Το δυστύχημα σε Λούνα Παρκ της Χαλκιδικής, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός 19χρονου νέου, ήταν ένα τραγικό γεγονός που φέρνει σε πρώτο πλάνο τη συζήτηση που αφορά στην ασφάλεια αυτών των εγκαταστάσεων.
Με αφορμή το συγκεκριμένο γεγονός, έγιναν για άλλη μια φορά «μπαλάκι» οι ευθύνες μεταξύ των διάφορων φορέων, με αιχμή την αρμοδιότητα ελέγχου και αδειοδότησης της επιχείρησης. Το υπουργείο Ανάπτυξης χορηγεί τις άδειες, ο Δήμος όμως ελέγχει τη διαδικασία και… τράβα κορδέλα.
Από μια άποψη, δεν έχει καμία σημασία αυτή η συζήτηση. Για το λαό δηλαδή, για τους νέους, τα παιδιά και τις οικογένειες που διασκεδάζουν και ψυχαγωγούνται στα παιχνίδια αυτά, το μόνο που έχει σημασία είναι να μην υπάρχει καμία υπόνοια ανασφάλειας και να καλύπτονται οποίες προδιαγραφές απαιτούνται, πράγμα για το οποίο δεν μπορεί παρά να είναι υπεύθυνο το σύνολο του κρατικού μηχανισμού.
Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει περιστατικό σε τέτοιο χώρο ψυχαγωγίας. Πολλές φορές πρόκειται για επιχειρήσεις που στήνονται περιστασιακά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες σε τόπους παραθερισμού, γεγονός που ίσως προσθέτει περισσότερες παραμέτρους στα ζητήματα ασφάλειας, που δεν μπαίνει στον κόπο να απαντήσει ο όποιος αρμόδιος φορέας.
Σε κάθε περίπτωση, εάν αναζητήσουμε τους ενόχους αυτού του τραγικού περιστατικού, θα τους βρούμε μόνο στα απότοκα ενός συστήματος που δεν λογαριάζει τίποτα άλλο από το κέρδος. Για το οποίο η ανθρώπινη ζωή έχει ελάχιστη αξία, όπως καταδεικνύουν καθημερινά σχεδόν τραγικά γεγονότα σε όλα τα επίπεδα.
Πιθανώς να επιχειρήσει αυτή η κυβέρνηση, που θέλει να παρουσιάζεται ως ο απόλυτος ρυθμιστής… χρόνιων παθογενειών, να εξαγγείλει σχετικά μέτρα, νέους κανόνες και… πλατφόρμες. Τίποτα όμως δεν θεραπεύει τη φύση του συστήματος που όλες οι κυβερνήσεις τους υπηρετούν, ενός συστήματος δολοφονικού για το λαό και τη νεολαία.
Ε.Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου