Με σχετικά ικανοποιητική μαζικότητα, περίπου 150-200 διαδηλωτές, πραγματοποιήθηκε στο Βαθύ της Σάμου η απεργιακή συγκέντρωση που καλέστηκε απ’ το εργατικό κέντρο και το ΝΤ της ΑΔΕΔΥ. Στην συγκέντρωση καλούσαν επίσης η ΕΛΜΕ και ο Σύλλογος δασκάλων και νηπιαγωγών του νησιού. Η Ταξική Πορεία και οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών παρενέβησαν με πανό και προκήρυξη, ενώ προηγήθηκαν παρεμβάσεις και προπαγάνδιση της απεργίας τις τελευταίες ημέρες, με αφίσα, πανό και μοίρασμα προκηρύξεων. Πραγματοποιήθηκε πορεία στους δρόμους της πόλης ενώ η διαδήλωση έκλεισε με ομιλίες και παρεμβάσεις εκπροσώπων του ΕΚΣ, του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ και του συλλόγου δασκάλων και νηπιαγωγών, στην πλατεία Πυθαγόρα.
Η μαζικότητα της διαδήλωσης, πίσω απ’ τις ανάγκες της περιόδου, ανέδειξε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το λαϊκό και εργατικό κίνημα αλλά φανέρωσε και ενδείξεις για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι εργαζόμενοι, καθώς στον βαθμό που απήργησαν (κυρίως αυτοί του δημοσίου τομέα) και συμμετείχαν την απεργιακή συγκέντρωση κάνανε φανερό τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην δουλειά και την καθημερινότητα τους. Πόλεμος, ακρίβεια, ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανεργία, φασιστικοποίηση. Αυτά βιώνει στον έναν ή τον άλλον βαθμό το σύνολο των εργαζομένων.
Ο θυμός και η οργή συσσωρεύονται και είναι η κατάσταση στην αριστερά και τα σωματεία που αυτά μένουν χωρίς πολιτικό δια ταύτα, χωρίς μια πραγματικά αγωνιστική πολιτική διεξόδου.Οι ανάγκες των εργαζομένων και του λαού είναι πολύ μεγαλύτερες για να αρκούν αυτά που παρουσιάζουν ως κορυφώσεις αγώνων οι ρεφορμιστές του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, που όσο κι αν διαλαλούν απ’ τα μικρόφωνα τις «επιτυχίες» τους, δεν βρίσκουν ευκαιρία να αποδεικνύουν ότι ούτε θέλουν ούτε μπορούν, με την πολιτική που ακολουθούν, να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Ενός κινήματος που μαζικά και αποφασιστικά θα δώσει κεντρική μάχη ενάντια στις, στρατηγικού χαρακτήρα, πολιτικές επίθεσης που έχει εξαπολύσει το σύστημα και οι κυβερνήσεις του. Μία μάχη που θα έχει στόχο την ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη, νόμος που δεν μπορεί να παραμένει στο οπλοστάσιο του συστήματος και ο κόσμος της δουλειάς να επαναπαύεται. Μια κεντρική μάχη που δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει και τον αγώνα ενάντια στην εξάρτηση και την μετατροπή της χώρας σε αμερικανονατοϊκό προγεφύρωμα. Ο δρόμος είναι μεγάλος και τα βήματα που απαιτούνται, για να δώσει ο λαός την απάντηση του, είναι πολλά. Ο χρόνος που απαιτείται εξαρτάται απ’ το ποιες και πόσες θα είναι οι δυνάμεις που θα παλέψουν προς αυτή την κατεύθυνση. Η δύναμη του λαού και της νεολαίας είναι δεδομένη. Όποιος δεν το πιστεύει αταλάντευτα αυτό, θα αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια ανασυγκρότησης ενός κινήματος αντίστασης και διεκδίκησης, ενός κινήματος με προοπτική την αναμέτρηση και όχι την συνδιαλλαγή με το σύστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου