5/7/15 Επέτειος!

Του δημοψηφίσματος. Δεν πρέπει να ξεχαστεί, πριν από όλα από το λαό. Γιατί διδάσκει πολλά για τα πραγματικά προβλήματα του κινήματος. Για το βάθος των ζητημάτων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Ξέρουμε βέβαια πως σχεδόν όλοι δεν θέλουν να το θυμούνται. Τους είναι τουλάχιστον άβολη η διαχείρισή του. Και όχι μόνο ούτε και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός πια δεν χρειάζεται τέτοια κόλπα, βρίσκεται αλλού. Τα «πέρασε τα μαθήματα» που έλεγε και ο Μεϊμαράκης.

Για τη στάση του  ΚΚΕ(μ-λ) στο δημοψήφισμα θα αρκεστούμε σε ένα μικρό απόσπασμα της ανακοίνωσης του εκείνων των ημερών:

«Το ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ για εμάς, για το ΚΚΕ(μ-λ) είναι ν’ απευθυνθούμε στο λαό που θα δοκιμαστεί ακόμη περισσότερο και να παλέψουμε. Και σαν πρώτο βήμα τον καλούμε ν’ αντισταθεί με την αποχή του από το δημοψήφισμα. Να αντισταθεί τόσο στην κυβερνητική προσπάθεια να του φορτώσει τα αδιέξοδα της δικής της, χρεοκοπημένης πολιτικής όσο και στην τεράστια εκστρατεία της αντίδρασης που θέλει να τον πείσει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από τον μονόδρομο της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της υποταγής στους ιμπεριαλιστές και στην καπιταλιστική επίθεση. Εκστρατεία που τροφοδοτείται τόσο από τα αδιέξοδα της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από τον αφοπλισμό του εργατικού και λαϊκού κινήματος, τον οποίο -πέρα απ’ όλα τ’ άλλα-επιδίωξε και προώθησε ο ΣΥΡΙΖΑ.»

«Δικαιωμένη» η ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

Έτσι  είπαν οι εκπρόσωποί της στη συνέντευξη που έδωσαν ενόψει εκλογών! Δικαιωμένη για όλα.

Για τη συνάντηση της με τον Τσίπρα όταν αυτός πήρε τη διερευνητική εντολή στις εκλογές του 2012, για τα κυβερνητικά της σχέδια, για την κορύφωση των αυταπατών της στο δημοψήφισμα. Μάλιστα οι αναλύσεις στην «Παντιέρα» μιλάνε για το δημοψήφισμα και το χαρακτηρίζουν «ώριμη μάχη»!!

Πέρασαν τέσσερα χρόνια. Θα έπρεπε να είναι αρκετά για να αντιληφθούν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι η Αριστερά δεν δικαιώνεται όταν σύρεται πίσω από τα αδιέξοδα του συστήματος και τα κόλπα των κυβερνητών του. Ότι το δημοψήφισμα όχι μόνο δεν ήταν μια «ώριμη μάχη» του λαού (στην οποία ο λαός «νίκησε» με 63% αλλά αμέσως μετά του επέβαλλαν το τρίτο μνημόνιο και όλα όσα ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια….) αλλά δεν ήταν καν μάχη του λαού!

Η προκλητική λοιπόν επιμονή στη «δικαίωση»- και ενώ εκκρεμεί και η πολιτική αυτοκριτική για το «κακό αποτέλεσμα» στις ευρωεκλογές όπως οι ίδιοι το χαρακτήρισαν- δύο μόνο συμπεράσματα παράγει. Πρώτον, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν μπορεί χωρίς κυβερνητισμό! Ακόμα και τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιτρέπει φαντασιώσεις «μεταβατικών κυβερνήσεων» που θα «ανοίξουνε το δρόμο», η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν κάνει αυτοκριτική για όλα τα προηγούμενα χρόνια γιατί παραμένει στην ίδια γραμμή.

Από τη Στήλη Γραμμής