ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ | Όχι στην απόλυση της συναδέλφου στην ICALL! Να διεκδικήσουμε την άμεση επαναπρόσληψή της

 

Οργή προκαλεί η απόλυση μονογονέα και καρκινοπαθούς συναδέλφου, που εργαζόταν επί δέκα χρόνια στο contact center της ICALL. Την ίδια στιγμή που η εργοδοσία διαφημίζει στα social media την «ευαισθητοποίησή» της σχετικά με την πρόληψη του καρκίνου του μαστού, απολύει συνάδελφο που δίνει καθημερινά τη μάχη της με την ίδια ασθένεια. Η υποκρισία τους βαράει «κόκκινο».

Η διοίκηση επικαλέστηκε το γνωστό πρόσχημα της «χαμηλής απόδοσης», όμως πρόκειται ξεκάθαρα για εκδικητική απόλυση. Η συναδέλφισσα δεν υπέκυψε σε πιέσεις και εκβιασμούς, συμμετείχε στις απεργιακές κινητοποιήσεις και αγωνιζόταν στον χώρο της. Η εργοδοσία χρησιμοποιεί την απόλυσή της για να τρομοκρατήσει κάθε εργαζόμενο που τολμά να σηκώσει κεφάλι.

Μας θέλουν αναλώσιμους, έτοιμους να αντικατασταθούμε μόλις αρρωστήσουμε ή εξαντληθούμε. Για την εργοδοσία, είμαστε απλώς «βάρος» που πρέπει να ξεφορτωθεί. Η αντιμετώπιση της ασθένειας σαν ευθύνη του εργαζόμενου και της αναρρωτικής άδειας ως «χατιριού» κι όχι ως δικαιώματος αποκαλύπτει τον απάνθρωπο χαρακτήρα του συστήματος. Πολλοί συνάδελφοι αναγκάζονται να εργάζονται παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας, γιατί διαφορετικά τους περιμένει είτε η απόλυση είτε τα ψίχουλα που πλέον τους δίνει το επίδομα ασθένειας!

Η απόλυση της συναδέλφου δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Έρχεται σε μια περίοδο που τα τηλεφωνικά κέντρα έχουν μετατραπεί σε σύγχρονα κάτεργα. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου διαλύουν κάθε έννοια σταθερότητας και εκτοξεύουν την ανασφάλεια. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν στον ίδιο χώρο, με διαφορετικές ταχύτητες, άλλους εργοδότες, μισθούς και όρους, ώστε να μην μπορούν να ενωθούν και να διεκδικήσουν συλλογικά. Οι στόχοι που επιβάλλονται είναι άπιαστοι, τα bonus αποδοτικότητας λειτουργούν σαν στάχτη στα μάτια, και η τηλεργασία απομονώνει, αποκόβοντας κάθε ουσιαστική συναδελφική σχέση.

Πίσω από όλα αυτά βρίσκεται και το νομικό οπλοστάσιο που προσφέρει απλόχερα η κυβέρνηση στην εργοδοσία! Οι νόμοι Χατζηδάκη – Γεωργιάδη, ο νέος νόμος Κεραμέως, το νέο πειθαρχικό στο δημόσιο που θυμίζει «μαύρες εποχές», έχουν ακριβώς τον ίδιο στόχο: να φιμώσουν, να τρομοκρατήσουν και να εξοντώσουν κάθε εργαζόμενο που δεν σκύβει το κεφάλι. Η συναδέλφισσα ήταν για αυτούς μια «ανορθογραφία» μέσα στο καθεστώς υποταγής που προσπαθούν να επιβάλουν στην ICALL. Έτσι, αποφάσισαν να την πετάξουν έξω, την ώρα που παλεύει για τη ζωή της.

Η απόλυση της συναδέλφου δεν θα μείνει αναπάντητη. Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει κανονικότητα η απόλυση εργαζομένων επειδή διεκδικούν, επειδή αρρωσταίνουν, επειδή αγωνίζονται. Σύσσωμος ο κλάδος να σταθεί αλληλέγγυος στη συναδέλφισσα!

Απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψη της συναδέλφου! 

Κανένας μόνος και καμία μόνη απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία!