Η επιλογή μέχρι στιγμής των νοσοκομείων είναι συγκεκριμένη. Είναι εκεί ακριβώς που στις 7 Απρίλη έγιναν κάπως μεγαλύτερες αριθμητικά συγκεντρώσεις υγειονομικών και κόσμου απ’ έξω. Όμως κανείς δεν είναι εύκολο να παρασυρθεί από το δήθεν αυθόρμητο του γεγονότος. Η κρατική τηλεόραση βρίσκεται εκεί μετά από εντολή της κυβέρνησης.
Ασφαλώς δεν είναι το ζήτημα της μουσικής και των μουσικών. Είναι το πως χρησιμοποιούνται. Για να δείξουν ανθρώπινες σκηνές “χαλάρωσης” των εργαζομένων στα νοσοκομεία που σε συνθήκες ακραίας εντατικοποίησης ρισκάρουν την υγεία και τη ζωή τους. Αλλά και να κρυφτεί η ένδεια του συστήματος περίθαλψης. Η έλλειψη προσωπικού. Η έλλειψη κλινών και κρεβατιών ΜΕΘ. Η έλλειψη μέτρων και μέσων ατομικής προστασίας. Με πιο χαρακτηριστικό ότι οι μάσκες που οι εργαζόμενοι φορούσαν ήταν οι τελείως απλές και όχι οι αυξημένης προστασίας που είναι απαραίτητες, ακριβές και σπανίζουν.
Η κάμερα και τα συνεργεία, βέβαια, την ημέρα πανελλαδικής δράσης των υγειονομικών στις αρχές Απρίλη δεν “ευκαιρούσαν” να πάνε στο Αττικόν και σε κανένα νοσοκομείο. Να πάρουν κάποια δήλωση αγωνιζόμενου υγειονομικού και να την προβάλουν. Ούτε στην επόμενη στις 28 Απρίλη προτίθενται. Γιατί θέλουν να προβάλουν μια ειδυλλιακή εικόνα ότι δήθεν όλα βαίνουν καλώς. Θέλουν την επιστροφή στην άθλια κανονικότητα των ράντζων που, ιδιαίτερα στο συγκεκριμένο νοσοκομείο, έχουν γίνει δεύτερη φύση του μετά από κάθε εφημερία.
Το λυπηρό είναι ότι ακόμη και στελέχη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που πρωταγωνιστούν συνδικαλιστικά στο χώρο έμειναν απαθή και μάζα μέσα στο ντεκόρ. Δεν σκέφτηκαν να κάνουν κάτι; Ν’ ανοίξουν ένα πανό; Να συγκροτήσουν τους εργαζόμενους σε άλλη αγωνιστική βάση, προβάλλοντας την πραγματική εικόνα και τα αιτήματά τους; Να χαλάσουν με κάποιο τρόπο τη φιέστα που μεταδιδόταν σε απευθείας σύνδεση;
Ολιγωρία ή δέος απέναντι στο συσχετισμό, ότι κι αν ισχύει, δείχνει γιατί το σύστημα συνεχίζει να παίζει χωρίς έστω παρενοχλήσεις, ακόμη και όταν το παιχνίδι γι’ αυτό παίζεται εκτός έδρας!
Σ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου