσιεύθηκε στις 8/9/2018 στην Economic & Political Weekly.
www.epw.in/journal/2018/36/comment/what-makes-urban-naxal.html
.jpg){kind=small}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου