Με αφορμή τα χθεσινά επεισόδια στην Αθήνα

Πέρυσι μετά την πορεία του Πολυτεχνείου αρκετός κόσμος κατέβαινε από την Λ. Αλεξάνδρας. Κατεβαίνοντας τον δρόμο, άλλοι χύμα, άλλοι συγκροτημένα γίναμε μάρτυρες των χυδαίων προκλήσεων των μπάτσων προς όλους ανεξέλεγκτα. Κάποιοι αντέδρασαν κάποιοι όχι. Η ατμόσφαιρα μοίριζε μπαρούτι. Και πράγματι στα "καλά καθούμενα" τα ΜΑΤ επιτέθηκαν άγρια σ' ένα μπλοκ του αναρχικού χώρου που κατέβαινε τον δρόμο.

Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και φέτος. Χωρίς καμιά αφορμή, και λέμε αφορμή γιατί αιτίες υπάρχουν, ενώ περνούσε το μπλοκ της Αναρχικής Ομοσπονδίας από την Αλεξάνδρας και τη ΓΑΔΑ αυτό χτυπήθηκε. Και ξεκίνησαν το πάρτι τα κανάλια. Από μερικούς δημοσιογράφους βέβαια στον οίστρο τους να παινέσουν την αστυνομία για το καταπληκτικό της σχέδιο αποτροπής επεισοδίων τους ξέφυγε κιόλας ότι οι μπάτσοι επιτέθηκαν προληπτικά "για να μην κατευθυνθούν οι αναρχικοί" προς το Πολυτεχνείο και το καταλάβουν. Χάρηκαν μάλιστα και για την εμφάνιση του οχήματος ρίψης νερού κατά διαδηλωτών. Μιλάμε λοιπόν για ...προληπτική καταστολή με ξεκάθαρη την εντολή της κυβέρνησης.

Δεν μας ξαφνιάζει. Ούτε πέφτουμε από τα σύννεφα. Για μας ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι και με τούτη την κυβέρνηση η καταστολή θα είναι στις πρώτες προτεραιότητές της και θα πάει και κάμποσα βήματα παραπέρα. Οι πρώτοι που το ένιωσαν αυτό πολύ νωρίς ήταν οι κάτοικοι των Σκουριών. Το επιβάλει άλλωστε η πολιτική της, το επιβάλει ο φόβος της -και όσων υπηρετεί- μπροστά στο ενδεχόμενο ο λαός να ξαναβγεί στο δρόμο. Όποιος λοιπόν δεν φαντασιώνεται (όπως πολλοί από τον α/α χώρο) ότι έχουμε "αριστερή" κυβέρνηση και βγαίνει στο δρόμο πρέπει να χτυπηθεί. Στόχος ο λαός και ιδιαίτερα φέτος η πλήρη κατάργηση του Λαϊκού Ασύλου στα Πανεπιστήμια. Κι όπως γράφαμε και πέρυσι, και κάθε φορά που γίνονται επιθέσεις καταστολής, δεν χρειάζεται αφορμές το σύστημα για να χτυπήσει, όταν επιλέξει να στήσει επεισόδια κατά τη διάρκεια ή μετά των διαδηλώσεων μπορεί να στήσει και τις αφορμές με μεγάλη άνεση.

Αλλά να πούμε και το άλλο. Για να απαντήσουμε και σε κάποια σχόλια που υπήρξαν στο μπλοκ μας κάτω από την ανταπόκριση για την πορεία της Αθήνας. Δεν είναι άμοιρος ευθυνών ο χώρος της Αναρχίας στο σύνολό του. Το ότι δεν πέφτουμε στην ευκολία της προβοκατορολογικής καταγγελίας των απολιτίκ(;) "μπάχαλων" δεν σημαίνει και ότι δεν θεωρούμε ότι με τον τρόπο που κινούνται κομμάτια της, με την πολιτική κάλυψη των υπόλοιπων, είναι βούτυρο στο ψωμί συκοφάντησης του λαϊκού και επαναστατικού κινήματος από την πλευρά του συστήματος. Ότι αποτελούν τη δικαιολογία για την ένταση της καταστολής.

Και γιατί λέμε ότι έχει ευθύνη το σύνολο του χώρου της Αναρχίας; Γιατί έχουν μια κοινή ιδεολογική και πολιτική βάση αυτοί που αποκλείουν το Πολυτεχνείο απαγορεύοντας, όπως έγινε πέρυσι και αποπειράθηκε και φέτος, την πρόσβαση σε αυτό με αυτούς της πιο πολιτικής ή συνδικαλιστικής ή σοβαρής Αναρχίας που απαγορεύουν, με τον πλέον εξουσιαστικό τρόπο, σε σωματεία (κατά τα άλλα βάσης), σε συνελεύσεις (κατά τα άλλα ανοιχτές, τοπικές και λαϊκές) σε κάθε έναν πολιτικά διαφορετικό να συμμετάσχει σε αυτά, απαγορεύουν τις όποιες ομαδοποιήσεις άλλων απόψεων και βεβαίως τις παρατάξεις.

Τέτοιου είδους απαγορεύσεις τις μέρες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το '73 δεν υπήρχαν. Υπήρχαν έντονες ιδεολογικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις για το πως θα πάει ανάμεσα στους αγωνιστές του, ήταν τόσο έντονη η συλλογική ανάγκη να πραγματοποιηθεί αυτή η εξέγερση που ανάγκασε ακόμη και αυτούς που την κατήγγειλαν αρχικά ως προβοκατόρικη και ήθελαν να την σταματήσουν να παραμείνουν και να παλέψουν την άποψή τους. 

Το γεγονός ότι στεκόμαστε απέναντι στην καταστολή, ότι δεν θα διστάσουμε όχι μόνο να καταδικάσουμε το χτύπημα του οποιουδήποτε κατεβαίνει στους δρόμους αλλά αν χρειαστεί και θα τον περιφρουρήσουμε από τους μπάτσους, το έχουμε αποδείξει πολλές φορές, δεν σημαίνει ότι θα χαριστούμε στην κριτική μας και στην πολεμική μας. Το κάναμε και στο Σύνταγμα το '11 όπου και εκεί επικράτησαν τέτοιες απαγορευτικές απόψεις.