09 Αυγούστου 2015

Να αναμετρηθούμε με τις δυσκολίες

Καθώς η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην οριστική μετατροπή της σε φορέα της επίθεσης κεφαλαίου-ιμπεριαλιστών ενάντια στον λαό, ταυτόχρονα έδινε και ένα οριστικό τέλος στην ρεφορμιστική αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική, στο πλαίσιο του συστήματος, από μία δήθεν αριστερή διακυβέρνηση. Οι εργαζόμενοι και όλος ο λαός φορτώνονται με νέα βάρβαρα μέτρα στο όνομα της «σωτηρίας της χώρας» και με την βούλα της «Αριστεράς». Για να επιβεβαιωθεί με τραγικό τρόπο ότι τα κάθε είδους ρεφορμιστικά σχέδια έχουν από καιρό μείνει χωρίς περιεχόμενο και πραγματικό έδαφος και η μόνη υπηρεσία που μπορούν να προσφέρουν, όποτε προκύψει η «ανάγκη», είναι να αποτελέσουν συμπληρωματική δύναμη των αστικών πολιτικών δυνάμεων.
Μια χαρά τα κατάφεραν οι κάθε είδους έμποροι της «ενότητας της αριστεράς» στην συγκρότηση ενός πολιτικού φορέα αστικής διαχείρισης που σήμερα θέτει και αυτός τον εκβιασμό στον λαό ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την ανατίναξη των δικαιωμάτων, την καταστροφή της ζωής της εργαζόμενης πλειοψηφίας και την υποταγή στους ιμπεριαλιστές δυνάστες.
Οι εξελίξεις που βιώνει ο εργαζόμενος λαός την τελευταία περίοδο αναδεικνύουν ξανά το ζήτημα της Αριστεράς σαν τον καταλυτικό εκείνο παράγοντα που θα μπορούσε, κάτω από προϋποθέσεις, να τροποποιήσει τους δυσμενείς πολιτικούς-ταξικούς συσχετισμούς και να ανοίξει δρόμους αντίστασης, διεκδίκησης, αναμέτρησης και ανατροπής.
Αποτελεί κρίσιμο πολιτικό ζήτημα για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, το ερώτημα τι Αριστερά έχουμε και τι Αριστερά θέλουμε για να αναμετρηθούμε νικηφόρα με τους πραγματικούς εχθρούς μας.
Βγάζοντας από τον «λογαριασμό» την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσαμε να περιγράψουμε, σε βασικές γραμμές, ότι αυτό που αποκαλείται Αριστερά στην χώρα μας,  χαρακτηρίζεται από τρία ρεύματα.
Το ρεύμα που δημιουργεί το ΚΚΕ με την κατεύθυνση της «λαϊκής εξουσίας» και τον «επιστημονικά σχεδιασμένο κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας». Μία κατεύθυνση, η οποία «αναγνωρίζει» την ταξική πάλη μόνο στα όρια της μετωπικής συγκρότησης και της «λαϊκής συμμαχίας» που η ίδια έχει πετύχει και  αρνείται να πάρει το βάρος ενός εργατολαϊκού μετώπου πάλης που θα βάλει εμπόδια στην επίθεση και θα επιχειρήσει να την ανατρέψει. Κρύβεται πίσω από τους υπέρ της συσχετισμούς στα πλαίσια του κινήματος και τις κούφιες ταξικές κορώνες που καμία αξία δεν έχουν όσο δεν κινούνται στην κατεύθυνση της αναμέτρησης αλλά παραμένουν σε χαμηλής έντασης αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του συστήματος. Το ρεφορμιστικό DNA στην ηγεσία αυτού του ρεύματος είναι ισχυρότατο και εκδηλώνεται σε κάθε «ευκαιρία» που του παρουσιάζεται. Είτε με την πρόταση στην βουλή για την ψήφιση της κατάργησης των παλιών μνημονίων, είτε με την πρόταση να τεθεί και η δική του θέση στο πρόσφατο δημοψήφισμα(!!) καθώς και με τις συνεχείς προτάσεις του για συγκρότηση «κρατικών φορέων» σε κάθε τομέα της οικονομίας και των κοινωνικών υποδομών. Ακόμη και η αποδοχή των 751 ευρώ σαν βασικού μισθού, ενώ κάποια χρόνια πριν εκτόξευε την «διεκδίκηση» στα 1200-1300 ευρώ, δείχνει και τα όρια της συμμόρφωσής του στις «αντοχές» της καπιταλιστικής παραγωγής. Η ηγεσία του ΚΚΕ με την ψευτο-θεωρία της «ιμπεριαλιαστικής Ελλάδας» έστω και «μέσης ανάπτυξης» αρνείται  την κύρια αντίθεση ιμπεριαλισμού-λαού και παρουσιάζει την κατάχτηση της λαϊκής εξουσίας σαν μία σύγκρουση μόνο με τις δυνάμεις των επιχειρηματικών ομίλων του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Αποκρύβοντας το γεγονός ότι η σύγκρουση του λαού με τους ιμπεριαλιστές θα υπάρξει και θα είναι σφοδρότατη όπως δείχνουν και οι τρέχουσες εξελίξεις, όχι αφού πάρει την εξουσία, αλλά για να την πάρει.
Το δεύτερο ρεύμα  συγκροτούν  η Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ σε «επικοινωνία» με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το «μεταβατικό πρόγραμμα» της εξόδου από το ευρώ, των κρατικοποιήσεων και των εργατικών ελέγχων εντός συστήματος και ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Παρόλο που το σχέδιο της «αριστερής διακυβέρνησης» που θα μπορούσε να θέσει σε εφαρμογή αυτό το «μεταβατικό πρόγραμμα» κάτω από την πίεση αυτών των δυνάμεων έγινε θρύψαλα από την ίδια την πραγματικότητα, επιμένουν στην ίδια κατεύθυνση, εγκλωβισμένοι στις αυταπάτες  και τις λαθεμένες εκτιμήσεις τους. Η φιλοδοξία να δημιουργηθεί ένας πολιτικός χώρος «συνεπούς ΣΥΡΙΖΑ» με παρουσία στην κεντρική πολιτική σκηνή έχει μετατρέψει τον χώρο αυτό σε κυνηγό της …κάλπης και των «μεγάλων μαχών» γύρω από αυτή. Σε δυνάμεις αυτού του ρεύματος η έξοδος από την ΕΕ αντιμετωπίζεται ως τακτικός στόχος του κινήματος, ενώ άλλες δεν αναφέρονται κάν σε αυτό τον στόχο και επιμένουν μόνο στην «σωτήρια» επιλογή εθνικού νομίσματος. Όλοι πάντως σε αυτό το ρεύμα «ξεχνούν» ΗΠΑ και ΝΑΤΟ τόσο για το ρόλο τους στην χώρα όσο και σαν αντίπαλους του λαού και του κινήματος που βρίσκει απέναντι στην πάλη του. Και σε αυτό το ρεύμα, όπως και στο ΚΚΕ, περισσεύει η επαναστατική φλυαρία αλλά στα δύσκολα «προσγειώνεται» στην αποδοχή των ορίων του συστήματος, κάτι που αποκαλύπτει η άποψή τους για την διαγραφή του χρέους που αποτελεί όρο για την χρηματοδότηση υγείας, παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης, μισθών, συντάξεων, επιδομάτων ανεργίας, αποδεχόμενοι  επί της ουσίας όλη την συστημική προπαγάνδα για τον ρόλο του.
Σαν τρίτο ρεύμα, διακριτό και σε αντιπαράθεση με τα άλλα, με όλο και πιο συγκροτημένο λόγο και δράση είναι αυτό της Διεκδίκησης και της Αναμέτρησης, που σήμερα εκφράζεται κυρίως από τις δυνάμεις και τους αγωνιστές που συγκροτούν την Λαϊκή Αντίσταση-Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία. Παρά τις μικρές του δυνάμεις αυτό το ρεύμα, έχοντας σαν βασικό του όπλο μία γενικά σωστή πολιτική εκτίμηση της πραγματικότητας και των αναγκών του κινήματος, επιχειρεί να παρέμβει μέσα στον λαό με συνθήματα και στόχους πάλης που από την μία αναγνωρίζει τους πραγματικούς εχθρούς και από την άλλη θέλει να συγκροτήσει το κίνημα στο επίπεδο που απαιτούν οι συνθήκες. Με ένα αντικαπιταλιστικό – αντιιμπεριαλιστικό-αντισυνδιαχειριστικό πλαίσιο, το ρεύμα αυτό προσπαθεί να προσδώσει στην Αριστερά τον χαρακτήρα για τον οποίο δημιουργήθηκε και μπορεί να υπάρχει σαν επαναστατικός πολιτικός χώρος. Η ενίσχυση αυτού του ρεύματος θα κατακτηθεί στην σύνδεσή του με τους εργαζόμενους και τη νεολαία, κυρίως στην δημιουργία όρων κινήματος αντίστασης–διεκδίκησης–αναμέτρησης στους δύσκολους καιρούς τόσο για το λαό όσο και για την Αριστερά. Η αναβάθμιση της πολιτικής και οργανωτικής του συγκρότησης, η διεύρυνσή του με αγωνιστές και συλλογικότητες που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση, μπορεί να αποτελέσει σημαντική συμβολή στην ισχυροποίησή του έτσι ώστε να τροποποιηθούν και οι συσχετισμοί στα πλαίσια του κινήματος, όρος απαραίτητος για να αποτινάξει από πάνω του την σκουριά της ήττας και της συνθηκολόγησης που επέβαλε η ρεφορμιστική κυριαρχία.
Η κατεύθυνση δύσκολη και τα εμπόδια πολλά αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς οι «ευκολίες» μας τελείωσαν.

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κανένας σας δεν έχει τις αντοχές και τα κάκαλα να αντιπαρατεθεί με τις πραγματικές θέσεις του ΚΚΕ και οχι με τις κατασκευασμένες και διαστρευλομένες θέσεις που θέλετε εσείς να παρουσιάσετε ως θέσεις του.Που μπορεί να σταθεί με την πραγματικότηρα οτι το ΚΚΕ μιλά για σύγκρουση και ρίξη με το κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ΑΦΟΥ!!!!! πάρουν την εξουσία και οχι πρίν.Εδω μιλάμε οτι θεωρείτε οτι απευθύνεστε ή σε ορκισμένους κατακαημένους αντιΚΚΕ όπου οτι και να πεις εκει περνάει ή σε ανίδεους στην κυριολεξία .Και αν το ΚΚΕ με τόσους αγώνες και μεγαλειώδεις απεργίες σε κλάδούς όπως τα λιμάνια στα ξενοδοχία ή στους αγρότες ή σε επιχειρήσεις όπως η χαλυβουργία η ανακύκλωση η μεβγαλ κ.α πραγματοποιεί χαμηλής έντασης αγώνες τότε εσείς βρίσκεστε παντελώς στο αθόρυβο.

Ανώνυμος είπε...

Δεν διαφωνούμε καθόλου! Χάρη στη καθοριστική παρέμβαση και του ΚΚΕ το εργατικό κίνημα βρίσκεται στη κατάσταση που βρίσκεται και κατέληξαν εκεί που κατέληξαν όλοι αυτοί οι αγώνες που ανέφερες. Στη διάλυση, στην ήττα και στην αποδοχή όλων όσων ήθελε τελικά η εργοδοσία. Ή μήπως δεν είναι έτσι;

Ανώνυμος είπε...

Πάρτο αλλίως.Εαν δεν υπήρχε το ΚΚΕ δεν θα κουνίοταν ούτε φύλλο.Απο εσας τα γκρουπούσκουλα νομίζεις περιμένουν οι εργαζόμενοι και το κίνημα.Σε άλλους χώρους μετρήσαμε νίκες και άλλους οχι.Για όσους είναι στο κίνημα γνωρίζουν οτι δεν υπογράφεις συμβόλαιο νίκης σε κάθε αγώνα που δίνεις..Πες οτι βγάζεις μεροκάματο απο την αντικκεδίλα για τελειώνουμε.Εαν μπορείς εσυ να σηκώσεις 9 μήνες απεργια όπως το ΚΚΕ μίλα;Μέτρα το μπόι σου και την κατάντια του χώρου σου πρώτα μεγάλε και τα λέμε.Δεν εχεις την ίδια αναγνώριση και δυναμική με το ΚΚΕ μέσα στους εργαζόμενους.Πουλάνε επανάστα και οι πουθενάδες τώρα.Αυτό ήταν νίκη και άθλος των χαλυβουργουν απο μόνο του.Οπότε αλλού το τουπέ και η περιφρόνηση για τους εργάτες και τους αγώνες τους τουρίσταμ

Ανώνυμος είπε...

Αναμενουμε την επομενη επαναστατικη καταθεση νομου του ΚΚΕ που με ενα αρθρο θα κοινωνικοποιει τα μεσα παραγωγης για να γιατρεψουμε τον αριστερισμο μας.

Ανώνυμος είπε...

Σε ποιούς χώρους μετρήσατε νίκες ακριβώς; Γιατί σε όλα όσα ανέφερες όχι μόνο νίκες δε μετρήσατε αλλά υπήρξε και από πάνω αποδοχή των "προτάσεων" της εργοδοσίας.
Όσο για τη Χαλυβουργία ας μην ήταν το μεγάλο κύμα αλληλεγγύης που κράτησε όρθιους αυτούς που πραγματικά αγωνιζόντουσαν και θα σου έλεγα εγώ αν θα κράταγε εννιά μήνες αυτός ο αγώνας. Θα τον έκλεινε το ΠΑΜΕ όπως έκλεισε άρων άρων άλλους αγώνες που γινόντουσαν παράλληλα εκείνο το διάστημα.

Ανώνυμος είπε...

να και ο θα θας που έφαγε πόρτα μαζι με τον ροσιναντε απο τους χαλυβουργους στο εργ.κεντ.ελευσινας και κανει επαναστατικά σχολια
Αει ρουφηχτέ την μυξα σας βρε ταξικά ναυάγια ,που δεν ξερει εργατης την υπαρξη σας,
11.49 και εμεις περιμένουμε να σας δούμε οτι υπαρχεται σε κανενα εργατικο αγωνα

υγ
Μονάχα μην καλλιασει να φτερνηστει το κρατος και λιποθυμήσετε μουλοφιλοφιλοι


ουγκ.(και πολυ σας ειναι)

Ανώνυμος είπε...

"Εαν μπορείς εσύ να σηκώσεις 9 μήνες απεργία όπως το ΚΚΕ μίλα". Αυτό νομίζω τα εξηγεί όλα. Και για την κατάσταση του εργατικού κινήματος και για την κατάσταση της κομμουνιστικής Αριστεράς.
Τις απεργίες τελικά τις κάνουν τα κόμματα και όχι οι εργαζόμενοι! Ωραία λογική… μαζικού «γκρουπούσκουλου». Γι’ αυτό άλλωστε έγιναν τόσες και τέτοιες απεργίες με τη γνωστή κατάληξη. Γι’ αυτό άλλωστε είναι «πεθαμένοι και πουθενάδες» οι εργαζόμενοι και η εργατική τάξη αλλά το «ένα είναι το κόμμα» νομίζει ότι… μεγαλουργεί από «νίκη» (που είναι ήττα) σε ήττα (που βαφτίζει πάλι νίκη).
Με το «εάν δεν υπήρχε το ΚΚΕ» δεν γράφεται η ιστορία, γιατί και εγώ μπορώ να πω «εάν δεν υπήρχε ο καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός;»….
Σύντροφοι κάθε απόχρωσης: Τις «αντοχές και τα κόκαλα» να τα ψάξουμε στο λαό που βρίσκεται αντιμέτωπος με το πιο βάρβαρο «αριστερό» μνημόνιο, δεν υπάρχουν «κόκκαλα» στις μικροκομματική αντιπαράθεση, στις κοινοβουλευτικές… αποκαλυπτικές (για ποιόν, άραγε;) προτάσεις νόμου για αγώνα και κατάργησης των μνημονίων, στις κομματικές παρουσίες Ομόνια-Σύνταγμα, όσο μαζικές κι αν είναι.
Επίσης, «πόρτα» σε πραγματικούς αλληλέγγυους, ακόμη και όταν αυτοί έχουν άλλη πολιτική αντίληψη δεν δίνουν ποτέ οι απεργοί (ούτε οι απεργοί χαλυβουργοί). «Πόρτα» δίνουν τα κόμματα που μπερδεύει την κομματική πάλη με την ταξική πάλη. Όπως επίσης κόμματα κρατάνε «ανοιχτές θύρες» σε «κομματικούς αλληλέγγυους» του ταξικού εχθρού (είτε γιατί δεν φρόντισαν, καθώς φαίνεται περιφρούρηση «κάνουμε» μόνο σε ομοϊδεάτες-«γκρουπούσκουλα», είτε γιατί δεκτή η αλληλεγγύη και τα κοινά μικρόφωνα με κόμματα και αποκόμματα, ακόμη και φασιστικά (ξέρει η «ηρωική συνδικαλιστική ηγεσία» τι εννοώ, όπως φαντάζομε ξέρει και ο καθείς που θλίβεται).
Επομένως, λιγότερο κομματικό μίσος περισσότερο ταξικό μίσος.

Ενας καλοπροαίρετος σύντροφος που είναι με την οργανωμένη και κομματική πάλη

Ανώνυμος είπε...

φιλε δεν τα λες καλα,αυτοι που μπέρδεψαν την ταξικη παλη με αντι κκε "ταξικα" συμπλέγματα ηταν το κκε μ,λ με τον ροσιναντε και οι απεργοί τους γύρισαν την πλατη μεγαλοπρεπώς
Τωρα για τα υπόλοιπα τι να σου πω ,,το κομμουνιστικό κομμα ειναι εντάξει στις ταξικες υποχρεώσεις του και δεν συναποφασίζει με κομματικές παρέες για τις μορφές της παλης του ..Περιμένουμε καλύτερες ,,τις δικές σας

.Γιατι αυτοι που δεν τα καταφέρνουν (αντικειμενικά)και μαζεύονται 150 κατω απο ενα πανό αλλοι είναι,, και δεν προσφέρουν τίποτα εκτος απο ανακοινώσεις σε μπλοκ και στην εφημερίδα,, που δεν την διαβάζουν ουτε οι ιδιοι..

Τελος δεν εχεις δράμι αξιοπρέπειας να πεις στα ισια για την φασιστική επίσκεψη στην χαλυβουργία και να ζυγιστουμε οπου νομίζεις, μαζι και στην αντι φασιστική δραση.. Μια και στα λογια τα έχετε εύκολα
Να σου πω μονο πως στην δολοφονική επίθεση στο Πέραμα δεν ειχαμε νεκρούς συμπτωματικά ,και δεν ηταν μελη κανενός μ λ αλλα απο το κομμα της εργατικής ταξης και της πρωτοπορίας της

Αντίσταση στις γειτονιές! είπε...

Κατ΄αρχήν πολύ θα ήθελα να μας πεις που και πότε φάγαμε πόρτα από τους χαλυβουργούς γιατί και εκδηλώσεις γίνανε με συμμετοχή χαλυβουργών, εκτός και αν περιορίζεις του χαλυβουργούς στο Δ.Σ. του σωματείου που και από αυτό δεν συμφωνούσαν όλοι με τη στάση της πλειοψηφίας. Ήταν δεν ήταν στο ΠΑΜΕ.
Επίσης σύντροφοί μας ήταν σχεδόν καθημερινά ήταν εκεί, παρά την ενόχληση ΠΑΜιτών εκτός εργοστασίου όπως και στις κεντρικές εκδηλώσεις που πηγαίναμε πιο μαζικά την αντίστοιχη ενόχληση, και προσπάθειες αποκλεισμού από το μικρόφωνο, την αντιστρατεύονταν οι ίδιοι οι απεργοί.
Οσο για την επισκεψη της Χ.Α. ήμασταν οι πρώτοι και οι μόνοι που από την αρχή αντιδράσαμε σε όλη αυτή την προσπάθεια που έγινε από πολλούς άλλους να την εκμεταλλευτούν για να την κάνουν από το κίνημα αλληλεγγύης και να ταυτίσουν τους χαλυβουργούς, ακόμη και το ΠΑΜΕ, με αυτή. Αναδυκνείοντας όμως τις αδυναμίες του αγώνα αλλά και του κινήματος αλληλεγγύης στο ζήτημα και της περιφρούρησης και χωρίς επίσης να παραβλέπουμε και το λάθος που ακόμη και το σωματεία παραδέχτηκε. Να είσαι λοιπόν καλά ενημερωμένος γι' αυτά που λες για να στέκει και η αντιπαράθεσή σου στη πραγματικότητα γιατί κινδυνεύεις να λες αρλούμπες.

Όσο για τα υπόλοιπα επιχειρήματά σου εδώ δεν κινδυνεύεις. Είναι αρλούμπες! Γιατί αν το μέτρο της αγωνιστικότητας, της επαναστατικότητας, της αριστεροσύνης, της ταξικής συνέπειας και ότι άλλο θες είναι το πόσα άτομα μαζεύονται σε συγκεντρώσεις και τό πόσοι φάγανε ξύλο από τους φασίστες, την αστυνομία και απ' όπουδήποτε αλλού τότε μάλλον τα εύσημα θα έπρεπε να τα πάρει ο ...ΣΥΡΙΖΑ και η αναρχία!
Συτρόφους σε νοσοκομεία είχαμε και εμείς, συλληφθέντες είχαμε και εμείς, απολυμένους λόγου συνδικαλιστικής δράσης επίσης. Το ότι εσείς δεν τα βλέπετε, σε αντίθεση με μας που δεν μας ζορίζει καθόλου να σταθούμε αλληλέγυοι και συμπαραστάτες σε όποιον αγωνιστή χτυπιέται με οποιοδήποτε τρόπο από το σύστημα, ανεξάρτητα από το που ανήκει, μάλλον πρόβλημα είναι και δεν θα έπρεπε να είσαι και τόσο περήφανος για τη στάση του κόμματός σου!

Αλλού είναι τα προβλήματα και αυτά θέτει το κείμενο και οι παρέμβαση του καλοπροαίρετου. Σε αυτά όλοι όσοι παρεμβήκατε εδώ ως υποστηρικτές του ΚΚΕ απαντάτε με άλλα λόγια να αγαπιόμασε, με καταγγελίες και με μέτρημα του ποιος είναι ποιο μεγάλος! "Σοβαρή" επιχειρηματολογία που την ακούμε χρόνια αλλά που δεν απαντάει γιατί το ΚΚΕ είναι συνεχώς συρικνούμενο και κυρίως γιατί το εργατικό και λαϊκό κίνημα δεκαετίες τώρα πάει από ήττα σε ήττα και το σύστημα καταφέρνει με σχετική άνεση να περνάει ότι θέλει. Ακόμη και σε περιτπώσεις αγώνων όπως των χαλυβουργών.

Ανώνυμος είπε...

Αν εγω λεω αρλούμπες εσυ λες μεγαλες αρλούμπες ,διοτι μίλησα σε αντιδιαστολή με το κκε μλ που μας παριστάνει το "επαναστατικό" διαδικτυακό κομμα-παρέα,,, και εσυ ετρεξες να κρυφτές πισω απο τον συριζα και την αναρχια ..Ανησυχώ μην εισαι σουρωμένος οταν μιλας για μαζικότητα συριζα και α/α.,.αλλα αυτο ειναι προσωπικό σου θεμα και δεν μου πέφτει λόγος
,, Εγω σου μιλαω για τον δρομο, το εργοστάσιο και ολες τις μορφές παλης. διπλα στην εργατική ταξη,, και τι να κανουμε εκει είμαστε το 1ο κομμα...Εσυ ειναι το πρόβλημα αν βρίσκεσθε πουθενά.,.Αλλα εκει κανεις τον Κινέζο(σε αυτο εισαι συνεπής)

.Οσο για τον φασισμό ο καλοπροαίρετος τον εβαλε στο τραπέζι πρώτος . Εγω απάντησα σε μια γελοιότητα....
Τελος εισαι πολυ μπερδεμένος οταν μιλας για συρρίκνωση,, μάλλον το κομματικό καθήκον σε κανει ετσι..η¨ο φωτοδότης ηλιος ,,τι αλλο να πω ?


Τενγκ..

Ανώνυμος είπε...

Άστο Α.σ.Γ. η βλακεία του ανθρώπου είναι ακαταμάχητη. Του λες συγκεκριμένα πράγματα και αυτός σου απαντάει είμαστε το πρώτο κόμμα. Του λες είμαστε εκεί και έγινε αυτό και αυτος σου λέει είσαστε πουθενά! Η δυσκολία του και η ανεπάρκειά του είναι ολοφάνερη. Τα διαβάζει και τα μεταφέρει, ότι του λένε λέει, είναι προφανέστατο ότι είναι του διαδικτύου και ας κατηγορεί άλλους γι' αυτό.

Ανώνυμος είπε...

ακου βλακα ας μου εξηγήσει ο ασγ τι δουλεία εχει η αναρχία και ο συριζα με αυτο που είπα εγω και ασε να ειμαι ανεπαρκής που δεν αναγνωρίζω την βόλτα 3 περαστικών μετα απο κατι μηνες για συμμέτοχη.


Διαδικτυακός αερομεταφερομενος

Ανώνυμος είπε...

Είναι πολύ απλό αυτό που σου λέει ο Α.σ.Γ., τι δεν καταλαβαίνεις; Βάζεις σαν επιχείρημα επαναστατικότητας τις επιθέσεις που έχει δεχτεί το ΚΚΕ, επιθέσεις που όλοι καταδικάσαμε εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας, τη στιγμή που ανάλογες επιθέσεις, από την αστυνομία, από τη Χρυσή Αυγή κ.λπ.., έχουν δεχτεί πολλές φορές και το ΚΚΕ(μ-λ), και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και η Αναρχία και ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαιτέρως δε η νεολαία του. Αν δε κάτσουμε, κατά τη προσφιλή σου τακτική να τις μετρήσουμε ειδικά οι δύο τελευταίοι χώροι έχουν δεχτεί πολύ περισσότερες, και δολοφονικές, επιθέσεις απ' ότι το ΚΚΕ. Με τη λογική σου λοιπόν μπορούν να διεκδικήσουν εύσημα ταξικότητας και επαναστατικότητας και 'γω δεν ξέρω τι άλλο. Αν αυτό δεν είναι "επιχείρημα" αδυναμίας τότε τι είναι.
Έρχεσαι εδώ με τουπέ χιλίων καρδιναλίων, άσχετος από γεγονότα και πραγματικότητες, αμφισβητείς πραγματικά γεγονότα (όπως την καθημερινή σχεδόν επί εννέα μήνες μελών του ΚΚΕ(μ-λ) στη χαλυβουργία) και αντί να απαντήσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα, που στο κάτω κάτω μας αφορούν όλους, επιχειρηματολογόντας υπέρ του ΚΚΕ μιλάς για "πουθενάδες" για "λίγους" και ένα σωρό άλλες βλακείες για να αποφύγεις την ουσία. Είναι δε τόσο διεστραμένη η λογική σου που ενώ δεν έχεις καμιά εκτίμηση στο χώρο, ενώ τον θεωρείς ανύπαρκτο, παρ' όλα αυτά απαιτείς απαντήσεις στις προσβολές σου!!!
Είναι ή δεν είναι λοιπόν όλα αυτά πολιτική αδυναμία και βλακεία εκ μέρους σου;
Και λέω εκ μέρους σου γιατί εδώ έχουν έρθει και έχουμε μιλήσει κι άλλοι υποστηρικτές του ΚΚΕ αλλά κατέθεταν επιχειρήματα. Οπότε δεν σε χρεώνω στο κόμμα αυτό. Πολιτικά και ιδεολογικά επιχειρήματα που ναι μεν γινόταν σεβαστά αλλά όχι και αποδεκτά και δεν βγήκε κανείς να προβοκάρει τον άλλο όπως κάνεις εσύ.