Με πολύ βαθιά λύπη, με απέραντη στενοχώρια αποχαιρετούμε σήμερα την πολυαγαπημένη μας συντρόφισσα Αφροδίτη. Αυτή τη φορά η γενναία μάχη που έδωσε με τον καρκίνο ήταν άνιση.
Εκ μέρους όλων των μελών και των φίλων του ΚΚΕ(μ-λ) εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στο σύντροφο της ζωής της, Σταύρο, που της στάθηκε με αυταπάρνηση ως την τελευταία της στιγμή. Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στους γονείς και τους συγγενείς της και συμμεριζόμαστε την οδύνη τους.
Η Αφροδίτη γεννήθηκε σ αυτόν εδώ τον τόπο, στα Πιτσίδια του Ηράκλειου Κρήτης πριν 53 χρόνια στα 1970 και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα μέσα από τις γραμμές των Συσπειρώσεων. Εντάχτηκε στο ΚΚΕ(μ-λ) το 1996 και μέχρι το τέλος της ζωής της υπηρέτησε με ζηλευτή διάθεση και δύναμη, την οργάνωση και το κομμουνιστικό κίνημα.
Σήμερα αποχαιρετούμε μια μοναδική, μια πολύτιμη συντρόφισσα.
Όλοι θυμόμαστε καθαρά τη δύναμη, το θάρρος, την αποφασιστικότητά της, την υπεράσπιση, την προώθηση των θέσεων και της κατεύθυνσης του ΚΚΕ(μ-λ), της οργάνωσης που υπηρέτησε για πολλές δεκαετίες. Κάθε φορά που αντιμετωπίζαμε δυσκολίες, ήταν εκεί για να θυμίζει σ’ όλους μας ότι δεν πρέπει να λυγίσουμε, ότι δεν πρέπει να υποχωρήσουμε. Με θάρρος και αισιοδοξία πάντα τόνιζε ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τα δύσκολα, ότι μπορούμε όχι μόνο να σταθούμε όρθιοι αλλά και να πετύχουμε όλους τους μικρούς και μεγάλους στόχους που θέταμε ως οργάνωση.
Η υπευθυνότητα, η συνέπεια, η προσφορά της σε κάθε στιγμή της οργανωμένης της ζωής την κοσμούσαν για πολλά χρόνια. Ποτέ δεν βαρυγκώμησε, ποτέ δεν στέρησε την οργάνωση από την προσφορά της. Ως συνειδητή κομμουνίστρια ήξερε ότι κάθε προσπάθεια, κάθε αγώνας, κάθε προσφορά είναι ένα πολύτιμο λιθαράκι στην υπόθεση της εργατικής τάξης για να ανυψωθεί σε τάξη για τον εαυτό της και να πρωτοπορήσει μέχρι την τελική ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος και στην οικοδόμηση μιας νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Γι’ αυτό έμπαινε πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα και με την προσπάθειά της γινόταν φωτεινό παράδειγμα ακούραστης δουλειάς. Ακόμα και το τελευταίο διάστημα, που οι δυνάμεις της άρχισαν να την εγκαταλείπουν, ήθελε να προσφέρει. Πάντα έβρισκε μια δουλειά να κάνει για να ελαφρώσει από ένα καθήκον τον σύντροφο ή τη συντρόφισσα που το αναλάμβανε. Έτσι ήταν πάντα: εργατική, δοτική, θαρραλέα. Πραγματική κομμουνίστρια.
Η Αφροδίτη ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση για δεκαετίες. Πρώτα στο φοιτητικό κίνημα, αργότερα ως εργαζόμενη στα φροντιστήρια και τις δυο τελευταίες δεκαετίες ως εκπαιδευτικός στο δημόσιο σχολείο. Όλοι και όλες είχαν να λένε για την αγωνίστρια Αφροδίτη, που τρέχει ακούραστα, που αναλύει με αμεσότητα την κατάσταση, που έχει ξεκαθαρισμένα μέσα της και προωθεί αγόγγυστα τα καθήκοντα και τους στόχους που έχουμε μπροστά μας. Σε κάθε σχολείο που υπηρέτησε έγινε σημείο αναφοράς για τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσές της, που την στήριζαν, την εκτιμούσαν, την αγαπούσαν βαθύτατα. Η αποφασιστικότητα, η ειλικρίνεια, η ευθύτητα και η αγωνιστικότητά της, την ξεχώριζαν. Κατέβαλλε ακούραστες προσπάθειες για χρόνια για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και των μαθητών, που όποιοι είχαν την τύχη να την έχουν δασκάλα τους, την υπεραγαπούσαν. Δεν λυπόταν καμία προσπάθεια για να συνεισφέρει μέσα από την παράταξη των Αγωνιστικών Κινήσεων στο δυνάμωμα, τη συγκρότηση, στο ζωντάνεμα των διαδικασιών των σωματείων των εκπαιδευτικών. Στην Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης που ανήκε για πολλά χρόνια, αλλά και στην Ε’ ΕΛΜΕ τα τελευταία χρόνια.
Τα δεκάδες συλλυπητήρια, σωματείων και συλλόγων, δείχνουν την μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπο της Αφροδίτης. Στην συλλυπητήρια ανακοίνωση του, το ΔΣ της Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, τονίζει ότι «υπήρξε ενεργό μέλος του συνδικαλιστικού κινήματος το οποίο υπηρέτησε με συνέπεια είτε ως απλό μέλος είτε ως εκλεγμένη στο Δ.Σ.». ενώ το ΔΣ της Ε’ ΕΛΜΕ αναφέρει ότι «Η Αφροδίτη αποτελεί παράδειγμα αγωνίστριας, εκπαιδευτικού, αλλά κυρίως ανθρώπου που όλοι τόσο έχουμε ανάγκη».
Η υποστήριξη με πάθος των θέσεων ενάντια στο ταξικό σχολείο της εκμεταλλευτικής καπιταλιστικής κοινωνίας και η σεμνότητα του χαρακτήρα της την ανέδειξαν στην πρώτη γραμμή των συνδικαλιστικών στελεχών. Με την όλη στάση της ενέπνεε αισιοδοξία και αποφασιστικότητα.
Η συντρόφισσά μας Αφροδίτη πέρα από συνειδητή κομμουνίστρια και πρωτοπόρα συνδικαλίστρια ήταν και υπέροχος άνθρωπος. Η ακλόνητη πίστη της στην αναγκαιότητα και τη δυνατότητα απελευθέρωσης της εργατικής τάξης και όλων των εργαζόμενων, από τα δεσμά του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, η πίστη της σε πανανθρώπινες αρχές και αξίες με τις οποίες τη διαπαιδαγώγησαν οι λατρευτοί της γονείς, την ανέδειξαν σε Άνθρωπο με όλη τη σημασία της λέξης.
Αγάπησε πολύ τη ζωή. Αγάπησε τις χαρές και τις λύπες της. Ήταν πάντα εκεί για να δώσει τον καλύτερό της εαυτό. Σοβαρή αλλά και καλοσυνάτη. Σκεπτόμενη αλλά και με πηγαίο χιούμορ. Αποφασιστική και ταυτόχρονα ευαίσθητη.
Πάλεψε για τη ζωή! Πάλεψε με όλες της τις δυνάμεις ενάντια στον καρκίνο. Όχι μία, όχι δύο φορές. Από τα 28 της χρόνια. Και δεν το έβαλε ποτέ κάτω.
Ήταν ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ η συντρόφισσα.
Κάθε φορά που έμπαινε στο νοσοκομείο χαμογελούσε, μας έδινε θάρρος, ότι θα ξεπεράσει και αυτό το εμπόδιο και ότι θα είναι πάλι μαζί μας για να προσφέρει στην κομμουνιστική υπόθεση.
Ο θάνατος της πολυαγαπημένης της αδερφής, Πελαγίας, πριν δυο χρόνια τη συντάραξε, την λύπησε αφάνταστα που έφυγε τόσο νωρίς και τόσο ξαφνικά. Όμως δεν την λύγισε. Συνέχισε τη ζωή, τη δράση, τον αγώνα. Συνέχισε να δίνει σε όλους εμάς τη χαρά και την τιμή που την είχαμε συντρόφισσα, συναγωνίστρια, φίλη.
Εμείς ξέρουμε πολύ καλά ότι η Αφροδίτη μας όλα αυτά τα χρόνια, σχεδόν 3 δεκαετίες είχε ένα πολύτιμο άνθρωπο δίπλα της, τον Σταύρο. Της στάθηκε με πολύ δύναμη για μια ολόκληρη ζωή. Μαζί του έδωσε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες. Η απέραντη αγάπη που μοιράστηκε μαζί του την βοηθούσε να ξεπεράσει και τις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Με πολύ μεγάλη λύπη αποχαιρετούμε σήμερα τη συντρόφισσά μας Αφροδίτη. Θέλουμε να δώσουμε μια υπόσχεση, που θα την έκανε πολύ χαρούμενη: Θα προσπαθήσουμε όλοι μας να συμβάλλουμε πιο δυνατά και πιο αποφασιστικά στην κομμουνιστική υπόθεση, για την οποία αφιέρωσε όλη της τη ζωή.
Η συντρόφισσά μας Αφροδίτη, θα ζει για πάντα στην καρδιά μας, στο μυαλό μας και στους αγώνες μας για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
ΚΑΛΟ σου ΤΑΞΙΔΙ αγαπημένη μας συντρόφισσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου