Ανοίγει δρόμους η γραμμή του αγώνα – δεν θα τους περάσει!
Σε δύσκολη θέση η γραμμή του συμβιβασμού
Η πολύ σημαντική κινητοποίηση της Παρασκευής, 7 Ιούλη, στον Πειραιά, στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες συνάδελφοι, συναδέλφισσες και αλληλέγγυοι εργαζόμενοι, ενάντια στο πογκρόμ πολιτικών και συνδικαλιστικών διώξεων του ΔΔΕ Πειραιά, έδειξε για μια ακόμα φορά ότι οι εργαζόμενοι δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι στην επίθεση που διεξάγεται λυσσασμένη ενάντια στο σύνολο των δικαιωμάτων μας.
Έδειξε, επίσης, ότι η μόνη γραμμή που είναι χρήσιμη και ανοίγει δρόμους, είναι η γραμμή του αγώνα και της αντίστασης, κόντρα σε ποικίλες λογικές συνδιαλλαγής, συμβιβασμού και φρούδων μικροαστικών ελπίδων εξευμενισμού του αντιπάλου, λογικές που εκφράστηκαν και εκφράζονται στην ΕΛΜΕ από τη μόνιμη συμπαράταξη ΑΣΕ-ΣΥΝΕΚ.
Από την αρχή της χρονιάς και σε όλη τη διάρκειά της, η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής «μάτωσε» σε κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα, ώστε να στηριχτούν οι αντιστάσεις. «Μάτωσε» με συνεχείς παρεμβάσεις κόντρα στην
«κακοποίηση» των αναπληρωτών στην αρχή της χρονιάς, για την συγκρότηση του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση και τη στήριξη των νεοδιόριστων συναδέλφων, παρουσίασε την πρότασή της για συγκρότηση επιτροπών αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση, έδωσε όλες της τις δυνάμεις κόντρα στην προσπάθεια διώξεων του Νοέμβρη, αλλά και για τη στήριξη των απεργιών τον Φλεβάρη – Μάρτη. Με πρωτοβουλία της και με τη σημαντική στήριξη συναδέλφων συνέβαλε τόσο στην ανάδειξη του αντιδραστικού χαρακτήρα των εξετάσεων PISA, όσο και στη στήριξη της κινητοποίησης ενάντια στη διημερίδα προώθησης, διαφήμισης των ιδιωτικών σχολείων από τον ΔΔΕ. Και, τελικά, 3 από τα 4 μέλη της ΕΛΜΕ που διώκονται από τη διοίκηση για την κινητοποίηση ενάντια στις εξετάσεις PISA στο 1ο Γυμνάσιο Κερατσινίου είναι μέλη της. Μια επιτυχημένη κινητοποίηση, που, ακριβώς λόγω της επιτυχίας της, στοχοποιήθηκε από τη διοίκηση.
Και είναι σημαντική επιτυχία όλων των συναδέλφων που στήριξαν αυτές τις κινήσεις ότι τελικά το ΔΣ της ΕΛΜΕ αναγκάστηκε να κάνει το αυτονόητο και να αποδεχτεί την επίμονη πρότασή μας για παναττική κινητοποίηση στις 7/7 κόντρα στο πογκρόμ διώξεων. Είχε προηγηθεί η πρωτοφανής επιλογή της πλειοψηφίας του ΔΣ (ΑΣΕ-ΣΥΝΕΚ) να μην υπερψηφίσουν άμεση και δυναμική κινητοποίηση στις 30/6, αμέσως, δηλαδή, μετά τη δημοσιοποίηση των 7 πειθαρχικών! Η παράταξή μας, ξεπερνώντας την αδράνεια του ΔΣ, προχώρησε μόνη της σε επείγον κάλεσμα, του οποίου η επιτυχία έπαιξε σημαντικό ρόλο ώστε, τελικά, η πλειοψηφία του ΔΣ να αποδεχτεί έκτακτο ΔΣ και να αποφασίσει την κινητοποίηση στις 7/7.
Σε όλη αυτή την πορεία προσπαθήσαμε να αναδείξουμε το σοβαρό θέμα των διώξεων, δυστυχώς ουσιαστικά μόνοι μας. Μαζί μας όμως, κυρίως στον δρόμο, ήταν η αλληλεγγύη των συναδέλφων. Όποτε τα πράγματα ζόριζαν και προτείναμε κινητοποίηση, η πλειοψηφία ΑΣΕ-ΣΥΝΕΚ «δεν το έβλεπε», «ήθελε χρόνο» και φρόντιζε να λέει μεγάλα λόγια και να κάνει μικρές πράξεις.
Είναι φανερό πως η γραμμή του συμβιβασμού, της συνδιαλλαγής – κατευνασμού της διοίκησης και της κυβέρνησης, αλλά και του «συνδικαλισμού» των δημοσίων σχέσεων και των τηλεφωνημάτων συνεννόησης με τη διοίκηση χρεοκοπεί με πάταγο. Αυτή τη χρεοκοπία προσπάθησε να αντιμετωπίσει η ΑΣΕ, που με θλιβερή ανακοίνωσή της επιχείρησε να κάνει το άσπρο μαύρο, δύο μέρες πριν τη σημαντική κινητοποίηση της 7/7. Δεν θα προχωρήσουμε σε αναλυτική εξιστόρηση των γεγονότων, καθώς μας ενδιαφέρει να εστιάσουμε στην πολιτική ουσία. Έτσι κι αλλιώς, ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει! Είδε την αναστολή της κινητοποίησης από ΑΣΕ-ΣΥΝΕΚ τον Δεκέμβρη, είδε όλο τον δισταγμό της ίδιας πλειοψηφίας στις εξετάσεις PISA, είδε την απουσία της ΕΛΜΕ στις 30/6. Αυτό που δεν είδε, αλλά πρέπει να μάθει, ήταν το επιχείρημα για την απουσία αυτή. Επιχείρημα που συνοψιζόταν στην πρόταση της ΑΣΕ «οι διωκόμενοι να παραλάβουν τα παραπεμπτικά και από βδομάδα (δηλαδή μετά το κλείσιμο των σχολείων) να δούμε τα επόμενα βήματα». Mε το «σκεπτικό» ότι «η παραπομπή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Περιφέρειας δεν είναι άμεση αλλά θα πάρει 3-4 χρόνια», όπως άλλωστε μας… «κατευνάζουν» και οι διώκτες. Ναι, αυτό ήταν «απάντηση» εκπροσώπου σωματείου!
Δεν γνωρίζουν επιπλέον οι συνάδελφοι το άλλο highlight «συνδικαλιστικής» συμπεριφοράς, το οποίο όμως είναι τόσο σοβαρό που πρέπει επίσης να γίνει ευρέως γνωστό. Όταν έγινε φανερό ότι μαγειρεύεται πειθαρχικό για την
κινητοποίηση ενάντια στις εξετάσεις PISA, η παράταξή μας επέμεινε για κινητοποίηση. Επειδή η πλειοψηφία ΑΣΕ- ΣΥΝΕΚ αρνιόταν, επιλέξαμε να θέσουμε ψηφίσματα παντού και να θέσουμε ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ στην κινητοποίηση που είχε αποφασίσει η ΕΛΜΕ μόνο για το ζήτημα των εγγραφών στο ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ-Λ Δραπετσώνας στις 22/6. Σε απάντηση, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Πειραιά και στέλεχος της ΑΣΕ στέλνει email και τηλεφωνεί σε μέλη ΔΣ άλλων σωματείων, όπου τους εγκαλεί γιατί δεν ρώτησαν πρώτα την ΕΛΜΕ (λες και είναι «δικό της» ζήτημα) για να εκδώσουν ψήφισμα καταγγελίας της προανάκρισης και τους υποδεικνύει να μην καλέσουν στην κινητοποίηση για καταγγελία αυτής. Πρόκειται ασφαλώς για μια ΠΡΑΞΗ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ για πρόεδρο Σωματείου! Ελπίζουμε να γίνει κάποια στιγμή μια ειλικρινής αυτοκριτική για αυτό το ανεπανάληπτο ολίσθημα…
Η πολιτική ουσία
Από την αρχή της χρονιάς η σταθερή πλειοψηφία ΑΣΕ-ΣΥΝΕΚ είχε τη γραμμή της μη σύγκρουσης, αλλά του εξευμενισμού της διοίκησης, που αποτελεί γρανάζι της κυβερνητικής – κρατικής πολιτικής.
Όλη τη χρονιά, κάθε ζωντανή κίνηση, κάθε αγωνιστική ανάσα που στηρίχτηκε μαζικά από συναδέλφους, είχε τη σφραγίδα της ΕΑΑ. Αντίθετα η ΑΣΕ έτρεχε εκ των υστέρων να ενταχθεί στην κίνηση και κινητοποίηση του κόσμου, ουσιαστικά προσπαθώντας να φανεί ότι εκείνη ήταν ο δημιουργός της.
Οι συνθήκες ολομέτωπης επίθεσης του συστήματος, της κυβέρνησης, της διοίκησης και του κράτους θα ενσωματώνουν εκείνες τις δυνάμεις που η πολιτική τους προτεραιότητα είναι ο «διάλογος» και η «συνεννόηση» με τον αντίπαλο. Θα τους εκθέτουν τα ψέματα γιατί ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει. Η ΑΣΕ, που κάθε μέρα γίνεται όλο και περισσότερο… ΣΥΝΕΚ, κάνει λάθος που ελπίζει ότι όσο δεν είναι ενοχλητική για τον αντίπαλο, τόσο θα έχει ασυλία. Και αν έρθει η σειρά τους (μακάρι όχι), εμείς δε θα μετράμε… πόσα χρόνια θα κάνει να εκδικαστεί το πειθαρχικό, ούτε θα πουλάμε τρέλα, αλλά θα είμαστε στην πρώτη γραμμή. Και το έχουμε αποδείξει…
Από εδώ και πέρα
Ας μην κρυβόμαστε. Η τριπλή επίθεση (δίωξη της πολιτικής δράσης, δίωξη του ταξικού αγωνιστικού συνδικαλισμού, ποινικοποίηση της έκφρασης άποψης) αποτελεί κεντρική επιλογή της κυβέρνησης, του κράτους και του κεφαλαίου. Πρέπει να εμπεδωθεί σιγή νεκροταφείου απέναντι στη σύγχρονη ολοκληρωτική κατεδάφιση δικαιωμάτων, που διαμορφώνει η επίθεση. Να μη μιλάς για τον σερβιτόρο που κολυμπάει για να σερβίρει, για τον διανομέα που μπαίνει σε χείμαρρους για να πάει καφέδες, για τους εργάτες που δολοφονούνται σε εργοδοτικά εγκλήματα, για τους μαθητές που τους «υπόσχονται» μαύρο μέλλον, για τον πόλεμο και το ΝΑΤΟ, για την κρατική βία και τρομοκρατία.
Τμήμα της επίθεσης είναι η προσπάθεια του συστήματος και του πολιτικού προσωπικού του (κυβερνήσεις, διοικήσεις) να «συμμορφώσει» τον ταξικό αγωνιστικό συνδικαλισμό, να τον απονευρώσει, να τον μετατρέψει σε οργανωτή εικονικών κινητοποιήσεων, κινητοποιήσεων δια αντιπροσώπων (βλέπε περίπτωση πανδημίας), που δεν θα ενοχλούν κανέναν και θα κερδίζουν την εκτίμηση των αστικών Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης για την
«υπευθυνότητά» τους! Όσο μας αφορά, θα παλέψουμε, μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, λυσσαλέα με όποιους τολμήσουν να προσπαθήσουν να κάνουν τα πρωτοβάθμια σωματεία μικρές ΓΣΕΕ.
Το ζήτημα των τριπλών διώξεων είναι κεντρικό πολιτικό ζήτημα. Η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής Θα προχωρήσει το επόμενο διάστημα σε πλήθος προτάσεων στην κατεύθυνση κλιμάκωσης του αγώνα. Άνοιγμα του ζητήματος σε γονείς και μαθητές, πανελλαδική ημέρα κινητοποιήσεων, εκδηλώσεις και απογευματινές κινητοποιήσεις κ.ο.κ.
Θα σπάσουν τα μούτρα τους!
Κάτω τα χέρια από την πολιτική δράση! Κάτω τα χέρια από τον ταξικό αγωνιστικό συνδικαλισμό, την απεργία και τα σωματεία! Κάτω τα χέρια από την ελεύθερη έκφραση άποψης.
Παλεύουμε και θα παλέψουμε για ζωή και δουλειά με δικαιώματα!
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου