Θα στείλει η Ελλάδα στρατό στη ζώνη του Σαχέλ;

Ανησυχητικές κινήσεις στη ζώνη του Σαχέλ όπου, όπως αναφέρεται σε διάφορα δημοσιεύματα, πλησιάζει η ώρα της άμεσης εμπλοκής της Ελλάδας μετά και την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία. Τις εξελίξεις φαίνεται να επιταχύνει η είδηση για εντονότερη εμπλοκή της Ρωσίας με την αποστολή της ομάδας μισθοφόρων Βάγκνερ στο Μάλι, όπως και η ένταση των συγκρούσεων με "τρομοκράτες" στη Μπουρκίνα Φάσο στα σύνορά της με τον Νίγηρα και το Μάλι.. Παρά το ότι διαψεύστηκε η αποστολή του μισθοφορικού στρατού από τη κυβέρνηση του Μάλι καταδικάστηκε με ιδιαίτερη θέρμη από 15 χώρες της δύσης ανάμεσά τους και η Ελλάδα η οποία φυσικά σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών: «Με τους εταίρους μας, επίσης στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνασπισμού για το Σαχέλ, θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ανάπτυξη σε Μάλι και Σαχέλ»!

Έχουμε ξαναγράψει από τις στήλες της Προλεταριακής Σημαίας για τη ζώνη του Σαχέλ, τη λωρίδα γης που βρίσκεται στην υποσαχάρια Αφρική και διασχίζει 9 διαφορετικές χώρες. Σε αυτές τις χώρες παραδοσιακά είχε πολιτική, στρατιωτική και οικονομική επιρροή η Γαλλία. Οι αναταραχές που έχουν προκύψει στα καθεστώτα των διαφόρων κρατών της ζώνης του Σαχέλ έχουν αναδείξει ότι υπάρχει ανησυχητική για τους Γάλλους προσπάθεια στρατιωτικής διείσδυσης από την Τουρκία. Οι κινήσεις του Ερντογάν για προσπάθεια ανάπτυξης σχέσεων με το Μάλι, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και τον Νίγηρα, άλλα και η προσπάθεια για αμυντικές συμφωνίες με την Κένυα, όχι μόνο δεν περνάνε απαρατήρητες, αλλά έχουν ανεβάσει τους τόνους της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε Τουρκία και Γαλλία αρκετές φορές. Η γειτονική Σομαλία έχει τη μεγαλύτερη υπερπόντια τούρκικη βάση, μετά και από την αποχώρηση των Αμερικάνων επί εποχής Τραμπ. Όλα αυτά όχι μόνο δεν είναι καθησυχαστικά για τον γαλλικό ιμπεριαλισμό, άλλα εντάθηκαν και με ό,τι προέκυψε στη Λιβύη το προηγούμενο διάστημα, στη μετα-Καντάφι εποχή.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι με όλα τα παραπάνω ως δεδομένα, η ελληνογαλλική συμφωνία όχι μόνο ήρθε να λειτουργήσει σαν αντίβαρο από πλευράς των ΗΠΑ για το “ρίξιμο” της Γαλλίας στη συμφωνία της AUKUS, αλλά ήταν και ευκαιρία για τη Γαλλία -πέρα από το να αναπτύξει την επιρροή της στο Αιγαίο-, να στριμώξει και παραπέρα την Τουρκία.

Αν και ο Κ. Μητσοτάκης στη Βουλή, όταν ψηφιζόταν η συμφωνία, είχε αναφέρει ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα δεν θα συμμετέχει με στρατιωτικές δυνάμεις στην υποστηρικτική δύναμη στο Σαχέλ εκτός και αν απειληθεί η επικράτεια μιας χώρας, ο υπουργός Άμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε σε άλλο κλίμα για το συγκεκριμένο ζήτημα. “...έχει διατυπωθεί αίτημα από τη γαλλική πλευρά και οφείλουμε να συνδράμουμε. Ήδη η Ελλάδα εξετάζει την αποστολή της πρώτης ομάδας μάχιμων στρατιωτικών στη ζώνη του Σαχέλ. Δεν πρόκειται για στρατιωτικούς συμβούλους, τέτοιους έχουμε ήδη στην περιοχή, πρόκειται για μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, μάχιμα”.

Τόσο άπλα και τόσο ξεκάθαρα. Η πρόσδεση στο άρμα των ιμπεριαλιστών και η συνεχώς οξυνόμενη αντιπαράθεση με την Τουρκία δημιουργούν όλο και περισσότερους κινδύνους για τον λαό. Πέρα από τον κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο, δημιουργούνται όροι για σκηνικό πολέμου σε άλλη ήπειρο, με την αστική τάξη της χώρας να βάζει μπροστά την υποτέλειά της και τις μωροφιλοδοξίες της και να είναι έτοιμη να θυσιάσει τον ίδιο της τον λαό.