Ηλιούπολη, Δευτέρα 12/7/2021-Μαζική πορεία ενάντια στην γυναικεία κακοποίηση

Μαζική πορεία ενάντια στην γυναικεία κακοποίηση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας στους δρόμους της Ηλιούπολης. Στην πορεία που συγκέντρωσε εκατοντάδες αγωνιστές, συμμετείχαν αριστερές οργανώσεις και τοπικές συλλογικότητες καθώς και συλλογικότητες της αναρχίας – αυτονομίας, φεμινιστικές οργανώσεις, αλλά και πλήθος πολιτών που κατήγγειλε το περιστατικό κακοποίησης και σωματεμπορίας 18χρονης με τη συμμετοχή του πατέρα της και ενός αστυνομικού. Αναμφίβολα η εμπλοκή του αστυνομικού, αλλά και η συγκάλυψη του περιστατικού από την αστυνομία, στα πλαίσια που μας έχει συνηθίσει, είναι ένα ζήτημα που οργίζει τον κόσμο και αυτό φάνηκε. Όπως και το γεγονός της πολύωρης αποτροπής δικηγόρων να βρεθούν με την 18χρονη και να συζητήσουν, έχοντας την ουσιαστικά αποκλεισμένη.

Η πορεία κατευθύνθηκε προς το Α.Τ. Ηλιούπολης και μαζικοποιούταν κατά τη διάρκειά της.

Το ΚΚΕ(μ-λ) συμμετείχε με διακριτό μπλοκ, πανό, προκήρυξη και συνθήματα, προσπαθώντας να δώσει την ταξική οπτική του γυναικείου ζητήματος. Το περιστατικό της Ηλιούπολης είναι συνέχεια όλων των αυξημένων περιστατικών βίας κατά των γυναικών, που γεννά η βαρβαρότητα αυτού του συστήματος. Ένα σύστημα που δυσχεραίνει τη ζωή της γυναίκας και του λαού συνολικότερα με κάθε ευκαιρία (βλ. νόμος για τη συνεπιμέλεια, αντεργατικοί νόμοι, συνέδριο «γονιμότητας» κλπ).

Για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι δεν μπορούμε να έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο κράτος και τους μηχανισμούς του για την αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών. Οι δυνάμεις καταστολής έχουν δείξει επανειλημμένα ότι ο ρόλος τους είναι απέναντι στο λαό και στα πλαίσια αυτά είναι μπολιασμένες με κακοποιητικές και σεξιστικές συμπεριφορές, εντός και εκτός υπηρεσίας. Καμία δικαιοσύνη δεν πρέπει να περιμένουμε από το σύστημα αυτό. Πολύ περισσότερο όταν φανερά, το δυναμικό των αστυνομικών μονάδων, δέχεται φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, πολιτική κάλυψη από το σύστημα και συγκάλυψη κατά το δυνατόν των πράξεών του, όσο εγκληματικές κι αν είναι αυτές.

Η πάλη για την γυναικεία χειραφέτηση είναι υπόθεση ανδρών και γυναικών, είναι υπόθεση του λαϊκού-εργατικού κινήματος και σαν τέτοια πρέπει να στηριχτεί με πρωτοβουλίες και κινήσεις, καθώς όλο και αυξάνονται τα περιστατικά βιασμών, κακοποίησης, δολοφονιών των γυναικών όσο οξύνεται και η επίθεση απέναντι στο λαό.

Στη διαδήλωση μοιράστηκε η παρακάτω προκήρυξη:

ΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ ΤΡΟΦΟΔΟΤΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΘΑ ΤΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΠΑΛΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, ΟΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Στην Ηλιούπολη, μια 19χρονη, δεν έχουν γίνει γνωστά άλλα στοιχεία ταυτότητας, κατάφερε να το σκάσει από τον αστυνόμο που τον τελευταίο μήνα την είχε αιχμάλωτη, την βίαζε και την εξανάγκαζε σε πορνεία. Φανερά ταραγμένη και με τα σημάδια της κακοποίησης πάνω της, σύμφωνα με μαρτυρίες, βρήκε το κουράγιο να καταγγείλει τον αστυνόμο βασανιστή της και τον πατέρα της που τη βίαζε από 11 χρονών. Άλλη μια τραγική ιστορία άγριας εκμετάλλευσης  γυναίκας βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Όμως, η αστυνομία την κράτησε για 12 ώρες μακριά από τους δικηγόρους της και παρόλο που ήταν φανερά κακοποιημένη, την κράτησε στη ΓΑΔΑ για ανακρίσεις και καθυστέρησε τις ενέργειες για γρήγορη σύλληψη των δραστών. Γενικά, έκανε όλα τα γνωστά κόλπα για να συγκαλύψει το τραγικό περιστατικό και να δώσει χρόνο στους δράστες να κρυφτούν. Δεν είναι μόνο η «στήριξη στον συνάδελφο αστυνομικό». Την ίδια ανοχή έδειξαν στον δολοφόνο της Καρολάιν και στον βιαστή της καθαρίστριας στα Πετράλωνα. Τα απανωτά περιστατικά ολιγωρίας  γεννούν υποψίες ύπαρξης ευρύτερου κυκλώματος εκμετάλλευσης και πορνείας μέσα στην αστυνομία μαζί με νταβατζήδες-προαγωγούς. Είναι κοινό μυστικό πως όλες οι βρώμικες δουλειές χρειάζονται διασύνδεσή με τους επίσημους θεσμούς εξουσίας. Η αστυνομία δεν αυθαιρετεί, υπηρετεί  πιστά την εκάστοτε κυβέρνηση και το σύστημα της εκμετάλλευσης. Υπάρχει για να εγγυάται και να υπερασπίζεται την εξουσία των αστών. Οι πολεμικές ιαχές, οι βρισιές, οι απειλές, το κεφαλοκλείδωμα, οι κλωτσιές στο πρόσωπο, οι δολοφονικές επιθέσεις με μηχανές, τα χαστούκια και η περιφρόνηση στις γυναίκες είναι μέρος της βασικής της εκπαίδευσής. Τα χαρακτηριστικά της αστυνομίας  καθορίζονται απ’ την κυρίαρχη τάξη.

Τα απανωτά περιστατικά βίας, που έχουν γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια, αποκαλύπτουν ένα μικρό μέρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η γυναίκα σαν εργαζόμενη, σύζυγος, μητέρα. Η αύξηση του βαθμού καπιταλιστικής εκμετάλλευσης συνοδεύεται με όξυνση όλων των ανισοτήτων στο σπίτι και στη δουλειά.

Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που αναλαμβάνουν να ενημερώσουν τον λαό, προσαρμόζουν τα γεγονότα και τα ντύσουν με τα άθλια ιδεολογήματα και ιδανικά της αστικής τάξης που υποτιμά φανερά τη γυναίκα. Η γυναίκα είναι για το σύστημα εμπόρευμα και πελάτης εμπορευμάτων.

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν προστατεύει την γυναίκα αλλά, αντίθετα, την εκθέτει σε μεγάλο κίνδυνο. Οι νόμοι που ψηφίζει την αφοπλίζουν, την δίνουν βορά σε κάθε αχρείο. Έτσι, ο νόμος Χατζηδάκη μετατρέπει τον εργοδότη εξ αρχής κι εξ ορισμού σε προστάτη, παρέχοντάς του τεκμήριο αθωότητας. Όλοι οι αντεργατικοί νόμοι έχουν ως πρώτο θύμα τη γυναίκα. Το σύστημα παίρνει πρωτοβουλίες συγκεκριμένες εναντίον της (συνεπιμέλεια, ασφαλιστικό, δικαιώματα εγκύων κλπ). Παράλληλα η επίθεση στο σύνολο του λαού οξύνει όλες τις ανισότητες και φυσικά τις έμφυλες. Καπιταλισμό έχουμε, ένα σύστημα που σαπίζει κι επιτίθεται παντού και φυσικά στη γυναίκα. Σάπια είναι οι ιδεολογία του, οι αξίες του, τα πρότυπά του, οι θεσμοί του.

Η πάλη για τα δικαιώματα και τη χειραφέτηση έχει ανάγκη να ξεκαθαρίσει τον αντίπαλο. Αυτό το σύστημα είναι ο εχθρός, η κυρίαρχη τάξη και τα αφεντικά (ξένα και ντόπια), το κράτος και οι κυβερνήσεις του, οι κάθε είδους υπηρέτες τους και δημιουργήματά τους. Δεν είναι εχθρός γενικά κι αόριστα το άλλο φύλο, η κοινωνία δεν χωρίζεται βάσει των φύλων. Δεν είναι εν δυνάμει βιαστές όλοι οι άντρες. Δεν έχουν όλες οι γυναίκες τα ίδια συμφέροντα. Η μάχη που δίνει μια εργαζόμενη ως γυναίκα για να καλυτερέψει τη θέση της, τη δίνει μέσα από τους αγώνες, την φέρνει πιο κοντά με τους άντρες της τάξης της. Απέναντι στη γυναίκα στέκεται ως εχθρός το ταξικό σύστημα εκμετάλλευσης, αυτό που γεννά τη δική της ανισοτιμία.

Η γυναίκα είναι το μισό του ουρανού και το μισό του πληθυσμού. Μπορεί η ανάδειξη του γυναικείου ζητήματος και της χειροτέρευσης της θέσης της γυναίκας, να είναι έγνοια των ίδιων των γυναικών, η λύση του αλλά και οι διεκδικήσεις στο σήμερα είναι υπόθεση του λαϊκού εργατικού κινήματος, στο οποίο άντρες και γυναίκες πρέπει να συμμετέχουν ισότιμα.

Καταγγέλλουμε τα περιστατικά βίας σε βάρος των γυναικών. Παλεύουμε ενάντια στις αιτίες που τα γεννούν. Αγωνιζόμαστε για καλύτερες συνθήκες δουλειάς και ζωής.

Αγωνιζόμαστε για δικαιώματα σήμερα

Παλεύουμε για να αλλάξουμε την κοινωνία για να εξαλείψουμε κάθε ανισότητα.