Από τη μια δεν μπορεί βέβαια να προσπεραστεί το μέγεθος της αποχής ανεξάρτητα από τα τεχνικά προβλήματα στους εκλογικούς καταλόγους που επικαλούνται οι κάθε λογής υπερασπιστές τις συμφωνίας των Πρεσπών. Γιατί πρόκειται για ένα μέγεθος που καταγράφει τη «δύναμη αδράνειας» απέναντι στους σημερινούς ιμπεριαλιστικούς εκβιασμούς και τη στροφή που αυτοί θέλουν να επιβάλλουν στην πορεία της χώρας. Μια δύναμη αδράνειας που η βάση αναφοράς της βρίσκεται στην αφήγηση περί «μακεδονικού έθνους» με την οποία τις προηγούμενες δεκαετίες οι ίδιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις περιέβαλαν τη συγκρότηση της γειτονικής χώρας. Εξάλλου σε αυτή τη βάση συγκροτήθηκε και το αντιδραστικό της πολιτικό σύστημα το οποίο όπως φαίνεται στην περίπτωση του -πρώτου σε κοινοβουλευτική δύναμη- VMRO αντιμετωπίζει κρίσιμα ερωτήματα για τη μετεξέλιξή του. Και βέβαια στη διαμόρφωση αυτού του μεγέθους της αποχής πρέπει να συνυπολογιστεί η παρέμβαση του ρώσικου ιμπεριαλισμού ο οποίος και ερείσματα διαθέτει στη χώρα και έχει κάθε λόγο να επιδιώκει το μπλοκάρισμα των αμερικανονατοϊκών επιδιώξεων.
Αλλά επίσης δεν πρέπει και δεν μπορεί να υποτιμηθεί το ποσοστό και κυρίως το απόλυτο μέγεθος ψήφων που απέσπασε το «ναι» στο δημοψήφισμα. Ένα μέγεθος που δείχνει ότι ο Ζάεφ με τη βοήθεια των αλβανικών κομμάτων διεκδικεί ή και αποκτά το πολιτικό προβάδισμα και οπωσδήποτε έχει το πολιτικό πλεονέκτημα στις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν. Το μέγεθος αυτό του «ναι» είναι προφανώς προϊόν και αποτέλεσμα της καταιγίδας των εκβιασμών που εξαπέλυσαν όλη την προηγούμενη περίοδο οι δεκάδες αξιωματούχοι των ΗΠΑ αλλά και της ΕΕ για να «εξηγήσουν» στο λαό της πΓΔΜ ότι δεν αρκεί και δεν πρωτεύει το αφήγημα του «μακεδονικού έθνους». Ότι δεν υπάρχει μέλλον γι' αυτό το λαό αν δεν προσδεθεί με κάθε τρόπο με τις επιταγές και τα συμφέροντα των αμερικάνων αλλά και των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.
Η συνέχεια των εξελίξεων δεν θα είναι ούτε ευθύγραμμη, ούτε ομαλή όπως εξάλλου δεν ήταν και ως τώρα. Η αποφασιστικότητα με την οποία ο αμερικάνικος παράγοντας χαιρέτησε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και απαίτησε συνέχεια και δέσμευση στη συμφωνία των Πρεσπών προδιαγράφει πως με κάθε μέσο και τρόπο -όλα χωρούν στις αστικές δημοκρατίες και μάλιστα τις κηδεμονευόμενες από τους Αμερικάνους και τα πολεμικά σχέδια τους- θα επιδιωχθεί η συνταγματική αναθεώρηση για την ολοκλήρωση της συμφωνίας. Αλλά και οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, παρά τις εύλογες ανησυχίες τους για όσα οι ΗΠΑ διαμορφώνουν μέσα στην πυριτιδαποθήκη των Βαλκανίων «τους», θα συμπλεύσουν σε αυτή την κατεύθυνση επιχειρώντας ταυτόχρονα να διαμορφώσουν εντός της πΓΔΜ τους δικούς τους ιδιαίτερους όρους. Όσο για την ελληνική κυβέρνηση που έσπευσε να συγχαρεί τον Ζάεφ, θεωρεί ότι κερδίζει χρόνο και μπορεί να περιμένει τις επόμενες αμερικάνικες εντολές για τη διευθέτηση των σχεδίων τους. Αλλά ωστόσο οι καθυστερήσεις και οι επιπλοκές στην εξέλιξη της συμφωνίας επιδρούν και θα τροφοδοτούν τις εγχώριες αντιφάσεις και εμπλοκές του πολιτικού συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης.
Είναι προφανές αλλά και θεμελιώδες ότι οι λαοί δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους με δανεικές πλάτες. Ότι συνιστά υπονόμευση του ίδιου του δικαιώματός τους στη ζωή, η παγίδευση τους στο ιμπεριαλιστικό εργαλείο του εθνικισμού, ο εγκλωβισμός τους στις στροφές των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων, η «λογική» της εξισορρόπησης των εκβιασμών με άλλους προστάτες. Στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος επιβεβαιώνονται αυτές οι βασικές αλήθειες. Απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις που προδιαγράφονται, για τους λαούς των δύο χωρών και όλης της περιοχής, η ανάγκη της κοινής αντιπολεμικής-αντιιμπεριαλιστικής πάλης δυναμώνει!
http://www.kkeml.gr/
2 σχόλια:
"Μια δύναμη αδράνειας που η βάση αναφοράς της βρίσκεται στην αφήγηση περί «μακεδονικού έθνους» με την οποία τις προηγούμενες δεκαετίες οι ίδιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις περιέβαλαν τη συγκρότηση της γειτονικής χώρας."
Α μπα; Μήπως προσχωρήσατε στην σοβινοφασιστική άποψη του "Κ"ΚΕ ότι δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος και είναι κατασκεύασμα του ιμπεριαλισμού;
Εσείς δε λέγατε το εξίσου σοβινιστικό "σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό"; Ορίστε, ο Τσίπρας σας έφερε ακριβώς αυτό και ξαφνικά το ξεχάσατε και κάνατε δεκατρία βήματα πίσω στον ανύπαρκτο διεθνισμό σας; Αυτό θα πει πολιτική με αρχές!
1ον το να επισημαίνεις μια πραγματικότητα, (ή μήπως δεν ισχύει αυτό που γράφει η ανακοίνωση:), δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζεις το δικαίωμα ενός λαού να αυτοπροσδιορίζεται. Αλλά ειλικρινά για ποιον αυτοπροσδιορισμό μιλάμε στη συγκεκριμένη περίπτωση; Έχουμε ένα λαό που για πάνω από έναν αιώνα οι πάντες μπορούν να τον προσδιορίζουν εκτός από τον ίδιο. Και στις μέρες μας αυτό είναι μάλλον το τελευταίο για το οποίο νοιάζονται όλοι!
2ον Η θέση μας δεν καν αυτή που λες. Αυτό που λες εκφράστηκε σαν σκέψη σ' ένα άρθρο το 2008. Η θέση μας είναι ότι ένας λαός μπορεί και πρέπει να προσδιορίζεται όπως αυτός θέλει αλλά στη συγκυρία που ζούμε δεν μπαίνουμε σε καμιά ονοματολογία γιατί θεωρούμε ότι άλλα είναι τα σοβαρά! Πολιτικά και όχι ιστορικά.
3ον. Βιάστηκες να χαρείς, αλλά λάθος πόρτα χτύπησες! Πριν κάνεις οποιαδήποτε κριτική καλό θα ήταν να ενημερώνεσαι πρώτα για το τι λέει ο άλλος για να μην εκτίθεσαι!
Δημοσίευση σχολίου