Από την αρχή του Νοέμβρη παίρνουν μέτρα «για τον περιορισμό της διασποράς του ιού» και αντί γι’ αυτό έχουμε περίπου 6.000 θανάτους από τότε και πολλαπλάσιους νοσηλευόμενους και διασωληνωμένους. Και επειδή η κυβέρνηση όλα τα έκανε «έγκαιρα» και «σωστά», αναζητούνται εναγωνίως οι φταίχτες.
Στην αρχή ήταν οι νεολαίοι που μαζεύονταν στις πλατείες ή πήγαν διακοπές το καλοκαίρι ή θέλανε δεσμούς τον καιρό της πανδημίας…
Μετά έφταιγε ο χαρακτήρας των Θεσσαλονικιών…
Όταν ο καιρός είναι καλός και βγαίνουμε φταίει η καλοκαιρία γιατί έχει συνωστισμό έξω, ενώ όταν κάνει κρύο η κακοκαιρία είναι υπεύθυνη γιατί μαζευόμαστε στα σπίτια…
Όταν ο κόσμος αντιδρά για τα μέτρα που βρέξει - χιονίσει περνάει η κυβέρνηση, φταίνε οι πορείες...
Όταν στοιβάζεται σα σαρδέλες στα λεωφορεία και το μετρό φταίει επίσης ο κόσμος που δεν πάει στη δουλειά του με τα πόδια ή όσοι ξυπνούν το πρωί να πάνε βόλτα...
Όσοι κολλούν τον ιό στη δουλειά τους φταίνε οι ίδιοι γιατί έχουν εμπιστοσύνη στους συναδέλφους τους και δεν τηρούν τα μέτρα...
Και εκτός από όλα αυτά μεταλλάσσεται κι ο ιός... Τι να κάνει πια κι αυτή η κυβέρνηση; Πόσα μέτωπα να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα;
Ειδικά λοιπόν μετά την εξάπλωση του μεταλλαγμένου στελέχους του ιού, το υπουργείο ανακοίνωσε τα νέα «έξυπνα» μέτρα. Μην πει κανείς ότι τα προηγούμενα δεν ήταν. Απλά ο κόσμος κουράστηκε και δεν τα εφάρμοζε.
Ποια είναι λοιπόν τα περιβόητα έξυπνα μέτρα;
Απαγορεύεται στο εξής να στέλνουμε τον κωδικό 6 και να πηγαίνουμε για σωματική άσκηση με το αυτοκίνητό μας 2 χλμ. μακριά από το σπίτι μας γιατί το ξέρει αυτό ο ιός κι αν το κάνουμε θα μας κολλήσει, ενώ αν πάρουμε το ποδήλατο ή πάμε με τα πόδια δε διατρέχουμε κίνδυνο. Προσοχή χρειάζεται και στα ψώνια. Δεν είναι επικίνδυνα τα super market γενικά, αλλά μόνο αυτά που απέχουν 2.000μ από το σπίτι μας. Ο ιός παρατηρήθηκε ακόμη ότι είναι αμείλικτος μ’ αυτούς που λένε ψέματα ότι πάνε σε άνθρωπο που χρειάζεται βοήθεια στο σπίτι, γι’ αυτό και θα πρέπει όποιος το λέει να μπορεί να το αποδείξει στα αρμόδια όργανα.
Για άλλη μια φορά, λοιπόν, οι αρμόδιοι δεν διέκριναν καμιά ανάγκη για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, για μαζικά τεστ, σωστή ιχνηλάτηση, προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία, άνοιγμα των νοσοκομείων που έκλεισαν, άνοιγμα νέων κλινών ΜΕΘ και ό,τι άλλο χρειάζεται για να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Βλέπουν φως στην άκρη του τούνελ οι υπεύθυνοι. Ο εμβολιασμός είναι η σωτηρία μας λένε, όμως τη μια δε δίνουν εμβόλια οι εταιρίες, την άλλη τα κάνουν εκτός σειράς κυβερνητικοί, όλο και απομακρύνεται χρονικά η ανοσία αγέλης.
Αν δεν κάνουμε κάτι εμείς για να σώσουμε τις ζωές μας, με το «οι επόμενες δυο βδομάδες είναι κρίσιμες» και «όπου να ’ναι βγαίνουμε από το τούνελ» θα περάσει πολύς καιρός.
Μην τους αφήσουμε να θυσιάσουν τις ζωές μας για τα κέρδη λίγων.
Μαζικοί, οργανωμένοι, παρατεταμένοι αγώνες είναι η λύση.
Α.Λ. - Νοσηλεύτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου