Βρέθηκα επί δύο μέρες να περιμένω επί ώρες στην ουρά, μαζί με δεκάδες άλλους καταδικασμένους, έξω από το μοναδικό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην Ηγουμενίτσα. Ο κόσμος εξαντλώντας τα όρια της υπομονής του περίμενε, προσπαθώντας να κρατήσει αποστάσεις με όσα μέτρα προστασίας διέθετε.
Οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι, με τους παχυλούς μισθούς και συντάξεις, μαζί με τα παπαγαλάκια τους τα ΜΜΕ, δείχνουν με το δάχτυλο αυτούς που συνωστίζονται στις τράπεζες, ετοιμάζονται να πάρουν κι άλλα μέτρα για να τους τιμωρήσουν.
Ηλικιωμένοι που περιμένουν πώς και πώς τη σύνταξη πείνας για να αγοράσουν τα στοιχειώδη, τρόφιμα, φάρμακα, γενικώς να επιβιώσουν. Που με άδειες τσέπες δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν το αύριο ή το μεθαύριο να τρέξουν στην τράπεζα. Που δεν έχουν την τύχη να έχουν βιβλιάρια σε πολλές τράπεζες και καταθέσεις. Που δεν έχουν κάρτα, μένουν μόνοι, δεν ξέρουν από ηλεκτρονικές συναλλαγές.Δεν έχουν ίντερνετ ούτε υπολογιστή.
Όλες οι συναλλαγές γίνονται με κάρτα διαμηνύουν με ύφος οι υπεύθυνοι!
Τους ρώτησε κανείς πώς θα ελέγχουν το υπόλοιπο, τη στιγμή που πρέπει να μετράνε τα λιγοστά τους χρήματα ξανά και ξανά για να βγάλουν το μήνα;
Που πρέπει να πάρουν το μοναδικό λεωφορείο ή αλλιώς ταξί για να κατέβουν στην πόλη από τα χωριά τους; Που αγωνιούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς για να μην τους κόψουν το ρεύμα, να μην τους χαρατσώσει κι άλλο η εφορία,να μην χάσουν τις δόσεις κλπ, κλπ;
Δίπλα τους νεότεροι άνθρωποι εργαζόμενοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι που είχαν εντολή από τους εργοδότες τους να κάνουν τις συναλλαγές της εταιρείας κι άλλοι που κατάφεραν με πολύ κόπο-μαζί τους κι εγώ- να συγκεντρώσουν ποσά για να πληρώσουν το ΕΦΚΑ που γίνεται μόνο σε ταμείο
Μαζί με όλους εμάς άντεχαν το μαρτύριο και οι εργαζόμενοι στην τράπεζα που προ πολλού βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και κατάρρευσης.
Εδώ και καιρό έχουν κλείσει καταστήματα, οι υπάλληλοι είναι λιγότεροι από τους μισούς σε όλες τις τράπεζες -και δεν ξέρω με τι σχέση εργασίας-με τα μηχανήματα που έχουν τοποθετήσει για να αποτρελάνουν όσους έχουν απομείνει.
Και βεβαίως δεν έλειψε και η προκλητική παρουσία αστυνομίας που έκανε συστάσεις σ΄όλους εμάς, λες και τη βρίσκαμε να περιμένουμε όρθιοι, λες και είμαστε αγέλη από ζώα που δεν καταλαβαίνουν...
Περισσεύει λοιπόν το θράσος, η ξεδιαντροπιά και η υποκρισία απέναντι σε έναν λαό που δοκιμάζεται και υποφέρει από τις πολιτικές τους. Αλλά ας προσέξουν.Το ξέρουμε ότι ζούνε στο δικό τους κόσμο, αλλά το ξέρουν κι αυτοί ότι δεν αργεί να΄ρθει ο κόσμος ανάποδα...
Ρ.Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου