Σήμερα στις 20:00 λήγει η προθεσμία της οικειοθελής φυλάκισης μου. Θα ήταν ανάξιο και εξευτελιστικό να συρθώ αυτοβούλως σε μια τόσο άδικη απόφαση οπότε θα πρέπει να έρθουν και να με απαγάγουν.
Υπήρξε
μεγάλη αλληλεγγύη αλλά όχι αρκετή για να σταματήσει αυτή η σοβαρή
επίθεση στις ελευθερίες μας. Η μεγάλη σημασία των πολυάριθμων και
πολύμορφων διαδηλώσεων οδήγησε την κυβέρνηση να υποσχεθεί ότι θα
μεταρρυθμίσει τα σημεία του Ποινικού Κώδικα με τα οποία φυλακίζομαι,
προσπαθώντας έτσι να αποστρατεύσει και να συγκρατήσει την αλληλεγγύη
μπροστά στο ξεκάθαρο σκάνδαλο που η οξυμένη καταστολή παράγει. Χωρίς
περισσότερες πιέσεις στους δρόμους όλα θα γίνουν καπνός όπως και τόσες
πολλές από τις υποσχέσεις τους για κατάργηση του νόμου φίμωτρο που έχουν
αναβαθμίσει ακόμα πιο πολύ με τον ′′ νόμο περί ψηφιακού φίμωτρο ".
Επιπλέον,
έχουν απαγορεύσει και καταστείλει διαδηλώσεις με την δικαιολογία της
Πανδημίας επιτρέποντας ταυτόχρονα την κυκλοφορία των φασιστών ή άλλων
συναθροίσεων.
Αν
η ελευθερία της έκφρασης σήμαινε κάτι για αυτούς θα είχαν κάνει κάτι
πολύ καιρό πριν, οπότε αν τελικά με απαλλάξουν και ελευθερωθώ θα είναι
μια κατάκτηση του κινήματος αλληλεγγύης γιατί δεν θα παρακαλέσω για
καμία μετάνοια ή οτιδήποτε φέρνει σε μετάνοια.
Περισσότερες
κινητοποιήσεις θα χρειαστούν όταν θα είμαι φυλακισμένος και κάτι ακόμη
πιο σημαντικό: οι συνελεύσεις για την οργάνωση της μάχης.
Για να έχει συνέχεια η αλληλεγγύη και να είναι πιο αποτελεσματική, είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει οργάνωση.
Η
μάχη δεν θα χαθεί όταν φυλακιστώ, αντιθέτως, θα έρθει η ώρα να ενταθεί η
διάδοση, η κινητοποίηση, κλπ. Αν υπάρξει δυνατή απάντηση θα το σκεφτούν
δύο φορές πριν φυλακίσουν άλλους πρέπει να καταγγείλετε τους ενόχους
των πολιτικών που μας κάνουν να υποφέρουμε και μόνο έτσι είναι δυνατόν
να με βγάλετε έξω. Αν δεν διώξουμε το κράτος πίσω στο κατασταλτικό
αεροπλάνο είμαστε χαμένοι. Οπότε είναι καιρός να πούμε περισσότερα και
να βγούμε στους δρόμους. Δεν θα είμαι ο μόνος πολιτικός κρατούμενος, οι
κρατικές φυλακές είναι γεμάτες επαναστάτες που μας εκπροσωπούν και
αγωνίζονται για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Στην
πραγματικότητα μέρος της αποδοκιμασίας μου είναι να το εξηγήσω και να
το υποστηρίξω αυτό. Γι ' αυτό είναι σημαντικό να συνδέσουμε τη δικαίωση
της ελευθερίας μου, της ελευθερίας μας, με αυτήν της Ολικής Αμνηστίας.
Υπό
αυτό το καθεστώς η καταστολή εναντίον μας δεν θα σταματήσει και θα
προτρέψω να ενισχυθεί το κίνημα αλληλεγγύης μέχρι το σημείο ,μεταξύ
άλλων, της διάλυσης των φασιστικών δικαστηρίων που μας καταδικάζουν ως
Εθνική Ακρόαση (άμεση κληρονομιά και με την ίδια λειτουργία το
Δικαστήριο της Δημόσιας Τάξης του Φράνκο) , οργανώστε και τον αγώνα για
να τελειώσει η ρίζα του προβλήματος.
Πρέπει
να κινηθούμε προς την κατάκτηση μιας Λαϊκής Δημοκρατίας στην οποία
παίρνοντας την εξουσία έχουμε εγγυηθεί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες
που μας αρνείται αυτό το κράτος, όποια κυβέρνηση και αν υπάρχει. Όλοι
μπορούμε να συμβάλουμε να φέρουμε το τέλος της τόσης βαρβαρότητας και να
κατακτήσουμε άξιες ζωές, για αυτό παλεύω και θα συνεχίσω να το κάνω από
τη φυλακή.
12 Φεβρουαρίου 2021, Pablo Hasel.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου