24 Απριλίου 2019

Διαρκής εκφασισμός ή κατάλυση του κοινωνικού κράτους;

Τι παραπάνω θα έλεγε ένας φασίστας από τον ρατσιστικό λόγο που απηύθυνε σε άτομο με αναπηρία ο «αριστερός» υπουργός Υγείας και (δυστυχώς) γιατρός Παύλος Πολάκης, τον οποίο στηρίζει σύσσωμη η «αριστερή» Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δια του πρωθυπουργικού λόγου;

Φαντάζεται κανείς ότι ένας φασίστας θα αναγνώριζε το δικαίωμα να αντιμετωπίζεται ίσα ένα άτομο με αναπηρία με τα άτομα που δεν έχουν κανένα πρόβλημα υγείας; Όπως ο ναζιστής που θα αναγνώριζε την υπόσταση ανθρώπων κάθε χρώματος; Ο «αριστερός επιστήμονας» Παύλος Πολάκης δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα στην ισότητα του Στέλιου Κυμπουρόπουλου, ατόμου με πρόβλημα υγείας, που εμποδίζει κάθε κίνηση, που συνήθως οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν. Έτσι, κατά τον αριστερό υπουργό θα έπρεπε κάθε τέτοιο άτομο να μείνει κλεισμένο σπίτι του αφού μάλλον και η διευκόλυνση πρόσβασης είναι ευεργέτημα και όχι δικαίωμα, που κατακτήθηκε από τα άτομα με αναπηρία. Θα πρέπει να αναγνωρίζεται με ευγνωμοσύνη σε αυτόν και την κυβέρνησή του κάθε υποχρέωσή τους, η οποία όμως και «κινδυνεύει» από τους φασίστες και τους νεοφιλελεύθερους. Όμως τη δικαιολογητική βάση για την αφαίρεση των δικαιωμάτων τη στηρίζει κάθε άποψη περί ευεργετημάτων και όχι η συμπεριφορά των ατόμων με αναπηρίες. Και αυτές οι απόψεις είναι τα κυνηγόσκυλα που ξετρυπώνουν τα δικαιώματα, που θα καταργηθούν, θυσία στο κέρδος. Και τις απόψεις για την ευεργετική φύση των δικαιωμάτων τις διατυπώνουν μεγαλόστομα με θράσος τα σκυλιά των κυρίαρχων κυνηγών-κεφαλαιοκρατών.

Μήπως όμως μετά το ψάρεμα ψήφων μαζί με τον Αμβρόσιο ήρθε η ώρα να ψαρέψει ο Πολάκης και η «αριστερή κυβέρνηση» σταυρούς και στους φασίστες; Μήπως κλείνουν το μάτι τους σε όσους θέλουν πρόθυμους υπαλλήλους για τη διάλυση και του ελάχιστου κοινωνικού κράτους; Γιατί δεν αποπέμπεται ο πρόδηλα υβριστικός υπουργός; Μήπως ο λόγος του είναι υποσχετικός συγκυβέρνησης με φασίστες και νεοφιλελεύθερους και γι’ αυτό βρίσκεται εύκολα η ατζέντα της αντιπαράθεσης μιας και τα θέματα είναι προδιαγεγραμμένα για επόμενες διαπραγματεύσεις;

Θα πω κι εγώ. Δεν θέλω επιδόματα και χάρες. Ισότητα ζητώ. Και ισότητα σημαίνει τα εξής.

Να υπάρχουν δομές για όλους τους ανθρώπους με προβλήματα. Δομές που να απευθύνονται σε αυτούς και όχι να στηρίζουν τη γραφειοκρατία και τη φιλανθρωπία του αστικού κράτους.

Να εκπαιδεύονται όλοι στο δικαίωμα της ισότητας και όχι στη μεγαλοψυχία της παροχής.

Να μετέχουν όλοι στην παραγωγή σε κάθε στάδιο και όχι να ανταγωνίζονται στη διανομή.

Να μάθουν όλοι ότι πρέπει να ζουν αρμονικά με τη φύση -τους- και όχι να κυριαρχούν σε αυτήν.

Και ξέρω ότι δεν θα βρω καμιά ευκαιρία ισότητας στο αστικό κράτος αλλά δεν θα με βοηθήσει και καμιά «αριστερή κυβέρνηση».

Κι αναρωτιέμαι πάλι τι παραπάνω κάνει κάθε θρασύδειλος φασίστας από το να τα βάζει με όποιον θεωρεί αδύναμο; Που διαφέρει αυτή η «αριστερή κυβέρνηση» από το φασιστικό καθεστώς;

Νάσος Πλαγάκης
μέλος του αναπηρικού κινήματος
Δρόμοι Αντίστασης Δάφνη και Υμηττός

Δεν υπάρχουν σχόλια: