Τρία αδέλφια, τρία μικρά παιδιά νεκρά! Η μητέρα κατηγορείται για τη δολοφονία του τελευταίου παιδιού κι ερευνώνται οι συνθήκες θανάτου των άλλων δύο. Δύσκολα βρίσκει κανείς λόγια να περιγράψει τα συναισθήματα και τους προβληματισμούς που γεννά το γεγονός. Όμως, κανάλια και εφημερίδες έχουν πολλά να πουν. Τραγωδίες σαν αυτή της Πάτρας είναι βούτυρο στο ψωμί τους. Τους προσφέρει τη δυνατότητα να αποπροσανατολίσουν, να χύσουν το φασιστικό τους δηλητήριο, να δολοφονήσουν την ανθρώπινη σκέψη. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως το καπιταλιστικό σύστημα και οι μηχανισμοί του, μπορούν να μετατρέψουν καθετί σε αντικείμενο για κάθε είδους εκμετάλλευση.
Μούσκεψαν τα κανάλια από τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν για τα τρία αδικοχαμένα αδέλφια, εκείνοι που προκλητικά συγκαλύπτουν τους υπεύθυνους για τη δυστυχία και τη φτώχια χιλιάδων παιδιών. Η υποκρισία περισσεύει όταν εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για την τραγωδία της Πάτρα όσοι σφάζουν τους λαούς με τους πολέμους τους και πνίγουν τα προσφυγόπουλα στο Αιγαίο.
Πρώτο θέμα για εβδομάδες στα κανάλια, μοναδικό θέμα σε μια σειρά εκπομπές η Ρούλα Πισπιρίγκου. Μαθαίνουμε κάθε λεπτομέρεια για τη σχέση της με τον Μάνο Δασκαλάκη, τον οποίο ξεπλένουν(άντρας γαρ), για τα παιδικά της χρόνια, για κάθε πλευρά τη προσωπικής της ζωής. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρούν να τραβήξουν την προσοχή του λαού από τα μεγάλα προβλήματα της περιόδου και να οδηγήσουν την οργή του σε ανώδυνα για το σύστημα μονοπάτια. Έτσι, ο πόλεμος, η πανδημία, η ακρίβεια, η φτώχεια και άλλα ζητήματα που κατατρώνε τη ζωή του είτε δεν υπάρχουν είτε έχουν μπει σε δεύτερη θέση.
Η αστική προπαγάνδα ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο. Εκμεταλλεύεται τις ευαισθησίες των ανθρώπων για να τους μετατρέψει σε όχλο που θα επιβάλλει τάχα τη δικαιοσύνη με τον «νόμο του Λιντς». Είναι τόσο το μέγεθος της ιδεολογικής τρομοκρατίας που ασκείται, που αν κάποιος τολμήσει να ψελλίσει κάποια άλλη γνώμη, θα κατηγορηθεί την επόμενη στιγμή για συγκάλυψη του εγκλήματος.
Οι διάφοροι μάρτυρες που θυμούνται ξαφνικά τα πάντα και τα μαρτυρούν, οι ειδικοί κάθε είδους που καλούνται να επιβεβαιώσουν επιστημονικά ό,τι τους ζητηθεί, γενικά ο τρόπος που παρουσιάζονται τα γεγονότα, εκμαιεύουν το συμπέρασμα πως τα εγκλήματα είναι γέννημα διαστρεμμένων προσωπικοτήτων. Πως οι άνθρωποι γεννιούνται κακοί και πως το σύστημα καταπίεσης κι εκμετάλλευσης ουδεμία ευθύνη φέρει! Άρα, το τεκμήριο αθωότητας και το δικαίωμα στη ζωή δεν είναι καθολικά. Κάποιοι δεν τα αξίζουν! Αν τα πιστέψουμε όλα αυτά, παραιτούμαστε οικειοθελώς από τα δικαιώματά μας.
Το σύστημα ξεσαλώνει για να αποκρύψει το γεγονός ότι πίσω από κάθε έγκλημα βρίσκεται το ίδιο, αυστηροποιεί τις ποινές προκειμένου να ελέγξει τον λαό και τις αντιστάσεις του και προετοιμάζει τα επόμενα εγκλήματά του.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου χαρακτηρίζεται ως Μήδεια. Στον αρχαίο μύθο, οι
θεοί του Ολύμπου όχι μόνο δεν την τιμωρούν για τα εγκλήματά της αλλά της χαρίζουν
την αθανασία. Οι Μήδειες είναι χρήσιμες για θεούς και άρχοντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου