Μπροστά στην 84η ΔΕΘ, η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση ήρθε να συνεχίσει και να εντείνει την αντιλαϊκή παρακαταθήκη των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ήδη από τους πρώτους μήνες της θητείας της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κάνει γρήγορα βήματα προς την προώθηση των πολιτικών της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της καταστολής. Παράλληλα, έχει προχωρήσει σημαντικά στο βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, με υποσχέσεις στα ιμπεριαλιστικά κέντρα της ΕΕ και των ΗΠΑ καθώς και με τον διάλογο για αναβάθμιση των βάσεων του ΝΑΤΟ και την ίδρυση νέων.
Η περσινή ΔΕΘ είχε το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι τιμώμενη χώρα ήταν η ιμπεριαλιστική υπερδύναμη των ΗΠΑ που αποτελεί διαχρονικό σφαγέα των λαών και ευθύνεται για πολλούς πολέμους παγκοσμίως, με πιο πρόσφατους στη Συρία, την Λιβύη, την Ουκρανία. Αυτό το γεγονός σηματοδοτούσε την υποτέλεια της ελληνικής αστικής τάξης στους ιμπεριαλιστές. Φέτος, τιμώμενη χώρα θα είναι η Ινδία του φασίστα Μόντι. Η Ινδία είναι η δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο, μια στρατιωτικά ισχυρή πυρηνική δύναμη, μια γρήγορα αναπτυσσόμενη οικονομία που συσπειρώνει ένα τεράστιο δυναμικό από βιομηχανικούς εργάτες. Παράλληλα όμως, είναι βαθιά χωμένη στο ρήγμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης ενώ η φτώχεια, ο πληθωρισμός και η ανεργία αποτελούν κανονικότητα εδώ και δεκαετίες. Παρά την οποιαδήποτε εξωραϊσμένη εικόνα που μας προβάλλουν για την Ινδία της οικονομικής ανάπτυξης και του εξωτισμού, η πραγματικότητα της Ινδίας αποκρύπτεται από τα ΜΜΕ.
Η πολιτική εξουσία της Ινδίας βρίσκεται στα χέρια μιας ακραία μειοψηφικής κομπραδόρικης μπουρζουαζίας η οποία συνεργάζεται άριστα με τους ιμπεριαλιστές της Δύσης. Ένα ντόπιο φεουδαρχικό κατεστημένο έχει αναλάβει την διοίκηση των 29 κρατιδίων και εδαφών της Ινδίας. Τα τελευταία χρόνια, μια χούφτα οικογένειες κατάφεραν να συσσωρεύσουν τεράστιες περιουσίες με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Αυτό ήταν ένα από τα αποτελέσματα πολιτικών που εφαρμόστηκαν με τον πιο επιθετικό τρόπο. Πολιτικές που εξυπηρετούν κατά κόρον τους ιμπεριαλιστές καθώς υπάρχουν τεράστια ανέγγιχτα αποθέματα φυσικών πόρων στους οποίους οι δυτικές δυνάμεις, και ειδικά οι ΗΠΑ, θέλουν να βάλουν χέρι. Έτσι, απίστευτα μεγάλες εκτάσεις γης μαζί με τους ντόπιους πληθυσμούς τους παραδίδονται στις πολυεθνικές προς εκμετάλλευση.
Ταυτόχρονα, το 80% του πληθυσμού επιβιώνει με λιγότερο από μισό δολάριο και με δυσκολία εξασφαλίζει ένα γεύμα την ημέρα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν σχολεία, νοσοκομεία, τρεχούμενο νερό, τίποτε. Παράλληλα, οι συνθήκες εργασίας στην Ινδία είναι άθλιες, στον βωμό των κερδών των ιμπεριαλιστών και του ντόπιου κεφαλαίου θυσιάζονται σε καθημερινή βάση εργάτες που παλεύουν να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαγητό για τις οικογένειές τους. Ο χαμός των εργατών δεν κοστίζει τίποτα στο κράτος, τις ασφαλιστικές και τους εργοδότες τους καθώς υπάρχουν στρατιές ανέργων να αντικαταστήσουν την οποιαδήποτε απώλεια, στις οικογένειές τους όμως κοστίζουν τα πάντα καθώς –πέρα από την ανθρώπινη απώλεια- χάνουν την μοναδική πηγή εισοδήματος χωρίς να λαμβάνουν καμία αποζημίωση.
Στην Ινδία επικρατεί ακόμα το μεσαιωνικό σύστημα των καστών. Οι χαμηλότερες κάστες είναι αυτές που βιώνουν την μεγαλύτερη καταπίεση. Τα μέλη αυτών των καστών έρχονται καθημερινά αντιμέτωπα με όλων των ειδών τις διακρίσεις ενώ συχνά πέφτουν θύματα ρατσιστικής βίας. Οι Νταλίτ, ένα είδος υποκάστας ή αλλιώς η «πέμπτη» από τις τέσσερις κάστες, αποτελούν γύρω στο 16% του ινδικού πληθυσμού ενώ παράλληλα θεωρούνται τόσο «βρώμικοι» που τα μέλη των ανώτερων καστών αποφεύγουν ακόμα και το φυσικό άγγιγμα μαζί τους. Αυτό το σύστημα ενισχύει σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές του κράτους και την επιβολή της φτώχειας.
Επίσης, στο βόρειο κρατίδιο του Κασμίρ επικρατεί ένα καθεστώς γενικευμένης αναταραχής με ευθύνη της ινδικής κυβέρνησης. Το Κασμίρ είναι ένα μουσουλμανικό στην πλειοψηφία κρατίδιο το οποίο βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πυρηνικές δυνάμεις, την Ινδία και το Πακιστάν. Παράλληλα, η διαχρονική παρουσία του Ινδικού στρατού στο εσωτερικό του το καθιστά μία απ’ τις πιο στρατιωτικοποιημένες περιοχές στον πλανήτη. Η κατάσταση αυτή υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Τα πράγματα χειροτέρεψαν ύστερα από την πρόσφατη απόφαση της Ινδικής κυβέρνησης να προσαρτήσει πλήρως το Κασμίρ στην Ινδία και να άρει το άρθρο που εξασφάλιζε στους κατοίκους ειδικά δικαιώματα σχετικά με την γη τους. Οι αντιδράσεις που προέκυψαν αντιμετωπίστηκαν από το Ινδικό κράτος με έντονη καταστολή, δολοφονίες και ένα καθεστώς πολιορκίας καθώς εφτά εκατομμύρια Κασμιριανοί περιφράχτηκαν στα σπίτια τους με κομμένο το διαδίκτυο και το τηλέφωνο.
Η καπιταλιστική εκμετάλλευση, οι φυλετικές διακρίσεις, η καταπίεση των καστών και των εθνικών μειονοτήτων, η τεράστια φτώχεια και η λεηλασία των φυσικών πόρων δημιούργησαν τεράστιες συγκρούσεις στο εσωτερικό της χώρας.
Κόντρα στην όλη κατάσταση, ο λαός της Ινδίας δίνει σημαντικούς αγώνες. Οι αναρίθμητες αυθόρμητες ενέργειες από πλευράς των πληττόμενων στρωμάτων κατάφεραν να μαζικοποιηθούν και να αποκτήσουν στοιχεία παρατεταμένου λαϊκού πολέμου. Με σημείο αναφοράς την ιστορική εξέγερση του Ναξαλμπάρι το 1967 εκατοντάδες χιλιάδες χωρικοί οργανώθηκαν υπό την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ινδίας (Μαοϊκό) και διεξάγουν ανταρτοπόλεμο ενάντια στο ινδικό κράτος. Στην προσπάθεια του να πατάξει τους εξεγερμένους, το ινδικό κράτος ξεκίνησε την επιχείρηση «Πράσινο Κυνήγι», μια επιχείρηση πριμοδοτούμενη από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ που θα σημείωνε οργανωμένες δολοφονικές εφόδους στα δάση εις βάρος των χωρικών. Οι φτωχότεροι άνθρωποι στην Ινδία σήμερα αποκαλούνται τρομοκράτες. Η δολοφονική αυτή καμπάνια σημείωσε τραγικά θύματα και μαζί μ’ αυτήν ήρθαν και άλλες πολιτικές καταστολής από πλευράς του κράτους.
Τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση Μόντι έχει βαλθεί να φιμώσει τις φωνές της δημοκρατίας και της αντίστασης, καθώς φοβούνται την αυξανόμενη κριτική στην αιματηρή τους στρατιωτική εκστρατεία. Όμως, παρόλη την προσπάθειά τους, η εκστρατεία αυτή δεν μοιάζει να είναι αποτελεσματική, έχουν υποστεί σοβαρά πλήγματα από το Μαοϊκό αντάρτικο το οποίο κατάφερε να σκοτώσει ανώτερους αξιωματούχους. Ο λαός της Ινδίας δεν τρομοκρατείται και με κουράγιο συνεχίζει τον αγώνα του.
Τέλος, η Ινδία είδε φέτος την μεγαλύτερη εργατική κινητοποίηση στην ιστορία με τη συμμετοχή 200 εκατομμυρίων διαδηλωτών σε όλη τη χώρα. Εργάτες, φοιτητές, συνταξιούχοι και γυναίκες βγήκαν στους δρόμους να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους και ενάντια στο ξεπούλημα του πλούτου της χώρας. Πολλά μεγάλα εργοστάσια κλείσανε ενώ το σιδηροδρομικό δίκτυο και πολλές οδικές αρτηρίες μπλοκαρίστηκαν από τις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η Λαϊκή Αντίσταση – Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία καταγγέλλει την επιλογή της ως τιμώμενης χώρας στην φετινή ΔΕΘ. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον λαό της Ινδίας, τους εργάτες και τις καταπιεσμένες εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες που αγωνίζονται για απελευθέρωση, ενάντια στην φτώχεια, τον ιμπεριαλισμό, τον φασισμό και την εκμετάλλευση. Να μην ανεχτούμε την ανείπωτη βία και τη χυδαία ανισότητα της ζωής γύρω μας και πουθενά στον κόσμο.
Λαϊκή Αντίσταση - Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία
Ξάνθη, 7-9-2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου