ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ

Παλιά και νέα κυβέρνηση, εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, συνδικαλιστικές παρατάξεις και αιρετοί δουλεύουν τους αναπληρωτές ψιλό γαζί. Βέβαια, οι κυβερνήσεις είναι αυτές που έχουν την κύρια ευθύνη, αυτές δημιουργούν τα προβλήματα. Οι υπόλοιποι, που προέρχονται από τα σπλάχνα των εκπαιδευτικών, έχουν διαφορετικού τύπου ευθύνες που πρέπει να τους καταλογιστούν.

Η μονιμοποίησης των συμβασιούχων στην εκπαίδευση είναι σπουδαίο ζήτημα, είναι το δικαίωμα στη δουλειά, δηλαδή στη ζωή.

ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ: ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΖΑΜΠΑ
Η προηγούμενη κυβέρνηση υποσχέθηκε 10.500 διορισμούς στη γενική και 4.500 διορισμούς στην ειδική εκπαίδευση. Έφτιαξε νέο σύστημα προσλήψεων, τακτοποίησε τους νόμους, πρόλαβε και δέσμευσε... κονδύλια για τους διορισμούς στην ειδική αγωγή αλλά… τι σύμπτωση, την πρόλαβαν οι εκλογές! Ήταν μεγάλο το ψέμα αλλά έγινε πιστευτό.

Η νέα κυβέρνηση, αν μπορεί κάποιος να πει νέα μια κυβέρνησης της ΝΔ, ξεπέρασε σχετικά εύκολα το θέμα των διορισμών στη γενική εκπαίδευση κι έπαιξε με τους 4.500 στην ειδική. Στην αρχή κόλλησε στο πολύπλοκο της διαδικασίας κατάρτισης πινάκων, μετά άρχισε να μετακινεί τις ημερομηνίες, στη συνέχεια έσπειρε σύγχυση με διαφορετικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, πρόσφατα έκανε την περίφημη δήλωση ότι οι μαθητές που έχουν ανάγκη από ειδική αγωγή, θα συνεχίσουν να έχουν ως το τέλος της χρονιάς τον ίδιο δάσκαλο αναπληρωτή. Ποιοι μόνιμοι διορισμοί και πότε;

Το ΔΣ της ΔΟΕ και το ΔΣ της ΟΛΜΕ συμμετείχαν στο δούλεμα. Έβγαλαν ανακοινώσεις για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τα παράβολα που τάχα θα απέκλειαν κάποιον από τον «επικείμενο μόνιμο διορισμό»! Αρνήθηκαν να συζητήσουν το ζήτημα των αναπληρωτών στα συνέδρια και καλούν σε ανώδυνες διαμαρτυρίες.

Οι παρατάξεις θεώρησαν δεδομένο πως θα γίνουν μόνιμοι διορισμοί, ίσως όχι τόσοι πολλοί! Άρχισαν οι εποικοδομητικές προτάσεις, τα κριτήρια διορισμών και οι αριθμοί, όπως «διορισμοί με βάση το πτυχίο κι όλη την προϋπηρεσία», 25.000 ή 30.000 διορισμοί για να «καλυφθούν οι ανάγκες». Κάποιες ομάδες αναπληρωτών πρόταξαν τα δικά του ιδιαίτερα κριτήρια, συμμετέχοντας με τη σειρά τους στο δούλεμα πως οι διορισμοί είναι προ των πυλών.

Οι αιρετοί, «τα αυτιά και τα μάτια του κλάδου, μάλλον βαριακούν και αλληθωρίζουν. Ως συνδιοίκηση δεν μπορούν παρά να μεταφέρουν τι κάνει η διοίκηση. Τα ενημερωτικά τους δελτία είναι αναπαραγωγή των κυβερνητικών ανακοινώσεων.

ΑΙΩΝΙΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ;
Η κυβέρνηση δηλώνει πως για να μιλήσει για μόνιμους διορισμούς πρέπει να καταγράψει τις ανάγκες. Ας είμαστε καχύποπτοι. Μπορεί να δημιουργήσει άλλες ανάγκες με αλχημείες στο πρόγραμμα, με αύξηση ωραρίου ή παίζοντας με τις αναθέσεις μαθημάτων.

Ο ΟΟΣΑ λέει πως οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα είναι πολλοί. Στα μνημόνια υπάρχουν δεσμεύσεις για περιορισμό των προσλήψεων. Πιστή η ΝΔ στις επιταγές τους, δεν πρόκειται να τα σπάσει μαζί τους για να ικανοποιήσει τα αιτήματα κάποιων «μειοψηφιών».

Οι 32.000 συμβασιούχοι που εργάστηκαν στην εκπαίδευση την προηγούμενη σχολική χρονιά θεωρούνται πολλοί και πρέπει να «μαζευτούν». Η κυβέρνηση δε θέλει δεσμεύσεις. Όχι μόνο αποφεύγει τους μόνιμους διορισμούς αλλά δεν τάζει ότι θα εργάζονται κάθε χρόνο οι συμβασιούχοι της εκπαίδευσης.

Οι τοποθετήσεις των αναπληρωτών θα γίνουν, όπως ήταν αναμενόμενο, με τους παλιούς πίνακες και με τρόπο που οδηγεί σε αποκλεισμούς και περιορισμούς. Δεν προέκυψαν από λάθος ούτε από υποταγή στη νομιμότητα του ΑΣΕΠ. Είναι επιλογές.

Η ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΘΕΙ
Καμιά κυβέρνηση δε έδειξε συμπόνια και δε συγκινήθηκε από τα δίκαια αιτήματα των αναπληρωτών. Οι προτεραιότητες αυτής της κυβέρνησης είναι άλλες.

Δεν αρκούν οι διαμαρτυρίες έξω από το απομονωμένο υπουργείο Παιδείας. Χρειάζονται απεργίες και διαδηλώσεις. Χρειάζεται ένα κίνημα που να μπορεί να νικά. Ο μεγαλύτερος κλάδος εργαζομένων έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει «μαζικούς μόνιμους διορισμούς και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων της εκπαίδευσης».

Ένα δυναμικό κίνημα θα νοιώσει τι θα πει κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και η αστυνομοκρατία που τη συνοδεύει, θα ενταχθεί στις ομάδες της ανομίας και της παραβατικότητας, θα εκνευρίσει την κυβέρνηση που δε θέλει ως εργοδότης να λογοδοτεί για τις απολύσεις που θα κάνει.

Όλα αυτά θα απαντηθούν στον δρόμο του αγώνα.

Β.Δ.