Παραίτηση της επικεφαλής του τμήματος της διεθνούς αμνηστίας στην Ουκρανία

Στις 4 Αυγούστου η Διεθνής Αμνηστία δημοσίευσε έκθεση στην οποία κατηγορεί τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις για εγκλήματα πολέμου. Αναφέρει συγκεκριμένα μεταξύ άλλων, ότι ο ουκρανικός στρατός βάζει σε κίνδυνο αμάχους και έχει στρατοπεδεύσει σε νοσοκομεία και σχολεία, μετατρέποντας τα σε βάσεις. 

Λίγο μετά τη δημοσίευση της έκθεσης αυτής, η επικεφαλής του τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ουκρανία, Οκσάνα Πόκαλτσουκ, ανακοίνωσε την παραίτησή της κατηγορώντας τη ΜΚΟ για ρώσικη προπαγάνδα. Αυτή η έκθεση προφανώς προκάλεσε την αντίδραση του ουκρανικού καθεστώτος και του ίδιου του Ζελένσκι, που κατηγόρησε ανοιχτά τη Διεθνή Αμνηστία για ρωσοφιλία. Η ΜΚΟ, βέβαια, γράφει στην έκθεσή της ότι είναι και «οι ρώσικες επιθέσεις αδιάκριτες και σε βάρος αμάχων».

Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τη Διεθνή Αμνηστία και καμία άλλη ΜΚΟ. Έχουν αποδείξει άλλωστε πολλές φορές τη δράση και το ρόλο τους, και το πόσο «κυβερνητικές» και οικονομικά και πολιτικά εξαρτημένες εντέλει είναι. Καθόλου δεν κόπτονται ούτε για τον ουκρανικό ούτε για τους άλλους λαούς. Και οι αναφορές για τις παραβιάσεις του «διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου», δεν είναι παρά αστείες, την ώρα που αυτοί που έγραψαν το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο το κάνουν συνεχώς κουρελόχαρτο.

Ξέραμε και ξέρουμε πολύ καλά για τα χίλια φίλτρα ψέματος από τα οποία περνάνε οι ειδήσεις μέχρι τελικά να φτάσουν στα μάτια και τα αυτιά μας. Σίγουρα δε μας προκαλεί καμία εντύπωση τα όσα αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία. Από την αρχή του πολέμου ήταν γνωστές και οι πρακτικές του ουκρανικού στρατού και του ίδιου του τάγματος του Αζόφ σαν κομμάτι του. Οι πυροβολισμοί κατά των ρωσόφωνων Ουκρανών, οι πυροβολισμοί αυτών που προσπαθούσαν να περάσουν τα σύνορα στις αρχές του πολέμου και η δράση τους πριν τον πόλεμο είναι γνωστά. Αντίστοιχα βλέπαμε και βλέπουμε τον «αποναζιστικό και απελευθερωτικό» ρόλο των ρώσων ιμπεριαλιστών αλλά και την «ευεργετική επίδραση» του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και τους νεκρούς, τους πρόσφυγες και την πείνα που θα εντείνει η αντιπαράθεσή τους. 

Όμως, ανεξάρτητα από το εάν η Πόκαλτσουκ παραιτήθηκε ή την "παραίτησαν", αυτό που έχει ενδιαφέρον να αναζητήσει κανείς είναι το γιατί βγήκε στη δημοσιότητα αυτή η έκθεση, παρόλο που η Πόκαλτσουκ -όπως η ίδια υποστηρίζει- πίεζε ώστε να μην δημοσιευτεί.

Και εδώ είναι που μπλέκονται ξανά οι ενδοϊμπεριαλιστικες αντιθέσεις και ιδιαίτερα οι πιέσεις των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών για τον τερματισμό του πολέμου και την προώθηση μιας κάποιας συμβιβαστικής λύσης.

Το βέβαιο είναι ότι οι λαοί δεν έχουν ανάγκη ούτε από προστάτες ούτε από τη Διεθνή Αμνηστία και τις κάθε λογής ΜΚΟ. Μόνο στην πάλη τους μπορούν να στηριχτούν. Για να οικοδομήσουν ένα μέτωπο ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό. Που θα μπορεί να βάλει σοβαρό φραγμό στα σχέδιά τους.

Δ.Β.