Η καθημερινή παρουσία χιλιάδων –κυρίως νεολαίας– στους δρόμους αποτελεί ένα πραγματικά ελπιδοφόρο μήνυμα. Αποτελεί ένα δείγμα της οργής που συσσωρεύεται τουλάχιστον εδώ κι ένα χρόνο στις λαϊκές συνειδήσεις. Αποτελεί μία ηχηρή έκφραση της αγανάκτησης που έχει γεννήσει η βάρβαρη πολιτική του συστήματος και των δυνάμεων που το υπηρετούν: η πολιτική της ανεργίας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, των ταξικών φραγμών, της εργασιακής βαρβαρότητας, της εγκληματικής αδιαφορίας για τις ζωές των πλατιών λαϊκών μαζών, που φάνηκε σε όλη της τη φρίκη μέσα στην πανδημία.
Είναι συνέχεια των κινητοποιήσεων της νεολαίας στις γειτονιές, στην πρώτη φάση της πανδημίας, ενάντια στην αστυνομοκρατία και την απροκάλυπτη αστυνομική βία.
Είναι συνέχεια των μαθητικών καταλήψεων και κινητοποιήσεων ενάντια στην αντιεκπαιδευτική κυβερνητική πολιτική που πετσοκόβει το δικαίωμα των παιδιών του λαού στις σπουδές.
Είναι συνέχεια των φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια στον ψηφισμένο νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη που θέλει να μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε χώρους αποστειρωμένους από κάθε έννοια πολιτικής, συνδικαλιστικής και κοινωνικής οργάνωσης και διαμαρτυρίας, σε χώρους απρόσιτους για τα πλατιά στρώματα νεολαίας, σε χώρους αστυνομοκρατίας και βίαιης πειθάρχησης.
Είναι συνέχεια των μαζικών κινητοποιήσεων της εργαζόμενης νεολαίας –καλλιτεχνών, εργαζόμενων στον επισιτισμό, ντελιβεράδων κ.ά.– που μέσα στην πανδημία ένιωσαν ακόμη πιο έντονη τη μαύρη προοπτική που τους επιφυλάσσει αυτό το βάρβαρο σύστημα.
Είναι αποτέλεσμα της αποστροφής που γεννά παντού στον κόσμο το βάρβαρο πρόσωπο του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, και συνέχεια των κινημάτων που ξεσπούν παρά τον αυτονόητο φόβο για την πανδημία: των κινητοποιήσεων ενάντια στον ρατσισμό και την αστυνομική βαρβαρότητα στις ΗΠΑ, των νικηφόρων κινητοποιήσεων ενάντια στον κατασταλτικό νόμο του Μακρόν στη Γαλλία, των κινητοποιήσεων στην Ισπανία ενάντια στη φυλάκιση του Πάμπλο Χασέλ, των κινητοποιήσεων σε Ινδία, Χιλή και αλλού.
Οι χιλιάδες νεολαίοι που διαδηλώνουν καθημερινά, επιλέγουν συνειδητά τη ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, τη ΜΑΖΙΚΗ αντίσταση, τη ΜΑΖΙΚΗ διεκδίκηση. Αναζητούν το ΜΑΖΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ και τις διαδικασίες του και όχι την ατομική στάση. Κινούνται με οδηγό την πίστη τους στη δυνατότητα της συλλογικής κατάκτησης ενός καλύτερου μέλλοντος, και δεν περιμένουν τη λύση από αυτόκλητους σωτήρες και σύγχρονους «ζορό». Στηρίζονται στην ελπίδα και όχι στην απελπισία του «μοναχικού καβαλάρη».
Θέλουν να συμβάλουν στην ανασυγκρότηση συνολικά του λαϊκού και εργατικού κινήματος. Δεν το σιχτιρίζουν, δεν το λοιδορούν, δεν το θεωρούν τελειωμένη υπόθεση.
ΕΚΕΙ και ΤΟΤΕ γεννήθηκαν και γεννιούνται οι αγώνες της νεολαίας! Και όχι στα «μανιφέστα» και την προβοκατόρικη δράση της 17Ν. Γιατί η 17Ν ποτέ δεν είχε τα μάτια της στο λαϊκό κίνημα. Αδιαφορούσε γι’ αυτό, αδιαφορούσε για τις αγωνίες του λαού και της εργατικής τάξης. Ήταν γέννημα-θρέμμα της ήττας και, ταυτόχρονα, κήρυκας της ήττας. Κήρυττε το δρόμο της απόσυρσης, της περιθωριοποίησης, του ατομισμού.
Πάει πολύ, λοιπόν, το «καπέλο» που θέλει να φορέσει στην κινητοποίηση της νεολαίας ο χώρος της αναρχίας. Που παρουσιάζει τον Κουφοντίνα ως «αγωνιστή, επαναστάτη» και την 17Ν και τη δράση της ως «επαναστατική». Που κι αυτή με τη σειρά της σιχτιρίζει το λαό και την εργατική τάξη. Που είναι άφαντη στους αγώνες για το δικαίωμα στη δουλειά, στην περίθαλψη, στις σπουδές. Και που δεν έχει κανένα πρόβλημα να τα ακουμπήσει με κάθε τρόπο σε αστικές επιλογές τύπου ΣΥΡΙΖΑ.
Αν η νεολαία κινητοποιείται με αφορμή την απεργία πείνας του Κουφοντίνα δεν το κάνει γιατί συμφωνεί με τη δράση της 17Ν. Το κάνει γιατί –έστω κι έτσι– υπερασπίζεται μία ανθρώπινη ζωή από τα νύχια της αστικής συστημικής βαρβαρότητας. Το κάνει γιατί έχει μπουχτίσει από την ένταση της καταστολής και της κρατικής βίας. Το κάνει γιατί ζει καθημερινά τι σημαίνει τρομοκρατία και ποιοι είναι οι πραγματικοί της φορείς.
Όσοι λοιπόν ψάχνουν να βρουν πού και πώς γεννιέται η λαϊκή και νεολαιίστικη αμφισβήτηση, πού και πώς γεννιούνται οι βάσεις για την ανασυγκρότηση του λαϊκού, εργατικού, μαζικού, επαναστατικού κινήματος, καλό θα είναι να ρίξουν μία προσεκτικότερη ματιά.
Από τη στήλη Άποψη της Προλεταριακής Σημαίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου