Τα κατάφεραν λοιπόν μετά από χρόνια κυνηγητού οι Αμερικάνικες υπηρεσίες να εξασφαλίσουν εκτός από τη σύλληψη και την έκδοση προς αυτές του Αυστραλού Τζούλιαν Ασάνζ. Ο δημοσιογράφος παρέμενε τα τελευταία χρόνια, συγκεκριμένα από το 2012, κρυμμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο ως τον περασμένο Απρίλη και τον συνέλαβαν αφού ο Ισημερινός το επέτρεψε.
Ο Ασάνζ είχε πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά αποκαλύψεις απόρρητων εγγράφων και πληροφοριών από μια σειρά χώρες, μέσα από τον ιστότοπο Wikileaks, για σημαντικά πολιτικά ζητήματα. Δεν μπορούμε να κρίνουμε το κατά πόσον οι αποκαλύψεις αυτές κινούνται σε μια συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση, και εξυπηρετούν συγκεκριμένη σκοπιμότητα. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια ένωση δημοσιογράφων, η οποία λειτουργεί νόμιμα και έχει κερδίσει επίσημα δημοσιογραφικά βραβεία. Και ο ίδιος ο Ασάνζ ως πρόσωπο, έχει διακριθεί με σειρά βραβείων δημοσιογραφίας, ενώ έχει αναγνωριστεί ως «ακτιβιστής» για την ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών στο διαδίκτυο. Η υπόθεση αυτή έχει συνάφεια και με άλλες, όπως των «Panama Papers» (διαρροή των καταθέσεων πολλών δημόσιων προσώπων παγκόσμια) και του Έντουαρντ Σνόουντεν (τεχνικός της υπηρεσίας παρακολούθησης των ΗΠΑ, αποκάλυψε το μυστικό πρόγραμμα διαδικτυακής παρακολούθησης των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων). Οι υποθέσεις αυτές φυσικά δεν είναι ίδιες, ούτε είχανε την ίδια κατάληξη. Για παράδειγμα, ο Σνόουντεν κατάφερε να πάρει άσυλο πρώτα από τη Βενεζουέλα και ύστερα από τη Ρωσία, και σήμερα ζει σε άγνωστη τοποθεσία στη Ρωσία. Έχουν, όμως, μια κοινή βάση: εντάσσονται σε μια εποχή μεγάλων ανακατατάξεων και εντάσεων, τόσο μεταξύ των ιμπεριαλιστών, όσο και στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Ειδικά μέσα στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, σε αυτό το πολυπλόκαμο σύστημα που εκτείνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, υπάρχουν αντικρουόμενες φράξιες. Οι φράξιες αυτές δεν ανταγωνίζονται μόνο με πολιτικό τρόπο, αλλά πολλές φορές χρησιμοποιούν χτυπήματα κάτω από τη μέση, καθώς ο έλεγχος τμημάτων του μηχανισμού αυτού μπορεί να σημαίνει και δυνατότητα πολιτικού επηρεασμού σημαντικών περιοχών. Άλλωστε, ζούμε σε μια περίοδο όπου και στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό των ΗΠΑ επικρατεί αλληλοσφαγή, καθώς το επιτελείο Τραμπ έχει συρθεί στα δικαστήρια για συνεργασία με τη Ρωσία, ενώ από την άλλη υπήρχαν σκέψεις για δίωξη της Χίραλι Κλίντον. Έτσι, δημιουργούνται τόσο κενά από τις εσωτερικές έριδες, όσο και συγκεκριμένες στοχεύσεις σε πρόσωπα και παράγοντες.
Την ίδια στιγμή, μια σειρά δημοσιογράφοι, τεχνικοί, ακόμα και μέλη των υπηρεσιών έρχονται σε προσωπική αντίθεση με την πολιτική του ιμπεριαλισμού. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν εντάξει την αντίθεσή τους προς την ίδια τους τη χώρα σε ένα κινηματικό ή ταξικό πολιτικό πλαίσιο. Είναι όμως βέβαιο ότι η μυρωδιά της σαπίλας που αναδύει το σύστημα της εκμετάλλευσης και ειδικά η ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ, δημιουργεί τέτοιες συνθήκες που οδηγούν νέους ανθρώπους, που ήταν εξασφαλισμένοι, να ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή για να βγάλουν στο φως την αλήθεια (όπως την αντιλαμβάνονται). Είναι επίσης βέβαιο, ότι σε κάποια φάση όλο αυτό το σύστημα πληροφοριών και αποκαλύψεων βγήκε εκτός ελέγχου, έπληξε τη δημόσια εικόνα των ΗΠΑ και έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης από άλλους ιμπεριαλιστές. Συγκεκριμένα, για να επιστρέψουμε στην υπόθεση Ασάνζ, αυτό που ήταν το «casus belli» για τις ΗΠΑ ήταν οι αποκαλύψεις για τις σφαγές τους σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να εξοντώσουν τον Ασάνζ. Πρώτα πέτυχαν να χάσει το Αυστραλιανό διαβατήριο. Ο Ασάνζ αναγκάστηκε να καταφύγει στη Σουηδία, όπου προσπάθησε να πάρει άδεια εργασίας και παραμονής. Και εκεί όμως, του την έστησαν με υπόθεση βιασμού, οπότε η Σουηδική κυβέρνηση βρήκε αφορμή ασκήσει δίωξη. Αναγκάστηκε να καταφύγει στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο (οι πρεσβείες θεωρούνται ξένο έδαφος), σε μια περίοδο που η τότε κυβέρνηση του Ισημερινού ήτανε σε κόντρα με τις ΗΠΑ. Ακόμα και κατά τη διάρκεια της παραμονής του μέσα στην πρεσβεία, καταγγέλθηκαν προσπάθειες δολοφονίας του. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα ο Ασάνζ να έχει όψη γέρου ανθρώπου, σύμφωνα με την καταγγελία του 75χρονου πατέρα του ότι «μοιάζει πιο ηλικιωμένος από αυτόν». Τελική πράξη του κυνηγητού ήταν η εκλογή μιας ανοιχτά φιλοαμερικάνικης κυβέρνησης στον Ισημερινό. Ο νέος πρόεδρος, Λενίν Μορένο, ουσιαστικά παρέδωσε τον Ασάνζ στη βρετανική αστυνομία. Ο Ασάνζ κινδυνεύει με έκδοση στις ΗΠΑ, με καταδίκη για προδοσία (διασπορά διαβαθμισμένου στρατιωτικού υλικού), έως και με ηλεκτρική καρέκλα. Ήταν λογική η προσπάθειά του να δικαστεί στη Σουηδία.
Η υπόθεση αυτή, όπως και πολλές άλλες, είναι αποκαλυπτικές γι’ αυτό που ονομάζει το σύστημα της εκμετάλλευσης «δημοκρατία και ελευθερία» του λόγου και του τύπου. Είναι οι κορωνίδες της συστημικής προπαγάνδας. Όταν όμως οι εσωτερικές αντιθέσεις του συστήματος τους επιτρέψουν να λειτουργήσουν εναντίον του, τότε δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να τις τσαλαπατήσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες σε όλο τον κόσμο, αντιλαμβάνονται ότι αυτοί οι άνθρωποι διώκονται απλώς επειδή αποκάλυψαν την αλήθεια. Το από ποια σκοπιά έγιναν αυτές οι αποκαλύψεις, είναι ένα σύνθετο ζήτημα, το οποίο όμως δεν πρέπει να μας εμποδίζει ή να μας δημιουργεί συγκρατήσεις στο να αποκαλύπτουμε την πραγματική φύση του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού στις μάζες. Είναι μια δικτατορία του κεφαλαίου, με δημοκρατικό «φύλλο συκής», το οποίο πλέον μπορεί να κρύψει όλο και λιγότερη από τη γύμνια της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου