Οι δολοφονίες εργατών μοιάζουν πια καθημερινή είδηση, καθώς είναι τέτοια η εκμετάλλευση στους χώρους εργασίας και η δίψα των εργοδοτών για όλο και αυξανόμενο κέρδος, που οι ανθρώπινες ζωές θυσιάζονται συνεχώς. Τα εξοντωτικά ωράρια, τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας, η απειλή της απόλυσης, οι χαμηλοί μισθοί κλπ διαμορφώνουν έναν καθημερινό αγώνα για το μεροκάματο, τέτοιον, όπου ένας 25χρονος εργάτης δεν κατάφερε να γυρίσει το βράδυ στο σπίτι του.
Στην ήδη διαμορφωμένη κατάσταση εργασιακού μεσαίωνα, εντείνεται η αντεργατική πολιτικής της κυβέρνησης με τον ν.4808. Μια σειρά αντεργατικών διατάξεων, όπως το πάγωμα των συλλογικών συμβάσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων, η ατομική διαπραγμάτευση μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, ο έλεγχος των σωματείων, η απαγόρευση της απεργίας κλπ. στοχεύουν στην ισοπέδωση κάθε έννοιας δικαιώματος και συλλογικής πάλης.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να αποτελέσουν αφορμή για να βγει ο κόσμος στης εργασίας ξανά στο προσκήνιο. Με εργαλεία τα σωματεία, την απεργία να χτίσουμε εστίες αντίστασης για την ανατροπή του ν. 4808, κόντρα στην απογοήτευση και την διαπραγμάτευση, για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη ζωή, στη δουλειά με δικαιώματα. Να πάρουμε πίσω τις ζωές που τόσο βίαια, μας στερούν. Το μέλλον μας δεν είναι για παζάρεμα, να μην συνηθίσουμε στον θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου