27 Ιουνίου 2016

Με αφορμή μια αναπάντεχη ανακοίνωση

Μια έκπληξη μας περίμενε όταν διαβάσαμε την ανακοίνωση του Μ-Λ ΚΚΕ (εδώ) για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Μεγάλη Βρετανία. Όχι ότι είχαμε κάνει κάποια ιδιαίτερη συζήτηση με τους σ. του Μ-Λ ΚΚΕ πριν το δημοψήφισμα για το θέμα αυτό. Ωστόσο, από αυτά που διαβάζαμε στο Λαϊκό Δρόμο, αλλά και σε άρθρο στελέχους του Μ-Λ ΚΚΕ στην Εφ.Συν., δεν περιμέναμε μια τέτοια αντιστροφή ιεραρχήσεων.
Έτσι, τόσο στο άρθρο του Λαϊκού Δρόμου που κυκλοφόρησε στις 18/6/2016, με τίτλο «Το δημοψήφισμα στη Βρετανία διχάζει την αστική τάξη και οξύνει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της και στην ΕΕ» (εδώ), όσο και στο άρθρο του Άκη Αδαμόπουλου που αναρτήθηκε στις 20/6 στην ιστοσελίδα της Εφ.Συν. με τίτλο «Όσα δεν λέγονται για το δημοψήφισμα στη Βρετανία» (εδώ), διαβάζαμε μία γενικά σωστή ανάλυση των δύο αστικών στρατοπέδων που αντιπαρατίθονταν για το ρόλο της Μεγ. Βρετανίας στο πλαίσιο του οξυνόμενου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Μάλιστα, ως κατάληξη και των δύο άρθρων υπήρχε μία κοινή παράγραφος που ανέφερε:

«Φαίνεται ότι μέχρι την τελευταία στιγμή η διαμάχη θα οξύνεται, με απρόβλεπτη την έκβαση του δημοψηφίσματος, που το αποτέλεσμά του θα γίνει προσπάθεια να το διαχειριστεί και η μια και η άλλη πλευρά, αλλά εκείνο που είναι βέβαιο ότι ο χαρακτήρας της αντιπαράθεσης, οι συσχετισμοί και η κατάσταση του κινήματος είναι τέτοια, που η όποια έκβαση του δημοψηφίσματος δεν προσδιορίζουν μια αλλαγή στις συνθήκες που βιώνει η εργατική τάξη και ο λαός της Βρετανίας». 

Παρ’ όλα αυτά, στην ανακοίνωση μετά το δημοψήφισμα όλη αυτή η ανάλυση αντιστράφηκε και νέες προτεραιότητες προέκυψαν.
Πρώτον, η υπερψήφιση του ΕΞΩ εμφανίζεται λίγο-πολύ ως «ορφανή», κόντρα στην «τεράστια πίεση, τους εκβιασμούς και τις απειλές», παρότι της καμπάνιας του ΕΞΩ ηγήθηκαν σοβαροί αστικοί παράγοντες, όμιλοι και ΜΜΕ (όπως στα προ του δημοψηφίσματος άρθρα παραδέχεται και το ίδιο το Μ-Λ ΚΚΕ).
Δεύτερον, η παραπάνω καταληκτική παράγραφος που αναφέραμε (ή το πνεύμα της, έστω) όχι μόνο εξαφανίστηκε, αλλά αντικαταστάθηκε από το «Η υπερψήφιση του “Έξω”, από τα πλατιά εργατικά και λαϊκά στρώματα, εκφράζει την αποδοκιμασία και καταδίκη της αντιδραστικής πολιτικής που εφαρμόζεται τόσο στην ΕΕ, όσο και στη Βρετανία από την κυβέρνηση Κάμερον», όπως και το συνολικό πνεύμα της ανακοίνωσης το οποίο πάνω-κάτω επιχαίρει για το ΕΞΩ σαν να ήταν το γνήσιο αποτέλεσμα της εκφρασμένης κίνησης των λαϊκών μαζών στη Μεγ. Βρετανία κόντρα στα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και του κεφάλαιου.
Δεν γνωρίζουμε τους λόγους αυτής της λοξοδρόμησης, ωστόσο νιώθουμε την ανάγκη να επισημάνουμε ότι η ανατροπή της βάρβαρης ιμπεριαλιστικής πραγματικότητας δεν θα γίνει με ενέσεις αισιοδοξίας, αλλά με την πολιτική και ιδεολογική προετοιμασία των λαών και της εργατικής τάξης, σε συνθήκες ήττας του κομμουνιστικού κινήματος και μπροστά στην αναμενόμενη παρόξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Και οι επαναστατικές δυνάμεις, χωρίς να παραβλέπουν τις διεργασίες που συντελούνται στις λαϊκές και εργατικές μάζες, να τις αναδεικνύουν στη σωστή τους διάσταση και ποιότητα.

Κώστας Μπεκιάρης
Γιάννης Βάρλας

57 σχόλια:

Unknown είπε...

Στην ανακοίνωση που ασκείται η κριτική υπάρχουν 4 σημεία. Στο 1ο σημείο αναδεικνύεται η πλευρά του περιεχομένου της ψήφου εργατικών στρωμάτων - λαικών χτυπημένων στρωμάτων της Βρετανίας δτο δημοψήφισμα υπέρ του brexit. Όταν μάλιστα από τις πρώτες ώρες του αποτελέσματος επιχειρήθηκε να αποδοθεί το αποτέλεσμα του 52% αποκλειστικά στην ακροδεξιά στον ρατσισμό και στην συντήρηση, από όλο τον συρφετό του φιλοΕΕ τόξου και των ευρωλιγούρηδων. Στα υπόλοιπα 3 σημεία επαναλαμβάνονται οι βασικές εκτιμήσεις που υπήρχαν στις προηγούμενες και αναφερόμενες παρεμβάσεις. Δεν βοηθά κάπου η υπερβολή. Νομίζω.
Γ.Α.

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή αυτό το 52% δεν περιλαμβάνει φτωχούς, εργαζόμενους, ανέργους, εργάτες δηλαδή εργατικά και λαϊκά στρώματα; Αυτοί που ψήφισαν έξοδο είναι τμήματα του κεφαλαίου και εθνικιστές μόνο; Το 52% δηλαδή περισσότεροι από 17 εκατομμύρια άνθρωποι δεν εκφράζει την αποδοκιμασία και την καταδίκη των πολιτικών της ΕΕ;

Το 52% ήταν μόνο κεφαλαιοκράτες και ρατσιστές; Καθόλου λαός; Στο τέλος θα μας πείτε κιόλας ότι οι φασίστες και το κεφάλαιο μαγείρεψαν το ποσοστό αυτό και δεν είναι το αληθινό.

Ρε εκτίθεστε με αυτά που λέτε το καταλαβαίνετε;

Η άποψή σας δεν διαφέρει σε τίποτα από του ΚΚΕ έχετε ταυτιστεί εντελώς. Τους ασκείτε και κριτική κιόλας για την ΕΕ. Πραγματικά κρίμα.

Ο βρετανικός λαός ψήφισε για ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ. Και αυτή η ψήφος σας αρέσει δεν σας αρέσει είχε και ταξικό περιεχόμενο από τη στιγμή που αυτό το BREXIT προήλθε από λαϊκά στρώματα, ανέργους, εργάτες, φτωχούς και από περιοχές κυρίως λαϊκές και εργατικές κλπ συν του ότι ήταν μια απάντηση στην κυβέρνηση Κάμερον. Επίσης είχε αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο γιατί ήταν ενάντια στην ΕΕ αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος του βρετανικού κεφαλαίου.

Ρωτάω λοιπόν: Πρέπει να γίνει σεβαστή η επιθυμία του βρετανικού λαού και να αποχωρήσει ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ η Βρετανία από την ΕΕ ΝΑΙ Ή ΟΧΙ;

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

Δεν τέθηκε πουθενά από το ΚΚΕ (μ-λ), ότι δεν υπάρχουν στο ποσοστό του όχι στοιχεία λαϊκής δυσαρέσκειας, στοιχεία αντιΕΕ κ.ο.κ. Είναι στοιχεία όμως και όχι το σύνολο του αποτελέσματος! Επίσης, αυτό δεν αναιρεί το γιατί και από ποιους τέθηκε το εν λόγω δημοψήφισμα και πώς θα αξιοποιηθεί.

"Πρέπει να γίνει σεβαστή η επιθυμία του βρετανικού λαού και να αποχωρήσει ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ η Βρετανία από την ΕΕ ΝΑΙ Ή ΟΧΙ;"

Με τι όρους θα γίνει η έξοδος σύντροφε;
Και αν αποχωρήσει; Θα υπάρξουν καλύτερες μέρες για τον βρετανικό λαό;
Ή μήπως αυτό είναι ζήτημα κινήματος και όχι εκλογών;

Ανώνυμος είπε...

Από την ανακοίνωση του ΚΚΕ (μ-λ) σχετικά με αυτό:

"Είναι αναμενόμενο, λοιπόν, να αναπτύσσεται έντονη, έστω και ασυγκρότητη, λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι σε αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική. Δυσαρέσκεια που εκδηλώνεται βασανιστικά μεν, αλλά ολοένα διευρυνόμενη. Οι εργατικοί αγώνες στη Γαλλία, στο Βέλγιο και αλλού στην Ευρώπη και τον κόσμο, αλλά και η έκφραση της λαϊκής διάθεσης για απεγκλωβισμό από τα νύχια της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, στέλνουν αισιόδοξα μηνύματα ότι τα λαϊκά στρώματα και οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει και μπορούν να εντείνουν τον αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό."

Μ

Ν. είπε...

Δηλαδή αν επικρατούσε η παραμονή στην Ε.Ε. ποιο θα ήταν το "ταξικό περιεχόμενο" του αποτελέσματος δεδομένου ότι έτσι κι αλλιώς τα λαϊκά στρώματα αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος;
Πως ακριβώς ορίζεται αυτό το "ταξικό περιεχόμενο";
Αν το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό, με τα ίδια οριακά ποσοστά, θα σήμαινε ότι τα λαϊκά στρώματα θα ήταν ευχαριστημένα από την Ε.Ε.;

Ανώνυμος είπε...

Ενημερωτικά εκτός από τα δύο κείμενα του Μ-Λ ΚΚΕ που αναφέρονται στην ανάρτηση υπήρξε και η σχετική ανακοίνωση του κόμματος πριν από το δημοψήφισμα που ουσιαστικά συμπλήρωνε τα προηγούμενα σχετικά με την πρακτική πλευρά του ζητήματος (τι κάνουμε):

Βρετανία – Μέσα ή έξω από την ΕΕ;

Όποια κι αν είναι η έκβαση του δημοψηφίσματος στη Βρετανία, οι αντιθέσεις μέσα στους κόλπους της ΕΕ και στα παγκόσμια ιμπεριαλιστικά κέντρα θα οξυνθούν την επόμενη περίοδο. Προφανώς αν επικρατήσει το “Έξω” θα οξυνθούν απότομα και απρόβλεπτα οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Όμως καθόλου δεν σημαίνει πως αν επικρατήσει το “Μέσα” θα επικρατήσει νηνεμία και θα εκτονωθούν οι αντιπαραθέσεις που διαπερνούν τις σχέσεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών της ΕΕ.

Από τη στιγμή που προκηρύχθηκε δημοψήφισμα από μια μεγάλη χώρα της Ευρώπης για το αν θα μείνει ή θα φύγει από την ΕΕ, ανεξάρτητα από τους σκοπούς που υπαγόρευσαν μια τέτοια προσφυγή, ο σπόρος της διάσπασης, του τεμαχισμού και της αποσύνθεσης της ιμπεριαλιστικής ΕΕ έχει πέσει.

Μπορεί οι κυρίαρχες αστικές δυνάμεις της Βρετανίας, που προετοίμασαν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, να είχαν βασικό στόχο τη διεκδίκηση καλύτερων θέσεων στα πλαίσια της ΕΕ, αποσπώντας ανταλλάγματα από τους βασικούς ανταγωνιστές τους, Γερμανία και Γαλλία, όμως η όλη τροπή των εξελίξεων θέτει για πρώτη φορά σε δοκιμασία την ίδια την υπόσταση του ιμπεριαλιστικού οργανισμού που ακούει στο όνομα της ΕΕ.

Οι υποστηρικτές του “Μέσα” τόσο στη Βρετανία, όσο και στην Ουάσιγκτον, το Βερολίνο, το Παρίσι, τις Βρυξέλλες, δίνουν τα ρέστα τους και επιχειρούν με εκβιασμούς και απειλές, με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, αξιοποιώντας στο έπακρο τη δολοφονία της βουλευτού των Εργατικών, να σώσουν την παρτίδα. Και επενδύουν την προπαγανδιστική εκστρατεία τους, τόσο οι Εργατικοί του Κόρμπιν, όσο και οι Συντηρητικοί του Κάμερον, με ύμνους για την ΕΕ, εξωραϊζοντας την αντιδραστική φύση και την πολιτική που εκπορεύεται από τους κόλπους της.

Αν οι δυνάμεις που ηγούνται στο “Έξω” συγκροτούνται, κατά κύριο λόγο, από αστούς εθνικιστές που ονειρεύονται το αυτοκρατορικό μεγαλείο της Βρετανίας, αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να μείνουν άφωνοι και αμέτοχοι οι αγωνιστές μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται.

Σταθερά κι αποφασιστικά, όπως παλεύουμε και στη χώρα μας με κεντρικό σύνθημα “Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ”, συνδέοντας αυτό τον αγώνα με ριζικές εσωτερικές κοινωνικές αλλαγές, ενάντια στην ντόπια αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό, έτσι και στη Βρετανία, υποστηρίζουμε το ίδιο σύνθημα από τη σκοπιά των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων με τους ίδιους στόχους και σκοπούς.


Επίσης ενδιαφέρον έχει και η ανακοίνωση του ΚΚΜΒ (μ-λ) γιατί "οι Βρετανοί εργάτες χρειάζονται ένα BREXIT"

http://www.m-lkke.gr/2016/06/26/7641/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%92%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%9C%CE%9B.html


Μιζέριας

Ανώνυμος είπε...

Το γιατί και από ποιους τέθηκε το δημοψήφισμα το γνωρίζουμε. Τέθηκε από το βρετανικό κεφάλαιο ως αποτέλεσμα των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων μέσα στην Βρετανία αλλά και των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσων μετάξύ Βρετανίας και ΕΕ. So what? Ο Βρετανικός λαός δεν έπρεπε να βροντοφωνάξει ΕΞΩ; Επειδή το δημοψήφισμα διεξήχθει με αστικούς όρους; Πολύ πιθανόν η βρετανική αστική τάξη να ήθελε να αξιοποιήσει το δημοψήφισμα αυτό για να διαπραγματευτεί με την ΕΕ γι'αυτό και καθυστερεί να υποβάλει το αίτημα για αποχώρηση ναι το πιστεύω αυτό αλλά και σε αυτήν την περίπτωση πάλι αυτή η απόφαση του βρετανικού λαού δείχνει ότι είναι ενάντια στην πολιτική του βρετανικού ιμπεριαλισμού.

Με τι όρους θα γίνει η έξοδος; Με αυτούς. Τώρα στο χέρι στου βρετανικού λαού και της εργατικής τάξης είναι αν θα τους ανατρέψει προς μια ριζοσπαστική αριστερή κατεύθυνση και ναι συμφωνώ σε αυτό ότι αυτό θα γίνει μόνο με ταξικούς αγώνες και όχι από εκλογές και δημοψηφίσματα και πραγματικά το εύχομαι. Υπάρχει ή δεν υπάρχει απόφαση του λαού για αποχώρηση; Υπάρχει. Πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει σεβαστή; Εγώ λέω ότι πρέπει. Αμ δεν ψήφισε ο λαός για παραμονή αλλά για αποχώρηση. Και δεν μιλάμε για στοιχεία όταν πάνω από 17 εκατομμύρια ψήφισαν εδώ μιλάμε ότι το μεγαλύτερο μέρος της εργατικής τάξης και του λαού επέλεξε έξοδο όπως αποδεικνύεται και από το ποσοστό που πήρε το brexit σε περιοχές με έντονο το λαϊκό στοιχείο.

Αν ψήφιζε για παραμονή; Αυτό θα έδειχνε ότι ο λαός δεν θα επιθυμούσε έξοδο και δεν θα είχε πειστεί για αυτό απλά. Όλοι βέβαια ξέρουμε πως θα γινόταν αυτό έτσι; Απλά η τρομοκρατία και ο εκβιασμός των Βρυξελλών και των βρετανικών κυρίαρχων τάξεων θα έπιανε τόπο και ο λαός τρομοκρατημένος θα ψήφιζε παραμονή. Όπως και εδώ που ο ελληνικός λαός τρομοκρατείται και εκβιάζεται κάθε φορά ότι έξω από την ΕΕ θα εξαφανιστούμε και ψηφίζει αυτούς που ψηφίζει και δεν επιλέγει ακόμα την σύγκρουση με την ΕΕ και επιλέγει την παραμονή. Τι πάει να πει αυτό; Ότι ο λαός μας επειδή δεν είναι ακόμα υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ εμείς δεν το προβάλλουμε δεν το ρίχνουμε, δεν το λέμε; Ή το παραπέμπουμε σε ένα απώτερο μέλλον;

Το γεγονός ότι καθόμαστε τώρα και συζητάμε τα αυτονόητα είναι τουλάχιστον προβληματικό για οργανώσεις όπως το ΚΚΕ μλ. ή το ΜΛ ΚΚΕ ή όποιον χώρο αυτοπροσδιορίζεται ως αντιιμπεριαλιστικός, κομμουνιστικός κλπ. Η άποψη ότι το ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ δεν πρέπει να προβάλλεται ως άμεση λύση και άμεσο αίτημα και παραπέμπεται στο μέλλον ή μπαίνει με αναγκαστική προϋπόθεση μια λαϊκή εξουσία ή ό,τι άλλο είναι άποψη του ΚΚΕ και όλων όσων στην ουσία δεν επιθυμούν την έξοδο από την ΕΕ και την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Ταυτίζεστε μαζί του και αυτό είναι επικίνδυνο. Μην μας πείτε και εσείς ότι έξω από το ευρώ και την ΕΕ θα είναι καταστροφή όπως η Παπαρήγα και ο Κουτσούμπας γιατί πάει το διαλύσαμε...

V For Viva La Revolution

Αντίσταση στις γειτονιές! είπε...

Δηλαδή με λίγα λόγια σε μια ανάλυση ενός γεγονότος, που σε πρώτη ανάγνωση μπορεί να είναι και κάτι παραπάνω από ευχάριστο, θα πρέπει να παραβλέψουμε ότι το προκάλεσε ο ανταγωνισμός των αστικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων όχι μόνο στο εσωτερικό μιας χώρας, ιμπεριαλιστικής για να μη ξεχνιώμαστε, αλλά και διεθνών, επίσης ιμπεριαλιστικών; Δηλαδή το ότι ο Τράμπ για παράδειγμα έδωσε συγχαρητήρια στους Βρετανούς δεν έχει καμιά σημασία ή θεωρεί κανείς ότι αυτός είναι απλά ένας γραφικός τύπος και δεν εκφράζει συγκεκριμένα συμφέροντα στη μεγαλύτερη ιμπεριαλιστική χώρα του πλανήτη και με ενδεχόμενο σοβαρό αυτά τα συμφέροντα να πάρουν το πάνω χέρι σε λίγους μήνες;
Θα πρέπει να παραβλέψουμε ότι ο λαϊκός παράγοντας δε παίζει κανένα ρόλο παρά μόνο αυτόν του κομπάρσου σε μια διαμάχη που δεν τον αφορά με βάση του τι θα έπρεπε να υπερασπιστεί και να διεκδικήσει; Με μια εργατική τάξη πλήρως αποσυγκροτημένη και με ότι έχει απομείνει από αριστερά διχασμένη ως προς τη στάση της απέναντι στο γεγονός; (Μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν και οργανώσεις που φέρουν το τίτλο το ΚΚ ή "κόκκινα" συνδικάτα που ήταν υπέρ της παραμονής και δεν εννοώ τους εργατικούς).
Παραβλέπουμε ότι το "ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ" είναι τελείως άλλο όταν αφορά μια ιμπεριαλιστική χώρα και άλλο όταν αφορά μια εξαρτημένη; Όσο για τη χώρα μας προφανώς και το προτάσσουμε και το φωνάζουμε ακριβώς για να καταδείξουμε ότι βασικος εχθρός είναι ο ιμπεριαλισμός και ότι αν δεν τον αποτινάξουμε από πάνω μας δε γίνεται να προχωρήσουμε, πιστεύει όμως κανείς ότι κάτι τέτοιο μπορεί να αποτελέσει επιλογή αστικών κομματιών στην Ελλάδα και δεν θα είναι αποτέλεσμα της πάλης του λαού μας για την ανατροπή του συστήματος; Υπάρχει αστική τάξη ή τμήματά της που να θέλουν μια πορεία παρόμοια(!!!) με αυτή της Μ. Βρετανίας που τμήματά της θεωρούν ότι έξω από την Ε.Ε. θα έχουν καλύτερες δυνατότητες εκμετάλλευσης και του ντόπιου πληθυσμού αλλά και άλλου είδους δυνατότητες προώθησης της δικής τους ιμπεριαλιστικής πολιτικής;
Παραβλέπουμε ότι στη συνείδηση του κόσμου στη Βρετανία ελάχιστα επικράτησε η ανάγκη μιας άλλη πορείας, που όλοι συμφωνούμε ότι θα κατακτηθεί με αγώνες από ένα συγκροτημένο λαό, αλλά οι "πατριωτικές" αυταπάτες, ο εθνικισμός και ο αντιγερμανισμός;
Το ρώτησα και σε άλλο σημείωμά μου το οποίο δεν έτυχε προσοχής (http://antigeitonies.blogspot.gr/2016/06/rexit.html), το ρωτάω και εδώ:

Αντίσταση στις γειτονιές! είπε...

Μπορεί λοιπόν οι λαοί του Ηνωμένου Βασιλείου να ψήφισαν έχοντας διάφορα στο μυαλό τους. Να εκφράστηκαν με τη ψήφο τους έχοντας κατά νου τις πολιτικές που τους εξαθλιώνουν. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι που ακούμπησαν αυτά που έχουν κατά νου! Στις δικές τους δυνάμεις, τις συγκροτημένες από κάτω έως πάνω απέναντι σε ένα πανίσχυρο καπιταλισμό, με στόχο να επιβάλουν τα δικά τους ή σε δυνάμεις που έτσι κι αλλιώς θα συνεχίσουν ή ακόμη και θα εντείνουν, στο όνομα των συνεπειών για παράδειγμα, την επίθεση εναντίον τους; Με την αυταπάτη ότι θα ακολουθηθεί μια «εθνική» πολιτική; Τα ίδια ισχύουν και για όλους τους λαούς. Της Ευρώπης, της Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής. Έχει σημασία που ακουμπάνε τη δυσαρέσκειά τους, την οργή τους, τις ελπίδες τους οι λαοί. Έχει σημασία η συγκρότησή τους, ο αγώνας τους, η αντίστασή τους, η διεκδίκησή τους και εν τέλει η προσπάθεια ανατροπής του συστήματος που τους εξαθλιώνει και τους μετατρέπει σε κρέας για κανόνια. Έχει σημασία που ακουμπάνε τη διάθεσή τους για ανεξαρτησία, πως την εννοούν. Είτε από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς είτε από ομόσπονδα κράτη. Έχει σημασία ποιοι ηγούνται σε αυτή τη προσπάθεια.
Μπορεί λοιπόν μια πρώτη αντίδραση να φέρνει χαμόγελα η ανάλυση όμως της κατάστασης από δυνάμεις και αγωνιστές που θέτουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία των λαών, της εργατικής τάξης, που θεωρούν εαυτούς αριστερούς και επαναστάτες κομμουνιστές δεν επιτρέπει ούτε εύκολες αισιοδοξίες και πανηγυρισμούς ούτε εύκολους αφορισμούς και λύπες. Οι καταστάσεις είναι πολύ πιο σοβαρές και πολύπλοκες από αναλύσεις «άσπρου - μαύρου». Πολύ περισσότερο όταν τη διάλυση, αν υπάρξει τελικά, ενός ιμπεριαλιστικού οργανισμού δεν την επιβάλουν οι λαοί αλλά οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών που οξύνονται. Είναι διαφορετικό το «Έξω η Βρετανία από την Ε.Ε.» όταν το θέτει η ιμπεριαλιστική αστική της τάξη, αλλιώτικο θα ήταν αν το έθετε η εργατική της τάξη.

Κατανοητή η χαρά λοιπόν, δε στεναχωρεθήκαμε δα για το αποτέλεσμα αυτό είναι ξεκάθαρο από την ανακοίνωσή μας και θεωρούμε ότι σε αρκετά ζητήματα που κάναμε αντιπαράθεση με την αριστερά των "ολοκληρώσεων" δικαιωνόμαστε, αλλά το αποτέλεσμα δείχνει ότι πέρα από τη πρώτη ευχαρίστηση χρειάζεται και μια σοβαρή ανάλυση της κατάστασης ώστε να μπορούμε να προετοιμαστούμε, αλλά και να προετοιμάσουμε, για τα χειρότερα που δυστυχώς είναι πολύ πιο ορατά από τα καλύτερα όπως τα εννούμε εμείς. Όλοι μας όσοι συζητάμε εδώ.
Με τα δημοψηφίσματα και τις εκλογές οι λαοί εκφράζουν αυτά που έχουν στο μυαλό τους. Άφωνοι και αμέτοχοι όμως δε μένουν μόνο όταν είναι συγκροτημένοι για τους εαυτούς τους και στο δρόμο του αγώνα.
Δεν μπορούμε λοιπόν να παραβλέψουμε ότι ένα τέτοιο αποτέλεσμα και με αυτή τη κατάσταση των λαϊκών εργατικών και κομμουνιστικών κινημάτων μπορεί να ανοίξει τους ασκούς του αιόλου ενάντια στους λαούς της Βρετανίας, της Ευρώπης και όλου το πλανήτη. Ήδη δε διστάζουν να μιλούν για εύθραυστη ειρήνη. Και κατά τη γνώμη μας αυτό κυριαρχεί σε αυτή τη φάση και όχι το "οι λαοί μίλησαν". Απέχουμε πολύ, σε πολιτικό χρόνο, από το να μιλήσουν οι λαοί και να παίξουν τον αποφασιστικό ρόλο που θα θέλαμε όλοι. Εκτός και αν θεωρείτε ότι είμαστε εκτός πραγματικότητας και σε αυτό!

Παραβλέπω τις συγκρίσεις με το ΚΚΕ, το οποίο έστειλε και στελέχη του στη Μ. Βρετανία για να στηρίξουν το Brexit, για να διατηρηθεί η σοβαρότητα της συζήτησης.

Ανώνυμος είπε...

Όντως, ανάμεσα στην άρθρο του ΛΔ (αλλά και στο αντίστοιχο άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ΕΦΣΥΝ)από τη μια και στην ανακοίνωση μετά το αποτέλεσμα από την άλλη υπάρχει μια ανάρτηση με ημερομηνία 22/6 που για πρώτη φορά παίρνει θέση υπέρ του Brexit για να μην υπάρχει...αφωνία. Αυτό όμως δεν αλλάζει την ουσία της κριτικής και επίσης δεν μπορεί να μας κάνει να προσπεράσουμε-μεταξύ άλλων- δύο ζητήματα:
Πρώτον του πως "μιλάνε" οι λαοί: για να πούμε πως πάντως δεν "μιλάνε" και δεν χειραφετούνται στοιχιζόμενοι πίσω από τη μια από τις δύο μερίδες της άρχουσας ιμπεριαλιστικής τάξης. Και άρα γενικότερα οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε και να το επιβεβαιώνουμε ξανά και ξανά πως το κίνημα δεν χτίζεται "πάνω" σε "ανορθογραφίες' ή "απρόοπτα' που καθορίζονται από την δράση, τα αδιέξοδα και την όξυνση των αντιθέσεων των ιμπεριαλιστικών (ή και αστικών σε άλλες περιπτώσεις) δυνάμεων.
Δεύτερον η ανακοίνωση ανατρέπει και κάνει αντίστροφη ιεράρχηση όλου του πλαισίου πάνω στο οποίο βασίστηκε το αρχικό άρθρο. Οπότε εκ των πραγμάτων τίθεται ποια εκτίμηση προσδιορίζει σωστά την εξέλιξη αλλά και πως γίνεται ένα πλαίσιο ανάλυσης που αναφέρεται τόσο σε ειδικές αλλά και γενικότερες συνθήκες και εκτιμήσεις (χαρακτήρας αντιπαράθεσης,συσχετισμοί, κατάσταση κινήματος) να ανατρέπεται μέσα σε μία εβδομάδα.

Τ.Σ.

Υ.Γ. Για το ζήτημα της εξόδου της χώρας μας από την ΕΕ με βάση το σχόλιο του V for Viva La Revolution: Υπάρχει μια απόσταση -μεγάλη- από την από τα σήμερα πάλη για την έξοδο της χώρας μας από την ΕΕ, στόχος που (πρέπει να) αποτελεί στρατηγικός στόχος για το εργατικό και λαϊκό κίνημα και στην τοποθέτηση αυτού του στόχου ως άμεσου για το κίνημα. Έτσι προσπερνιούνται συσχετισμοί δύναμης, κατάσταση κινήματος κλπ και φτιάχνεται μια κατάσταση που υπάρχει μόνο στην φαντασία των δημιουργών της. Μια τέτοια αντίληψη, παρά τα επιφαινόμενα, δεν βοηθάει στο πλησίασμα του στόχου, διότι συσκοτίζει τους όρους πραγματοποίησής του.

Ανώνυμος είπε...

Για το ΚΚΕ (μ-λ), το αίτημα για έξοδο από την ΕΕ δεν μπορεί παρά να τίθεται στα πλαίσια οικοδόμησης ενός αντιιμπεριαλιστικού κινήματος και όχι τεχνικά/νομικά, πόσο μάλλον όταν το πάνω χέρι σήμερα έχει η αστική τάξη και οι ιμπεριαλιστές οι οποίοι εν προκειμένω, εάν επιλέξουν να βγάλουν μια χώρα απ' την ΕΕ (ή εάν η όποια χώρα επιλέξει να βγει εκλογικά απ' την ΕΕ) αυτό δεν θα γίνει προς όφελος των λαών και της εργατικής τάξης.

Για να έχει λοιπόν η έξοδος απ' την ΕΕ και τον οποιοδήποτε ιμπεριαλιστικό σχηματισμό όφελος για του λαούς θα γίνει μόνο σε κινηματικά πλαίσια κι όχι με δημοψηφίσματα τα οποία στην τελική κρίνουν (τουλάχιστον στην προκειμένη) τους όρους εκμετάλλευσης ενός λαού!

Ναι λοιπόν φίλε V, το "έξω απ'την ΕΕ" προφανώς και δεν μπορεί να εντάσσεται σε ονειρώξεις για κάποια/κάπου/κάποτε λαϊκή εξουσία προφανώς όμως και δεν μπορεί να είναι και ένα τεχνικό ζήτημα. Πρέπει να υπάρχει (κι όχι απλά να υπάρχει αλλά να αποτελεί βασικό αίτημα) στα πλαίσια του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος το οποίο οικοδομείται καθημερινά αν θες, προφανώς με συγκεκριμένες ταχύτητες σήμερα και άρα εκ των πραγμάτων το αίτημα της εξόδου δεν μπορεί άμεσα να πραγματοποιηθεί ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ. Ο όροι διαμόρφωνονται και μέσα σε αυτούς ζυμώνονται και αυτά τα αιτήματα.

Και δεν είναι υπεκφυγή να μιλάς για οικοδόμηση αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Υπεκφυγή είναι να νομίζεις πως ΓΕΝΙΚΑ ΚΙ ΑΟΡΙΣΤΑ, μια ενδεχόμενη έξοδος θα έχει απαραίτητα θετικό πρόσημο ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ.

Μ

Ανώνυμος είπε...

Μια επισήμανση για το κόμμα με τίτλο CPGBm-l που πρωτοδημοσίευσε την ανακοίνωσή του το Μ-Λ ΚΚΕ στην ιστοσελίδα του και την περιφέρουν όλα τα αριστερά σάιτ ανά την Ελλάδα νομίζωντας, εμμέσως πλην σαφώς, ότι απαντούν στο ΚΚΕ(μ-λ).
Είναι τόσο σαβαρό που θεωρεί τη σημερινή Κίνα ακόμη σοσιαλιστική και ότι συνεχίζει το έργο του Μάο τσε Τούνγκ!!! Η δε διεθνή της δράση έχει ως πρωταρχικό σκοπό τον προλεταριακή διεθνισμό και την ενίσχυση των επαναστατικών διαδικασιών στο κόσμο - βλέπε δανεισμό Βενεζουέλας!
Σε διεθνή σάιτ -κατάλογοι αριστερών κομμάτων ανά το κόσμο- το παρουσιάζουν ως ex-mao, δηλαδή πρώην μαοϊκό.
Καλά θα ήταν λοιπόν όταν επικαλούμαστε κάποιον να ψάχνουμε και το τι εστί αυτός ο κάποιος γιατί ως γνωστόν δεν είναι πάντα όλοι αυτό που επικαλούνται.

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΟΣ “Viva la Revolution…”

…«Δηλαδή αυτό το 52% δεν περιλαμβάνει φτωχούς, εργαζόμενους, ανέργους, εργάτες δηλαδή εργατικά και λαϊκά στρώματα; Αυτοί που ψήφισαν έξοδο είναι τμήματα του κεφαλαίου και εθνικιστές μόνο;»…

Την επιλογή διεξαγωγής, το στόχο, τις προθέσεις και το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος δηλαδή, τον κρίνει κύρια το ποσοστό συμμετοχής και έκφρασης του εργατολαικού κόσμου? Προφανώς σε όλα τα δημοψηφίσματα – όπως και στις εκλογές – λαός ψηφίζει. Και οι φτωχοί, και η εργατική τάξη (εκτός από περιπτώσεις μαζικής αποχής τους) ψηφίζουν και εκφράζονται. Αλλά αυτό τι σημαίνει? Ότι τα δημοψηφίσματα και οι εκλογές αποτελούν την αποτύπωση της συνειδητής λαϊκής και εργατικής θέλησης και συγκρότησης? Αν ήταν έτσι και με την ίδια λογική του Viva…. και τα προχθεσινά αποτελέσματα των εκλογών στην Ισπανία τη λαϊκή θέληση εκφράζουν, και άρα ο λαός της Ισπανίας είναι… αντιδραστικός. Και η ψήφος σε δεξιά, σοσιαλδημοκρατικά και άλλα αστικά κόμματα που αναδεικνύονται σε κυβερνήσεις στην Ευρώπη, ή και στη χώρα μας και στον… κόσμο (στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, παλαιότερα, μέχρι και σε φασιστικά, δες και ποσοστά Χρυσής Αυγής, ακόμα και σε εργατολαικές γειτονιές στη χώρα μας) εκφράζουν «αυτό που θέλει ο λαός», και … τελεία. Δεν μπορεί αυτή η λογική ν’ αποτελεί το κριτήριο αποτίμησης εκλογικών διαδικασιών και δημοψηφισμάτων. Κι αν η αστική τάξη κι οι ιμπεριαλιστές (που έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι στα χέρια τους) επιλέγουν να προχωρήσουν σε μια εκλογική διαδικασία ή σ΄ ένα δημοψήφισμα, το κάνουν για πολύ συγκεκριμένους λόγους και στοχεύσεις και δεν είναι κάτι που τους «ξέφυγε»… Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι τμήματα του λαού και της εργατικής τάξης της Μ. Βρετανίας έκφρασαν σ΄ αυτό το επίπεδο την αντίθεσή τους στην Ε.Ε., ισχύει, και καταγράφεται. Από κει και πέρα ούτε συγκροτημένο και μαζικό υποκείμενο και κίνημα υπάρχει, ούτε λαϊκές, εργατικές και επαναστατικές συγκροτήσεις στην κατεύθυνση αυτή.

…«Η άποψή σας δεν διαφέρει σε τίποτα από του ΚΚΕ έχετε ταυτιστεί εντελώς. Τους ασκείτε και κριτική κιόλας για την ΕΕ. Πραγματικά κρίμα.»…

Μιλάμε για την ιμπεριαλιστική Μ. Βρετανία (πρώην αυτοκρατορία) και όχι για την εξαρτημένη Ελλάδα. Μπορεί να τεθεί για τη Μεγάλη Βρετανία απ’ το κίνημα εκεί, ο στόχος της …Ανεξαρτησίας? Όχι βέβαια! Η πιθανή «απόσπαση» (;) της Μ. Βρετανίας απ΄ τον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό της Ε.Ε., πρέπει να ειδωθεί κύρια στο πλαίσιο των ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να ταχθούν…. υπέρ αυτού του συνασπισμού (μην τρελαθούμε), κι ότι δεν πρέπει να παλεύουν ενάντιά του. Στη χώρα μας όμως ο στόχος για «ΈΞΩ ΑΠ΄ΤΗΝ ΕΕ» (και το ΝΑΤΟ) - κάτι που επίσης δεν θα πραγματοποιηθεί εκλογικά, ούτε θα το επιλέξει η ντόπια εξαρτημένη αστική τάξη - έχει άλλη σημασία, χαρακτήρα, και βαρύτητα και συνδέεται με την ανατροπή της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας αστικής τάξης. Το ΚΚΕ (εκτός πολλών άλλων) αντιμετωπίζει και την Ελλάδα ως… ιμπεριαλιστική χώρα, και σύμφωνα μ’ αυτό κάνει τις εκτιμήσεις του.
Γ.Β.

Ανώνυμος είπε...

Δεν παραβλέπω τίποτα. Γι'αυτό και σε προηγούμενα σχόλια (http://antigeitonies.blogspot.gr/2016/06/blog-post_59.html) διαχώρισα τη θέση μου από άλλες απόψεις για LEXIT, κατάρρευση του "4ου Ράιχ", ότι το δημοψήφισμα αυτό ανοίγει το δρόμο του αντικαπιταλισμού και του αντιιμπεριαλισμού και άλλα τέτοια. Ξανακάνω την ερώτηση και παρακαλώ θα ήθελα μια ξεκάθαρη απάντηση. Ο λαός ψήφισε έξοδο. Τώρα. Σέβεστε την απόφασή του; Να φύγουνε αφού το θέλουνε; Εγώ λέω ναι. Ξαναλέω το 52% δεν είναι όλοι εθνικιστές και κεφαλαιοκράτες. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του ποσοστού είναι εργατικά-λαϊκά στρώματα. Άρα αυτή είναι η επιλογή ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

Τώρα το ποιοι και γιατί διεξήγαγαν το δημοψήφισμα και για ποιους λόγους πως θα το αξιοποιήσουν ή ποιοι άλλοι υποστήριξαν το brexit (πχ Τραμπ επειδή αναφέρθηκε) ναι είναι ζητήματα σοβαρά και αυτά πρέπει να τα λάβει υπόψη του ο λαός και εμείς εδώ και φυσικά οι εκεί κομμουνιστές ώστε να τα εξηγήσουν στον κόσμο και να παλέψουν για να αλλάξουν τους αρνητικούς όντως για το λαό συσχετισμούς και να δοθεί σε αυτό το brexit ένα αντικαπιταλιστικό, αντιιμπεριαλιστικό και δημοκρατικό πλαίσιο μέσα από την πάλη του λαού δεν λέω όχι σε αυτό. Ο λαός όμως πάλι επέλεξε έξοδο πως να το κάνουμε. Έτσι εξέφρασε την εναντίωση, την αποδοκιμασία και την καταδίκη του στις πολιτικές της ΕΕ και του κυρίαρχου ρεύματος του βρετανικού ιμπεριαλισμού. Και αυτή η εναντίωση μπορεί ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ να αλλάξει προς μια αριστερή και ριζοσπαστική κατεύθυνση. Αυτό το απλό λέω. Και φυσικά να γίνει πράξη η επιλογή του για αποχώρηση.

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

το ΚΚΕ ήταν ουδέτερο μην μας τρελλάνεις τελείως, ο Μαρίνος έκανε πιο "διπλωματικές" τοποθετήσεις επί βρεττανικού εδάφους κατά πάσα πιθανότητα, γνωρίζοντας το ιδεολογικοπολιτικό του προφίλ, σε συννενόηση με την υπόλοιπη ηγεσία του ΚΚΕ.

βασικά όμως το ΚΚΕ είπε αυτά που είπε ο ΓΓ της ΚΕ του επι ελληνικού εδάφους δηλ το "ούτε ούτε", την άποψη ακριβώς περί ολοκληρώσεων την οποία ενστερνίζεται όποιος λέει πως από την ΕΕ, την ΟΝΕ, το ΝΑΤΟ και απ όπου αλλού θα βγουμε με την σοσιαλιστική επανάσταση.

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

Γιατί ρε V βγάζεις από πουθενά από τις τοποθετήσεις μας ότι εμείς λέμε ότι η Μ. Βρετανία δε πρέπει να βγει από την Ε.Ε. και το ρωτάς; Να βγει και να παραβγεί και να διαλυθεί και η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ και ο ΟΟΣΑ και κάθε ιμπεριαλιστικός οργανισμός. Είναι λάθος όμως να συζητάμε και να επισημαίνουμε τη σημασία του ποιος και με ποιο τρόπο τα αποφασίζει αυτά; Είναι λάθος το να επισημαίνουμε ότι η έξοδος μιας χώρας όταν γίνεται από επιλογή του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών δε σημαίνει ότι θα φέρει θετικές αλλαγές ντε και καλά για ένα λαό;
Γιατί μας ταυτίζεις με απόψεις αλλονών τη στιγμή που λέμε "Οι εργατικοί αγώνες στη Γαλλία, στο Βέλγιο και αλλού στην Ευρώπη και τον κόσμο, αλλά και η έκφραση της λαϊκής διάθεσης για απεγκλωβισμό από τα νύχια της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, στέλνουν αισιόδοξα μηνύματα ότι τα λαϊκά στρώματα και οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει και μπορούν να εντείνουν τον αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό.";
Επειδή ιεραρχούμε και επισημαίνουμε ότι και σε αυτό το γεγονός το πάνω χέρι το έχουν ιμπεριαλιστές ενωμένοι και διαιρεμένοι;

Ανώνυμος είπε...

V for Revolution

Ποια κοινωνική/πολιτική δύναμη μπορεί να θέσει στην Ελλάδα την έξοδο από την ΕΕ ως άμεσα πραγματοποιήσιμο ζήτημα;

Αντίσταση στις γειτονιές! είπε...

Θα ήταν λάθος να ζητήσω τη δική σου άποψη; Θεωρείς οτι υπάρχουν δυνάμεις κοινωνικές, δηλαδή τάξεις, και αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να θέσουν ζήτημα εξόδου από οποιοδήποτε ιμπεριαλιστικό οργανισμό, γιατί δεν είναι μόνο η ΕΕ το πρόβλημα, να το επιβάλουν και να το στηρίξουν;

Ανώνυμος είπε...

Απαντώ στον Γ.Β. Είναι αλήθεια ότι όταν οι αστικές τάξεις βάζουν δημοψηφίσματα έχουνε τους δικούς τους στόχους και σκοπούς σχετικά με αυτά. Το αν θα πρέπει να συμμετέχει ο λαός ή όχι αυτό το εξετάζουμε ανάλογα την περίπτωση. Ο λαός εκφράζεται και με αυτό το τρόπο. Έχει και αυτό τη σημασία του για μένα. Η συμμετοχή αυτή δεν αλλάζει το χαρακτήρα του δημοψηφίσματος ούτε τους σχεδιασμούς των αστικών τάξεων αυτό με την πάλη των λαών ανατρέπεται. Όταν όμως ο λαός εκφράζεται και μάλιστα ενάντια στην τρομοκρατία και τον εκβιασμό των κυρίαρχων δυνάμεων που θέσανε το δημοψήφισμα τότε αυτό για μένα είναι ένα θετικό στοιχείο. Το αν θα αλλάξει τα δεδομένα αυτό εξαρτάται από τον ίδιο και την πάλη του ενάντια στο σύστημα.

Οι επιλογές που κάνουν οι λαοί σε τέτοιες διαδικασίες πάντως δείχνει και το επίπεδο ωριμότητάς του σε ένα βαθμό. Θυμίζω τι έλεγε ο Ένγκελς για τις εκλογές ότι είναι δείκτης ωριμότητας της εργατικής τάξης. Όταν λοιπόν πχ ένας λαός ας πάρουμε τον δικό μας ψηφίζει τα αστικά κόμματα και επιμένει ότι η μόνη λύση είναι εντός ΕΕ και ΝΑΤΟ και εντός καπιταλιστικού συστήματος προφανώς δεν έχει ωριμάσει αρκετά. Αυτό κάτι υποδηλώνει και για τον ίδιο το λαό. Δεν πιστεύει τη δική σου πρόταση και δεν θέλει να σε ακολουθήσει θεωρεί ότι η λύση του συστήματος είναι μονόδρομος. Όχι ότι είναι αντιδραστικός αλλά δεν θέλει, δεν είναι έτοιμος δεν έχει πειστεί να ακολουθήσει ένα άλλο δρόμο και υποτάσσεται ή στρέφεται προς εχθρικές για αυτόν δυνάμεις. Φυσικά το κύριο φταίξιμο δεν είναι στους λαούς αλλά έχουν και αυτοί τις δικές τους ευθύνες όταν ψηφίζουν. Αν όμως για παράδειγμα στις εκλογές ο λαός έδινε υψηλά ποσοστά σε κόμματα που εναντιώνονται στην ευρωζώνη και την ΕΕ από οποιαδήποτε σκοπιά πχ ΛΑΕ, ΕΠΑΜ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ, ΜΛ-ΚΚΕ και ΚΚΕ μλ κλπ αυτό για μένα θα ήταν κάτι θετικό όσο αφορά το λαό με δεδομένο τι τρομοκρατία δέχεται για το ζήτημα της ΕΕ. Δεν αλλάζουν οι εκλογές κάτι όμως αποτυπώνεται σε αυτές όπως και στα δημοψηφίσματα ο δείκτης ωριμότητας του λαού. Εγώ το υπολογίζω και αυτό. Οι επιλογές του λαού κρίνονται και σε εκλογές και σε δημοψηφίσματα και σε κάθε διαδικασία που παίρνει μέρος.

Για το brexit λοιπόν για να επανέλθω το γεγονός ότι ο λαός είπε ΟΧΙ με όλη αυτή την κατάσταση είναι θετικό για μένα. Αυτό το απλό λέω.

V For Viva La Revolution

Τ. είπε...

Κάποιες σκέψεις γύρω από κάποια ζητήματα που τέθηκαν.
1)Στην περίπτωση της Μ.βρετανίας (και όχι μόνο αλλά πιάνουμε το συγκεκριμένο) έχουμε μια αστική τάξη βαθιά διχασμένη. Το ζήτημα της θέσης και του ρόλου της μέσα στο οικοδόμημα της ΕΕ είναι μια κουβέντα που δεν έχει ανοίξει με το δημοψήφισμα αλλά κρατάει χρόνια. Το σύνολο της αστικής τάξης θεωρεί αναντίστοιχο τον ρόλο και τις «απολαβές» που παίρνει από την ΕΕ σε σχέση με την ιστορία, την δυναμική, τις φιλοδοξίες τους, αλλά και το ρόλο που έχουν άλλες δυνάμεις , και ιδιαίτερα ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Αυτό ισχύει άσχετα με το τί θεωρεί το κάθε κομμάτι ότι είναι καλύτερο για τον Αγγλικό Ιμπεριαλισμό ( επιλογή του Bremain ή του Brexit). Σε αυτού του χαραχτήρα την αντιπαράθεση (ενδοαστική στο εσωτερικό, ενδοιμπεριαλιστική προς το εξωτερικό) δεν μπορείς να βάλεις πρόσημο προοδευτικό γιατί πολύ απλά δεν έχει κάποιο τέτοιο. Αφορά το ποια τακτική, ποιες συμμαχίες (και ποιανού χαρακτήρα) θα ακολουθήσει ο Αγγλικός ιμπεριαλισμός στις συνθήκες που διαμορφώνονται. Όπως αντίστοιχη διαδικασία συμβαίνει και στον Αμερικάνικό Ιμπεριαλισμό. Δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να δώσουμε θετικό πρόσημο στην εκλογή του Ομπάμα το 2007 (όπως έκαναν διάφοροι άλλοι) γιατί πολύ απλά εξέφραζε (και εκφράζει) μια «άλλη» στρατηγική για τις ΗΠΑ που όμως καταλήγει στον ίδιο στόχο. Άρα το 1ο συμπέρασμα για μένα είναι ο λαός δεν μπορεί να βγει κάτι προς το συμφέρον του σε ατήν την κόντρα γιατί πολύ απλά η κόντρα αυτή δεν έχει (και δεν θα μπορούσε άλλωστε) σαν στόχο την υπεράσπιση ή όχι του δίκιου του.
2) Δεν μας ενδιαφέρει καθόλου η συνοχή και η σταθερότητα της ΕΕ. Όπως δεν μας ενδιαφέρει να «λυθεί η κρίση», να βρούμε «μια λύση στο ζήτημα του χρέους», να «τηρηθεί ο προυπολογισμός», να «βγουν τα νούμερα» κτλ. Μάλιστα ήμασταν οι πρώτοι που λέγαμε ότι αυτός ο οργανισμός επειδή ακριβώς δεν είναι ενιαίος και εμπεριέχει πολλές αντιθέσεις, δεν μπορεί να είναι και αιώνιος. Και αυτό που γίνεται είναι πράγματι μια απόδειξη του ιμπεριαλιστικού χαραχτήρα του και των αντιπαραθέσεων στο εσωτερικό του. Δεν θα κλάψουμε λοιπόν αν η Αγγλική αστική τάξη επιλέξει να φύγει από την ΕΕ και αυτό φέρει αναταράξεις στο εσωτερικό της. Αλλά ξέρουμε σίγουρα ότι αυτό το πράγμα δεν θα ανοίξει σε καμία περίπτωση τον δρόμο για το σπάσιμο των δεσμών της εξάρτησης και για την ανεξαρτησία μας. Για αυτό έχει και διαφορές το Grexit από το Brexit. Και είναι πολύ σωστή η προσσέγγιση που λέει ότι το «Έξω από τη ΕΕ» τίθεται με τελείως διαφορετικό τρόπο σε μια ιμπεριαλιστική και σε μια εξαρτημένη χώρα. Η αντίθεση ιμπεριαλισμός λαός δεν υπάρχει σε μια ιμπεριαλιστική χώρα με τον τρόπο που υπάρχει και εκφράζεται σε μια εξαρτημένη όπως η Ελλάδα. Για αυτό άλλωστε και το Grexit (όταν τίθεται) τίθεται με όρους διωξίματος της χώρας από τους ιμπεριαλιστές (χωρίς το τονίζω ξανά να μας δίνουν απλόχερα την ανεξαρτησία μας) και την εγκαθίδρυση ενός άλλου μοντέλου και τύπου εξάρτησης της Ελλάδας από τον Ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό που θα προκύψει (αν προκύψει) από τους συσχετισμούς που θα έχουν διαμορφωθεί εκείνη την περίοδο.

Ανώνυμος είπε...

Τώρα για το τελευταίο αν θεωρώ ότι υπάρχουν τέτοιες δυνάμεις που να θέτουν ως άμεση την έξοδο από την ΕΕ. Έλα μου ντε εγώ νόμιζα ότι είναι οι οργανώσεις εκείνες που αυτοπροσδιορίζονται ως κομμουνιστικές και αντιιμπεριαλιστικές. Εγώ με αυτές κατεβαίνω και φωνάζω ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ. Αν κάνω λάθος ας με διορθώσουν οι σύντροφοι ας απαντήσουν αυτοί. Πάντως ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ βάζει και σωστά για μένα η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ αν την ξέρεις σταλινική-ζαχαριαδική οργάνωση.

V For Viva La Revolution

Τ. είπε...

3) Όσον αφορά για την προσπάθεια ταύτισης των θέσεων μας με αυτών του ΚΚΕ για το ζήτημα της εξόδου απ την ΕΕ, και η άποψη ότι το βάζουμε στην Δευτέρα παρουσία. Πράγματι για μας το ζήτημα της εξόδου από την ΕΕ, από το ΝΑΤΟ, το σύνθημα της ανεξαρτησίας είναι ένας στρατηγικός στόχος. Όχι για κάποιον άλλο λόγο αλλά γιατί δεν μπορούμε να δούμε κάποιο κομμάτι της αστικής τάξης που να θέλει να κινηθεί έξω από το πλαίσιο της εξάρτησης αλλά ούτε μπορούμε να φανταστούμε ένα ελληνικό σοσιαλιστικό κράτος που δεν θα είναι ανεξάρτητο. Το ΚΚΕ τί λέει: «όταν θα κάνουμε την λαϊκή εξουσία θα αποδεσμευτούμε από την ΕΕ γιατί δεν θα γίνεται να είμαστε μέσα σε μια λυκοσυμμαχία» (τα λόγια δικά μου, η ουσία δική τους). Εμείς τί λέμε: «ο λαός έχει να αντιμετωπίσει απανωτά κέντρα εξουσίας όχι αφού παρει την εξουσία αλλά ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ!» ( από τις θέσεις για την 8η συνδιάσκεψη του ΚΚΕ (μ-λ)). Αυτή η τοποθέτηση στοιχειοθετεί τον διπλό εχθρό που έχει να αντιμετωπίσει ο λαός μας προκειμένου να πάρει την εξουσία. Η τοποθέτηση του ΚΚΕ δεν προετοιμάζει για τον λαό για το τί θα αντιμετωπίσει. Γιατί στην τελική δεν είναι ούτε με την «έξοδο» ούτε με την λαϊκή εξουσία. Όσο για την τοποθέτηση που λέει γιαάμεση έξοδο, πρέπει να προσδιορίσει την κοινωνική και πολιτική δύναμη που θα την υλοποιήσει. Γιατί η αστική ταξη δεν θέλει, η εργατική τάξη δεν μπορεί αυτήν την στιγμή –λόγω αποσυγκρότησης- άρα σε ποιον απευθύνεται? Εκτός και αν πιστεύουμε ότι θα μας πετάξουν έξω και θα μας αφήσουν στην ησυχία μας να κάνουμε ότι θέλουμε.

Αυτά προς το παρόν θα προσπαθήσω να γράψω το β΄ραδυ για αυτό που λέει ο V "για την εκφραση του λαού μέσα από το σημοψήφισμα"

Αντίσταση στις γειτονιές! είπε...

Όχι V For Viva La Revolution η ερώτηση δεν είναι γενικά και αόριστα ποιες δυνάμεις. Αλλά αυτό που έθεσες και εσύ σε σχόλιό σου. Ποιες κοινωνικές δυνάμεις, δηλαδή ποιες τάξεις ή τμήματά τους, θα μπορούσαν να θέσουν ζήτημα εξόδου εδώ και τώρα από την Ε.Ε. και αν ναι ποιες είναι οι αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να το εκφράσουν αυτό. Και με ποια προοπτική; Η δική μας θέση εκφράστηκε ξεκάθαρα από αρκετούς σχολιαστές εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Μια και μενω στην Αγγλια το τελευταιο χρονο και παροτι δεν παρακολουθησα την ολη αντιπαραθεση στα τοπικα ΜΜΕ θα ηθελα να κανω μερικα (ατακτα οχι σε λογικη σειρα σχολια) σχολια.

Ενα βασικο κινητρο ψηφου για πολλους που ψηφισαν για εξοδο απο την ευρωπαιη ενωση ειναι η μεταναστευση, κατι που μου φανηκε περιεργο δεδομενου οτι ο κυριος ογκος των μεταναστων προερχεται απο τις πρωην αποικιες και οχι απο την Ευρωπη. Παρ' ολα αυτα και Αγγλοι που ψηφισαν για εξοδο για διαφορετικο ομως λογο μου ανεφεραν τη μεταναστευση ως βασικο κριτηριο για την πλειοψηφια.Να σημειωσω εδω οτι το μεταναστευτικο συνδεοταν συχνα με την ελλειπη η καθυστερημενη προσβαση σε διαφορες κοινωνικες παροχες (πχ ραντεβου με γιατρο). Ειναι ενδιαφερον οτι Αγγλοι που ψηφισαν υπερ της εξοδου αλλα για διαφορετικο λογο (και γενικα με μορφωτικο επιπεδο μεγαλυτερο απο το μεαο) ειχαν σαν λογο την ανεξαρτησια της Βρετανιας και γενικα αλλα και ειδικοτερα στο οικονομικο κομματι.

Πηγαινωντας στην αγγλικη αστικη ταξη να πω δυο πραγματα. Ιστορικα αλλα και αντικειμενικα η αγγλικη αστικη ταξη λογω των (πρωην) αποικιων και τις σχεσης με τις ΗΠΑ ειχε μεταπολεμικα τελειως διαφορετικους στοχους και συμφεροντα απο τη γερμανικη και γαλλικη αστικη ταξη. Δεν ειναι τυχαιο οτι η Αγγλια ηταν συνιδρυτης, και η μεγαλυτερη χωρα, στην ΕΖΕΣ (EFTA), ενωση ελευθερου εμποριου ανταγωνιστικη στη αντιστοιχη γαλλογερμανικη ενωση που στην πορεια εξελιχθηκε στην ΕΕ. Απο εκεινη την περιοδο υπηρχαν διαφωνιες αναμεσα στη γαλλογερμανικες αστικες ταξης που ηθελαν μια ενωση με σταδιακα αυξανομενη ολοκληρωση (προφανως υπο τον ελεγχο τους και συμφωνα με τα συμεφροντα τους) και την αγγλικη που παντα προσανατολιζοταν σε μια ενωση αυστηρα και μονο ελευθερου εμποριου, οπως ηταν η ΕΖΕΣ. Σε γενικες γραμμες αυτη ειναι ακομα η θεση του αγγλικου κεφαλαιου, ειτε μιλαμε για τον Φαραζ (που σε μια συνεντευξη που ακουσα αυτες τις μερες ειπε ακριβως αυτο οτι η ΕΕ θα πρεπει να ειναι μια ζωνη ελευθερου εμπορου χωρις υπερεθνικους θεσμους) ειτε μιλαμε για τους διαφορους Βρετανους πρωθυπουργους που αντιδρουσαν παντα στη περαιτερω ευρωπαικη ολοκληρωση.

Για να γυρισω στη πρωτη παραγραφο θεωρω οτι διαφορες αποψεις περι ανεξαρτησιας που εκφραζονται στη Βρετανια εχουν σαν βαση τους και ειναι αντανακλαση των διαχρονικων θεσεων της αγγλικης αστικης ταξης ως προς την ευρωπαικη ενωση. Και μιλωντας πιο γενικα δεν θεωρω οτι η λογικη πανω στην οποια βασιστηκε η ψηφος εξοδου αφηνει καποιο περιθωριο αισιοδοξιας (μιλωντας απο μια αριστερη οπτικη) πραγμα που αλλωστε ηταν γνωστο και αποτυπωνεται στους πολιτικους συσχετισμους στη Μ. Βρετανια.

Παρ'ολα αυτα το αποτελεσμα ηταν μια εκπληξη για μενα και που ακομα κι αν εν μερει ειχε ως βαση του την λογικη της αγγλικης αστικης ταξης και του γεγονοτος οτι ειναι μια ιμπεριαλιστικη χωρα και μια πρωην αυτοκρατορια τουλαχιστον εν μερει περιειχε μια αντιδραση των φτωχοτερων στρωματων στη ζωη που ζουνε, παροτι αυτη η αντιδραση ειχε λαθους στοχους και ηγεσια. Να σημειωσω εδω οτι θεωρω οτι ο βασικος εχθρος του αγγλικου λαου ειναι η αγγλικη αστικη ταξη και οχι οι μεταναστες προφανως, αλλα ουτε και η ΕΕ και η γραφειοκρατια της, αποψη που νομιζω υπαρχει σε τμημα της ελλεηνικης αριστερας, εκτος αν θεωρρει κανεις οτι η Βρετανια ειναι εξαρτημενη χωρα η η ευρωπαικη γραφειοκρατεια ειναι καποιου ειδους υπεριμπεριαλιστης με δικη του βουληση και ισχυ.

Κλεινοντας να πω οτι εξεπλαγην επισης απο τον ολο σχεδιασμο της αγγλικης αστικης ταξης (δεδομενης και της ιστοριας και πειρας που διαθετει) που θεωρω οτι δεν περιμενε ουτε επεδιωκε το αποτελεσμα και αυτο φαινετα απο τις αντιδρασεις και εξελιξεις στα δυο μεγαλυτερα κομματα αλλα και απο τις αντιδρασεις των ηγετων του Brexit που τωρα δεν βιαζονται καθολου να εφαρμοσουν την αποφαση του δημοψηφισματος. Φαινεται επισης και απο το τυπο που παιζονται διαφορα σεναρια για το πως θα ακυρωθει το αποτελεσμα, αλλα ακομα και πο την αντιδραση της Σκωτιας και τη γενικοτερη εικονα πολιτικου χαους που επικρατει αυτη τη στιγμη.

Βασιλης

Ανώνυμος είπε...

Αυτή τη στιγμή κοινωνικές δυνάμεις δηλαδή τάξεις, στρώματα, τμήματά τους δεν υπάρχουν. Υποτίθεται εμείς γι'αυτό δουλεύουμε έτσι δεν είναι και γι'αυτό λέμε και προβάλουμε κάποια αιτήματα μέσα στο λαό και παλεύουμε με αιχμή αυτά για να αλλάξουμε αυτούς τους συσχετισμούς. Τώρα ποιες οι αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να το εκφράσουν. Το ότι μου κάνεις αυτήν την ερώτηση με προβληματίζει ακόμα περισσότερο. Εγώ πίστευα εσείς είστε αυτές οι δυνάμεις. Τόσο έξω έπεσα; Εκτός και αν μου λες ότι επειδή δεν υπάρχουν οι δυνάμεις για να το θέσουν τώρα ούτε εμείς μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Πράγμα με το οποίο όχι απλά διαφωνώ αλλά εναντιώνομαι κάθετα. Ένας βασικός λόγος που ο κόσμος δεν μπορεί να πειστεί είναι και η στάση της Αριστεράς. Όταν του λέει ο ένας ξέρεις κάτι έξω από την ΕΕ και το Ευρώ τώρα θα καταστραφούμε και δηλώνει και κομμουνιστής, όταν λέει ο άλλος ότι πρέπει να γίνεις αντικαπιταλιστής για να φύγουμε, όταν άλλοι του λένε ότι τώρα δεν γίνεται και όλοι αυτοί είναι "κομμουνιστές" τότε ναι τι να σκεφτεί και ο λαός. Στο τέλος δεν πείθεται και λέει ε μέσα να τελειώνουμε.

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

Άρα λοιπόν συμφωνείς με την άποψη του ΚΚΕ(μ-λ) που λέει ότι το ζήτημα της εξόδου από την Ε.Ε. και το σπάσιμο της εξάρτησης συνολικά δεν είναι ένα ζήτημα το οποίο μπορεί να λυθεί παρά μόνο μέσα από τη πάλη του λαού για αλλαγή της κοινωνίας. Ότι συνδέεται με την επαναστατική διαδικασία. Ότι δεν υπάρχουν τάξεις και στρώματα, αστικά, που να μπορούν να θέσουν τέτοιο ζήτημα οπότε το να ισχυρίζεται κανείς ότι μπορούμε ακόμη και τώρα, ανεξάρτητα από το επίπεδο της λαϊκής συγκρότησης και πάλης, να πετύχουμε κάτι τέτοιο. Τότε γιατί ταυτίζεις την άποψη αυτή με του ΚΚΕ λέγοντας ότι παραπέμπει το θέμα της εξόδου από την Ε.Ε. στις καλλένδες;
Πάντως μιλώντας γενικά μου δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά οτι η συζήτηση περιορίζεται τα τελευταία χρόνια μόνο στο ζήτημα της Ε.Ε. απ' όλες σχεδόν τις δυνάμεις ενώ το ΝΑΤΟ, οι βάσεις και όλο το ζήτημα της εξάρτησης περνάει σε δεύτερη μοίρα.

Ένας φίλος

Ανώνυμος είπε...

Και αν ο κόσμος ρωτήσει γιατί λέτε άμεση έξοδος και μετά λέτε δεν γίνεται τι θα του πούμε τότε

Ανώνυμος είπε...

Θα σου πω που είναι η διαφορά μας. Ας πάρουμε ένα τρελό υποθετικό σενάριο. Εγώ προσωπικά δεν το βλέπω αλλά ας το υποθέσουμε. Ας πούμε λοιπόν ότι τα πράγματα φτάνουν σε ένα σημείο ώστε η αστική τάξη μας βάζει σε δημοψήφισμα την παραμονή ή μη της χώρας στην ΕΕ. Πέφτει λοιπόν όλη η τρομοκρατία για να ψηφίσει ο κόσμος παραμονή τόσο από την ελληνική ολιγαρχία όσο και από τις ξένες. Ερώτηση: Ποια η στάση σου; Καλείς τον κόσμο να ψηφίσει ΕΞΩ ή τον καλείς σε ΑΠΟΧΗ; Εγώ πιστεύω λοιπόν ότι ακόμα και σε τέτοιες περιστάσεις πρέπει να συμμετέχει ο λαός δυναμικά και να πει ΕΞΩ ΤΩΡΑ και μέσα από ένα τέτοιο δημοψήφισμα και φυσικά μέσα από διαδηλώσεις και αγώνες παράλληλα. Εσύ τι θα πεις; Αφού το θέτει το ερώτημα η αστική τάξη είναι αντιδραστικό άρα δεν συμμετέχουμε, δεν απαντάμε; Και το χειρότερο η έξοδος εκείνη τη στιγμή δεν θα είναι σωστή επιλογή αφού εντάσσεται στα σχέδια των κυρίαρχων δυνάμεων θα είναι καταστροφή για το λαό άρα και η έξοδος δεν είναι σωστή επιλογή; Εγώ δεν συμφωνώ με αυτό διαφωνώ κάθετα

Να σου θέσω ένα άλλο ερώτημα; Ας πούμε ότι ο ελληνικός λαός τώρα υπό αυτές τις συνθήκες επιθυμεί την αποχώρηση από την ΕΕ. Άσε τα δημοψηφίσματα και τα άλλα. Πες ότι η επιλογή της πλειοψηφίας του λαού είναι αυτή. Ούτε συγκρούεται με αγώνες ενάντια στην άρχουσα τάξη ούτε οργανώνεται σε κάποια αριστερή οργάνωση ούτε ανατροπή του καπιταλισμού ούτε τίποτα. Έτσι χωρίς ταξική ή αντιιμπεριαλιστική συνείδηση λέει στο διάολο η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν μπορώ άλλο δεν αντέχω θέλω τώρα να φύγω. Εγώ σου λέω δεν θέτει καν ζήτημα εξάρτησης τουλάχιστον όπως το θέτουμε εμείς απλά λέει δεν τους μπορώ άλλο ρε παιδί μου φτάνει να είμαι μόνος μου έξω από τους λύκους και ας είναι αυτοί που είναι στην κυβέρνηση χωρίς δηλαδή να επιθυμεί αλλαγή σε επίπεδο πολιτικής εξουσίας να είμαστε μόνοι μας χωρίς αυτούς. Δεν τα λέω εγώ ας υποθέσουμε ότι τα λέει ο λαός ξαναλέω. Τι του λες; Εγώ του λέω ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ ΤΩΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ.

Τα ζητήματα τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ όπως ανέφερες σωστά και γενικότερα του ιμπεριαλισμού πρέπει να τίθενται από τις κομμουνιστικές οργανώσεις ως άμεσα έστω και αν δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις υλοποίησης τους εμείς οφείλουμε να τα ρίχνουμε ως άμεσα αιτήματα στο λαό ακριβώς για να τον πείσουμε και να κάνουμε και αναλύσεις πάνω σε αυτά πχ τι θα κάνουμε στην περίπτωση επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, πως θα γίνει, τι πρέπει να γίνει σε περίπτωση εξόδου από την ΕΕ, τι προτείνουμε ακριβώς για την παραγωγή κλπ αλλιώς δεν μας πιστεύει.

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

Αν είμασταν σε θέση να εκμεταλλευτούμε ,σαν κομμουνιστική επαναστατική αριστερά εννοώ, τις κινήσεις του συστήματος και να τις στρέψουμε ενάντια του τότε θα μιλούσαμε για μία αρκετά καλύτερη φάση του κινήματος.΄Τι σημαίνει αυτό; ότι ακόμα και αυτά που συζητάμε τώρα, θα τα συζητούσαμε από την θέση ενός πιο δυνατού και υπο ανασυγκρότηση κινήματος. Άρα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Το σημαντικό είναι να βλέπουμε το κύριο κάθε φορά και να τοποθετούμαστε γύρω απο αυτό. Και κύριο μέχρι να ανασυγκροτηθεί το κίνημα και η εργατική τάξη είναι το πώς θα ματώσουμε και πασχίσουμε για να γίνει αυτό μεσα από τους αγώνες. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ούτε ταχύρρυθμα μαθήματα, ούτε αερογέφυρες, ούτε μαγικά μολύβια να το ζωγραφίσουμε, δεν υπάρχουν κόλπα και τούμπες, μαγκιές που να λύνουν το πρόβλημα της ανασυγκρότησης του κινήματος ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
Όπως ένας μικροαστός θα πάει για πρώτη φορά σε μία πορεία σήμερα (προφανώς νεολαίος θα είναι) και θα πει μετά την πορεία: " Εδω εγώ κατέβηκα στην πορεία, που είναι οι άλλοι οι μαλάκες ; ο λαός κοιμάται !! Γαμώ το κεφάλι τους. Σκατά τα έχει κάνει και η αριστερά (όπως την έχει στο μυαλό του), πολλά διαφορετικά μπλόκ (χωρίς να είναι πολιτικοποιημένος)"
Δηλαδή περιμένει με μία φορά που κατέβηκε σε μία διαδήλωση να "αλλάξει τον κόσμο".
Φυσικά δεν κατηγορώ τον νεολαίο που θα σκεφτεί έτσι, ούτε και θα του την πώ. Αλλά αυτός ο νεολαίος είναι που πρέπει να καταλάβει μέσω της συμμετοχής του και της πολιτικοποιησης του πως κινούνται οι λαοί με βάση τα εκατοντάδες χρόνια ιστορίας και αγώνων.

Σε σχέση τώρα με τα υποθετικά σενάρια, το αν θα γίνει δημοψήφισμα και θα βγούμε από την ΕΕ, το ποιά η άποψη μας κλπ. Νομίζω ότι είναι τουλάχιστον ανεύθυνο και ψεύτικο να υπόσχεται κάποιος πράγματα που 1)δεν μπορεί να υλοποιήσει 2)δεν είναι αποτελεσματικά 3)οδηγούν σε πισωγύρισμα.
Δεν έχεις καταλάβει κάτι V. Ή πολλά ίσως (σε σχέση με το γιατί λέμε ότι λέμε). Θεωρούμε ότι η αποδέσμευση απο την ΕΕ και το ευρώ με όρους κινήματος συνδέεται με την σοσιαλιστική επανάσταση. Γιατί ; Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος και ρεαλιστικός για τον λαό (ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ) να οικοδομήσει κάτι είναι μόνο μέσω την δυνάμεων του.
Συνεπώς το να πούμε ψέμματα και να στηρίξουμε απόψεις που οδηγούν στην διαχείριση της μιζέριας και του θανάτου του καπιταλισμού με το να λέμε έξω τώρα από την ΕΕ, σημαίνει ότι σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας μία κυβέρνηση αστική θα διαχειριστεί την εκτός ΕΕ Ελλάδα. Άρα θα δεις άλλους ιμπεριαλιστές να πλησιάζουν για να πάρουν κομμάτι πιο θαρρετά.

Το αν ο λαός θέλει την έξοδο της ΕΕ υπο συνθήκες σημερινές χωρίς αγώνες κλπ τη σημαίνει ; ΣΙΓΟΥΡΑ θα σημαίνει ότι δεν θα εμπνέεται απο αυτήν ότι θα λυγίζει κάτω από το βάρος του εργασιακού μεσαίωνα που επιβάλλει (οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές), της λιτότητας κλπ. Άρα θα πει αι σιχτήρ. ΟΚ!
Η κυρίαρχη αστική ιδεολογία και πως αναπαράγεται στην ελλάδα(της οποίας θα είναι φερέφωνο ο λαός εφόσον θα χειραγωγείται όπως λές χωρίς αγώνες κλπ) θα επιβάλλει μία αλλαγή πλεύσης και θα παίζει το παιχνίδι της. Θα θέλει να φύγει απο την ΕΕ. Θα βάλει "θεούς και δαίμονες" να κάνουν εκστρατείες για αυτό. Τρομοκράτησης, πλύσης εγκεφάλου (πάρε για παράδειγμα μία εξαρτημένη μεγάλη βρετανία ) για το ότι η ΕΕ είναι αντιδημοκρατική, μας πνίγει, θα δείξει την παραγωγή διαλλυμένη κλπ. Ο κόσμος θα επηρεαστεί προφανώς από την προπαγάνδα. Ψηφίζει έξω. Το ήθελε πραγματικά ο λαός ; το ΕΠΕΛΕΞΕ αυτος ; προφανώς και όχι για αυτό δεν μπορεί και να καθορίσει και την κυρίαρχη πολιτική.
Καταλαβαίνεις που κολλάει το κίνημα και οι αγώνες ; Καταλαβαίνεις ότι είναι θέμα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ ; το να χτίζουμε κάτι στέρεο ; όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε και συγνώμη κιόλας ίσως και λίγο δεξιούτσικα.

Η γερμανική ιδεολογία του μαρξ είναι ένα πολύ έγκυρο και επεξηγηματικό βιβλίο. Ή το αντι ντύρινγκ.

Ο.Ν

Ανώνυμος είπε...

Καταρχήν για το Βασίλη. Βασίλη η ΕΕ είναι κοινός εχθρός ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ. Ακόμα πιο πολύ για εξαρτημένες από αυτήν χώρες όπως εμείς όμως ακόμα και για τους λαούς των λεγόμενων ιμπεριαλιστικών χωρών που συμμετέχουν σε αυτές. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σε ισχυρές χώρες όπως Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία η κατάσταση χειροτέρευσε για τα λαϊκά στρώματα με τις πολιτικές της ΕΕ όσο αφορά τους δείκτες της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, υποαπασχόληση, part-times, ελαστικές σχέσεις εργασίας κλπ φυσικά και στην Μ. Βρετανία επειδή ζεις εκεί το ξέρεις καλύτερα από όλους. Φυσικά τις πολιτικές αυτές τις επιβάλλουν ταυτόχρονα και οι αστικές τάξεις των χωρών αυτών που συμμετέχουν στην ΕΕ. Αυτό δείχνει λοιπόν ότι ένα ΟΧΙ των λαών στην ΕΕ είναι ταυτόχρονα ένα ΟΧΙ και στις κυρίαρχες τάξεις των χωρών μελών. Και ειδικά για να μιλήσουμε για το brexit το γεγονός ότι λες και έχεις δίκιο ότι ακόμα και υποστηρικτές του brexit όπως πχ Έλιοτ και Τζόνσον τα μασάνε και λένε για καθυστερήσεις δείχνει την υποκρισία τους.

Πρέπει λοιπόν να παρέμβουν οι πραγματικές αριστερές δυνάμεις στους χώρους δουλειάς, στη νεολαία παντού και να οδηγήσουν το βρετανικό λαό στο δρόμο της συγκρότησης και συσπείρωσης του ενάντια στον ιμπεριαλισμό συνολικά και στον βρετανικό που είναι και έχεις δίκιο και σε αυτό εχθρός της εργατικής τάξης αλλά και στον εθνικισμό-ρατσισμό που θέλει να εγκλωβίσει το λαό στα δικά του επικίνδυνα μονοπάτια.

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

Για τον Ο.Ν. Να είσαι σίγουρος ότι αν ισχύσει ένα τέτοιο σενάριο έχουμε να φάμε τη βασίλισσα άλιεν (αν έχεις δει τις ταινίες θα καταλάβεις εγώ είμαι φαν) της τρομοκρατίας και της προπαγάνδας δηλαδή τρομοκρατία και προπαγάνδα όχι στο τετράγωνο στον κύβο. Αυτοί θα κάνουν τα πάντα για να πείσουν τον λαό να ψηφίσει υπέρ και θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέθοδο για να το πετύχουν εδώ το κάνουν τώρα που ο κόσμος δεν είναι υπέρ της εξόδου τότε δεν θα το κάνουν;

Αν συμφωνούμε στην σωστή άποψη ότι η αστική τάξη είναι εξαρτημένη από τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό τότε το αίτημα για άμεση έξοδο από την ΕΕ είναι ενάντια και στην αστική εξουσία άρα συνδέεται αυτόματα , εννοείται και από εμάς, με τον αγώνα ενάντια στην εξάρτηση, τον ιμπεριαλισμό και το σύστημα οπότε ζήτημα αυταπατών δεν μπαίνει από μεριάς κομμουνιστών. Στο χέρι σου είναι λοιπόν το πως θα προβάλεις την ανάγκη για άμεση αποχώρηση από την ΕΕ δηλαδή να την συνδέσεις με το γενικότερο γκρέμισμα της εξάρτησης και της υποτέλειας κάν'το δεν σε εμποδίζει κανείς. Ταυτόχρονα πολεμάς ιδεολογικοπολιτικά και αντιλήψεις που θέλουν πρόσδεση σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα πχ Ρωσία ούτε σε αυτό σε εμποδίζει κανένας.

Δεν είναι λάθος λοιπόν να παλεύουμε σήμερα για άμεση έξοδο από την ΕΕ προσπαθώντας να αλλάξουμε τους συσχετισμούς ώστε να πείσουμε το λαό να αγωνιστεί ενάντια στην εξάρτηση και τον ιμπεριαλισμό συνολικά το αντίθετο αν το ρίξουμε ως άμεσο στόχο και το εξηγήσουμε αναλυτικά με επιχειρήματα ότι είναι εφικτό σήμερα πιστεύω ότι μπορούμε να κερδίσουμε τον κόσμο αλλιώς δεν γίνεσαι πιστευτός.

Ένα ΟΧΙ λοιπόν στην ΕΕ και στην περίπτωση δημοψηφίσματος μπορεί να αξιοποιηθεί και να βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση φυσικά μέσα πάλι από λαϊκούς-ταξικούς αγώνες ειδικά αν είναι μαζικό που θα δείχνει την εναντίωση και αμφισβήτηση του λαού στην ΕΕ έτσι μπορεί να βοηθήσει διότι τότε θα είναι πιο εύκολο σημαίνει ότι ο λαός σκέφτεται και έναν άλλο δρόμο, δεν φοβάται και αμφισβητεί άρα μπορείς να του μιλήσεις και να τον πείσεις.

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

Δεν χρειάζονται υποθετικές ερωτήσεις, η στάση του κκε μλ μετρήθηκε πέρσι στο δημοψήφισμα, καμία ρήξη με την ΕΕ σε χρόνο ενεστώτα, πρωωωωωτα θα πάρουμε την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, θα δυναμώσει το κκε μλ (ή κάτι άλλο αν το κκε μλ δει την προοπτική υπέρβασης του που σήμερα δεν την βλέπει) και μετά θα δούμε. Μέχρι τότε ζύμωση και συνδικαλιστική δουλειά, και αυτή με όρους σκληρά αυτόκεντρης κομματικής συγκρότησης.

Και αρθράκια τρολλάρισμα κατά των αγώνων του λαού, πχ του αγώνα σε κάθε χώρο εργασίας, γειτονιά, πλατεία και ΑΤΜ που έφερε την 5 Ιουλίου.

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

Προς V For Viva La Revolution


Το οτι γενικα ο ιμπεριαλισμος ειναι εχθρος των λαων ακομα και αυτων που διαβιουν σε ιμπεριαλιστικες χωρες ειναι γεγονος και φανηκε ξεκαθαρα και στους δυο παγκοσμιους πολεμους.

Παρ'ολα αυτα η ΕΕ (οπως και το ΝΑΤΟ) δεν ειναι ιμπεριαλιστης αλλα ενας οργανισμος μου συμμετεχουν ιμπεριαλιστικες και μη χωρες και που οι αποφασεις καθοριζονται απο το συσχετισμο ισχυος, κυρια μεταξυ των ιμπεριαλιστικων χωρων. Υπο αυτη την εννοια δεν μιλαμε για πολιτικες της ΕΕ αλλα κατα κυριο λογο (και ακομα περισσοτερο στην Ευρωζωνη) για πολιτικες ου γαλλικου και γερμανικου κεφαλαιου. Ο Τσιπρας πχ περσι τετοια εποχη δεν μιλαγε γενικα με την Ευρωπη τους θεσμους της αλλα βασικα με τη Μερκελ και τον Ολαντ.

Αυτο που λες για πολιτικες της ΕΕ και που συνδεεται και με την ανεξαρτησια που θελουν πολλοι Αγγλοι απο τη γραφειοκρατεια των Βρυξελλων ειναι μια εμπειρικη αποψη που συνδεεται με το οτι πολλες φορες σε ολες τις χωρες της ΕΕ (μικρες και μεγαλες) οι πολιτικοι χρησιμοποιουν την ΕΕ σαν αλλοθι για αντιλαικα η μη δημοφιλη μετρα, λεγοντας ειναι αποφασεις της ΕΕ και ειμαστε υποχρεωμενη να τις σεβαστουμε. Αυτο ομως ειναι μια δικαιολογια για να κρυψει οτι αυτες οι αποφασεις ειτε ειναι αποφασεις της ντοπιας αστικης ταξης (για ιμπεριαλιστικες χωρες) ειτε εχουν να κανουν με την εξαρτηση της ντοπιας αστικης ταξης (για εξαρτημενες χωρες).

Για να το πω αλλιως ειναι ιδεαλιστικο να περιμενεις αυτη τη στιγμη, και μιλωντας σε γνικες γραμμες, σε μια ιμπεριαλιστικη χωρα εντος ΕΕ να υπαρχει υπαρχει εναντιωση στην ΕΕ σε αντιιμπεριαλιστικη κατευθυνση. Ισα ισα χωρες οπως η Γερμανια ειναι απο τους κυριως ευνοημενους της ΕΕ (οικονομικα και γεωπολιτικα) και αυτο, σε ενα πολυ πιο περιορισμενο βαθμο, αντανακλαται και σε κομματια του γερμανικου λαου που εχουν πιθανως υψηλοτερο επεπεδο διαβιωσης λογω της ΕΕ. Δεν ειναι τυχαιο λοιπον, γυρνωντας στην Αγγλια, που η αντιδραση στην ΕΕ εχει (ακρο)δεξιες και εθνικιστικες κατευθυνσεις.

Γενικο υποβαθρο θεωρω του αποτελεσματος ειναι το γεγονος οτι η Αγγλια ειναι μια πρωην αυτοκρατορια και μια ιμπεριαλιστικη δυναμη πραγμα που εκανε τους Βρετανους περισσοτερο ανθεκτικους στη πολιτικη τρομοκρατεια αλλα και το οτι η αγγλικη ταξη ειχε ιστορικα συγκεκριμενη αποψη για τις ευρωπαικες ενωσεις, αποψη που αντανακλουνταν στο λαο που ηταν παντα ο περισσοτερο "ευρωσκεπτικιστης" στην ΕΕ. Πανω σε αυτη τη πραγματικοτητα ηρθε να προστεθει η αντιδραση πιο πληβειακων στρωματων (αντιδραση που θα επρεπε να κατευθυνεται στους πραγματικους υπαιτιους που στη συγκεκριμενη περιπτωση ειναι η αγγλικη αστικη ταξη που τους εκμεταλλευεται και οχι η ΕΕ) που εκφραστηκε σαν εναντιωση στους μεταναστες (που ερχονται λογω ΕΕ) και μας περνουν τις δουλειες, επιβαρυνουν το συστημα υγειας κτλ αλλα και εναντιωση στην ΕΕ η πιο συγκεκριμενα στα λεφτα που δινει η Μ.Βρετανια στην ΕΕ (και τα περνει πισω πολλαπλασια) τα οποια συμφωνα με τους αστους πολιτικους υπερ της εξοδου θα μπορουσαν να δοθουν για την υγεια.


Βασιλης

Ανώνυμος είπε...

Πιστεύω ότι γίνεται από διάφορες πλευρές ένα σοβαρό μεθοδολογικό λάθος. Οι «ποσοτικές» αναλύσεις (ποιοι, πόσοι, γιατί ψήφισαν υπέρ ή κατά της εξόδου της ΜΒ;), πρέπει να φωτίζουν και όχι να υποκαθιστούν τις «ποιοτικές» αναλύσεις (πώς γίνονται οι ανατροπές, πώς αλλάζουν οι κοινωνίες, τι ρόλο έχουν σε αυτές τις αλλαγές οι εκλογές αλλά και οι μάζες (όχι ως ψηφοφόροι), πώς μπορούν να ωφεληθούν οι λαϊκές μάζες από τις εξελίξεις;). Ευτυχώς υπάρχει τόσο η αναλυτική μέθοδος (απομόνωση και ανάλυση μέρους του προβλήματος), όσο και η «ολιστική» μέθοδος (το συνολικό είναι κάτι παραπάνω από τα μέρη που το αποτελούν), και δεν πήγαν τσάμπα τόσοι αιώνες ανθρώπινης σκέψης.
Τόσο οι απόψεις που απογειώνουν τις (αστικές πάντα, μη το ξεχνάμε) εκλογικές διαδικασίες κάθε είδους (εδώ επανάσταση γίνεται με… δημοψηφίσματα!), όσο και οι απόψεις που δεν επιδιώκουν καν να βγάλουν συμπεράσματα από τις εκλογικές διαδικασίς υπέρ των λαϊκών συμφερόντων (που βρίσκεται οι λαϊκή συνείδηση, πώς μπορεί αυτή να εξυπηρετήσει τις λαϊκές ανάγκες;), οδηγούν στην αναπαραγωγή της μεταφυσικής και κυρίαρχης αντίληψης των εξελίξεων του: τίποτα δεν γίνεται ή όλα μπορούν να γίνουν.
Ας περιμένουμε λίγο κι ας είμαστε ανυπόμονοι μονάχα στο να διαβάζουμε τις εξελίξεις με ψυχραιμία. Την προλεταριακή ψυχραιμία που λέει ότι η απελευθέρωση της τάξης και η κοινωνική απελευθέρωση συνολικά δεν χαρίζονται ως δώρο που ανοίγουν μικρά παιδία. Κάτι σαν «Τι ωραίο το δώρο μου έκανε ο κηδεμόνας;». Η αναστάτωση είναι τότε μονάχα υπέροχη κατάσταση (όλοι τελικά έχουν «ακούσει» Μάο) όταν την εκμεταλλεύονται οι καταπιεσμένοι. Αλλιώς οδηγεί σε τραγωδίες σαν αυτές που δύο φορές έζησε (με πολύ θάνατο) η ανθρωπότητα. Το τι θα κάνουν οι καταδυναστευμένοι είναι το θέμα και όχι τι κάνουν οι δυνάστες. Εξω από την ΕΕ, βεβαίως! Αλλά η αριστερά δεν επιτρέπεται να φωνάζει απλά «έξω από την ΕΕ». Φωνάζει και φώναζε πάντα «Μπρος, στην κοινωνική απελευθέρωση».

Υ.Γ. Σαν… προϊόν της εποχής μου δεν διάβασε ακόμη όλα τα σχόλια και με έπιασε (μικροαστική;) ανυπομονησία. Να σχολιάσω σε μια εποχή που οι πληροφορίες απλώς τρέχουν χωρίς να δίνουν γνώση.

Ένας καλοπροαίρετος σύντροφος

Ανώνυμος είπε...

Για μένα δεν είναι ίδια η περίπτωση του δημοψηφίσματος στη Βρετανία με το δικό μας. Ουσιαστικά σε εμάς δεν υπήρχε δημοψήφισμα γιατί δεν υπήρχε δίλημμα ούτε ερώτημα ουσιαστικά διότι οι επιλογές ήταν ΝΑΙ ή ΝΑΙ. Έχω αναφερθεί Κώστα γι'αυτό σε ένα σχόλιο προς το τέλος εδώ: http://antigeitonies.blogspot.gr/2016/06/blog-post_59.html

Βασίλη αυτή η εναντίωση στην ΕΕ ήταν πάντως και εναντίωση στην πολιτική του βρετανικού ιμπεριαλισμού όχι σε όλο το φάσμα του αλλά στο μεγαλύτερο μέρος γιατί το κυρίαρχο και πλειοψηφικό κομμάτι του βρετανικού ιμπεριαλισμού προπαγάνδιζε την παραμονή στην ΕΕ και φυσικά ενάντια στην πολιτική των βρετανικών κυβερνήσεων. Να μη το παραβλέπουμε αυτό έτσι; Συμφωνώ βεβαίως ότι απέχουμε από μια αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση πιστεύω ωστόσο ότι αν οι κομμουνιστές παρέμβουν με τον κατάλληλο τρόπο μπορούν να συμβάλουν σε μια τέτοια αλλαγή. Αυτό πιστεύω μπορεί να γίνει και σε μια ιμπεριαλιστική χώρα. Φυσικά θέλει πολλά περισσότερα από δημοψηφίσματα ωστόσο για μένα είναι πιο εύκολο να απευθύνεσαι σε κάποιον που αμφισβητεί μια κατάσταση έστω και από εσφαλμένες θέσεις και απόψεις από το να απευθύνεσαι σε κάποιον που επιμένει δογματικά σε μια κατάσταση και δεν θέλει να σκεφτεί καν μια εναλλακτική οδό. Ο πρώτος έχει μπει σε διαδικασία προβληματισμού ο δεύτερος ακόμα όχι και τον πρώτο μπορείς πιο εύκολα να τον τραβήξεις με το μέρος σου αν παρέμβεις σωστά.

Τις πολιτικές που εφαρμόζει ο βρετανικός ιμπεριαλισμός τις εφαρμόζει και κάθε αστική τάξη σε κάθε κράτος-μέλος και είναι πολιτικές συνολικά της ΕΕ. Μην το παραβλέπεις αυτό επίσης. Ή άποψή μου είναι ότι κάθε ρήγμα που δημιουργείται μέσα στην ΕΕ μπορεί να συμβάλει στην αποδυνάμωση της αλλά και στην αποδυνάμωση των αστικών τάξεων σε κάθε κράτος-μέλος αυτό φυσικά εξαρτάται κυρίως από την πάλη των λαϊκών στρωμάτων και εδώ είναι το στοίχημα να αξιοποιηθούν αυτά τα ρήγματα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Τώρα ήθελα να πω κάτι πριν και το ξέχασα. Αν ξεφορτωθείς ένα ιμπεριαλιστή και προσδεθείς στο άρμα ενός άλλου δεν σημαίνει ότι σταματάει ο αγώνας. Συνεχίζουμε μέχρι να αποτινάξουμε το ζυγό κάθε ιμπεριαλιστή και της εκμεταλλευτικής τάξης για την κατάκτηση της ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας.

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

σ V εγώ θυμάμαι τον ιμπεριαλισμό και την αστική τάξη να λένε πως αν βγει το ΟΧΙ θα ζούμε με δέρματα και θα δαγκώνουμε λαρύγκια στους δρόμους, θυμάμαι το ΕυρωΜαιντάν του Μένουμε Ευρώπη και την Β Νούλαντ στην Ελλάδα, θυμάμαι κάθε χώρο εργασίας να στενάζει από τις απειλές και τους εκβιασμούς αλλά και από την εργατική αντίσταση, τον Μειμαράκη λίγο μετά τα exit poll να λέει πως αν ισχύσει το δημοψήφισμα θα κινηθεί η αστική τάξη και γενικώς έχω την κακή συνήθεια να θυμάμαι. Σαν πολλά για δημοψήφισμα ΝΑΙ/ΝΑΙ δεν νομίζεις ?


Κώστας

Ανώνυμος είπε...

Καλά εγώ μπορώ να σου πω και το τι λέγανε για το τι θα γίνει αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση δεν σημαίνει αυτό ότι ήταν σωστή επιλογή να τον ψηφίσουμε. Ξεχνάς πάντως τι έλεγε από την άλλη μεριά η κυβέρνηση που υποστήριζε αυτό το "ΟΧΙ". Ότι με αυτό το "ΟΧΙ" θα τους πιέσουμε να αποδεχτούν τις θέσεις μας και να πετύχουμε κάτι καλύτερο. Ψέμα πρώτο. Όμως δεν μας έλεγαν οι απατεώνες ότι ακόμα και αυτές οι προτάσεις τους που δήθεν θα τις επέβαλαν με όπλο αυτό το "ΟΧΙ" ήταν τάλε κουάλε με τις προτάσεις των δανειστών. Ψέμα δεύτερο λοιπόν. Αλλά και από τη στιγμή που και ο Τσίπρας και άλλοι όπως ο Τσακαλώτος, ο Δραγασάκης και άλλοι κυβερνητικοί ξεκαθάρισαν πριν την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος ότι και με "ΟΧΙ" αυτοί θα αναζητήσουν εξεύρεση λύσης και συμφωνία τότε αναρωτιέμαι αν υπήρχε λόγος για δημοψήφισμα.

Το δημοψήφισμα αυτό ήταν σίγουρα το πιο σικέ και το πιο μούφα δημοψήφισμα που έγινε ποτέ. Δεν υπάρχει προηγούμενο οι άνθρωποι ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Δεν έγινε κάτω από την πίεση ενός λαϊκού-κινήματος ούτε από ενδοκαπιταλιστικές ή ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις όπως στην περίπτωση της Βρετανίας που λες ότι μπορείς να τις αξιοποιήσεις για να εκφραστεί ο λαός ενάντια στις κυρίαρχες δυνάμεις. Εδώ μιλάμε καθαρά για μια απάτη στημένη από την κυβέρνηση και την ΕΕ με στόχο μια επικίνδυνη πόλωση υπέρ της κυβέρνησης και των δανειστών και να εγκλωβιστεί ο λαός επί της ουσίας σε ένα ΝΑΙ για να περάσουν μαζί το αριστερό μνημόνιο όχι απλά χωρίς αντιδράσεις αλλά με υποστήριξη της κυβέρνησης ήθελε δηλαδή η συγκυβέρνηση την εντολή μας και την υποστήριξή μας να φέρει ένα μνημόνιο. Και βεβαίως μετά το αποτέλεσμα του υποτίθεται αγωνιστικού "ΟΧΙ" αυτοί που τρομοκρατούσαν και εκβίαζαν και κατηγορούσαν την συγκυβέρνηση ότι δεν θέλει συμφωνία, ότι επιδιώκει ρήξη αμέσως μετά το αποτέλεσμα μιλούσαν και αυτοί για λύση,συμφωνία,χρηματοδότηση με την ίδια κυβέρνηση που κατηγορούσαν. Πως άλλαξαν ξαφνικά; Τρομοκρατήθηκαν; Όχι φίλε μου αφού βγήκε το αποτέλεσμα και ο ελληνικός λαός έδωσε το ΝΑΙ για μνημόνιο τα βρήκανε. Και η ελληνική αστική τάξη που εκβίαζε υπέρ του ΝΑΙ πως συνέχισε να στηρίζει και μάλιστα με ταμπούνια μια τέτοια κυβέρνηση που με αυτό το ΟΧΙ θα έβαζε σε περιπέτειες τη χώρα σύμφωνα με αυτούς; Τόσο απλά είναι τα πράγματα.

Ψέματα,αυταπάτες,τυχοδιωκτισμός και πολιτική αλητεία αυτά χαρακτήριζαν τελικά το ΟΧΙ που ήταν στην ουσία ΝΑΙ. Η αποχή λοιπόν ήταν ολόσωστη θέση. Εγώ δεν επιλέγω ανάμεσα σε δύο ίδιες επιλογές.

V For Viva La Revolution

Αντίσταση στις γειτονιές! είπε...

Επειδή ο διάλογος πήγαινε μια χαρά και επειδή δεν μπορούμε να ανεχθούμε τους κωλοπαιδισμούς σαν του Κώστα απέναντι στον οποιονδήπτε που μιλάει σοβαρά στη προσπάθειά του να προβοκάρει οποιαδήποτε συζήτηση, το τελευταίο του σχόλιο το διαγράφω και μάλλον αυτή θα είναι η μόνιμη στάση μας απέναντί του από εδώ και πέρα!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

"εγώ θυμάμαι τον ιμπεριαλισμό και την αστική τάξη να λένε πως αν βγει το ΟΧΙ θα ζούμε με δέρματα και θα δαγκώνουμε λαρύγκια στους δρόμους, θυμάμαι το ΕυρωΜαιντάν του Μένουμε Ευρώπη και την Β Νούλαντ στην Ελλάδα, θυμάμαι κάθε χώρο εργασίας να στενάζει από τις απειλές και τους εκβιασμούς αλλά και από την εργατική αντίσταση, τον Μειμαράκη λίγο μετά τα exit poll να λέει πως αν ισχύσει το δημοψήφισμα θα κινηθεί η αστική τάξη"

Προφανώς η ΕΕ και οι πιο ντούρασελ παράγοντές της εντός Ελλάδας κ όχι μόνο καλλιέργησαν για ευνόητους λίγους όλο αυτό το κλίμα τρομοκρατίας πέρυσι όπως αντίστοιχα και με τον ΣΥΡΙΖΑ πριν βγει (καιρό πριν βγει)-είδαμε εν τέλει πόσο ενοχλήθηκε το σύστημα απο τον ΣΥΡΙΖΑ,
6 όπως και γενικά επιδιώκουν με κάθε τρόπο να μην αμφισβητείται η παντοδυναμία της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών. Όλη αυτή η τρομοκρατία και το κλίμα φόβου δεν έχει καν στόχο την έκφρασή της σε ένα δημοψήφισμα αλλά να χτυπήσει συνολικά τον κόσμο, να τον αφοπλίσει πολιτικά να τον κάνει να νιώσει αδύναμος ότι δεν υπαρχει εναλλακτικη κ.λπ

Αυτό δεν αναιρεί πως ό,τι τέθηκε απ το δημοψήφισμα και επιβεβαιώθηκε από την ίδια την πραγματικότητα ήταν ένα ψεύτικο δίλημμα που οδήγησε εκεί που οδήγησε... σε μνημονιο γαρ

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Αντίσταση στις γειτονιές! είπε...

Όποιος θέλει να παρεμβαίνει στους διαλόγους μας στασοβαρά είναι ευπρόσδεκτος όπως και αν λέγεται, όσα ψευδώνυμα κι αν χρησιμοποιεί.
Όποις θέλει να προβοκάρει και να προσβάλει δεν είναι ευπρόσδεκτα τα σχόλιά του. Τα ανάλογα τουλάχιστον.
Αυτό ισχύει για όλους. Δικούς μας και μη.

Ανώνυμος είπε...

Ξέρεις κάτι πάντως V ; Νομίζω όλο αυτό το κλίμα αρκετά χρόνια τώρα, μετά το 2004 και έπειτα, μετά το κίνημα ενάντια στην "παγκοσμιοποίηση", γένοβα κλπ και το σκίρτημα των λαών που ήρθε γενικά μετά το 2000, η αριστερά εκείνη που είχε αναφορά είτε στον "ευρωκομμουνισμό" και τον ιστορικό συμβιβασμό όπως και τα κατάλοιπα ΚΚομμάτων που αναφέρονταν στον "υπαρκτό" με τις παραλαγές τους αναφέρονται στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό.

Ένα ΠΟΛΥ κοινό στοιχείο το οποίο ζέχνει απο παντού, όποια πέτρα και αν σηκώσεις της υποταγμένης αριστεράς είναι το εξής : Με βάση την ατζέντα που θέτει το σύστημα και πάνω στο πλαίσιο που θέτει πρέπει να έχουμε ρόλο, πρέπει να παίζουμε το πολιτικό παιχνίδι στο γήπεδο του συστήματος γιατί τάχα μου εκεί βρίσκονται οι συνειδήσεις του λαού. Δηλαδή αποδεχόμαστε την ήττα και επικράτηση του ιμπεριαλισμού καπιταλισμού και ετεροκαθοριζόμαστε.
Όμως δεν είναι αυτό το ουσιαστικό, γιατί θα μου πείς ότι εφόσον αυτοί είναι οι κυρίαρχοι αυτή τη στιγμή τι θες να κάνουμε ;
Το σημαντικό είναι ότι πρέπει ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ και ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ να πασχίζεις να γκρεμίζεις και να αποδομείς οτιδήποτε το σύστημα προβάλλει και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ να απαντας χτιζοντας αντιστάσεις. Φυσικά αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ αναγνωρίζεις στις κινήσεις του συστήματος ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ για το ΚΙΝΗΜΑ. ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ χρησιμοποιείς τις εξελίξεις για να ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΙΣ κινημα ΕΝΑΝΤΙΑ στο συστημα. Αλλά με τους δικούς σου όρους, με τους όρους του κινήματος. Στην κουβέντα παραπάνω έχω την αίσθηση ότι δεν απαντάς τόσο σε αυτά που έχουν τεθεί απο μένα και άλλους παρά τα αναφέρεις στην απάντηση σου και μετά επαναλαμβάνεις την κύρια θέση σου.

Το ζήτημα όπως είπα και πάνω, και όπως είπαν και άλλοι, δεν είναι αυτό καθεαυτό το θέμα της εξόδου απο την ΕΕ. Και έχει σημασία να αναφερθεί ξανά αυτό. Πες λοιπόν ότι η ΕΕ διαλύεται σε 2 μήνες (λέμε τωρα), σημαίνει αυτό αυτόματα ότι έχουμε έρθει κοντύτερα στην επανάσταση και τον σοσιαλισμό ; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ. Αυτό έχει να κάνει με την συγκρότηση της εργατικής τάξης και του λαού στο κόμμα του και στις μορφές οργάνωσης και πάλης σε χώρους δουλειάς κλπ.

Με αυτή την έννοια κάθε φορά που γίνεται πόλεμος ανάμεσα σε ιμπεριαλιστές πρέπει να χαιρόμαστε γιατί κάποια μεριά θα έχει απώλειες άρα θα αποδυναμωθεί. Αυτή η λογική μας κάνει μία μίζερη ουρά και ακολουθητή των εξελίξεων που το σύστημα δημιουργεί για λογαριασμό του.
Αν κάνεις ένα βήμα πίσω, θα δεις ότι πίσω απο την χαρά για το μπρέξιτ, κομματια της ελληνικής αριστεράς ή και ανένταχτοι, κρύβουν μεγάλες αυταπάτες και ρεφορμισμό με τα όλα του και δυστυχώς κατήφεια και ηττοπάθεια ίσως και ανημπόρια. Περιμένουν αρκετοί τις εξελίξεις (όπως και άτομα που ξέρω) να τους βοηθήσουν στη ζωή τους. Αμ δε σφάξανε.

Αν δεν αναγνωρίσουμε το τι συμβαίνει και ποιόν ρόλο πρέπει σοβαρές δυνάμεις να παίζουν δεν πάμε πουθενά. Αλλιώς θα κάνουμε κύκλους γύρω απο τον εαυτό μας, θα αναρωτιόμαστε τι δεν κάνουμε καλά, θα λέμε ο κόσμος δεν τραβάει κλπ.
Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις.
Πρέπει να φωνάξουμε με την δική μας φωνή. να εκφράσουμε τα δικά μας θέλω, να αναπτύξουμε τις δικές μας θέσεις, να φτιάξουμε τις δικές μας μορφές οργάνωσης.
Δεν ερχόμαστε πιο κοντά στον υπόλοιπο λαό όταν δεν βάζουμε τα ζητήματα με έναν θαρρετό τρόπο, όταν αισθανόμαστε ανήμποροι και αδύναμοι.

Ο.Ν

Ανώνυμος είπε...

Μα αυτό λέω. Κρίνεις τι μπορείς να αξιοποιήσεις μέσα στο αστικό καθεστώς για να παρέμβεις μέσα στο λαό με όπλο τη δικιά σου πολιτική και να αλλάξεις την κατεύθυνση προς αυτό που λες εσύ. Αλλιώς αν είναι έτσι γιατί το ΚΚΕ μλ και το ΜΛ ΚΚΕ συμμετέχουν στις εκλογικές διαδικασίες; Εγώ σου λέω ότι οι εκλογές λοιπόν γίνονται με τους όρους του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού και το σύστημα έχει καθορίσει τον χαρακτήρα αυτών. Άρα γιατί καλούν οι κομμουνιστές σε καταδίκη των αστικών κομμάτων και της πολιτικής τους μέσα από αυτές αφού αυτό γίνεται μόνο μέσω των αγώνων; Μα όσο ο λαός είναι εγκλωβισμένος σε αυτές τις πρακτικές και στα αστικά πλαίσια πρέπει να παρέμβουμε και εκεί για να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης του κόσμου.

Δεν θα ήταν άραγε ένα θετικό στοιχείο αν αύριο ο λαός πχ ενίσχυε με υψηλά ποσοστά τα ΜΛ ή εγώ θα σου πω ακόμα και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή το ΚΚΕ εγώ σου βάζω και την ΛΑΕ και το ΕΠΑΜ. Το ότι θα γινόταν αυτό θα σήμαινε ότι ο λαός θα άρχιζε να προβληματίζεται και θα απέρριπτε έστω και σαν σκέψη μέσα στο κεφάλι του μόνο ότι η ΕΕ και η πολιτική της είναι μονόδρομος. Δεν θα μιλούσαμε τότε με το λαό από άλλες βάσεις; Δεν είναι πιο εύκολο να προσεγγίσεις κάποιον που αμφισβητεί μια τραγική κατάσταση και προβληματίζεται σχετικά με αυτήν από κάποιον που θεωρεί ότι αυτή είναι μονόδρομος γι'αυτόν; Μιλάμε τώρα για την ΕΕ έτσι που ξέρουμε τι προπαγάνδα γίνεται για την παραμονή μας σε αυτήν πάση θυσία. Εγώ θα το θεωρούσα πολύ θετικό στοιχείο αυτό έστω και αν ο λαός δεν ήθελε το σοσιαλισμό αλλά απαιτούσε ανεξαρτησία όπως θα το νόμιζε αυτός δηλαδή χωρίς να βάζει ζήτημα ΝΑΤΟ, συνολικής εξάρτησης κλπ. Θα ήταν όμως ένα βήμα μέσα του έτσι;

Όχι δεν θα έρθουν οι λαοί πιο κοντά στο σοσιαλισμό αν διαλυθεί η ΕΕ σε δύο μήνες όπως λες και όντως δεν είναι το ζήτημα η αυτή καθεαυτή έξοδος από αυτήν. Συγγνώμη όμως αλλά αν η ευρωπαϊκή εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα φτάσουν στο σημείο να απορρίπτουν την ΕΕ, να εναντιώνονται σε αυτήν και μάλιστα να επιθυμούν την αποχώρηση των χωρών τους από αυτήν εγώ πάντως βλέπω κάτι θετικό σε αυτό εσύ μπορεί όχι εγώ ναι. Και δεν είναι θετικό η εναντίωση σε μια ιμπεριαλιστική ένωση επειδή δεν μπαίνει και ο σοσιαλισμός μέσα αλλά αντίθετα είναι και αντιδραστική; Δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτήν την αντίδραση προς αυτήν την κατεύθυνση; Ένας λόγος λοιπόν που οι λαοί στρέφονται προς τις Λεπέν είναι και αυτή η άποψη που βάζει ως αναγκαστική και υποχρεωτική προϋπόθεση για την πάλη για δημοκρατία, ανεξαρτησία και την αντιιμπεριαλιστική πάλη το σοσιαλισμό, τη λαϊκή εξουσία, τον αντικαπιταλισμό όπως τα εννοεί ο καθένας εν πάσει περιπτώσει.

Οποιδήποτε ρήγμα σήμερα στην ΕΕ δεν είναι ρήγμα στους ιμπεριαλιστές και τις ντόπιες αστικές τάξεις που συμμετέχουν στην ΕΕ; Και δεν μπορεί να αξιοποιηθεί από τους κομμουνιστές προς μια επαναστατική κατεύθυνση; Kαι είναι τουλάχιστον άτοπο για να μην πω επικίνδυνο να κάνεις σύγκριση με ιμπεριαλιστικούς πολέμους δεν είναι το ίδιο εδώ έχουμε και το παράγοντα λαός που με την έκφρασή του και με βάσικό λόγο την εκμετάλλευση, την καταπίεση και την εξαθλίωση που υφίσταται καταδικάζει ένα ιμπεριαλιστικό οργανισμό αλλά ταυτόχρονα και τον δικό του ιμπεριαλισμό αφού το βρετανικό κεφάλαιο στην πλειοψηφία του δεν ήθελε την αποχώρηση.

Μα όλα αυτά είναι η τροτσκιστική αντίληψη του ΚΚΕ, τροτσκιστών, αναρχικών κλπ βλέπεις που εσύ ο ίδιος μου δίνεις επιχειρήματα για να ταυτίσω τις απόψεις σας;

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

Ακριβώς το ίδιο με πόλεμο είναι. Απλά δεν γίνεται με ένοπλα μέσα. Έτσι έιναι ο ιμπεριαλιστικός μηχανισμός. Το ότι υπάρχει και ενδοαστικός ανταγωνισμός στη βρετανία σημαίνει απλά ότι το εσωτερικό μέτωπο είναι διχασμένο στην αστική τάξη. Ο λαός στην προκειμένη περίπτωση απλά τον καλού να κάνει τον μαϊντανό των ανταγωνισμών τους και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας.

Μην ξεχνάς κατεβαίνουμε στις εκλογές και λέμε ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ.

θα απαντήσω συνολικά ύστερα

Ο.Ν

Ανώνυμος είπε...

ανταγωνσμός ήθελα να πω απλά έχω δουλειά και βιάστηκα (στην πρώτη γραμμή)

Ανώνυμος είπε...

Δεν νομίζω πάντως ότι πάνω από 17 εκατομμύρια όταν ψήφιζε είχε στο νου του να ανταγωνιστεί την Γερμανία με δεδομένου ότι η πλειοψηφία αυτών δεν ήταν ιμπεριαλιστές αλλά ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΛΑΪΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ που σημαίνει ότι αυτοί δεν κατέχουν πλούτο ούτε μέσα παραγωγής καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι είναι. Μπερδεύεις δύο πράγματα τις υπαρκτές αντιθέσεις στο καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο και την αντίθεση του λαού στον ιμπεριαλισμό. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Τα όποια ρήγματα που δημιουργούνται από την δέυτερη περίπτωση μπορούν να αξιοποιηθούν θετικά φυσικά μέσα από αγώνες και σκληρή ιδεολογική δουλειά όχι από τον καναπέ.

Επιμένω ότι είναι θετικό που εκφράζονται και μεσα από τέτοιες διαδικασίες οι λαοί ενάντια στον ιμπεριαλισμό αψηφώντας την λυσσαλέα αντίδραση του συστήματος και την τρομοκρατία του. Το αν αυτή η αντίδραση, η έκφραση θα προχωρήσει ή θα ενσωματηθεί άλλο ζήτημα αυτό είναι το στοίχημα και ναι όπως είναι τώρα η κατάσταση τείνει προς το δεύτερο ωστόσο αυτή η αλλαγή και η ζύμωση μέσα στους λαούς μπορεί να ανοίξει δρόμους και αυτό είναι το κύριο καθήκον των κομμουνιστών. Αυτό λέω να αξιοποιήσουμε αυτές τις αντιδράσεις των λαών κόντρα στους σχεδιασμούς του συστήματος που θέλουν να τις εντάξουν στις επιδιώξεις τους. Αν πάλι πούμε ε οι αντιδράσεις αυτές είναι αντιδραστικές, ενταγμένες στο σύστημα, χωρίς τίποτα θετικό και χαμένες από χέρι τότε το χάσαμε το παιχνίδι και παραδίδουμε αυτό το κόσμο στους Φάρατζ και στις Λεπέν.

Για το άλλο. Ναι όντως λέτε όχι στις αυταπάτες. Και πάλι ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΤΕ. Και ξαναλέω σε εκλογές με όρους του συστήματος όπου ανατροπές δεν γίνονται γιατί αυτές μόνο με αγώνες γίνονται. Και καλείτε τον κόσμο να καταδικάσει την πολιτική των αστικών κομμάτων σε εκλογές απόλυτα ελεγχόμενες από το σύστημα όπου ξαναλέω ανατροπές δεν υφίστανται. Σύμφωνα με τη δική σου σκέψη ανούσια είναι η συμμετοχή αφού ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΟΙ ΛΑΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ. Άρα και η συμμετοχή είναι αντιδραστική αφού εγκλωβίζει το λαό στους σχεδιασμούς των αστών και ανατροπές και αλλαγές δεν γίνονται. Οπότε ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΤΕ;

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

"Επιμένω ότι είναι θετικό που εκφράζονται και μεσα από τέτοιες διαδικασίες οι λαοί ενάντια στον ιμπεριαλισμό αψηφώντας την λυσσαλέα αντίδραση του συστήματος και την τρομοκρατία του."

Μην με τρελάνεις σε παρακαλώ. Μη μου λες ότι εκφράστηκε ο βρετανικός λαός ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Η Βρετανία είναι η δεύτερη ιμπεριαλιστική δύναμη στην ευρώπη. Άρα εκφράστηκαν υπερ του βρετανικού ιμπεριαλισμού και ενάντια στον γερμανικό ;

Το ξαναείπες αυτό για τον φάρατζ και την λεπέν.
1. ο ΚΌΣΜΟΣ είμαστε και εμείς. Δεν μας ανήκει ο κόσμος να τον παραδώσουμε κάτι και ούτε χρησιμοποιούμε αστικούς όρους στις πολιτικές μας εκφράσεις γιατί δεν τις εννοούμε.
2.Ο Φάρατζ και η Λεπέν στηρίζονται απο ισχυρότατες μερίδες της μεγαλοαστικής τους τάξης και είναι αστικά κόμματα τα οποία προβάλλονται προωθούνται, εξαγοράζουν συνειδήσεις εκβιάζουν και κερδίζουν κόσμο.
3. Η ιδεολογία που πρεσβεύουν αυτή τη στιγμή είναι κυρίαρχη γιατί η αστική τάξη είναι στην εξουσία.
4.Δεν υπάρχει κάποιο σοβαρό ρήγμα και κοινωνικό ρεύμα επαναστατικό και κομμουνιστικό ώστε να οικοδομήσει κίνημα απέναντι στις εξελίξεις αλλιώς θα το είχε οικοδομήσει χωρίς να περιμένει τις εξελίξεις. Για αυτό λέω ότι δεν καταλαβαίνεις τι λέω.
5.Στις εκλογές συμμετέχουμε για να κανουμε ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ. Σαν ένα μέσο το βλέπουμε, και στις εκλογές για την ΕΕ δεν έχουμε συμμετάσχει ποτέ. Δεν καθορίζει κανείς τι θα πούμε ούτε πως θα πολιτευτούμε και ποτέ δεν έχουμε πάρει ούτε ευρώ (παλιότερα δίναν κάποια λίγα). Επίσης νομίζω δεν κατάλαβες για το τι εννοώ να αποδομούμε τις εξελίξεις και να δημιουργούμε τις δικές μας όχι να γινόμαστε ουρά. Αν το σύστημα απειληθεί θα μας βγάλει στην παρανομία όπως κάνει και στην Τουρκία άρα εκλογές γιόκ. Με τους δικούς μας όρους λειτουργούμε, με όρους κινήματος.

Για να καταλάβεις τι εννοώ. Αν ήταν ρέυμα επαναστατικό (αλλα θα γίνει) το κομμουνιστικό κίνημα τότε τι θα έκανε ;
Θα διοργάνωνε ΠΑΝΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ διαδηλώσεις την ημέρα του δημοψηφίσματος που προφανώς θα είχαν κόσμο και θα χτυπούσε την επιλογή της αστικής τάξης της βρετανίας με αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα και βάζοντας το θέμα του σοσιαλισμού. Όχι αριστερίστικα αλλά εξαρτάται με το σε ποιά φάση θα ήταν το κίνημα τότε θα έβαζε και τα αντίστοιχα με τις λαϊκές δυνατότητες συνθήματα.

Ο.Ν

Ανώνυμος είπε...

Το γεγονός ότι παρά την προπαγάνδα και την τρομοκρατία της κυβέρνησης δηλαδή του διαχειριστή της εξουσίας του βρετανικού ιμπεριαλισμού μαζί και της ΕΕ ο λαός επέλεξε έξοδο δηλαδή το αντίθετο από αυτό που ήθελαν να του επιβάλλουν οι παραπάνω αυτό έδωσε τόνο εναντίωσης στον ιμπεριαλισμό όχι αντιιμπεριαλιστικό μεν με χαρακτήρα εναντίωσης και καταδίκης δε. Διαφορετικά θα είχαμε τα ακριβώς ανάποδα αποτελέσματα.

Καταλαβαίνω πολύ καλά τι λες απλά διαφωνώ. Λες ότι δεν υπάρχει κοινωνικό ρεύμα επαναστατικό και κομμουνιστικό που να οικοδομήσει ένα κίνημα ανάλογο. Έτσι είναι όπως το λες. Αυτό ξέρεις όμως δεν μπορεί να ξεφυτρώσει ξαφνικά επειδή το θέλουμε εσύ και εγώ. Οι λαοί περνάνε από πολλές φάσεις για να φτάσουν στην επανάσταση και αυτό είναι δύσκολο και θέλει δουλειά πολύ. Πατάς λοιπόν και παρεμβαίνεις σε κάθε φάση βήμα βήμα και χτίζεις λίγο λίγο αυτό το κίνημα σύμφωνα με τους όρους σου και την πολιτική σου. Αν λοιπόν υπάρχει ένδειξη ότι ένας λαός ο οποίος δεν έχει ούτε ταξική ούτε αντιιμπεριαλιστική συνείδηση και δεν συγκρούεται με το σύστημα αυτός επιλέγει όπως αυτός το σκέφτεται να εκφραστεί κατά των κυρίαρχων δυνάμεων παρά την προσπάθεια αυτών να τον πείσουν για το αντίθετο αυτό μπορείς να το αξιοποιήσεις για να παρέμβεις με άλλους όρους τους δικούς σου μέσα στο λαό. Εσύ λες ότι όλη αυτή η διαδικασία δεν έχει νόημα αφού δεν υπάρχει τώρα επαναστατική συνείδηση εγω λέω ότι μπορείς να το χρησιμοποιήσεις σαν όπλο σου για να χτίσεις επαναστατική συνείδηση και να ανατρεψεις τους συσχετισμούς. Προφανώς συμφωνούμε ότι διαφωνούμε.

Επίσης πιστεύω ότι τα ρήγματα που δημιουργούνται στο αντίπαλο στρατόπεδο μέσα από τις αντιθέσεις του αν αυτά συνδυάζονται με την λαϊκή αντίδραση και αμφισβήτηση έστω και στην αρχή με όρους που θέτει το σύστημα πιστεύω ότι αυτά τα ρήγματα μπορούν επίσης να αξιοποιηθούν από εμάς και το λαό. Αρκεί βεβαίως να είναι ενταγμένα σε ένα πλαίσιο επαναστατικό και αντισυστημικό. Αυτό το πλαίσιο το θέτουμε εμείς και μέσα από καθημερινούς αγώνες με κάθε τρόπο και παρέμβαση παλεύουμε μαζί με το λαό ώστε να τον εντάξουμε σε αυτό το πλαίσιο. Εσύ λες ότι επειδή δεν υπάρχει σήμερα αυτό τα ρήγματα αυτά δεν μπορούν να αξιοποιηθούν εγώ λέω το αντίθετο.

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ ότι θα χτιστεί λίγο λίγο το επαναστατικό κίνημα όπως μπορεί σε κάποιες φάσεις να μαζικοποιείται πιο γρήγορα. Έχει να κάνει με την διαλεκτική σχέση ποιότητας και ποσότητας. Δεν έχει σημασία αυτό. Σε αυτό συμφωνούμε.

Όταν όμως σήμερα βαφτίζεται το κρέας ψάρι, ή μέσα στην απελπισία τους πολύς κόσμος της αριστεράς με αυταπάτες και ρεφορμιστική λογική πιάνονται σαν τον πνιγμένο από τα μαλλιά τους και ανάγουν και βαφτίζουν αυτό που έγινε στην Βρετανία σαν κάτι ενάντια στον καπιταλισμό,στον ιμπεριαλισμό κλπ είναι
1)υποταγή στο αυθόρμητο
2)αδυναμία να κατανοήσουν τις ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τον ανταγωνισμό
3)καμία σχέση με τον μαρξισμό και την ανάλυση περί κυρίαρχης ιδεολογίας και
4)υπερτίμηση της λαϊκής δυσαρέσκειας και λάθος ανάλυση στο γιατί εκφράζεται όπως εκφράζεται (όπως και με τις πλατείες που είμασταν οι μόνοι που παρεμβήκαμε από τα αριστερά με έναν θαρρετό τρόπο και με τις πολιτικές μας ταυτότητες )
5)αντίληψη του ψεκάστε σκουπίστε τελειώσατε, μία άλλη ευρώπη είναι εφικτή και άλλες μπούρδες τέτοιες, εννοώντας ότι από σκαρκοφάγοι που είναι οι ιμπεριαλιστές αν έρθουν οι σοσιαλδημοκράτες στις κυβερνήσεις θα γίνουν ξαφνικά φυτοφάγοι και "ανθρωπιστές" κλπ

Οταν σου λέω λοιπόν για μία αντίδραση στο συγκεκριμένο θέμα φυσικά θα ήταν μία μεγάλης κλίμακας αντίδραση που θα αντιστοιχούσε στην μεγάλης κλίμακας κινοτοποίηση της αστικής τάξης της βρετανίας για το δημοψήφισμα.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ μιλάμε για μετωπο αντίστασης λαού και εργατών, το οποίο προσπαθούμε μέσω της κοινής δράσης να το οικοδομήσουμε με άλλες δυνάμεις της αριστεράς, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στις γειτονιές. Μιλάμε για δουλειά συνεχής και ασταμάτητη η οποία στοχεύει στην ταξικη ανασυγκρότηση του λαϊκού κινήματος στην οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού στις οργανώσεις πάλης τους. Αυτά όλα γίνονται και προσπαθιούνται.

"Επίσης πιστεύω ότι τα ρήγματα που δημιουργούνται στο αντίπαλο στρατόπεδο μέσα από τις αντιθέσεις του αν αυτά συνδυάζονται με την λαϊκή αντίδραση και αμφισβήτηση έστω και στην αρχή με όρους που θέτει το σύστημα πιστεύω ότι αυτά τα ρήγματα μπορούν επίσης να αξιοποιηθούν από εμάς και το λαό"

Δηλαδή πώς αλλιώς θα αξιοποιούνται τα ρήγματα αν όχι όπως περιέγραψα παραπάνω ; Δηλαδή εφόσον δεν έχεις την δυνατότητα δημιουργίας κινήματος σε μεγάλη κλίμακα να δημιουργείς αντιστάσεις καθημερινά και να καλείς σε τοπικές διαδηλώσεις, εκδηλώσεις κλπ.
Αυτό είναι άλλο από μία ανάλυση που βάζει το ζήτημα σαν μία "ευκαιρία" η οποία δεν αξιοποιείται απο την επαναστατική αριστερά δήθεν. ΠΩΣ ; συγκεκριμένα ;

ΣΚΕΨΟΥ κάτι. Τα ρήγματα και οι ρωγμές που έχουν δημιουργηθεί από το 2008 και μετά, εν μέσω της δομικής κρίσης καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού είναι πάααρα πολλά στο σύστημα. Πολιτική αστάθεια, αβεβαιότητα, ενδοιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, πόλεμος κλπ.
Ένα σημαντικό για την Ελλάδα ήταν η πολιτική απονομιμοποίησης του παλιού πολιτικού συστήματος ΠΑΣΟΚ ΝΔ, η πάλη για για τα δικαιώματα τα εργασιακά και ενάντια στην λιτότητα, η πάλη για τα δημοκ

Ανώνυμος είπε...

ρατικά δικαιώματα, όπως εκφράστηκε στις πλατείες. Οι οποίες είχαν στοιχεία μετώπου αντίστασης με έναν εμβρυικό τρόπο.
Ήταν κάτι που θα έλεγε κάποιος εκφρασμένη λαϊκή δυσαρέσκεια των μικρομεσαίων στρωμμάτων τα οποία έχαναν την θέση τους ταξικά και άρα αντιδρούσαν. Εκεί ΠΑΡΕΜΒΗΚΑΜΕ με όσες δυνάμεις είχαμε και παλέψαμε να βάλουμε το ποτάμι σε μία μη ρεφορμιστική αγωνιστική κατεύθυνσης. Προφανώς δεν φτάναμε.
ΑΥΤΟ σημαίνει να προσπαθείς να οικοδομείς κίνημα με τους όρους της πάλης και του αγώνα. Αυτό ήταν ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟ ομως.
Όλο αυτό που έγινε στην μ βρετανία δεν είχε τίποτα κινηματικό, και όμως βάλθηκαν πολλοί καλοθελητές να το χρησιμοποιήσουν για να προωθήσουν τις αυταπάτες και τις ρεφορμιστικές τους πολιτικές (βλέπε λαφαζαναίοι). Όπως και με το εδω δημοψήφισμα τα ίδια. Βέβαια εδω ήταν χειρότερα γιατί το ερώτημα το έθετε μία εξαρτημένη αστική τάξη μπλοφάροντας. Όχι ότι υπήρχε κάποιος ανταγωνισμός σοβαρός δλδ. Παρόλα αυτά μέσα στην ξεραϊλα και τις αυταπάτες υπήρχε κλίμα "να στρέψουμε τον λαό σε άλλη ρότα" κλπ και τέτοιες μπούρδες. να εκμεταλλευτούμε το δημοψήφισμα και να κάνουμε αντιμνημονιακό κίνημα.

Βασική στοιχείο πολύ σημαντικό επίσης είναι το εξής. Η πολιτική, είναι συσχετισμός δύναμης. Και αυτό είναι συνδεδεμένο με αυτό που σου έλεγα παραπάνω. Πέρα από την καθημερινή πάλη για δικαιώματα, στους χώρους δουλειάς και όπου μπορούμε, αν θέλαμε να οικοδομήσουμε κάτι το οποίο θα ήταν της κλίμακας των κινήσεων των ιμπεριαλιστών θα έπρεπε να είχαμε εκείνες τις οργ. δυνατότητες και τον συσχετισμό να το κάνουμε. Από κει και πέρα, το να εγκαλούμε να χρησιμοποιήσουμε κάτι σαν το μπρεξιτ χωρίς να μπορούμε να κάνουμε αυτό που ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση δηλαδή πανβρετανικές διαδηλώσεις βάζοντας το θέμα της προοπτικής και του σοσιαλισμού οραματικά σημαίνει 1)συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που μπορούμε με βάση τις δυνατότητες μας αναδεικνύοντας το θέμα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ της δομικής κρίσης του καπιταλισμού κλπ ή 2)φτιάχνουμε επιτροπές και πρωτοβουλίες που θα μαζέψουν ψηφαλάκια για τις εκλογές που θα έρθουν και θα ενισχύσουν την παρουσία μας στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό (λαφαζάνης ανταρσυα ) λέγοντας μπαρούφες για το τι πραγματικά συμβαίνει και έχοντας καταπιεί τα πάντα περί ολοκληρώσεων

Ο.Ν

Ανώνυμος είπε...

Θυμίζω λίγο τη στάση των ΜΛ-ΚΚΕ και ΚΚΕ-μλ για το δημοψήφισμα του Ιουλίου. Η θέση και των δύο κομμάτων ήταν ΑΠΟΧΗ. Έχω εξηγήσει και στα σχόλιά μου εδώ και αλλού και έχω επιχειρηματολογήσει ότι η άποψη αυτή ήταν σωστή για εκείνο το δημοψήφισμα. Δεν αναφέρω πάλι τους λόγους για τους οποίους η αποχή ήταν σωστή θέση είναι γνωστά νομίζω και από τη δική μου τη μεριά και από των δύο οργανώσεων.

Παραθέτω λοιπόν τις ανακοινώσεις και τα σχόλια των κομμάτων καθώς και της ΛΑΑΣ σχετικά με τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος καθώς και κάποια μέρη από αυτές:

Ανακοίνωση του ΚΚΕ-μλ για τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος του Ιουλίου:

http://antigeitonies.blogspot.gr/2015/07/blog-post_6.html

" Ούτε μπορούμε ούτε θέλουμε να παρακάμψουμε τα θετικά στοιχεία που περιέχει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Γιατί αποτυπώνει τη λαϊκή καταδίκη των κομμάτων και δυνάμεων του συστήματος που τα προηγούμενα χρόνια προώθησαν την πολιτική της άγριας επίθεσης και σε ένα βαθμό καταγράφει τη λαϊκή οργή απέναντι στους ωμούς ιμπεριαλιστικούς εκβιασμούς. Γιατί αποτυπώνει, επίσης, και την αντίσταση του λαού μας απέναντι στους εκβιασμούς των ιμπεριαλιστών και της πλουτοκρατίας."

"Ωστόσο, μέσα στο ετερόκλητο ρεύμα του ΟΧΙ, ένα σημαντικό τμήμα του συσπειρώθηκε στη βάση της αντίθεσής του στην όποια νέα συμφωνία, στα παλιά και νέα μέτρα της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ντόπιου κεφαλαίου."

Η ΛΑΑΣ για το δημοψήφισμα του Ιουλίου:

http://antigeitonies.blogspot.gr/2015/07/blog-post_76.html

"Στο δημοψήφισμα αυτό, ένα πολύ μεγάλο μέρος του λαού έδειξε την αντίθεσή του στους ιμπεριαλιστικούς εκβιασμούς, στην ιμπεριαλιστική πολιτική και στους εκφραστές όλου του παλιού πολιτικού προσωπικού διαχείρισης του συστήματος.... ενώ το ΟΧΙ, παρότι ετερόκλητο, ήταν σε σημαντικό βαθμό εκδήλωση της αντίθεσης και της απέχθειας του λαού στους «τροϊκανούς» λύκους, στις επιβουλές τους και στα συγκεκριμένα νέα μέτρα που απαιτούσαν."

Ανακοίνωση του ΜΛ-ΚΚΕ για το δημοψήφισμα:

http://antigeitonies.blogspot.gr/2015/07/blog-post_41.html

"Το συντριπτικό ποσοστό του ΟΧΙ (61,3 %), το υψηλό ποσοστό της αποχής, των άκυρων και των λευκών ψηφοδελτίων, στην πραγματικότητα, συμπύκνωσαν και κατέδειξαν τη συσσωρευμένη αγανάκτηση για όσα τράβηξε και συνεχίζει να υπομένει ο λαός μας από τους ξένους και ντόπιους δυνάστες του τα τελευταία πέντε χρόνια των βάρβαρων μνημονίων. Έκφρασαν τη λαϊκή αντίσταση στην ιμπεριαλιστική επιβολή, τη λαϊκή αποδοκιμασία και περιφρόνηση στα πολιτικά κόμματα που υπηρέτησαν, πειθήνια, το μνημονιακό μονόδρομο. Διεύρυναν το χάσμα ανάμεσα στο λαό και τον ιμπεριαλισμό, τη ντόπια μεγαλοαστική τάξη και τον προκλητικό προπαγανδιστικό μηχανισμό τους."

Έχουμε και λέμε: Ένα δημοψήφισμα το οποίο όπως το έθεσε και το αξιοποίησε η κυβέρνηση ήταν αντιδραστικό, ένα δημοψήφισμα το οποίο οι δύο επιλογές ήταν ίδιες στην ουσία άρα ερώτημα δεν υπήρχε, ένα δημοψήφισμα που χαρακτηριζόταν σωστά από αυταπάτες, κοροϊδία και τυχοδιωκτισμό με στόχο τελικά την υπογραφή μιας αντιλαϊκής συμφωνία και την υποταγή στους "εταίρους" και παρά το αντιδραστικό πλαίσιο που είχε και με δεδομένο την απουσία εκείνη τη χρονική στιγμή ενός μαχητικού κινήματος που να εναντιώνεται στην πολιτική της κυβέρνησης (αντίθετα γινόταν διαδηλώσεις υποστήριξης της κυβέρνησης και της επιλογής της να στηρίξει αυτό το "ΟΧΙ") παρόλα αυτά βλέπουμε ότι οι δύο οργανώσεις βλέπουνε αποτύπωση ΛΑΪΚΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ στα κόμματα του συστήματος, αντίθεση και απέχθεια του λαού στους τροϊκανούς λύκους και στα μέτρα τους, αποτύπωση αντίδρασης και αντίστασης του λαού στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών και της πλουτοκρατίας, λαϊκή αντίσταση, αποδοκιμασία και περιφρόνηση ενάντια στα πολιτικά κόμματα του μνημονιακού μονόδρομου.

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

Και κάνω τώρα την εξής ερώτηση. Πως γίνεται σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα με αυτό το πλαίσιο που περιέγραψα και με αυτούς τους όρους που τέθηκε και αξιοποιήθηκε από τις κυρίαρχες δυνάμεις και χωρίς την ύπαρξη επαναστατικού ή μαχητικού εργατολαϊκού κινήματος ενάντια στην κυβέρνηση πως γίνεται λοιπόν να υπάρχουν θετικά στοιχεία που να μην μπορούμε και να μην θέλουμε να παρακάμψουμε(και σωστά) και να απορρέουν όλα εκείνα που ανέφερα προηγουμένως; Σύμφωνα με την άποψή σου Ο.Ν ούτε θετικά υπήρχαν. ούτε καταδίκη, αποδοκιμασία και περιφρόνηση του λαού ενάντια στις κυρίαρχες δυνάμεις υπήρχε.

Βλέπεις τώρα σε τι διαφωνώ με την άποψή σου για το BREXIT; Εγώ λοιπόν βλέπω αντίδραση και καταδίκη της πολιτικής τόσο του βρετανικού όσο και του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και το αξιολογώ ως θετικό. Και συμφωνώ επίσης και με την ανακοίνωση του ΜΛ-ΚΚΕ σε αυτό. Επίσης θεωρώ ότι για λόγους που περιέγραψα και πιο πάνω και εδω (http://antigeitonies.blogspot.gr/2016/06/blog-post_59.html το σχόλιο μου προς το τέλος) ήταν άλλη περίπτωση το βρετανικό δημοψήφισμα γι'αυτό και ήμουνα υπέρ της ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ διότι ήταν ένα δημοψήφισμα που προέκυψε από υπαρκτές αντιθέσεις και αδιέξοδα, υπήρχε ξεκάθαρο και αληθινό ερώτημα και τη μία πρόταση τη στήριζε και τρομοκρατούσε και προπαγάνδιζε γι'αυτήν και ο βρετανικός ιμπεριαλισμός και η ΕΕ. Οπότε η συμμετοχή ήταν σωστή διότι έπρεπε να ειπωθεί ένα ΟΧΙ μαζικό του λαού.

Αυτά τα δύο μπερδεύεις. Τους σχεδιασμούς και επιδιώξεις των αστικών τάξεων και την έκφραση και αντίληψη των λαών. Δεν ταυτίζονται δεν είναι το ίδιο. Μεσα λοιπόν από τέτοιες διαδικασίες που μάλιστα ο λαός απορρίπτει τις επιλογές του συστήματος και εκφράζεται ενάντια σε αυτές υπάρχουν θετικά στοιχεία που μπορούν να αξιοποιηθούν ξαναλέω για αυτό που προτείνεις εσύ. Δεν διαφωνούμε σε ζητήματα στρατηγικής αλλά τακτικής.

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

Επίσης και τελειώνω με αυτό το σχόλιο αν μπορεί και έτσι να εκφράζεται η απόρριψη ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως την ΕΕ και των πολιτικών τους που θεωρώ ότι σήμερα αυτό είναι επιτακτικό και αναγκαίο τότε για καλό είναι. Και τα ρήγματα που δημιουργούνται μέσα στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, η αποδυνάμωση αυτού πάλι έχει θετικά στοιχεία. Το πως θα προχωρήσει όλο αυτό και αν αυτά τα θετικα θα τα αξιοποιήσουν οι λαοί σε αυτό εμείς καλούμαστε να απαντήσουμε να συμβάλλουμε λοιπόν ώστε αυτά τα ΟΧΙ να αποκτήσουν επαναστατικό χαρακτήρα και όχι να εγκλωβιστούν στις επιδιώξεις του συστήματος και σε αυταπάτες ρεφορμιστικές.

V For Viva La Revolution

Ανώνυμος είπε...

σ V η αντίφαση του να βρίσκεις θετικά (καλά κάνεις εννοείται γιατί ο λαός αντιστάθηκε, γιατί υπάρχουν πολλά Brexit αλλά μόνο ένα Bremain) σε ένα ΟΧΙ αρκετά αστικά ηγεμονευόμενο από μειοψηφική αλλά υπαρκτή πτέρυγα του βρεττανικού ιμπεριαλισμού και όχι στο ελληνικό ΟΧΙ που ήταν απέναντι στο 100% του μπλοκ αστισμού-ιμπεριαλισμού ξεπερνάει κάθε λογική


Κώστας

Ανώνυμος είπε...

V δεν διαφωνούμε απλά σε ζητήματα τακτικής. Με την άποψη αυτή κάνεις το κίνημα ακολουθητή τον εξελίξεων των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Φυσικά όπως είπαμε και στην ανακοίνωση υπάρχουν θετικά στοιχεία στο πως εκφράστηκε ο λαός της βρετανίας ανακατεμένα με αρνητικά. Και τα αρνητικά είναι σημαντικότατα με κυριότερο την έλλειψη συγκροτημένης απάντησης απο μεριάς κινήματος.

Τώρα αν εσύ θεωρείς ότι υπήρχε αντιιμπεριαλιστική έκφραση στην Βρετανία μέσω του αποτελέσματος. Όχι απλά διαφωνούμε αλλά ανήκουμε σε άλλες τελείως ιδεολογίες. Αν βαφτίζουμε την απονομιμοποίηση της ΕΕ απο μεριάς ενος χειμαζόμενου λαού αντιιμπεριαλισμό και κάποια εθνικιστικά δεξιά αντανακλαστικά ανακατεμένα με ταξικό ένστικτο τότε ναι ανήκουμε σε άλλες ιδεολογίες. Λυπάμαι

Ο.Ν

Ανώνυμος είπε...

Κώστα δεν κατάλαβες. Τις ανακοινώσεις και τα αποσπάσματα από αυτές των δύο οργανώσεων τα υπενθύμισα γι'αυτό το λόγο. Είναι άλλο ποια είναι η στάση σου απέναντι σε ένα δημοψήφισμα, τι χαρακτήρα έχει και αν πρέπει ή όχι να συμμετέχει ο λαός και άλλο η ερμηνεία του αποτελέσματος. Την άποψή μου λοιπόν για το δημοψήφισμα δεν την αλλάζω το έχω εξηγήσει. Η ερμηνεία του αποτελέσματος είναι άλλο θέμα. Φυσικά λοιπόν και υπάρχουν θετικά σε αυτό το ΟΧΙ του λαού και στην ΑΠΟΧΗ-ΛΕΥΚΟ/ΑΚΥΡΟ όμως μην το ξεχνάμε αυτό που ηταν σε μεγάλο ποσοστό βασικά αν βάλεις αποχή μαζί με άκυρα-λευκά είχαν το μεγαλύτερο ποσοστό και από τα ΝΑΙ και από τα ΟΧΙ σε απόλυτο αριθμό ψήφων και συμμετοχής δες και εδώ τα στοιχεία: http://ekloges.ypes.gr/current/e/public/index.html#{%22cls%22:%22level%22,%22params%22:{%22level%22:%22epik%22,%22id%22:1}}

Τώρα Ο.Ν αν όντως δεν βρίσκεις τίποτα το θετικό στην απονομιμοποίηση της ΕΕ από έναν λαό τότε πράγματι έχουμε τελείως διαφορετικές ιδεολογίες αυτό είναι σίγουρο. Αναρωτιέμαι άραγε γιατί τότε στο δικό μας δημοψήφισμα βρήκατε τέτοια στοιχεία αφού λοιπόν μέσα σε αυτό το ΟΧΙ ήταν και το ΟΧΙ των χρυσαυγητών επειδή λες και για τα εθνικιστά αντανακλαστικά στην περίπτωση της Βρετανίας. Δηλαδή στο ένα υπάρχει αποδοκιμασία, καταδίκη, εναντίωση κλπ στο άλλο τίποτα από αυτά. Και δηλαδή στο ένα το ΟΧΙ που ήταν ΟΧΙ όχι στην ίδια την ΕΕ αλλά σε μια αντιλαϊκή συμφωνία βρίσκεις θετικά και σωστά ενώ στο δεύτερο που ήταν ΟΧΙ στην ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΕΕ και στην επολογή της άρχουσας τάξης που στηρίζει την παραμονή στην ΕΕ βρίσκεις μόνο αρνητικά. Δίκιο έχεις έχουμε εντελώς διαφορετικές ιδεολογίες.

V For Viva La Revolution