Και πώς να σε αποχαιρετήσω ακριβέ μου σύντροφε;
Εσένα που κράτησες με πείσμα την ταξική – κομμουνιστική θέση σου στους καιρούς της διάλυσης και του αγνωστικισμού. Δεν σου βγάλαμε τυχαία το παρατσούκλι ο κομμουνιστής. Όλοι ξέραμε με τι πάστα ανθρώπου είχαμε να κάνουμε και καμαρώναμε που σε είχαμε σύντροφό μας. Και προσπαθούσαμε να μάθουμε πως κολυμπούσες όπως το ψάρι μέσα στο νερό με τον εργατόκοσμο και τη νεολαία.
Πώς να σε αποχαιρετήσω ακριβέ μου σύντροφε μετά από πενήντα σχεδόν χρόνια κοινής πορείας στην οργάνωσή μας, το ΚΚΕ(μ-λ) ; Ποιος θα με αγκαλιάζει σφιχτά και θα με φιλάει όπως εσύ κάθε φορά που ανταμώναμε και θα με ρωτάει «τι κάνεις συντροφάκο μου»;
Από την μια νοιώθω ότι ορφανέψαμε από την άλλη ξέρω ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Έχεις σπείρει καλό σπόρο και τίποτα από ότι έχεις προσφέρει στο κομμουνιστικό κίνημα δεν θα πάει χαμένο. Είναι πολλοί οι «Στάθηδες», είναι πολλοί οι κομμουνιστές που δεν θα σταματήσουν να υψώνουν την γροθιά τους και θα κρατάνε με πείσμα την κόκκινη σημαία μέχρι τη νίκη.
Καλό σου ταξίδι σύντροφέ μου!
Γρηγόρης «ο μαθητής»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου