Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μια ακόμα παγκόσμια κρίση, και όχι δεν είναι οι βόμβες και οι πολιτικές των μεγάλων ιμπεριαλιστών, δεν είναι ο χιλιάδες ξεριζωμένοι που αφήνουν βιαίως τις πατρίδες τους εξαιτίας των γνωστών και των άγνωστων πολέμων τους, δεν είναι οι εκατομμύρια ψυχές που ζουν στην εξαθλίωση και στην φτώχεια, όχι εννοείται δεν είναι τίποτα από όλα τα παραπάνω γιατί το σύστημα όλα αυτά τα βάζει τεχνιέντως κάτω από το χαλάκι- και δεν τρέχει και τίποτα. Ο πλανήτης βιώνει μια πανδημία και μόνο αυτό πρέπει να φαίνεται, αυτό πρέπει να ακούγεται όλη μέρα από τα ΜΜΕ, αυτό θα εξυπηρετήσει για ακόμη μια φορά τα συμφέροντα του συστήματος. Η ανθρωπότητα τελεί υπό καθεστώς πανδημίας.
Όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι «πονούν» και αυτοί, όσα κι αν χάνει το σύστημα στην εξελισσόμενη αυτή κατάσταση, ο λαός είναι ο μόνος που θα πληρώσει είτε με την ίδια του ζωή κυριολεκτικά, είτε με τα νέα μέτρα που θεσπίζονται για την «προστασία» του και την «βελτίωση» της ζωής του. Και στις δύο περιπτώσεις το σύστημα προσπαθεί να βγαίνει ανέπαφο, εντείνοντας ακόμα περισσότερο το χτύπημα στο λαό.
Από τη μια ακούμε ρητορείες όπως αυτή του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου με την –και επιστημονικά λάθος στην συγκεκριμένη περίπτωση- θεωρεία της ανοσίας της αγέλης και του «αναγκαστικά κάποιοι θα πεθάνουν» που αποδεικνύει πόσο εύκολα θυσιάζεται ο λαός και σε αυτήν την περίπτωση από το κεφάλαιο στον βωμό του δικού τους «γενικού καλού» όπως πολύ όμορφα παρουσιάζεται. Βλέπουμε και την ελληνική κυβέρνηση να έρχεται αντιμέτωπη με ένα Ε.Σ.Υ. που χρόνια βανδαλίζει με τα μέτρα της, με τις τεράστιες τρύπες και ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, με το ίδιο ελάχιστο προσωπικό να αναγκάζεται να δουλεύει εφημερία στην εφημερία με μισθούς που θα ζήλευε ο καθένας (!), με το ίδιο ελάχιστο προσωπικό να ρισκάρει καθημερινά την υγεία του καθώς μάσκες, γάντια, αντισηπτικά ε δεν είναι και για όλους(!). Αλλά η λύση βρέθηκε και δουλεύει και μια χαρά:
1. Λαέ πρόσεχε εσύ μόνος σου, κάτσε στο σπίτι σου και μην σκεφτείς να επισκεφτείς νοσοκομείο (που πάλι δεν είναι και για όλους ρε παιδιά) αν δεν φτάσεις στα πολύ βαριά συμπτώματα. Και κάπως έτσι χάθηκε ή καλύτερα θυσιάστηκε η ζωή της 41χρονης από την Καστοριά που ακολούθησε πιστά τις οδηγίες του κράτους και έμεινε σε κατ’οίκον περιορισμό ενώ είχε την συμπτωματολογία της νόσου (μάλλον όχι τόσο βαριά για να της δίνεται το δικαίωμα να έχει ιατρική περίθαλψη) χάνοντας στο σπίτι την ζωή της.
2. Λαέ –φοιτητή, ιδιώτη γιατρέ, συνταξιούχε του τομέα της υγείας- πρέπει να βοηθήσεις ως εθελοντής την πατρίδα σου σε αυτήν την δύσκολη κατάσταση. Παθιάζονται οι υπέρμαχοι της ιδέας και παίζουν με μια τόσο όμορφη έννοια όπως αυτή της αλληλεγγύης για να βγάλουν με αυτόν τον τρόπο από την δύσκολη θέση το κράτος πετώντας το μπαλάκι των ευθυνών στον λαό [και μιας και φτάσαμε σε αυτό θέμα: είναι διαφορετική η έννοια της υπευθυνότητας και της υπεύθυνης στάσης του πολίτη που θα πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της υγείας του και του συνανθρώπου του και διαφορετική η έννοια της ατομικής ευθύνης που νυχθημερόν ακούμε από παντού, η οποία ρίχνει τα προβλήματα του σάπιου, όπως το κεφάλαιο κατάντησε, Ε.Σ.Υ στο λαό]
Η πραγματική λύση όμως δεν θα δοθεί ποτέ από αυτό το κράτος και μέσα σε αυτό το σύστημα. Πλήρως εξοπλισμένα νοσοκομεία με επάρκεια κλινών, με γιατρούς, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς σε όλες τις απαραίτητες θέσεις, με δωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους ανεξαιρέτως, με δωρεάν όλα τα μέτρα προστασίας για όλο το λαό. Είναι κρίμα που οι πραγματικοί αυτοί ήρωες δεν έχουν ανάγκη το χειροκρότημα μπαλκονιών αλλά τους συναδέλφους τους που οι ίδιοι ζητάνε στο πλευρό τους με μόνιμες προσλήψεις.
Από την άλλη παρατηρούμε και την ευκολία με την οποία πάρθηκαν πολλά μέτρα από την κυβέρνηση τα οποία όμως –όλως τυχαίως- βρίσκονται για χρόνια στα προεκλογικά τους κείμενα και στην ατζέντα τους. Πολλά από αυτά τα βραχυπρόθεσμα έκτακτα μέτρα θα γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας όπως έχει στα σχέδια το σύστημα. Αυτή είναι η φύση των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, να επισπεύδουν τις ιστορικές συγκυρίες και διαδικασίες. Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι αυτές οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, που αντικειμενικά υπάρχουν ανά περιόδους, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από το σύστημα για να παρθούν αποφάσεις που υπό κανονικές συνθήκες μπορεί να χρειάζονταν χρόνια για να περάσουν, βρίσκοντας το λαό απέναντι τους να αντιδρά.
Απαγόρευση της κυκλοφορίας με αστυνομικούς να κάνουν (περιττούς) ελέγχους εγγράφων που κρίνουν ποιος και γιατί έχει το δικαίωμα της κυκλοφορίας. Όποιος δεν κουβαλά μαζί του ταυτότητα εύκολα στολίζεται ως ανεύθυνος, ασυνείδητος και επικίνδυνος για να φανεί καθαρά πως πρέπει να υπακούμε. Άλλη μια περίπτωση που τονίζει την κανονικότητα της φασιστικοποίησης που θέλουν να περάσουν.
Τηλε-εργασία και τηλε-εκπαίδευση αμέσως μπήκαν στις ζωές μας. Πολιτικές που υπήρχαν ανέκαθεν στις επιδιώξεις της κυβέρνησης βρήκαν την ευκαιρία μα εφαρμοστούν καθολικά.
Τηλε-εργασία σημαίνει ελαστικά ωράρια 12-13 και παραπάνω ωρών αφού –από το σπίτι σου δουλεύεις σιγά-, μισθός και εργασιακά δικαιώματα που δεν υπάρχουν και προώθηση για ακόμη μια φορά του ατομικισμού αφού μη γνωρίζοντας τους συναδέλφους σου πως θα μπορέσεις να παλέψεις για τα κοινά σας δικαιώματα. Άλλο ένα χτύπημα στην συλλογικότητα και στην από κοινού διεκδίκηση των εργασιακών κεκτημένων του λαού.
Τηλε-εκπαίδευση σημαίνει ότι ασχέτως αν ο μαθητής/φοιτητής έχει την δυνατότητα παρακολούθησης δεν μας πολυνοιάζει κιόλας, η ύλη παραδίδεται, εξετάζεται και ο κύκλος συνεχίζεται ανεξάρτητα αν δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευκαιρίες για αυτήν την δωρεάν δημόσια παιδεία για όλους. Όποιος λοιπόν δεν παρακολούθησε από επιλογή ή επειδή δούλευε ή επειδή δεν είχε Η/Υ ή ίντερνετ ή απλά επειδή τον πέταξαν από τις εστίες που έμενε θα εξετασθεί σε ύλη που δεν διδάχθηκε!
Και για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, δεν δαιμονοποιούμε την τεχνολογία και την χρήση της στη εκπαίδευση αλλά δεν μπορούμε και να μην αναγνωρίσουμε τον διακαή πόθο του συστήματος για ολοένα και μεγαλύτερη μεταφορά τέτοιων ζητημάτων στην ψηφιακή πραγματικότητα καθώς θα είναι πολύ πιο εύκολο να νομιμοποιήσουν και νομοσχέδια όπως η ηλεκτρονική αξιολόγηση, οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, η έγκριση απεργιών και εν γένει θα καταφέρει τον έλεγχο και την αποξένωση του κόσμου από τα συλλογικά του όργανα και τις κινηματικές παραστάσεις επιφέροντας μια ακόμα μεγαλύτερη επίθεση.
Και το επικίνδυνο με όλα αυτά τα μέτρα είναι το πόσο εύκολα θα διατηρηθούν στην ζωή μας και μετά το πέρας της πανδημίας καθώς ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Σε μια Ελλάδα που θα βρει αυτήν την πολυπόθητη νέα μέρα αλλαγμένη, σε μια Ελλάδα που το κράτος έκανε τα πάντα για να διασφαλίσει την υγεία και την ευημερία του λαού ασχέτως αν:
• Εργαζόμενοι στοιβάζονται καθημερινά στα εργοστάσια για να συνεχιστεί η παραγωγή χωρίς να τους δίνεται το παραμικρό μέσο προστασίας.
• Εντείνεται η εργατική ασυδοσία με απολύσεις και μειώσεις μισθών με την ευχή της κυβέρνησης.
• Ψυχές στα σύνορα έχουν ξεχαστεί από όλους (εκτός βέβαια από τους στρατιωτικούς που φυλάνε τα σύνορα από αυτήν την τρομερή εισβολή) μάλλον γιατί είναι άνθρωποι 3ης κατηγορίας.
• Άνθρωποι δεν δικαιούνται δωρεάν ιατρική περίθαλψη γιατί δεν πληρούν τα κριτήρια τους.
Μακάρι όταν βγούμε από την δυσμενή αυτήν κατάσταση η απάντηση να δοθεί μέσα από μαζικούς αγώνες στους δρόμους. Προς στιγμήν ας διεκδικήσουμε όλοι μαζί και ο καθένας με τις δυνατότητες που του δίνονται να στελεχωθούν πλήρως τα νοσοκομεία μας με άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Ας διεκδικήσουμε το άνοιγμα νέων κλινών ΜΕΘ, προμήθεια των νοσοκομείων με όλα τα απαραίτητα υποστηρικτικά μέσα και μέσα ατομικής προστασίας για όλους τους ασθενείς και τους εργαζομένους. Ας διεκδικήσουμε την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση των λαϊκών στρωμάτων για πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία σε όλες τις βαθμίδες υγείας.
Ναχόπουλος Παναγιώτης, Πανταζόπουλος Δημήτρης
Φοιτητές Ιατρικής Αλεξανδρούπολης, μέλη Αγωνιστικών Κινήσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου