Υπάρχει κινητοποίηση στον Ασπρόπυργο ενάντια στο σκληρό lock down στην περιοχή της Γκορυτσάς. Έχω ζήσει 15 χρόνια κοντά σε αυτούς τους νέους που σήμερα αντιδρούν. Ήταν όλοι τους παιδιά μου στο 9ο Δημοτικό. Παρακολουθώ από κοντά και αγωνιώ για τις εξελίξεις. Ενοχλούμαι κι εγώ προσωπικά για τον εγκλεισμό και την καταστολή.
Αυτή η κινητοποίηση έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και σε πολλά σημεία αντιφατικά. Ένα προηγούμενο διάστημα κυκλοφορούσε ευρέως η συνωμοσιολογική συζήτηση για τον ιό που δεν υπάρχει. Χωρίς κανένα επιχείρημα χωρίς καμιά λογική σκέψη, άκουγα να επαναλαμβάνονται πανομοιότυπα οι ίδιες κουβέντες. Αρνητές του ιού και της μάσκας δεν έβλεπαν αυτό που έρχεται. Ούτε έβλεπαν ότι αυτές τις λογικές ήθελε και το σύστημα για να μην κάνει απολύτως τίποτα για να μας προστατέψει. Αυτό που φάνταζε αντισυστημικό σε κάποιους που δεν θεωρούσαν τους εαυτούς τους βλάκες, όπως εμάς τους υπόλοιπους που βλέπαμε τον υγειονομικό κίνδυνο και τη δολοφονική διαχείριση της κυβέρνησης, ήταν απόλυτα συστημικό και βολικό.
Η τωρινή αντίδραση έχει πολλές αναφορές και σε επιπλέον συνομωσίες που αφορούν και το προσφυγικό. 6000 μετανάστες «ξεφορτώνουν» στον Ασπρόπυργο και για αυτό το lock down. Ένα προηγούμενο διάστημα στην προοπτική της δημιουργίας hotspot ξεσηκώθηκαν με παρότρυνση της δημοτικής αρχής με τοποθετήσεις στο δημοτικό συμβούλιο που έφθαναν τα όρια του παραλογισμού (π.χ. θα μολύνουν οι πρόσφυγες το νερό, θα ανατινάξουν τα διυλιστήρια και το αεροδρόμιο), με συγκεντρώσεις στην περιοχή και στήριξη - υποκίνηση του Δημαρχείου και την παρουσία της Χρυσής Αυγής. Είχαν ακολουθήσει πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες στα χωράφια. Δυστυχώς, όλα αυτά έχουν καταγραφεί. Και η εκλογική πελατεία επίσης κάπως έτσι κερδίζεται.
Όλοι εμείς οι κάτοικοι έχουμε δίκιο να εξοργιζόμαστε βλέποντας την καταστολή στις γειτονιές μας και από την άλλη μια κυβέρνηση που δεν έκανε τίποτα παρά μόνο να επιβάλει πρόστιμα και lock down. Υπεύθυνες είναι και οι τοπικές αρχές που συναίνεσαν και στόχευσαν σε ομάδες πληθυσμού. Που έμειναν σύμφωνοι με τις απειλές ότι θα μας σφραγίσουν στα σπίτια μας. Που όλο αυτό το διάστημα δεν φρόντισαν να γίνει ούτε ένα τεστ, ούτε στους χώρους δουλειάς που είχε κρούσματα.
Τώρα βλέπω την οργή να ξεχειλίζει.
Όμως δεν θα ακολουθήσω καμιά ελληνική σημαία ούτε σημαίες που διαχωρίζουν και θεωρούν κάποιους περιούσιους λαούς. Ούτε το πρόβλημά μου είναι μην πουν τη γειτονιά μου συνοικία Ρομά. Το πρόβλημα μου δεν είναι οι Ρομά. Ούτε η φυλή ούτε η εθνική ταυτότητα μας ενώνει. Ούτε η φυλή ούτε το έθνος μας προστατεύει από την επίθεση ενός συστήματος που σκοτώνει και εξαθλιώνει το λαό. Η σημαία που θα ακολουθήσω είναι αυτή που απαιτεί για το λαό. Που αντιστέκεται στη βαρβαρότητα του συστήματος. Ο λαός είναι ο σύμμαχος μου κι εγώ λαός επίσης. Δεν είναι ο δήμαρχος φίλος. Ούτε οι κυβερνήσεις που όλα αυτά τα χρόνια διέλυσαν το δικαίωμα στην υγεία και την παιδεία. Άκουσα ένα νέο παιδί να μιλάει για ταξικό διαχωρισμό. Μπορεί να δίσταζε να τα πει καλά αλλά δε δίσταζε να εκφράσει την οργή του. Με αυτόν είμαι. Όχι με το μπάρμπα που τονίζει το μεγαλείο του Πόντιου. Μεγαλείο έχουν όλοι οι λαοί όταν αποφασίζουν να διεκδικήσουν τη ζωή και την ελευθερία τους.
Ο.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου