Με θλίψη πληροφορήθηκα το θάνατο του συναγωνιστή στο κίνημα Γιάννη Αναγνώστου. Ήξερα, βέβαια, ότι έδινε τους τελευταίους μήνες τη μάχη με το καρκίνο. Με είχε ενημερώσει ότι οι γιατροί του έδιναν κάποιους μήνες ζωής. Μιλάγαμε τηλεφωνικά συχνά, με τη κατάσταση της υγείας του να επιδεινώνεται ραγδαία.
Με το Γιάννη γνωριστήκαμε στις κινητοποιήσεις. Ιδιαίτερα στους αγώνες των Τούρκων και Κούρδων πολιτικών προσφύγων αλλά και στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και στην Ιντιφάντα. Είχε ιδιαίτερη "προτίμηση" στα θέματα αυτά. Υπήρξε μόνιμος αναγνώστης της Προλεταριακής Σημαίας και της Αντίθεσης. Πότε στους κοινούς μας αγώνες, πότε στο βιβλιοπωλείο Εκτός Των Τειχών, δεν περελειπε να ενημερώνεται και να εκφέρει την άποψη του.
Όσο κι αν ήταν απότομος κάποιες φορές, σχεδόν τραχύς, ο Γιάννης είχε μια αυθεντικότητα στη στάση και στο λόγο του. Προσπαθούσε να λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, όπως τα κατανοούσε. Σε ότι δεσμευόταν δεν έκανε πίσω. Δεν του άρεσαν οι ελιγμοί και οι χειρισμοί. Είχε αποκτήσει το χαρακτηριστικό της ευθύτητας και γι' αυτό κάποιοι ίσως να τον παρεξηγούσαν. Όμως είχε αναπτύξει μετά από τόσα χρόνια στο κίνημα ένα κριτήριο.
Προσωπικά αισθάνομαι την απώλεια του στους δρόμους που συμπορευτηκαμε. Στις αντιπολεμικές αντιιμπεριαλιστικες πορείες. Στις διαδηλώσεις για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Στη πάλη ενάντια στη φασιστικοποίηση και την κρατική καταστολή. Στην επικείμενη δίκη των 11 Τούρκων και Κούρδων αγωνιστών, στην οποία δυστυχώς δεν θα είναι παρών.
Καλό ταξίδι συναγωνιστή Γιάννη
Σ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου