Η Mehlab Jameel έχει σπουδάσει Πολιτιστική Ανθρωπολογία και μπορεί να τη βρει κανείς να εξερευνά τους δρόμους της Λαχόρης στο Πακιστάν. Είναι ερευνήτρια και εκπαιδευτικός της κοινότητας, και βοήθησε στο σχεδιασμό του Pakistan’s landmark 2018 Transgender Persons Act- έναν από τους πιο προοδευτικούς νόμους αυτού του είδους παγκοσμίως για τα δικαιώματα των τρανς.
Ουράνια τόξα και γάμοι: Η νεοφιλελεύθερη και ιμπεριαλιστική πολιτική δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ*
της Mehlab Jameel
6 Ιουλίου 2015
Μόλις τρεις ημέρες προτού το Ανώτατο Δικαστήριο ανακοινώσει την απόφασή του να νομιμοποιήσει τον γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου στις ΗΠΑ, ο Πρόεδρος Ομπάμα διέταξε να απομακρυνθεί μια τρανς1 γυναίκα χωρίς χαρτιά από τη γιορτή υπερηφάνειας στο Λευκό Οίκο, επειδή διέκοψε τον Πρόεδρο για να υψώσει τη φωνή της κατά των βασανιστηρίων και των απελάσεων που επιβάλλονται από το κράτος σε άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας. «Είσαι στο σπίτι μου... θα έπρεπε να ντρέπεσαι για τον εαυτό σου», την επέπληξε ο πρόεδρος, ενώ οι γκέι στο κοινό επευφημούσαν/ζητωκραύγαζαν «Σ' αγαπάμε Ομπάμα!». Αυτό το μοναδικό γεγονός αντιπροσωπεύει όλα όσα πήγαν στραβά με το κίνημα για τα δικαιώματα των γκέι στις Η.Π.Α. Ως έγχρωμο queer2 άτομο, αναρωτιέμαι σήμερα: Τι συνέβη και ένα δυνητικά ριζοσπαστικό κίνημα κατέληξε στις αφομοιωτικές αντιλήψεις3 των παρελάσεων υπερηφάνειας και της ισότητας των γάμων;
Ας ξεκινήσουμε με την εξέταση του ζητήματος σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Ο ιστορικός των δικαιωμάτων των γκέι John D'Emilio υποστηρίζει ότι οι γκέι άνδρες και γυναίκες δεν υπήρχαν πάντα ως τέτοιοι –ότι ειδικά η «γκέι» ταυτότητα είναι προϊόν της ιστορίας όσο τίποτα άλλο4. Τον 19ο αιώνα, καθώς η μισθωτή εργασία εξαπλώθηκε και η παραγωγή εξειδικεύτηκε, κατέστη δυνατή η απελευθέρωση της σεξουαλικότητας από την επιταγή της αναπαραγωγής (τεκνοποίησης). Η καπιταλιστική τάξη πραγμάτων επέτρεψε στους ανθρώπους να οργανώσουν τις ζωές και τις εμπειρίες τους γύρω από την ιδέα του ερωτισμού του ίδιου φύλου, και έτσι προέκυψε στις Η.Π.Α. η «γκέι ταυτότητα» και οι ιδέες, πεποιθήσεις που βασίζονται στη σεξουαλική ταυτότητα. Η εμφάνιση ισοδυνάμου 5 της «σεξουαλικότητας» που είναι διαφορετικό από το αρχικό πλαίσιο συνδέεται αναπόφευκτα με ιατρικούς και ψυχιατρικούς τομείς που εκλαΐκευσαν τη χρήση όρων όπως «ετεροφυλόφιλος» και «ομοφυλόφιλος» για να εξυπηρετήσουν την ανάγκη κατηγοριοποίησης και κατανόησης της ανθρώπινης σεξουαλικής εμπειρίας. Αυτοί οι όροι και η σχετική πρακτική για τη σεξουαλικότητα εμφανίστηκαν στην πραγματικότητα στα τέλη του 19ου αιώνα και άρχισαν να σμιλεύουν τη φιγούρα του «ομοφυλόφιλου».
Η ιστορία μας ξεκινά όταν οι ταραχές στο Stonewall6 το 1969 υιοθετήθηκαν από cisgender7 λευκούς γκέι και μετατράπηκαν σε αυτό που σήμερα είναι το κίνημα για τα δικαιώματα των γκέι. Τα επεισόδια με επικεφαλής τη Sylvia Rivera και τη Marsha P. Johnson, τρανς έγχρωμες ακτιβίστριες, στρέφονταν αρχικά ενάντια στην αστυνομική βία –η οποία έχει ακόμη παλαιότερη ιστορία στις ΗΠΑ– και μετατράπηκαν σε ένα κίνημα που ωφέλησε ένα συγκεκριμένο τμήμα της κοινωνίας καθιστώντας τον γάμο προτεραιότητα του. Η δημοφιλής αφήγηση αναφέρει ότι το έθνος βυθίστηκε σε μια συζήτηση σχετικά με την ομοφυλοφιλία, καθώς γκέι πολιτικοί όπως ο Harvey Milk απέκτησαν δημοτικότητα και η APA8 αφαίρεσε την ομοφυλοφιλία από τον κατάλογο με τις διαταραχές. Έτσι, μετά από έναν επίπονο αγώνα οι «προοδευτικοί» και «ανοιχτόμυαλοι»9 άνθρωποι των Ηνωμένων Πολιτειών κατάφεραν να κερδίσουν τα δικαιώματά τους. Όπως κάθε δημοφιλές αφήγημα, έτσι και αυτό αγνοεί κατά τρόπο βολικό το έργο των μαύρων γκέι ακτιβιστών για τα πολιτικά δικαιώματα, όπως ο James Baldwin και ο Bayard Rustin, και το έργο των λεσβιών womanists10, όπως η Audre Lorde, που οραματίστηκαν την queer απελευθέρωση και τη δικαιοσύνη για όλους πολύ πριν το επικρατούν κίνημα για τα δικαιώματα των γκέι αποφασίσει να επωφεληθεί από αυτό. Τέσσερα χρόνια μετά τις ταραχές στο Stonewall, η Sylvia Rivera προειδοποίησε ότι το κίνημα οδεύει προς ένα «κλαμπ των λευκών της μεσαίας τάξης» και τα επόμενα χρόνια αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο.
Φτάνουμε στη δεκαετία του 1990 και μετά, όταν τα δικαιώματα των γκέι έγιναν μια κερδοφόρα επιχείρηση με ανθρώπους όπως η Ellen DeGeneres να «αποκαλύπτονται ότι είναι ομοφυλόφιλοι» στα εθνικά μέσα ενημέρωσης και να αρχίζουν να επηρεάζουν τον αναδυόμενο λόγο για την queer πολιτική. Ένα πολύ μεγάλο πλήθος εταιρειών ένωσαν τα χέρια τους για να γεννήσουν τη βιομηχανία του ουράνιου τόξου και άρχισαν να χρηματοδοτούν παρελάσεις υπερηφάνειας και φιλελεύθερα ακτιβιστικά εγχειρήματα με στόχο να εγκριθεί νομοθεσία όπως η ισότητα στο γάμο. Τα τελευταία χρόνια, λευκές διασημότητες όπως η Lady Gaga έκαναν της μόδας το «Έτσι γεννήθηκα» («Born This Way») που καθόρισε την «αυθεντική queer εμπειρία» στις Η.Π.Α. Σήμερα, οι γκέι αποτελούν τη βάση των μεγάλων επιχειρήσεων στις Η.Π.Α. και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι εταιρείες έχουν εκτεταμένες εκστρατείες για να εξυπηρετήσουν το γκέι τμήμα του πληθυσμού. Γίνεται αμέσως αντιληπτό γιατί πολιτικοί όπως ο Μπαράκ Ομπάμα χρησιμοποίησαν την ψήφο των γκέι όχι μόνο για να αποκτήσουν εξουσία αλλά και για να προωθήσουν/εξάγουν τα δικαιώματα των γκέι σε όλο τον κόσμο.
Ακριβώς όπως και η νεοφιλελευθεροποίηση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ, υπάρχει μια συγκεκριμένη ιστορία για τον τρόπο με τον οποίο παγκοσμιοποιήθηκε το κίνημα των ΛΟΑΤ. Στην ομιλία της στα Ηνωμένα Έθνη τον Δεκέμβριο του 2011 για την επέτειο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Χίλαρι Κλίντον τάχθηκε υπέρ της «παγκόσμιας κοινότητας ΛΟΑΤ» σε μια ομιλία που διακήρυξε τα δικαιώματα των γκέι ως ανθρώπινα δικαιώματα. Η τότε υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι αποτελεί «παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» η άσκηση βίας ή διακρίσεων εναντίον ανθρώπων λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Σε μια παθιασμένη υπεράσπιση αυτών των δικαιωμάτων, η Κλίντον χαρακτήρισε τα δικαιώματα των λεσβιών, των γκέι, των αμφιφυλόφιλων και των τρανς «παγκόσμια» και επέκρινε τα έθνη που ποινικοποιούν την γκέι συμπεριφορά ή ανέχονται την κακοποίηση των ΛΟΑΤ ατόμων. Για να καταλάβουμε γιατί οι ΗΠΑ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του κινήματος για τα δικαιώματα των γκέι στην παγκόσμια πολιτική πρέπει να το τοποθετήσουμε στο πλαίσιο της ιστορίας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Η σχέση ανάμεσα στην αυτοκρατορία και τη σεξουαλικότητα είναι πολύπλοκη, και προτού επιχειρήσουμε να βρούμε απαντήσεις αναλύοντας αυτό το σημείο συνάντησης ανάμεσα στην εξουσία, τη φυλή, το φύλο και τη σεξουαλικότητα, είναι σημαντικό να θέσουμε τα σωστά ερωτήματα. Γιατί υπάρχει ανάγκη να αποκτήσουν οικουμενικό χαρακτήρα τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ; Ποιες παραδοχές διέπουν ένα οικουμενικό πλαίσιο δικαιωμάτων ΛΟΑΤ και πώς προκύπτουν αυτές; Γιατί γίνεται προσπάθεια να τοποθετηθούν τα δικαιώματα ΛΟΑΤ ως σύγχρονος θεσμός απέναντι σε μια καταπιεστική παράδοση; Γιατί υπάρχει ανάγκη για μια παγκόσμια κοινότητα ΛΟΑΤ; Τι είναι, αν υπάρχει κάτι τέτοιο, μια παγκόσμια κοινότητα ΛΟΑΤ;
Ο Edward Said11 ορίζει τον ιμπεριαλισμό ως ένα αμφίδρομο σύστημα. «Η ζωή σε μια υποβαθμισμένη πραγματικότητα (subordinate realm of experience) στιγματίζεται από τις μυθοπλασίες και τις ανοησίες της κυρίαρχης πραγματικότητας. Ισχύει όμως και το αντίστροφο, καθώς η εμπειρία στην κυρίαρχη κοινωνία καταλήγει να εξαρτάται απερίσκεπτα/άκριτα από τους αυτόχθονες και τα εδάφη τους που θεωρούνται ότι έχουν ανάγκη από την «εκπολιτιστική αποστολή»12. Η αντίληψη ότι οι αυτόχθονες έχουν ανάγκη τον εκπολιτισμό είναι ουσιαστικά η ιδέα που βρίσκεται στον πυρήνα του αποικιοκρατικού εγχειρήματος. Μετα-αποικιακοί θεωρητικοί όπως η Γκαγιάτρι Σπίβακ (Gayatari Spivak) επέκτειναν αυτή την ανάλυση του ιμπεριαλισμού στον φεμινισμό, τονίζοντας την ιδέα των αποικιοκρατών που «σώζουν» τις καταπιεσμένες γυναίκες. Ο αποικιοκρατικός λόγος για τον φεμινισμό βασίζεται στην ιδέα ότι «οι λευκές γυναίκες σώζουν τις μελαμψές γυναίκες από τους μελαμψούς άνδρες». Το κλασικό δοκίμιο του Frantz Fanon, «Algeria Unveiled», ρίχνει φως στο πώς η κάλυψη του προσώπου13 συνδέθηκε με την καταπίεση από τους Γάλλους αποικιοκράτες και πώς συμβολικά επετράπη στις μουσουλμάνες γυναίκες να αποκαλύψουν το πρόσωπό τους ως εργαλείο για τη νομιμοποίηση της αποικιακής αποστολής. Η βρετανική αυτοκρατορία αναπαρήγαγε το ίδιο μοντέλο στην Ινδία και την Αίγυπτο.
Στο πλαίσιο του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας, αυτός ο αποικιοκρατικός φεμινισμός έγινε ιδιαίτερα επίκαιρος και η κριτική του από συγγραφείς όπως η Lila Abu Lughod, η Chandra Mohanty και η Saba Mahmood είναι σημαντική, επειδή η ιδέα των μουσουλμάνων γυναικών που χρειάζονται σωτηρία έγινε μια από τις κινητήριες λογικές πίσω από τον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας. Η μπούρκα θεωρήθηκε ως καταπιεστικός θεσμός που επιβλήθηκε στις Αφγανές γυναίκες από τους Ταλιμπάν. Η κυβέρνηση Μπους ουσιαστικά νομιμοποίησε τον Πόλεμο στο Αφγανιστάν μιλώντας για λογαριασμό των Αφγανών γυναικών, θεωρώντας τες έτσι ότι χρειάζονται σωτηρία από τους Ταλιμπάν. Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η Διεθνής Αμνηστία υποστήριξαν την επέμβαση μέσω των διαφημιστικών τους εκστρατειών όπου Αφγανές γυναίκες πόζαραν με μπούρκα μπροστά σε λεζάντες του στυλ «ΝΑΤΟ! Συνεχίστε την πρόοδο!» Εν τω μεταξύ, τοπικές οργανώσεις για τα δικαιώματα των Αφγανών γυναικών, όπως η RAWA, που αντιτάχθηκαν στην επέμβαση των ΗΠΑ, αποσιωπήθηκαν πλήρως. Υπάρχουν βουνά από στοιχεία που υποδηλώνουν ότι αυτός ο Φεμινισμός των βομβαρδιστικών B-52 (B-52 Bomber Feminism όπως τον αποκαλεί εύστοχα η Rafia Zakaria), αντί να κάνει το καλό που υποσχέθηκε, στην πραγματικότητα προκάλεσε μεγαλύτερη ζημιά στην υπόθεση των δικαιωμάτων των γυναικών στο Αφγανιστάν.
Η ίδια λογική ισχύει και για το λόγο/συζήτηση γύρω από τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ. Όπως το θέτει η Deepa Kumar, «Στην εποχή Ομπάμα, ο φιλελευθερισμός έχει γίνει ακόμα πιο συνυφασμένος με την αυτοκρατορία». Ο Joseph Massad επεκτείνει τη διατύπωση της Spivak και λέει «μελαμψές γυναίκες (γκέι και στρέιτ) και μελαμψοί γκέι άνδρες (που βρίσκονται στη δυτική και βόρεια Ευρώπη και στις μητροπόλεις των ΗΠΑ και όσοι εργάζονται για ΜΚΟ με χρηματοδότηση από τη δυτική και βόρεια Ευρώπη και τις ΗΠΑ στις χώρες καταγωγής τους), και οι λευκοί σύμμαχοί τους όλων των φύλων και σεξουαλικοτήτων, ασχολούνται με τη διάσωση των μελαμψών γυναικών (‘στρέιτ’ και ‘γκέι’) και των μελαμψών ‘γκέι’ ανδρών (στον Τρίτο Κόσμο και στη δυτική και βόρεια Ευρώπη και στις ΗΠΑ) από τους μελαμψούς ‘στρέιτ’ άνδρες [και] αυτό έχει γίνει μια τεράστια βιομηχανία».
 |
| Διαφήμιση
της Διεθνούς Αμνηστίας κατά τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Σικάγο τον Μάιο του
2012. (https://blog.amnestyusa.org/asia/we-get-it/) |
Οι λεγόμενοι «γκέι» και όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως «γκέι» στις χώρες του Τρίτου Κόσμου παρουσιάζονται ως καταπιεσμένοι και έχοντες ανάγκη «απελευθέρωσης». Ένας τέτοιος λόγος δημιουργεί, από μόνος του, μια συλλογιστική περί παγκόσμιας κοινότητας ΛΟΑΤ στη βάση «κοινών αιτιάσεων», ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία παγκόσμια κοινότητα με τις ίδιες εμπειρίες διώξεων. Οι μουσουλμάνοι ετεροφυλόφιλοι άνδρες είναι οι ομοφοβικοί και τρανσφοβικοί δαιμονοποιημένοι «άλλοι» που πρέπει να ελεγχθούν και να ακινητοποιηθούν. Τίτλοι όπως «Ο ISIS σκοτώνει γκέι» και «Το Ιράν κρεμάει γκέι άνδρες» κυκλοφορούν στα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης για να πιέσουν τα κράτη να αποδεχτούν ένα οικουμενικό πλαίσιο δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ και να θέσουν τις ΗΠΑ σε ανώτερη θέση. Αυτό δεν σημαίνει ότι πολλοί μουσουλμάνοι ετεροφυλόφιλοι άνδρες δεν είναι «ομοφοβικοί» ή ότι το ISIS δεν σκοτώνει γκέι άτομα, αλλά ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο πλαίσιο πίσω από αυτή την προσπάθεια αποδυνάμωσης, ηθικής ή φυσικής βλάβης και τη διαδικασία δημιουργίας ειδήσεων που υιοθετείται για να βοηθηθεί το ιμπεριαλιστικό αφήγημα. Τα queer άτομα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου δεν μπορούν καν να μιλήσουν για το τραύμα τους χωρίς αυτό να τύχει σφετερισμού από το φιλελεύθερο σύμπλεγμα σωτήρων.
Το δίκτυο των παγκόσμιων οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ, αυτό που ο Joseph Massad αποκαλεί Διεθνή των Γκέι (Gay International), λειτουργεί με την υπόθεση ότι οι μουσουλμάνοι «ΛΟΑΤΚΙ» πρέπει να σωθούν από τις δικές τους καταπιεστικές παραδόσεις. Η Διεθνή των Γκέι δίνει έμφαση στις ιστορίες των αυτοπροσδιοριζόμενων ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στα διεθνή μέσα ενημέρωσης ως στρατηγική παραγωγής εξαιρέσεων που έχουν σωθεί. Ένα παράδειγμα αποτελεί η αντίδραση οργανώσεων όπως η Outrage! με έδρα τη Βρετανία και η IDAHO με έδρα το Παρίσι στους υποτιθέμενους δημόσιους απαγχονισμούς δύο Ιρανών «γκέι νέων» στην πόλη Μασάντ το 2005. Υπήρξε ένα διεθνές κάλεσμα για διαμαρτυρίες και καταδίκη αυτών των δημόσιων απαγχονισμών και αρκετές οργανώσεις για τα δικαιώματα των γκέι με έδρα τις ΗΠΑ και την Ευρώπη υποστήριξαν αυτό το κάλεσμα. Η Διεθνής Αμνηστία ανέφερε αργότερα ότι οι εν λόγω άνδρες κρίθηκαν ένοχοι για τον βιασμό ενός 13χρονου αγοριού και τέθηκαν υπό κράτηση για 14 μήνες.
Δεν ήταν οι πρώτοι απαγχονισμοί, ούτε το Ιράν είναι η μόνη χώρα που μπορεί να κατηγορηθεί για εγκλήματα μίσους κατά των «γκέι ατόμων». Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί, γιατί το Ιράν; Γιατί εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή; Δεν υπήρξε καμία τέτοια αντίδραση από την Διεθνή των Γκέι μετά τη δημοσιοποίηση των αναφορών για τις κακοποιήσεις στις φυλακές Abu Ghraib, ούτε όταν τα μελαμψά σώματα έγιναν αντικείμενο βασανιστηρίων και βιασμών στις φυλακές Bagram. Η λογική που διέπει τη διεθνή έκκληση για καταδίκη των εγκλημάτων κατά των queer ανθρώπων καθοδηγείται από το ιμπεριαλιστικό σχέδιο, με την έννοια ότι η κυρίαρχη εξουσία επιλέγει ποια σώματα και ποιες σεξουαλικότητες πρέπει να «σωθούν» και ποιοι ομοφοβικοί μουσουλμάνοι πρέπει να εκπολιτιστούν. Το Ιράν αποτέλεσε αντικείμενο διεθνούς εξονυχιστικού ελέγχου επειδή η κυβέρνηση Μπους το κήρυξε μέλος του «άξονα του κακού» και η γκέι αριστερά υιοθέτησε την ισλαμοφοβική λογική που τροφοδοτεί τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.
Η ισλαμοφοβική λογική που υπαγόρευσε τον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας ήταν ο ακριβής λόγος που η ομοφυλοφιλία χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο βασανιστηρίων, όταν οι Αμερικανοί στρατιώτες χρησιμοποιούσαν βιασμό για να σπάσουν τον «σεμνό/μετριοπαθή, ντροπαλό απέναντι στη γυμνότητα, ομοφοβικό Άραβα». Η οριενταλιστική εικόνα του «θηλυπρεπούς» Άραβα άνδρα τον παρουσίαζε ως κάποιον που φοβάται την ομοφυλοφιλία. Αυτή η ιμπεριαλιστική ομοφυλοφιλία αναζωογονεί/ανανεώνει αποτελεσματικά την προ αιώνων αποικιοκρατική ιδεολογία του υπερ-αρρενωπού κυρίαρχου αποικιοκράτη που αιχμαλωτίζει και βιάζει τη θηλυκή, αδύναμη και δελεαστική αποικία. Ένα άλλο παράδειγμα είναι ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες που χρησιμοποιούν το «γκέι τεστ» ως απαίτηση για την υπηκοότητα των μουσουλμάνων, το οποίο περιλαμβάνει την αξιολόγηση της αντίδρασης των αιτούντων σε μια εικόνα γκέι ανδρών που φιλιούνται.
Ο φιλελεύθερος λόγος για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της εκπολιτιστικής αποστολής που απευθύνει έκκληση για τη διάσωση των «καταπιεσμένων» και «διωκόμενων» ΛΟΑΤ νέων των μουσουλμανικών χωρών. Ο Massad σωστά επισημαίνει ότι «είναι ακριβώς ο λόγος της Διεθνούς των Γκέι, που παράγει ομοφυλόφιλους, και γκέι και λεσβίες, εκεί που δεν υπάρχουν, και καταπιέζει επιθυμίες για το ίδιο φύλο και πρακτικές που αρνούνται να αφομοιωθούν στη σεξουαλική της επιστημολογία». Για παράδειγμα, κατηγορίες όπως οι Hijra στη Νότια Ασία, οι Two-Spirit στους ιθαγενείς Αμερικανούς και οι Muxe στο Μεξικό προϋπήρχαν της αποικιοκρατίας και η πολύπλοκη ιστορία και οι εμπειρίες που συνδέονται με αυτές τις ταυτότητες συνήθως διαγράφονται με την επιβολή της ετικέτας «τρανς» χωρίς τη συμμετοχή ή τον αυτοπροσδιορισμό των ντόπιων queer ατόμων. Είναι σημαντικό να σημειωθεί επίσης ότι οι άνθρωποι επιλέγουν ενεργά να προσδιορίζονται ως «τρανς» και ότι μια νατιβιστική14 παρανόηση/παρερμήνευση του προαναφερθέντος/ανωτέρω επιχειρήματος οδηγεί στη διαγραφή τέτοιων ταυτοτήτων.
Αυτή η αποστολή σωτηρίας αγνοεί βολικά το τοπικό πλαίσιο στις χώρες του Τρίτου Κόσμου και παρουσιάζει τα «δικαιώματα των ΛΟΑΤ» ως ένα κίνημα απομονωμένο από την τοπική πολιτική. Έχω υποστηρίξει αλλού ότι υπάρχει εκτενές ιστορικό αυτού που σήμερα αποκαλείται «κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ» στη Νότια Ασία. Αυτή η πλούσια ιστορία δεν μπορεί να περιορισθεί σε ετικέτες όπως «γκέι» ή «τρανς» (επειδή, όπως επισημάνθηκε προηγουμένως, υπάρχει μια πολιτική σε αυτές τις ετικέτες), μπορούμε όμως να παρατηρήσουμε την ισορροπία στην οποία βρισκόταν η κοινωνία της Νότιας Ασίας, όπου αυτά που εμείς αποκαλούμε «queer άτομα» είχαν μια συγκεκριμένη θέση, ακόμη και αν ήταν περιθωριοποιημένη. Η κουλτούρα ήταν σίγουρα ετεροπατριαρχική15 και οι άνθρωποι διώκονταν/παρενοχλούντο στη βάση της «απόκλισης», η ισορροπία όμως που υπήρχε καταστράφηκε εντελώς από τους Βρετανούς αποικιοκράτες που χαρακτήρισαν τους Hijra ως εγκληματική τάξη και ποινικοποίησαν την ομοφυλοφιλία (νόμος που υπάρχει ακόμα και σήμερα στους ποινικούς κώδικες). Με τον τρόπο αυτό, διαμόρφωσαν την «ομοφυλοφιλία» στη Νότια Ασία ως μια συγκεκριμένη πρακτική, διαχωρισμένη από τη νοτιοασιατική εμπειρία του σεξουαλικού και του οικείου.
Είναι εντελώς ειρωνικό το γεγονός ότι μόλις πριν από εκατό χρόνια η Δύση προσπάθησε να μας «εκπολιτίσει» ποινικοποιώντας την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά και τώρα επιθυμεί να μας «εκπολιτίσει» αποποινικοποιώντας την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά που ποινικοποίησε εξαρχής, ενώ παράλληλα μας παρουσιάζει ως τους «βάρβαρους» που έχει καθήκον να διορθώσει/τιμωρήσει. Είναι ακόμη πιο ειρωνικό το γεγονός ότι ενώ το αμερικανικό κράτος χρησιμοποιεί την ισότητα των γάμων για να παρουσιάζεται ως πιο «προοδευτικό» από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για να αντιμετωπίσει ζητήματα όπως ο ρατσισμός, η ταξικές διακρίσεις, η έλλειψη στέγης, η βία, η υγειονομική περίθαλψη, η εκπαίδευση, οι απελάσεις, η κακοποίηση των κρατουμένων –ζητήματα που χρήζουν άμεσης προσοχής στις κοινότητες των ΛΟΑΤ και που οι ακτιβιστές επισημαίνουν εδώ και πολύ καιρό. Αλλά αυτά δεν είναι τόσο κερδοφόρα ή ανέξοδα να τα παραδεχτεί κανείς όπως είναι η ισότητα του γάμου.
Η επιχειρηματολογία εδώ δεν επιδιώκει να υποβαθμίσει/ευτελίσει την ισότητα του γάμου. Η απόφαση θα ωφελήσει σίγουρα πολλούς ανθρώπους. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να διαγράψει την πολιτική γύρω από την ισότητα των γάμων: το πώς η ισότητα των γάμων απέκτησε προτεραιότητα χρηματοδότησης, πώς είναι ενσωματωμένη στον καπιταλισμό και στις εταιρείες που επωφελούνται από τον σφετερισμό των αγώνων των queer ανθρώπων, πώς αντιπροσωπεύει τον ρατσισμό του επικρατούντος κινήματος για τα δικαιώματα των γκέι και πώς εξυπηρετεί τον ιμπεριαλισμό. Μια τέτοια νομοθεσία επιτρέπει στο κράτος να επεκτείνει τον έλεγχό του πάνω στα queer σώματα και να ρυθμίζει τις σεξουαλικότητες και τις ταυτότητες του φύλου τους. Διαγράφει την οργή που νιώθουν οι αδικημένοι queer άνθρωποι από το γεγονός ότι πολλές οργανώσεις ανακατευθύνουν τους πόρους τους προς την έγκριση της ισότητας των γάμων, ενώ οι queer άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας της ρατσιστικής βίας και της φτώχειας.
Το επικρατούν κίνημα για τα δικαιώματα των γκέι επέτρεψε σε ανθρώπους όπως ο Tim Cook να γίνουν διευθύνοντες σύμβουλοι τεράστιων εταιρειών που εκμεταλλεύονται φτηνά εργατικά χέρια και σε πολιτικούς όπως η Χίλαρι Κλίντον να ομοξεπλένουν16 και να προωθούν την εικόνα τους για τις προεδρικές τους εκστρατείες. Αυτό το κίνημα περιπαίζει πάντως τις στερημένες από δικαιώματα μειονότητες, μιας και η διαμαρτυρία που οδήγησε στην εμφάνιση του κινήματος για τα δικαιώματα των γκέι ξεκίνησε από έγχρωμες τρανς γυναίκες της εργατικής τάξης ενάντια στην αστυνομική βία και ακόμη και σήμερα το 72% των θυμάτων ανθρωποκτονιών κατά των ΛΟΑΤΚΙ είναι τρανς γυναίκες και το 89% των θυμάτων είναι έγχρωμα άτομα. Η ισότητα στο γάμο απομακρύνει βολικά την προσοχή από τα προνομιούχα ΛΟΑΤ άτομα που συμβάλλουν στο ρατσισμό και το σεξισμό, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του εξευγενισμού17, που διευθύνουν εταιρείες που φυλακίζουν ανθρώπους και βγάζουν κέρδος από αυτό, που κατατάσσονται σε έναν στρατό που σκοτώνει αθώους πολίτες για άθλημα και συλλέγει τα μέλη του σώματός τους ως τρόπαια.
Για τους ακτιβιστές της Νότιας Ασίας που αγωνίζονται για την απελευθέρωση των queer ατόμων, είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναγνωρίσουν ότι τα δικαιώματα των γκέι δεν είναι ξεκομμένα από τις κυρίαρχες δομές της κοινωνίας. Ακριβώς όπως τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ είναι ενσωματωμένα στον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό, αυτό το πλαίσιο δικαιωμάτων αναπαράγει άλλες καταπιεστικές δομές. Το «παρακμιακό queer άτομο» αποτελούσε προσβολή για την «αυθεντική αμερικανική κουλτούρα» μέχρις ότου οι queer άνθρωποι αποριζοσπαστικοποιήθηκαν μέσω ενός εκτεταμένου φιλελεύθερου σχεδίου και ενσωματώθηκαν στη μόδα (κυρίαρχο ρεύμα, mainstream). Τώρα ο «γκέι» αντιπροσωπεύει την αμερικανική κουλτούρα και τα queer άτομα έχουν γίνει οι «αποδεκτοί πολίτες των ΗΠΑ» επειδή δεν αμφισβητούν την κρατική ηγεμονία και τα καταπιεστικά κατασκευάσματα όπως ο ρατσισμός, ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός στα οποία προσδίδεται νομική ισχύ (sanctioned) από το κράτος. Η ισότητα στο γάμο είναι η επιτυχημένη προσπάθεια να αποριζοσπαστικοποιηθεί ο queer που έχει πολύ πιο ριζοσπαστικά αιτήματα όπως η κατάργηση του βιομηχανικού συμπλέγματος των φυλακών, της κρατικής ηγεμονίας, του καπιταλισμού, του ρατσισμού και του ιμπεριαλισμού. Η απόδοση προτεραιότητας από το κράτος σε μια τέτοια νομοθεσία λέει στο queer υποκείμενο ότι το μόνο που χρειάζεται είναι η δυνατότητα να παντρεύεται όπως οι ετεροφυλόφιλοι άνθρωποι και να κάνει παιδιά για να είναι ευτυχισμένο. Οι ομοκανονικοί18 queer –λευκοί μπαμπάδες των προαστίων με υιοθετημένα παιδιά μιγάδες– γίνονται τα πρότυπα/υποδείγματα (poster boys) του εθνικιστικού σχεδίου. Η Jasbir Puar ήταν η πρώτη που ονόμασε αυτό το φαινόμενο ως «ομοεθνικισμό»19. Αυτά τα αποδεκτά queers υποκείμενα (ομοεθνικιστές) είναι αυτά που γίνονται μέρος των καταπιεστικών δομών αντί να τις αμφισβητούν και υποστηρίζουν και χρηματοδοτούν τους πολέμους των ΗΠΑ στο εξωτερικό για να απελευθερώσουν τους «όμοιους» τους στις χώρες του Τρίτου Κόσμου.
Πριν από την ισότητα στο γάμο, η πολιτική «Μη ρωτάς, Μη λες» (Don’t Ask, Don’t Tell) ήταν το μέλημα αυτού του ομοεθνικιστικού σχεδίου. Μια τεράστια ποσότητα ακτιβισμού και εταιρικών χρημάτων χρησιμοποιήθηκε για να καταργηθεί η πολιτική αυτή, ώστε οι ομοφυλόφιλοι να μπορούν επίσης να συμμετέχουν στις ιμπεριαλιστικά εγχειρήματα του αμερικανικού στρατού. Το να γίνεις μέλος ενός στρατού που χρησιμοποιεί έναν έντονα ρατσιστικό λόγο περί «τρομοκρατίας» για να δικαιολογήσει τον βιασμό, τα βασανιστήρια και τη δολοφονία μελαμψών ανθρώπων επιτρέπει στους γκέι να γίνουν «πατριώτες πολίτες» για τους οποίους η «ισότητα» έχει φτάσει να σημαίνει την ίση ευκαιρία να βομβαρδίζουν γάμους και ισλαμικά σχολεία. Η σημαία του ουράνιου τόξου σε συνδυασμό με την αμερικανική σημαία που πρεσβεύει αυτή την πατριωτική ενότητα άρχισε να εμφανίζεται παντού: σε γκέι κλαμπ, σε γκέι γυμναστήρια, σε γκέι ιστοσελίδες γνωριμιών. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου αντιπροσώπευε τον συστηματικό αποκλεισμό των «τρομοκρατών μουσουλμάνων» από τον εθνικό χώρο. Η ισλαμοφοβία και ο ρατσισμός στην γκέι κοινότητα των ΗΠΑ συνδέονται άμεσα με τις «αντιτρομοκρατικές προσπάθειες» του κράτους που προσέδωσαν νομική ισχύ στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που σκότωσαν 4 εκατομμύρια μουσουλμάνους μέσα σε δύο δεκαετίες.
Ίσως το πιο διαβόητο παράδειγμα αυτού του ομοεθνικισμού είναι το Ισραήλ –του οποίου οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος– όπου το κίνημα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει την ισραηλινή γενοκτονία των Παλαιστινίων. Εκτεταμένες εκστρατείες pinkwashing και διαφημίσεις που παρουσιάζουν το Ισραήλ ως τον «παράδεισο των γκέι» και τους Παλαιστίνιους ως τους «ομοφοβικούς Άραβες» είναι συνηθισμένες, και τα ροζ χρήματα από την αναδυόμενη βιομηχανία τουρισμού για γκέι χρηματοδοτούν άμεσα την ισραηλινή αποικιοκρατία των εποίκων.
 |
| Ο Ισραηλινός στρατιώτης Yoav Atzmoni κρατά μια σημαία υπερηφάνειας με τις λέξεις «στο όνομα της αγάπης» γραμμένες από πάνω της. (Σύνδεσμος) |
Καμία από αυτές τις κριτικές δεν έχει σκοπό να επισκιάσει ή να διαγράψει τις εμπειρίες δίωξης των «queer ανθρώπων» της Νότιας Ασίας, οι οποίοι εδώ και δεκαετίες είναι θύματα εγκλημάτων μίσους και κρατικών διώξεων. Για τις κοινότητες Khwaja-Sira και Hijra και τα άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως ΛΟΑΤ, η παρενόχληση, η ντροπή, η οικονομική περιθωριοποίηση, η εμπορία σεξ, η σεξουαλική βία και η δολοφονία έχουν γίνει η βιωμένη πραγματικότητα. Ωστόσο, είναι σημαντικό για τους queer ακτιβιστές της Νότιας Ασίας να συνειδητοποιήσουν ότι η επιβολή εξωτερικών πλαισίων και η νομιμοποίηση του γκέι ιμπεριαλισμού20 μόνο μεγαλύτερη ζημιά θα επιφέρει στα τοπικά κινήματα. Στην εκτεταμένη κριτική του στο σημερινό μοντέλο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Eric Posner υποστηρίζει ότι η επιβολή μοντέλων από πάνω προς τα κάτω που λένε στους ανθρώπους να είναι «ελεύθεροι» έχει προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό στις χώρες του Τρίτου Κόσμου.
Είναι σημαντικό να δούμε/τοποθετήσουμε την «ομοφοβία» μιας «παράδοσης» στο πλαίσιο του αποικιοκρατικού παρελθόντος και του ομοξεπλύματος που πραγματοποίησε η Διεθνής των Γκέι –και στην περίπτωση του Πακιστάν, στο πλαίσιο μιας στρατιωτικής δικτατορίας που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ και ενίσχυσε το νόμο που ποινικοποιεί την ομοφυλοφιλία. Νομοθεσίες όπως η ισότητα των γάμων έχουν δώσει ελεύθερο προβάδισμα στη βιομηχανία ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ να παρεμβαίνει σε τοπικά κινήματα για την απελευθέρωση των queer σε όλο τον κόσμο. Τέτοιες παρεμβάσεις πατρονάρουν τους τοπικούς ακτιβιστές και σφετερίζονται τους αγώνες των queer ανθρώπων, απομονώνοντάς τους από τα τοπικά πλαίσια για μια βολική ατζέντα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την όποια πρόοδο έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Ακόμα αναρρώνουμε από τη ζημιά που προκάλεσε μια και μόνο εκδήλωση «Gay Pride» που διοργάνωσε η πρεσβεία των ΗΠΑ στο Πακιστάν.
 |
| Ακτιβιστές της πακιστανικής Jamaat-e-Islami (συντηρητική και ομοφοβική ισλαμιστική οργάνωση) διαμαρτύρονται κατά της εκδήλωσης Gay Pride της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Καράτσι, το 201121 |
Καθώς η βιομηχανία του ουράνιου τόξου παγκοσμιοποιείται και η συζήτηση για τα δικαιώματα των queer γίνεται δημοφιλής στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, το κυρίαρχο ρεύμα των queer ακτιβιστών και συμμάχων τους στη Νότια Ασία υιοθετούν το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ που παρουσιάζει τα δικαιώματα των γκέι ως έναν ασυνήθιστο αγώνα που είναι κατά κάποιο τρόπο διαχωρισμένος από παράγοντες όπως η τάξη, η κάστα, η εθνικότητα, η αίρεση και η εθνικότητα. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτού είναι όταν σε μια ινδική εφημερίδα εμφανίστηκε μια αγγελία γάμου για ομοφυλόφιλους που έδειχνε προτίμηση στην κάστα και όταν μια εταιρική μάρκα, η Anouk Ethnic Wear, έβαλε ένα ζευγάρι λεσβιών σε μια διαφήμιση για να προωθήσει το προϊόν της. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τέτοιες διαφημίσεις «απεικονίζουν» queer άτομα που ήταν αποκλεισμένα/ξεγραμμένα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά αυτή η «απεικόνιση» γίνεται από εταιρείες που είναι υπεύθυνες για την εκμετάλλευση φτηνής εργασίας. Ο μόνος λόγος για τον οποίο μια τέτοια απεικόνιση έχει γίνει επίκαιρη αυτή τη στιγμή είναι επειδή ενέχει τη δυνατότητα κερδοφορίας.
Μια τέτοια νεοφιλελευθεροποίηση μετατρέπει την πολιτική υπόθεση της απελευθέρωσης των queer σε ένα ζήτημα «μειονοτικών δικαιωμάτων» που ωφελεί μόνο τις προνομιούχες ομάδες. Εκλαϊκεύεται ένας λόγος για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ που είναι αποκομμένος από ζητήματα όπως οι ταξικές ανισότητες, η προσκόλληση σε σέκτες, η προκατάληψη ή διάκριση λόγω κάστας και η εθνοκάθαρση που επηρεάζουν όλους, συμπεριλαμβανομένων των queer ανθρώπων. Το queer κίνημα στη Νότια Ασία χρειάζεται ριζικό αναπροσανατολισμό και αντί να κάνει, για παράδειγμα, τον γάμο κύρια προτεραιότητά του, υπάρχει απόλυτη ανάγκη να συνειδητοποιήσει την αλληλένδετη φύση των κοινωνικών κατηγοριοποιήσεων, όπως η φυλή, η τάξη και το φύλο, που εφαρμόζονται σε ένα δεδομένο άτομο ή ομάδα, και θεωρείται ότι δημιουργούν αλληλεπικαλυπτόμενα και αλληλοεξαρτώμενα συστήματα διακρίσεων22. Υπάρχει ανάγκη αποαποικιοποίησης του κινήματος για την απελευθέρωση των queer και ανάγκη διεθνικής αλληλεγγύης, και αυτό συμβαίνει όταν συλλογικά οι queer άνθρωποι στέκονται ενάντια σε όλες τις μορφές συστημικής βίας (structural violence) στην κοινωνία. Δεν υπάρχει χειραφέτηση για εμάς μέχρι να υπάρξει χειραφέτηση για όλους.
Σημειώσεις
*Το άρθρο με τίτλο «Rainbows and Weddings: The Neoliberal and Imperialist Politics of LGBT Rights» το πήραμε από τον ιστότοπο της ανεξάρτητης σοσιαλιστικής οργάνωσης SOLIDARITY που εδρεύει στις Η.Π.Α. Βρίσκεται στη διεύθυνση … https://solidarity-us.org/rainbowsandweddings/
Η Mehlab Jameel έχει σπουδάσει Πολιτιστική Ανθρωπολογία και μπορεί να τη βρει κανείς να εξερευνά τους δρόμους της Λαχόρης στο Πακιστάν. Είναι ερευνήτρια και εκπαιδευτικός της κοινότητας, και βοήθησε στο σχεδιασμό του Pakistan’s landmark 2018 Transgender Persons Act- έναν από τους πιο προοδευτικούς νόμους αυτού του είδους παγκοσμίως. Σήμερα (2019), εργάζεται για μια κοινοτική οργάνωση, την HOPE (Have Only Positive Expectations) που υποστηρίζει τα δικαιώματα των φύλων και των σεξουαλικών μειονοτήτων στο Πακιστάν.
Τη μετάφραση από τα αγγλικά, για λογαριασμό των Αντιγειτονιών, έκανε ο Κ.Καψ.
Η δημοσίευση δεν συνιστά απαραίτητα και συμφωνία με όλες τις απόψεις που διατυπώνονται.
2 ΣτΜ. queer :≈ Έχει πληθώρα ορισμών, συμπεριλαμβανομένου ενός γενικού όρου για μη ετεροκανονικές σεξουαλικές και έμφυλες ταυτότητες. Ωστόσο, ο πιο συνηθισμένος ακαδημαϊκός ορισμός του είναι ως ένα θεωρητικό πλαίσιο που αποδομεί ιεραρχίες, κανονικότητες και ταυτότητες κατανοώντας ότι οι σεξουαλικές και έμφυλες ταυτότητες είναι πολλαπλές, συμπτωματικές και καθορίζονται από τις σχέσεις εξουσίας. [Kath Browne, Andrew McCartan, Sexuality and Queer Geographies, Editor(s): Audrey Kobayashi, International Encyclopedia of Human Geography (Second Edition), Elsevier, 2020, Pages 185-194, ISBN 9780081022962, https://doi.org/10.1016/B978-0-08-102295-5.10218-5].↩
3 ΣτΜ. assimilationist notions := αφομοιωτικές αντιλήψεις :≈ αντιλήψεις που υποστηρίζουν ή συμμετέχουν στην ενσωμάτωση, απορρόφηση και εξομοίωση από ένα κοινωνικό σύνολο των ξένων στοιχείων που εισέρχονται σε αυτό, συνήθ. με παράλληλη εξαφάνιση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους.↩
4 Σημείωση του συντάκτη: Ο D'Emilio δεν υποστηρίζει ότι οι queer πρακτικές και ταυτότητες ξεκίνησαν μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα. Αντίθετα, υποστηρίζει ότι η «γκέι» ταυτότητα, όπως κατασκευάζεται στη σύγχρονη δυτική κοινωνία, είναι πρόσφατη εξέλιξη. Πολλοί άλλοι τύποι σεξουαλικών και έμφυλων ταυτοτήτων έχουν υπάρξει σε πολλές άλλες εποχές και τόπους.↩
5 ΣτΜ. discursive creation := εμφάνιση ισοδυνάμου που είναι διαφορετικό από το αρχικό πλαίσιο.↩
6 ΣτΜ. Stonewall Riots in 1969 := Ταραχές του Στόουνγουολ : Σειρά από αυθόρμητες, βίαιες διαδηλώσεις από τα μέλη της γκέι (ΛΟΑΤ) κοινότητας εναντίον μιας επιδρομής της αστυνομίας, που πραγματοποιήθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 28 Ιουνίου 1969, στο Στόουνγουολ Ιν, που βρίσκεται στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, γειτονιά του Μανχάταν, στη Νέα Υόρκη. Αυτές οι διαδηλώσεις θεωρούνται ευρέως ότι αποτελούν το πιο σημαντικό γεγονός που οδήγησε στο απελευθερωτικό κίνημα των γκέι και το σύγχρονο αγώνα για τα ΛΟΑΤ δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BE%CE%AD%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A3%CF%84%CF%8C%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BF%CE%BB https://www.history.com/topics/gay-rights/the-stonewall-riots#the-stonewall-inn..↩
7 ΣτΜ. cisgender (ή cis) :≈ Ο όρος περιγράφει ένα άτομο του οποίου η ταυτότητα φύλου αντιστοιχεί στο φύλο που του αποδόθηκε κατά τη γέννηση του. ↩
8 Σημείωση του συντάκτη: American Psychological Association (APA):= Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση.↩
9 ΣτΜ. “enlightened” := «ανοιχτόμυαλοι», «φωτισμένοι» :≈ Με τον όρο εννοείτε ότι κάποιος έχει σύγχρονες, λογικές αντιλήψεις και τρόπους αντιμετώπισης των πραγμάτων. Είναι απαλλαγμένος από την άγνοια και την παραπληροφόρηση.↩
10 ΣτΜ. Womanism := γυναικισμός, γουμανισμός : Ο όρος δίνει ένα κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο που θέτει στο επίκεντρο τη φυλή, το φύλο, την τάξη και τη σεξουαλικότητα ως κεντρικούς δείκτες των βιωμένων εμπειριών των γυναικών. Προχωρά πέρα από την κατάτμηση της εμπειρίας των μαύρων γυναικών, όπως παρατηρείται συχνά στο φεμινισμό και την πολυπολιτισμικότητα, και κινείται προς μια ολοκληρωμένη προοπτική και ανάλυση. Μια womanist δεν βάζει ιεραρχία στους αγώνες κατά του ρατσισμού και του σεξισμού, αλλά θεωρεί και τους δύο αυτούς αγώνες αναγκαίους και κεντρικούς.↩
11 ΣτΜ. Ενδεικτικά κάποια βιβλία του Edward W. Said στην ελληνική γλώσσα στην ιστοσελίδα … https://www.protoporia.gr/suggrafeas-said-edward-911557/↩
12 ΣτΜ. la mission civilisatrice := «εκπολιτιστική αποστολή». ↩
13 ΣτΜ. veiling := το να κρύβεις, καλύπτεις το πρόσωπο.↩
14 ΣτΜ. nativist := νατιβιστικός :≈ Που αφορά ή υποστηρίζει τη θεωρία ότι οι έννοιες, οι νοητικές ικανότητες και οι νοητικές δομές είναι έμφυτες και δεν αποκτώνται με μάθηση. Νατιβισμός :≈ Θεωρία που υποστηρίζει ότι σημαντικά στοιχεία της κατανόησης του κόσμου μας είναι έμφυτα (γενετικά προκαθορισμένα) και δεν χρειάζεται απαραίτητα να τα μάθουμε από την εμπειρία.↩
15 ΣτΜ. hetero-patriarchal := ετεροπατριαρχική :≈ Στη φεμινιστική θεωρία, η ετεροπατριαρχία, είναι ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα όπου (κυρίως) οι cisgender (οι έχοντες ίδιο φύλο με αυτό που αναγνωρίστηκε κατά τη γέννηση τους) και ετεροφυλόφιλοι άνδρες έχουν εξουσία πάνω σε άλλους cisgender άνδρες, γυναίκες και άτομα με άλλους σεξουαλικούς προσανατολισμούς και ταυτότητες φύλου. Είναι ένας όρος που τονίζει ότι οι διακρίσεις κατά των γυναικών και των ΛΟΑΤ ατόμων προέρχονται από την ίδια σεξιστική κοινωνική αρχή. Η ετεροπατριαρχία αντιλαμβάνεται την ετεροφυλοφιλία και την πατριαρχία ως φυσιολογικές, ενώ οτιδήποτε άλλο θεωρείται μη φυσιολογικό.↩
16 ΣτΜ. pinkwash := ομοξεπλένω :≈ Ο όρος pinkwashing, ή και rainbow-washing, αποδίδει τη διαδικασία ιδιοποίησης του κινήματος ΛΟΑΤΚΙ+ για την προώθηση μιας συγκεκριμένης εταιρικής ή πολιτικής ατζέντας. Τη διαδικασία εκμετάλλευσης περιθωριοποιημένων σεξουαλικών ταυτοτήτων για να καλυφθούν ή/και να δικαιολογηθούν άλλες αδικίες καταπίεσης, για να αποσπαστεί η προσοχή ή να νομιμοποιηθεί η βία εναντίον άλλων χωρών ή κοινοτήτων.↩
17 ΣτΜ. gentrification := εξευγενισμός :≈ Ο όρος χρησιμοποιείται εμφατικά για να περιγραφεί με αρνητικό πρόσημο η προοπτική «ανάπλασης» μιας περιοχής.↩
18 ΣτΜ. homonormative := ομοκανονικός :≈ Η ομοκανονικότητα είναι η υιοθέτηση ετεροκανονικών ιδεωδών και κατασκευών στην κουλτούρα και την ταυτότητα των ΛΟΑΤ. Βασίζεται στην υπόθεση ότι οι κανόνες και οι αξίες της ετεροφυλοφιλίας πρέπει να αναπαράγονται και να επιτελούνται από τους ομοφυλόφιλους. [https://en.wikipedia.org/wiki/Homonormativity] Με απλούστερους όρους, η ομοκανονικότητα (homonormativity) είναι ένα σύνολο κανόνων που χρησιμοποιούνται για να αποφασιστεί ποιοι άνθρωποι της queer κοινότητας είναι οι καλύτεροι. Η ομοκανονικότητα υπαγορεύει ότι οι άνδρες πρέπει να είναι μυώδεις και αρρενωποί, ενώ οι γυναίκες πρέπει να είναι λεπτές και θηλυκές. Ενθαρρύνει την ετεροφυλοφιλική μίμηση, όπου οι queer άνθρωποι παντρεύονται, υιοθετούν παιδιά, πηγαίνουν στην εκκλησία κάθε Σαββατοκύριακο και ζουν σε μια προαστιακή γειτονιά με λευκό φράχτη. [https://www.pride.com/firstperson/2017/10/12/what-homonormativity].↩
19 ΣτΜ. homonationalism := ομοεθνικισμός :≈ Ο όρος προτάθηκε αρχικά από την ερευνήτρια στις σπουδές φύλου Jasbir K. Puar το 2007 για να αναφερθεί στις διαδικασίες με τις οποίες οι νεοφιλελεύθερες και καπιταλιστικές δομές εξουσίας ευθυγραμμίζονται με τις διεκδικήσεις της ΛΟΑΤ κοινότητας προκειμένου να δικαιολογήσουν ρατσιστικές, ξενοφοβικές και αποροφοβικές θέσεις (αρνητικές στάσεις και συναισθήματα απέναντι στη φτώχεια και τους φτωχούς), ιδιαίτερα κατά των μουσουλμάνων, στηρίζοντάς τες σε προκαταλήψεις ότι οι μετανάστες είναι ομοφοβικοί και ότι η δυτική κοινωνία υποστηρίζει την ισότητα και την ισονομία. Έτσι, η σεξουαλική διαφορετικότητα και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ χρησιμοποιούνται για να στηρίξουν πολιτικές θέσεις κατά της μετανάστευσης και αυτό είναι πλέον όλο και πιο συνηθισμένο μεταξύ των ακροδεξιών κομμάτων. [https://en.wikipedia.org/wiki/Homonationalism].↩
20 ΣτΜ. gay imperialism := γκέι ιμπεριαλισμός :≈ Οι υποτίθεται πιο προηγμένες χώρες έχουν την υποχρέωση να επιβάλλουν τις δικές τους έμφυλες και σεξουαλικές νόρμες στις δήθεν καθυστερημένες χώρες στις οποίες οι γκέι, οι λεσβίες, οι αμφιφυλόφιλοι και τα τρανς άτομα διώκονται για πολιτιστικούς λόγους. Στις 4 Φεβρουαρίου 2021, κατά τη διάρκεια της δεύτερης ολόκληρης εβδομάδας της θητείας του, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υπέγραψε ένα διάταγμα που επιβεβαίωνε και ενίσχυε ένα μνημόνιο του 2011 που καθοδηγούσε τις αμερικανικές υπηρεσίες στο εξωτερικό να «προωθήσουν και να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων και των τρανσέξουαλ ατόμων παντού». Η εντολή σημείωνε: «Σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου εδώ στο σπίτι, γενναίες λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανς, queer και intersex (LGBTQI+) ακτιβιστές αγωνίζονται για ίση προστασία. . . Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανήκουν στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα». [https://thebaffler.com/latest/beyond-gay-imperialism-huneke].↩
1 σχόλιο:
ενδιαφερουν αρθρο για να καταλαβουμε γιατι η δυση προσπαθει να αστικοεκδημοκρατισει την συγκεκριμενη μειονοτητα με τι κοστος βεβαια
Δημοσίευση σχολίου