19 Ιουλίου 2024

ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ | Στους 105 οι νεκροί και χιλιάδες οι τραυματίες των φοιτητικών διαδηλώσεων.

Χιλιάδες διαδηλωτές βρίσκονται στους δρόμους της Ντάκα, σε μία φοιτητική εξέγερση που διογκώνεται καθημερινά και εξαπλώνεται σε μία σειρά πόλεων στο Μπαγκλαντές ενάντια στο σύστημα διαμοιρασμού των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα. Βάση ποσοστώσεων, επαναφέρεται το κυβερνητικό μέτρο παραχώρησης του 1/3 των θέσεων εργασίας στους συγγενείς και τα παιδιά στρατιωτών που πήραν μέρος στον εθνικό πόλεμο ανεξαρτησίας του Μπαγκλαντές το 1971. Το μέτρο αυτό καταργήθηκε μετά από μαζικές φοιτητικές κινητοποιήσεις το 2018, ωστόσο βρίσκεται ξανά σε στάδια επαναφοράς από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας.

Μέσα σε τρεις μέρες, η καταστολή των διαδηλώσεων αριθμεί χιλιάδες τραυματίες και ως τώρα 105 νεκρούς. Η αστυνομία επεμβαίνει με χρήσεις χημικών, κρότου λάμψης, βομβών κώφωσης και πλαστικών σφαιρών ενάντια στους φοιτητές – με τους διαδηλωτές να αντιστέκονται. Η στρατολόγηση παρακρατικών και εθνικιστικών ομάδων είναι η κύρια δύναμη κρατικής τρομοκρατίας ενάντια στο κίνημα – σε σημείο παρέμβασης της Διεθνούς Αμνηστίας για τη χρήση παράνομης βίας από την μεριά του κράτους.

Ενώ τόσο τα δίκτυα τηλεφώνου όσο και ίντερνετ παραμένουν πεσμένα μετά από εντολή της κυβέρνησης, κάθε νέα προσπάθεια της πρωθυπουργού του Μπαγκλαντές να φέρει στα τραπέζια του διαλόγου τους φοιτητές και έτσι να κατευνάσει τις κινητοποιήσεις, συστηματικά απορρίπτεται. Πανεπιστήμια και σχολεία βρίσκονται κλειστά λόγω καθημερινών φοιτητικών διαδηλώσεων. Φυλακές, κρατικά κτήρια και αστυνομικά τμήματα πυρπολούνται. Οι κηδείες των νεκρών φοιτητών μετατρέπονται σε διαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία.


Φόντο των κινητοποιήσεων είναι η χρόνια εργασιακή επισφάλεια της νεολαίας στη χώρα, όπου – από την μία – η ανεργία στους νέους (από 15 έως 24 ετών) βρίσκεται στο 40%. Από την άλλη, οι όροι δουλειάς στον ιδιωτικό τομέα περιγράφονται ως κάτεργα: εξουθενωτικά ωράρια, αισχρές υλικές συνθήκες εργασίας, χαμηλοί μισθοί. Το δημόσιο αποτελεί για πολλούς νέους τον μόνο εκείνο τομέα εργασία που είναι δυνατόν να προσφέρει σταθερό μισθό και μονιμοποίηση. Η φτώχεια και η εργασιακή εκμετάλλευση έχουν από καιρό συσσωρεύσει εκρηκτική αγανάκτηση στη νεολαία, η οποία τώρα σκάει.

Σε αυτή τη φάση, έχουν μόλις αρχίσει να οργανώνονται οι πρώτες κινήσεις λαϊκής αλληλεγγύης στην αγωνιζόμενη φοιτητική νεολαία. Εργατικές απεργίες καλούνται με αιτήματα για τους όρους συνταξιοδότησης, ανοίγοντας δρόμους ένταξης πλατύτερων κομματιών του λαού στον εξεγερσιακό αγώνα που διεξάγεται, βάζοντας σημαντικές – ελπιδοφόρες για το λαό – ανησυχίες και πολιτικά προβλήματα στο αστικό κράτος και την κυβέρνηση για το πως και αν θα μπορέσει να διαχειριστεί ένα μεγαλύτερο λαϊκό ξέσπασμα.

Ε.Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: