Όλο το προηγούμενο διάστημα εκτός της κυβέρνησης που δεν ήθελε να ακούσει για διαδηλώσεις (διότι είναι επικίνδυνο να διαδηλώνεις, αλλά όχι και να εργάζεσαι), αντίστοιχη στάση κρατούσαν και η Γερμανική Συνομοσπονδία Συνδικάτων (DGB). Αυτό που πρότειναν και εν τέλει έκαναν ήταν αντί διαδηλώσεων στον δρόμο, να γίνουν εκδηλώσεις μέσω live stream. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και συστημικά κόμματα (SPD), όπως και η καθεστωτική αριστερά (Die Linke), μη καλώντας σε διαδηλώσεις αλλά σε άλλες πιο «ανώδυνες» δράσεις.
Κόντρα λοιπόν σε αυτή την κατάσταση, οργανώσεις του εξωκοινοβουλίου και άλλες συλλογικότητες πήραν τη πρωτοβουλία να οργανωθούν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, οι οποίες έγιναν υπό όρους δεκτές από την αστυνομία, λιγότερο από 24 ώρες πριν από το κάλεσμα (με ξεκάθαρο στόχο να μην «ανοίξουν» και μαζικοποιηθούν τα καλέσματα).
Πιο συγκεκριμένα, στο Μόναχο πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από τα γραφεία του DGB (χωρίς το DGB), και πορεία μέχρι την Marienplatz. Η απεργιακή διαδήλωση, υπολογίζοντας την κατάσταση, ήταν σχετικά μαζική. Συμμετείχαν περίπου 600 άτομα, φωνάζοντας εργατικά και διεθνιστικής αλληλεγγύης συνθήματα. Από την πλευρά της η «Αγωνιστική Κίνηση Ελλήνων στη Γερμανία» συμμετείχε και αυτή στη διαδήλωση, παρεμβαίνοντας με ξεχωριστό πανό-μπλοκ.
Από την πλευρά μας θέλαμε να αναδείξουμε ότι η εργατική Πρωτομαγιά και τα δικαιώματά μας, δεν μπαίνουν σε καραντίνα. Η φετινή διαδήλωση είχε μεταξύ άλλων και τον χαρακτήρα απάντησης απέναντι στις απαγορεύσεις και τον φόβο που σπέρνεται από πλευράς συστήματος.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί, ότι κόντρα στις προσταγές τις αστυνομίας αρχικά μόνο για συγκεντρώσεις και έπειτα για τμηματικές διαδηλώσεις των 50 ατόμων, ο κόσμος βγήκε μπροστά και το έσπασε «στην πράξη». Αυτό αποτελεί ένα άκρως θετικό δείγμα, καθώς δεν είναι δεδομένο, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα χαρακτηριστικά του κινήματος και της αριστεράς στη χώρα. Αντιθέτως, σήμερα ο κόσμος δεν έκανε πίσω και διαδήλωσε δίνοντας ο ίδιος τον «τόνο»!
Όσον αφορά την Νυρεμβέργη, εκεί είχαν καλέσει διάφορες οργανώσεις και συλλογικότητες σε πολύμορφες κινητοποιήσεις αλλά κανείς επίσημα σε διαδήλωση. Άλλοι καλούσαν σε ποδηλατοπορεία και άλλοι περιορίζονταν σε μια συγκέντρωση των, επιτρεπόμενων από την αστυνομία, 50 ατόμων. Κάποιες οργανώσεις της αριστεράς και του α/α χώρου εκδήλωσαν τη διάθεση να διαδηλώσουν και συμπαρασέρνοντας μια σχετικά μαζική συγκέντρωση περίπου 350 ατόμων, προχώρησαν σε μια «Επαναστατική Βόλτα», όπως τη χαρακτήρισαν, προσπερνώντας με αυτό το τέχνασμα τους περιορισμούς της αστυνομίας. Εδώ να τονιστεί, πως αν και δεν υπήρξε ευθεία αμφισβήτηση της απαγόρευσης της διεξαγωγής της πορείας, αποτελεί προχώρημα αυτή η έστω και έμμεση ανυπακοή, τη στιγμή μάλιστα που οποιαδήποτε τέτοιου είδους συγκέντρωση πρέπει να την αιτηθεί κάποιος επώνυμα και να εγκριθεί από την αστυνομία. Έτσι υπήρξε το παράδοξο της «Επαναστατικής Βόλτας» κατά την οποία οι διαδηλωτές είχαν καταλάβει το πεζοδρόμιο και οι αστυνομικές δυνάμεις βρίσκονταν στο οδόστρωμα. Τέλος να σημειωθεί ακόμα πως η αστυνομοκρατία (ΜΑΤ, κάμερες, κλούβες) ήταν έκδηλη από νωρίς και σε όλες τις συγκεντρώσεις και πως οι όποιες εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε μια άδεια από κόσμο πόλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου