Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης τελέστηκε η κηδεία της συντρόφισσας Αφροδίτης Κοτσυφάκη, στον τόπο καταγωγής της, στο χωριό Πιτσίδια Ηρακλείου Κρήτης. Συντετριμμένοι ήταν τόσο ο σύντροφος της ζωής της Σταύρος, ο οποίος της στάθηκε και την στήριξε σ’ όλο αυτό τον μακρόχρονο, άνισο αγώνα με τον καρκίνο, όσο και ο πατέρας της Μιχάλης, που με στωικότητα δέχονταν τα συλλυπητήρια. Η μητέρα της Ελευθερία για σοβαρούς λόγους υγείας δεν ήταν στην τελετή. Τραγικά πρόσωπα και οι δυο γονείς που μέσα σε δύο χρόνια καλούνται να αντέξουν στον πόνο από τον χαμό και του δεύτερου παιδιού τους. Οι λέξεις «υπομονή» και «κουράγιο» δεν μπορούν να τους παρηγορήσουν.
Πλήθος κόσμους παραβρέθηκε στην κηδεία για να πει το τελευταίο αντίο στη φίλη, στη συντρόφισσα, στη συνάδελφο, στην αγωνίστρια, στον δοτικό και υπέροχο ΑΝΘΡΩΠΟ που ήταν η Αφροδίτη. Η παρουσία των συγχωριανών της ήταν πολύ μεγάλη. Στην κηδεία της συντρόφισσας παραβρέθηκαν συναγωνιστές από τις Αγωνιστικές Κινήσεις εκπαιδευτικών, πολλοί σύντροφοι από τις κομματικές οργανώσεις της Κρήτης (Ηράκλειο, Χανιά, Λασίθι) καθώς και αντιπροσωπεία του Κ.Ο. του ΚΚΕ(μ-λ).
Ο σ. Ματσούκας Γιώργος εκφώνησε τον επικήδειο, από πλευράς του Κ.Ο. Στον λόγο του αναφέρθηκε στην πορεία της Αφροδίτης στο κίνημα, από τα φοιτητικά της χρόνια μέχρι και τις τελευταίες στιγμές της ζωής της. Στη συμμετοχή της στους αγώνες της νεολαίας, των εργαζομένων, των εκπαιδευτικών, του λαού μας βάζοντας «ένα πολύτιμο λιθαράκι στην υπόθεση της εργατικής τάξης για να ανυψωθεί σε τάξη για τον εαυτό της και να πρωτοπορήσει μέχρι την τελική ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος και την οικοδόμηση μιας νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας». Στην άνιση μάχη με τον καρκίνο, αλλά και για την πίστη της στην υπόθεση του κινήματος, που παρά τα προβλήματα υγείας δεν το έβαζε ποτέ κάτω. Αλλά και για τον άνθρωπο Αφροδίτη φωτεινό παράδειγμα για όλους μας.
Η Φανή Ζυμβρακάκη, εκ μέρους των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών, αναφέρθηκε στην παρουσία της και συνεισφορά της στους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος και την εκτίμηση που απολάμβανε η Αφροδίτη από τους συναδέλφους της.
Ιδιαίτερα συγκινητικό ήταν το ποίημα – μαντινάδα, που έγραψε και διάβασε ο θείος της Γιώργος Καργατζής.
Η συντρόφισσα Αφροδίτη θα είναι για πάντα στην σκέψη μας, στην καρδιά μας, στους αγώνες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου