Την Παρασκευή το απόγευμα, μαζική παρέμβαση πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία του Ιλίου με αφορμή την σύλληψη σε σούπερ μάρκετ της περιοχής, της ηλικιωμένης, που αναγκάστηκε να κλέψει εξαιτίας της ανείπωτης φτώχειας, φτώχεια που βιώνει μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων και πολύ περισσότερο των συνταξιούχων. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν θετική εκδηλώνοντας την οργή του για το συγκεκριμένο γεγονός, αλλά και για την ακρίβεια και την φτώχεια που δεν επιτρέπει σε εργαζόμενους και συνταξιούχους να ζουν με αξιοπρέπεια.
Ακολουθεί η προκήρυξη που μοιράστηκε:
Όταν πεινάει ο λαός, δε ζητιανεύει, διεκδικεί
Αυτοί που αρπάζουν το ψωμί απ’ το τραπέζι,
κηρύσσουν τη λιτότητα
αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα,
ζητάνε θυσίες
Φτάνοντας στο ταμείο γνωστού σούπερ μάρκετ στο Ίλιον, μια γιαγιά προσπάθησε να κρύψει τρόφιμα που πήρε από τα ράφια του καταστήματος. Τα «λαγωνικά» της πασίγνωστης πολυεθνικής τα εντόπισαν και μετά τον διασυρμό κατέθεσαν μήνυση σε βάρος της. Η γιαγιά ντράπηκε τόσο πολύ, που προσπάθησε να αυτοκτονήσει. Η εταιρεία αφού την ταλαιπώρησε αναγκάστηκε μετά την κατακραυγή, να αποσύρει τη μήνυση. Όλα αυτά για ένα κομμάτι τυρί και ένα κομμάτι κρέας!
Όπως συμβαίνει συνήθως όταν γίνονται γνωστές τραγικές ανθρώπινες ιστορίες, όπως η συγκεκριμένη, η υποκρισία και τα κροκοδείλια δάκρυα των ανευθυνο-υπεύθυνων τοπικών και θεσμικών παραγόντων περισσεύουν. Σπεύδουν όλοι να δηλώσουν το όψιμο ενδιαφέρον τους, φροντίζοντας να θεωρηθεί μεμονωμένο περιστατικό. Κάθε είδους αντιδραστικό και φασιστικό μόρφωμα βρίσκει την ευκαιρία να χύσει το δηλητήριό του, να καλύψει τις ευθύνες της κυβέρνησης, να δικαιολογήσει την εργοδοσία και να αποπροσανατολίσει κάνοντας πρωτεύουσες δευτερεύουσες πλευρές του θέματος. Φυσικά, όλοι διατρανώνουν το δικαίωμα του κάθε ιδιοκτήτη να δράσει όπως νομίζει, αν απειλείται το έχει του.
Το περιστατικό αποκαλύπτει τη φτώχεια που μαστίζει τον λαό. Αυτός που παράγει με την εργασία του τον πλούτο, πεινάει. Καλοπερνούν εκείνοι που αρπάζουν τον κόπο του, που έχουν την εξουσία. Σε αυτή την κοινωνία που ζούμε, για να φάει κάποιος, πρέπει να έχει λεφτά να αγοράσει την τροφή του. Για να έχει λεφτά, πρέπει να δουλεύει. Όμως σήμερα κι εκείνος που δουλεύει, δεν μπορεί με τον μισθό του να καλύψει τις βασικές ανάγκες του. Ο άνεργος με το επίδομα ανεργίας(αν παίρνει) και ο συνταξιούχος με την πενιχρή του σύνταξη, δυσκολεύονται να επιβιώσουν.
Στις απανωτές μειώσεις μισθών και συντάξεων που ξεκίνησαν με τα μνημόνια που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις, προστέθηκαν οι αντεργατικοί νόμοι. Η ακρίβεια που καλπάζει την τελευταία περίοδο, έχει εξανεμίσει τον μισθό. Η κυβέρνηση της ΝΔ προσθέτει φόρους και αυξάνει τα τιμολόγια του ρεύματος και του νερού. Η ζωή του λαού, εξαιτίας όλων αυτών των αντιλαϊκών πολιτικών, θα γίνει ακόμα πιο αφόρητη.
Η ελεημοσύνη και τα επιδόματα μπορεί να δίνουν μια πρόσκαιρη ανακούφιση σε λίγους και για λίγο αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα. Τα μποϊκοτάζ του σούπερ μάρκετ και οι συμβολικές ενέργειες μπροστά σε τηλεοπτικές κάμερες δε σπάνε ούτε τη φτώχεια ούτε την αδράνεια που έχουν επιβάλει οι συνδικαλιστικές ηγεσίες αλλά τη διαιωνίζουν. Δημιουργούν πολιτική σύγχυση και εντείνουν τα αδιέξοδα. Ο λαός δεν ζητιανεύει και δεν παρακαλεί κανέναν. Διεκδικεί ότι του κλέβουν, παλεύει για τα δικαιώματά του και δεν περιμένει τα ψίχουλα που θα του πετάξουν.
Η λύση βρίσκεται στη διεκδίκηση αυξήσεων στους μισθούς και τις συντάξεις. Πρακτικά σημαίνει πως παντού όπου εργάζεται, ζει και δρα ο λαός και η νεολαία να τεθεί στην ημερήσια διάταξη η ανάγκη απεργίας και διαδήλωσης. Δεν αρκεί να ανακατέψει τα λιμνάζοντα νερά, πρέπει να συγκρουστεί με τον αντίπαλο. Πρέπει να τον νικήσει!
ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
ΖΩΗ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου