Την ίδια στιγμή που προσπαθούν να μας πείσουν ότι το μέτρο της τηλεργασίας έρχεται για να προστατεύσει την υγεία μας και τη ζωή μας, αποδεικνύεται με τον πιο τραγικό τρόπο πως αδιαφορούν πλήρως γι΄ αυτήν. Το μόνο που ενδιαφέρει την εργοδοσία και τις δυνάμεις του κεφαλαίου είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας τους πάση θυσία!
Αναδεικνύεται για μία ακόμη φορά, το πλαίσιο που διαμορφώνει το καθεστώς της τηλεργασίας, την οποία έσπευσε να παρατείνει η κυβέρνηση μέχρι το τέλος του έτους, δίνοντας ένα ακόμα δώρο στην εργοδοσία. Εντατικοποίηση των όρων εργασίας και υπερωρίες (μιας και, αφού δουλεύουμε από το σπίτι, "δεν έχουμε και τι να κάνουμε") αποτελούν ξεκάθαρο χτύπημα στα δικαιώματά μας! Διαμορφώνουν τον εργαζόμενο-λάστιχο, με τα ξεχειλωμένα ωράρια, που πρέπει να εναρμονίζεται πλήρως στις ορέξεις και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Την ίδια στιγμή, μας θέλουν αποξενωμένους από τον εργασιακό μας χώρο και τους συναδέλφους μας. Απομονωμένους, μακριά από συζητήσεις για τα προβλήματα που από κοινού αντιμετωπίζουμε και από κάθε δυνατότητα οργάνωσης και διεκδίκησης.
Είναι ολοφάνερο ποια κατεύθυνση θέλει να υλοποιήσει η κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι με αφορμή την έξαρση της πανδημίας φέρνει για ψήφιση νέο πακέτο αντεργατικών μέτρων. Ενδεικτικά περιλαμβάνει απλήρωτες υπερωρίες, περικοπές στο δώρο των Χριστουγέννων, παράταση των αναστολών συμβάσεων εργασίας, παράταση της δυνατότητας μονομερούς επιβολής εκ περιτροπής εργασίας και η λίστα δεν έχει τέλος... Θέλουν εργαζόμενους που θα σκύβουν το κεφάλι και θα δουλεύουν για ψίχουλα, κάτω από το φόβο της απόλυσης και της ανεργίας, μέχρι τελικής πτώσης.
Για εμάς, ο θάνατος της 27χρονης είναι άλλο ένα εργοδοτικό έγκλημα και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Την ευθύνη την έχουν η κυβέρνηση που έχει προωθήσει και συνεχίζει να προωθεί κάθε αντεργατικό μέτρο για την ενίσχυση του κεφαλαίου, διαμορφώνοντας τον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα και φυσικά, η εργοδοσία της Vodafone που αξιοποιεί όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο.
Γίνεται συντονισμένα μια προσπάθεια από το σύστημα να ρίξει τις ευθύνες του κράτους στην ατομική ευθύνη του καθενός. Έτσι ακριβώς και στο καθεστώς της τηλεργασίας, προωθείται η λογική ότι οι συνθήκες εργασίας, ο εξοπλισμός και η υγεία των εργαζομένων είναι ατομική τους ευθύνη. Να μην τους περάσει!
Οι εργαζόμενοι πρέπει να μετατρέψουμε τη θλίψη μας σε οργή και να παλέψουμε συλλογικά για τη ζωή και τα δικαιώματά μας, για ασφάλιση, περίθαλψη και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Να σπάσει η λογική της ατομικότητας που με τόση μανία προωθείται.
Η μόνη απάντηση είναι ο δρόμος του αγώνα. Για να μη θυσιαστεί ξανά άλλος εργαζόμενος για τα κέρδη τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου