11 Σεπτεμβρίου 2018

Οι επιθέσεις της 11/9 έδωσαν στις ΗΠΑ το ιδανικό πρόσχημα για να χρησιμοποιήσουν την ισχύ τους με σκοπό την εξασφάλιση παγκόσμιας κυριαρχίας.

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Οταν η αρθρογραφία της Προλεταριακής Σημαίας, αναφορικά με την 11 του Σεπτέμβρη 2001, σε πείσμα της τρέχουσας φιλολογίας, επέμενε να επισημαίνει την ''σκοτεινή'' πλευρά των γεγονότων και την αξιοποίησή τους από την αμερικανική κυβέρνηση, αρκετοί έσπευδαν να αποδώσουν την γνωστή κατηγορία περί ''συνωμοσιολογικής'' ερμηνείας της ιστορίας. Οταν ισχυριζόμασταν ότι οι συμπτώσεις και οι προφανείς ωφέλειες είναι πολλές, για να αγνοηθεί η εκδοχή ότι οι πρωταγωνιστές εκείνων των γεγονότων δεν έδρασαν εντελώς ανεξάρτητα και τυχαία, δεχθήκαμε την κριτική ότι παντού βλέπουμε τον αμερικανικό δάκτυλο. Δεν πέρασαν καλά-καλά δυο χρόνια και οι μετέπειτα εξελίξεις είχαν αυξήσει τον σκεπτικισμό σε όλες τις πλευρές για το τι πραγματικά συνέβη εκείνο το πρωινό στην Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον. Δεν συνηθίζουμε να φιλοξενούμε άρθρα της αντίπαλης πλευράς και πολύ περισσότερο πρώην υπουργών της εγκληματικής κυβέρνησης Μπλερ. Αυτή την φορά όμως, αξίζει τον κόπο να κάνουμε μια παραχώρηση. Στο άρθρο αυτό που δημοσιεύτηκε στον ''Γκάρντιαν", στις αρχές του Σεπτέμβρη του 2003 κάνει μια συγκλονιστική σύνοψη των ''συμπτώσεων" και των ερωτηματικών σχετικά με την 11/9/2001.


Αυτός ο πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία είναι κάλπικος

Οι επιθέσεις της 11/9 έδωσαν στις ΗΠΑ το ιδανικό πρόσχημα για να χρησιμοποιήσουν την ισχύ τους με σκοπό την εξασφάλιση παγκόσμιας κυριαρχίας.

Του Michael Meacher

6 Σεπτέμβρη 2003

The Guardian

Εχει δοθεί -και δίκαια- μεγάλη προσοχή στους λόγους που οδήγησαν τη Βρετανία στον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ. Ομως πολύ λίγη προσοχή έχει δοθεί στο γιατί οι ΗΠΑ έκαναν αυτόν τον πόλεμο, και αυτό μπορεί να ρίξει φως και στα βρετανικά κίνητρα. Η τυπική εξήγηση είναι ότι μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους η ανταπάντηση ενάντια στις βάσεις της Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν ήταν ένα φυσιολογικό πρώτο βήμα στην εξαπόλυση ενός παγκόσμιου πόλεμου ενάντια στην τρομοκρατία. Μετά, επειδή οι ΗΠΑ και η Βρετανία ισχυρίζονταν ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε όπλα μαζικής καταστροφής, ο πόλεμος θα μπορούσε να επεκταθεί και στο Ιράκ. Ομως αυτή η θεωρία δεν ταιριάζει με όλα τα γεγονότα. Η αλήθεια μπορεί να είναι πολύ πιο σκοτεινή.

Γνωρίζουμε τώρα ότι είχε καταστρωθεί ένα σχέδιο για τη δημιουργία μια παγκόσμιας Pax Americana από τους: Ντικ Τσένι (αντιπρόεδρο των ΗΠΑ), Ντόναλντ Ράμσφελντ (Υπουργό Αμυνας), Πολ Γούλφοβιτζ (βοηθό του Ράμσφελντ), Τζεμπ Μπους (αδελφό του Τζορτζ Μπους) και Λούις Λίμπι (επικεφαλής του επιτελείου του Τσένι). Το ντοκουμέντο αυτό έχει τον τίτλο «Ανοικοδομώντας την Αμυνα της Αμερικής» και γράφτηκε το Σεπτέμβρη του 2000 από το νεοσυντηρητικό Think Tank Σχέδιο για ένα Νέο Αμερικάνικο Αιώνα (ΣΝΑΑ).

Το σχέδιο δείχνει ότι η κυβέρνηση Μπους είχε σκοπό να ελέγξει στρατιωτικά την περιοχή του Κόλπου ανεξάρτητα από το αν ήταν ή όχι ο Σαντάμ στην εξουσία. Λέει ότι «ενώ η άλυτη κρίση με το Ιράκ μας παρέχει άμεση νομιμοποίηση, η ανάγκη για μια σημαντική αμερικάνικη στρατιωτική παρουσία στον Κόλπο υπερβαίνει το ζήτημα του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν».

Το ντοκουμέντο του ΣΝΑΑ έρχεται να επιβεβαιώσει ένα παλιότερο κείμενο, που αποδίδεται στους Γούλφοβιτζ και Λίμπι, το οποίο έλεγε ότι οι ΗΠΑ πρέπει «να αποτρέψουν τα προηγμένα βιομηχανικά κράτη από το να αμφισβητήσουν την πρωτοκαθεδρία μας ή ακόμη και να ελπίζουν σε ένα μεγαλύτερο τοπικό ή παγκόσμιο ρόλο»? Λέει ότι «ακόμη κι αν ο Σαντάμ φύγει από το προσκήνιο» οι αμερικάνικες βάσεις στη Σ. Αραβία και το Κουβέιτ θα μείνουν μόνιμα, καθώς «το Ιράν μπορεί να αποδειχτεί ισοδύναμη απειλή με το Ιράκ όσον αφορά τα αμερικάνικα συμφέροντα»...

Το κείμενο ζητά τη δημιουργία «αμερικάνικων διαστημικών δυνάμεων» για την κυριαρχία του διαστήματος, και τον απόλυτο έλεγχο του Κυβερνοχώρου για την αποτροπή χρησιμοποίησης του Ιντερνέτ από τους «εχθρούς» ενάντια στις ΗΠΑ. Κάνει νύξεις για την ανάπτυξη βιολογικών όπλων «που θα μπορούν να στοχεύσουν συγκεκριμένους γονότυπους και μπορούν να μετατρέψουν τον βιολογικό πόλεμο από το Βασίλειο του τρόμου σε πολιτικά χρήσιμο εργαλείο»?

Αυτό είναι το σχέδιο για την αμερικάνικη παγκόσμια ηγεμονία. Ομως προτού το απορρίψουμε θεωρώντας το φαντασιώσεις κάποιων ακροδεξιών, είναι φανερό ότι εξηγεί καλύτερα το τι έγινε πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τα γεγονότα της 11/9, παρά η άποψη για τον παγκόσμιο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Αυτό μπορεί να ειδωθεί με διάφορους τρόπους.

Πρώτον, είναι φανερό ότι οι αμερικάνικες αρχές έκαναν ελάχιστα ή και τίποτα για να προλάβουν τα γεγονότα της 11/9. Είναι γνωστό ότι τουλάχιστον 11 χώρες είχαν προειδοποιήσει τις ΗΠΑ για τις επιθέσεις. Δυο ανώτεροι ειδικοί της Μοσάντ στάλθηκαν στις ΗΠΑ τον Αύγουστο του 2001 για να ενημερώσουν τη CIA και το FBI για ένα πυρήνα 200 τρομοκρατών που λέγεται ότι ετοίμαζαν μια μεγάλη επιχείρηση (Daily Telegraph,16 Σεπτέμβρη 2001). Η λίστα που παρουσίασαν συμπεριλάμβανε τα ονόματα τεσσάρων από τους αεροπειρατές της 11/9, και από τους οποίους κανείς δεν συνελήφθη.

Ηταν γνωστό ήδη από το 1996 ότι υπήρχαν σχέδια χτυπήματος στόχων στην Ουάσινγκτον με τη χρήση αεροπλάνων. Το 1999 μια αναφορά του αμερικάνικου εθνικού συμβουλίου πληροφοριών σημείωνε ότι «βομβιστές αυτοκτονίας της Αλ Κάιντα θα μπορούσαν να ρίξουν ένα αεροπλάνο γεμάτο εκρηκτικά στο Πεντάγωνο, τη CIA ή το Λευκό Οίκο».

Δεκαπέντε από τους αεροπειρατές της 11/9 πήραν τις βίζες τους στη Σαουδική Αραβία. Ο Michael Springman, πρώην επικεφαλής του αμερικάνικου γραφείου για τις βίζες στη Τζέντα, δήλωσε ότι από το 1987 η CIA εξέδιδε παράνομα βίζες σε άτομα από τη Μ. Ανατολή που δεν είχαν τα απαραίτητα δικαιολογητικά και τους έφερνε στις ΗΠΑ με σκοπό την εκπαίδευσή τους στην τρομοκρατία στον αφγανικό πόλεμο σε συνεργασία με τον Μπιν Λάντεν (BBC, 6 Νοέμβρη 2001). Φαίνεται ότι αυτή η επιχείρηση συνεχίστηκε και μετά τον αφγανικό πόλεμο για άλλους σκοπούς. Αναφέρεται επίσης ότι πέντε από τους αεροπειρατές εκπαιδεύτηκαν σε αμερικάνικες στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη δεκαετία του 90 (Newsweek, 15 Σεπτέμβρη 2001).

Ενδείξεις πριν από την 11/9 δεν αξιοποιήθηκαν. Ο γαλλο-μαροκινός Zacarias Moussaoui που εκπαιδευότανε σε πτήσεις (και που πιστεύεται ότι ήταν ο 20ος αεροπειρατής) συνελήφθη τον Αύγουστο του 2001 μετά τις υποψίες που δημιούργησε σε κάποιον εκπαιδευτή επειδή ενδιαφερότανε να μάθει πως θα οδηγήσει μεγάλα αεροσκάφη. Οταν αμερικανοί πράκτορες έμαθαν από τη γαλλική υπηρεσία πληροφοριών ότι είχε ριζοσπαστικές ισλαμικές διασυνδέσεις, προσπάθησαν να βγάλουν ένταλμα ελέγχου του υπολογιστή του, ο οποίος περιείχε στοιχεία για την αποστολή της 11/9 (Times, 3 Νοέμβρη 2001). Ομως το FBI τους το αρνήθηκε. Ενας πράκτορας έγραψε, ένα μήνα πριν την 11/9, ότι ο Moussaoui μπορεί να σχεδίαζε να συντριβεί στους δίδυμους πύργους (Newsweek, 20 Μάη 2002).

Ολα αυτά κάνουν ακόμη πιο εκπληκτικό το γεγονός (από την οπτική γωνία τού πολέμου κατά της τρομοκρατίας) ότι η αντίδραση στην ίδια την 11/9 ήτανε τόσο αργή. Η πρώτη αεροπειρατεία έγινε αντιληπτή στις 8:20 πμ και το τελευταίο αεροπλάνο συνετρίβη στην Πενσιλβάνια στις 10:06 πμ. Ούτε ένα μαχητικό δεν είχε απογειωθεί από την αεροπορική βάση Αντριους, (μόνο 16 χλμ από την Ουάσινγκτον), μέχρι την πτώση του τρίτου αεροσκάφους στο Πεντάγωνο στις 9:38 πμ. Γιατί; Υπήρχαν στάνταρ διαδικασίες της ΥΠΑ για τις περιπτώσεις αεροπειρατειών πριν την 11/9. Μεταξύ Σεπτέμβρη του 2000 και Ιούνη του 2001 η αμερικάνικη πολεμική αεροπορία είχε απογειώσει μαχητικά σε 67 ύποπτες περιπτώσεις (AP, 13 Αυγούστου 2002). Είναι πάγια νόμιμη τακτική κάθε φορά που ένα αεροσκάφος ξεφεύγει σημαντικά από την πορεία του να στέλνονται μαχητικά για έρευνα.

Αυτή η αδράνεια ήταν αποτέλεσμα άγνοιας ή αμέλειας από μεριάς των υπευθύνων; Ή η αεροπορική ασφάλεια έμεινε σκόπιμα αδρανής στις 11/9; Αν ναι, με ποιανού διαταγές; Ο πρώην ομοσπονδιακός εισαγγελέας John Loftus δήλωσε: «Οι πληροφορίες που μας παρείχαν οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες πληροφοριών πριν την 11/9 ήταν τόσο εκτενείς που δεν μπορεί πλέον η CIA και το FBI να επικαλούνται ανικανότητα».

Ούτε ήτανε καλύτερη η αμερικάνικη αντίδραση μετά την 11/9. Καμιά σοβαρή προσπάθεια δεν έγινε να συλληφθεί ο Μπιν Λάντεν. Στα τέλη Σεπτέμβρη και αρχές Οκτώβρη 2001 οι ηγέτες δυο ισλαμικών κομμάτων του Πακιστάν διαπραγματεύονταν την έκδοση του Μπιν Λάντεν στο Πακιστάν για να δικαστεί για την 11/9... Ο επικεφαλής του ΓΕΕΘΑ στρατηγός Myers δήλωσε ανοιχτά ότι «ο στόχος μας δεν ήταν ποτέ να πιάσουμε τον Μπιν Λάντεν» (AP, 5 Απρίλη 2002). Ο πράκτορας του FBI Robert Wright δήλωσε στο ABC News (19 Δεκέμβρη 2002) ότι το αρχηγείο του FBI δεν ήθελε συλλήψεις. Και το Νοέμβρη του 2001 η αμερικάνικη πολεμική αεροπορία παραπονέθηκε ότι είχε στο στόχαστρό της ηγέτες της Αλ Κάιντα και των Ταλιμπάν τουλάχιστον 10 φορές τις τελευταίες έξι εβδομάδες, όμως δεν μπορούσε να επιτεθεί γιατί δεν έπαιρνε την άδεια αρκετά γρήγορα (περιοδικό Time, 13 Μάη 2002). Καμιά από τις αποδείξεις αυτές, που είναι από πηγές ήδη γνωστές στο κοινό, δεν ταιριάζει με την θεωρία περί ενός γνήσιου, αποφασιστικού πολέμου κατά της τρομοκρατίας.

Ομως αυτή η λίστα των στοιχείων ταιριάζει απόλυτα με το σχέδιο του ΣΝΑΑ... Στην πραγματικότητα η 11/9 πρόσφερε ένα εξαιρετικά βολικό πρόσχημα για να μπει το σχέδιο του ΣΝΑΑ σε εφαρμογή. Τα στοιχεία που υπάρχουν δείχνουν ξεκάθαρα ότι σχέδια για στρατιωτική δράση ενάντια στο Αφγανιστάν και το Ιράκ ήταν έτοιμα πολύ πριν την 11/9. Μια αναφορά του Ινστιτούτου Baker, προς την αμερικάνικη κυβέρνηση, έλεγε (Απρίλης 2001): «Οι ΗΠΑ παραμένουν δέσμιες του ενεργειακού τους διλήμματος. Το Ιράκ εξακολουθεί να έχει αποσταθεροποιητική επίδραση... στη ροή του πετρελαίου από τη Μ. Ανατολή στις διεθνείς αγορές». Η αναφορά, που υποβλήθηκε στην ενεργειακή επιτροπή του αντιπρόεδρου Τσένι, θεωρούσε το γεγονός αυτό απαράδεκτο και συνιστούσε την ανάληψη «στρατιωτικής παρέμβασης» ως αναγκαίας (Sunday Herald,6 Οκτώβρη 2002).

Παρόμοιες ενδείξεις ισχύουν σε σχέση με το Αφγανιστάν. Το BBC ανέφερε (18 Σεπτέμβρη 2001) ότι ανώτεροι αμερικανοί επίσημοι είχαν πει στον πρώην υπουργό εξωτερικών του Πακιστάν Niaz Niak, σε μια συνάντηση στο Βερολίνο στα μέσα Ιούλη 2001, ότι «στρατιωτική δράση κατά του Αφγανιστάν θα ξεκινούσε περί τα μέσα Οκτώβρη 2001». Μέχρι το Ιούλη του 2001 η αμερικάνικη κυβέρνηση θεωρούσε το καθεστώς των Ταλιμπάν σαν παράγοντα σταθερότητας στην Κεντρική Ασία γεγονός που θα επέτρεπε την κατασκευή αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν και Καζακστάν μέσω Αφγανιστάν και Πακιστάν στον Ινδικό Ωκεανό. Ομως η άρνηση των Ταλιμπάν να αποδεχτούν τους αμερικάνικους όρους οδήγησε τους αμερικανούς εκπροσώπους να δηλώσουν ότι «ή θα δεχτείτε ένα χαλί από χρυσάφι, ή θα σας θάψουμε κάτω από ένα χαλί από βόμβες» (Inter Press Service, 15 Νοέμβρη 2001).

Με φόντο τα παραπάνω, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ορισμένοι έχουν ερμηνεύσει την αποτυχία των ΗΠΑ να αποτρέψουν την 11/9 σαν τη δημιουργία ενός ανεκτίμητου προσχήματος για επίθεση στο Αφγανιστάν, έναν πόλεμο που είχε ξεκάθαρα σχεδιαστεί πολύ πριν. Υπάρχει ένα πιθανό προηγούμενο. Τα εθνικά αρχεία των ΗΠΑ αποκαλύπτουν ότι ο πρόεδρος Ρούζβελτ είχε κάνει την ίδια ακριβώς μεθόδευση σε σχέση με το Περλ Χάρμπορ στις 7 Δεκέμβρη 1941... Παρομοίως το σχέδιο του ΣΝΑΑ τον Σεπτέμβρη του 2000 δηλώνει ότι η διαδικασία μετατροπής των ΗΠΑ στην «αυριανή κυρίαρχη δύναμη» θα είναι πολύ μακρά στο βαθμό που δεν υπάρχει «ένα καταστροφικό και καταλυτικό γεγονός, όπως ένα νέο Περλ Χάρμπορ». Οι επιθέσεις της 11/9 επέτρεψαν στις ΗΠΑ να ξεκινήσουν την εφαρμογή του σχεδίου ΣΝΑΑ, ενός σχεδίου που σε αντίθετη περίπτωση θα ήταν πολιτικά αδύνατο να εφαρμοστεί.

Το βασικό κίνητρο γι' αυτόν τον πολιτικό αποπροσανατολισμό είναι ότι οι ΗΠΑ και η Βρετανία αρχίζουν να ξεμένουν από ασφαλείς πηγές ενέργειας από υδρογονάνθρακες. Μέχρι το 2010 ο μουσουλμανικός κόσμος θα ελέγχει το 60% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου και, το πιο σημαντικό, το 95% του υπόλοιπου παγκόσμιου όγκου εξαγωγών. Καθώς η ζήτηση αυξάνεται, τόσο η προσφορά μειώνεται συνεχώς από τη δεκαετία του '60.

Αυτό οδηγεί σε αυξανόμενη εξάρτηση από εισαγωγές πετρελαίου τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για τη Βρετανία. Οι ΗΠΑ, που το 1990 παρήγαν στη χώρα τους το 57% των συνολικών ενεργειακών τους αναγκών, προβλέπεται ότι το 2010 θα παράγουν μόνο το 39% αυτών των αναγκών. Εδώ να αναφέρουμε ότι το Ιράκ εκτός από το πετρέλαιο έχει και αποθέματα 3 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων αερίου.

Μια αναφορά της Επιτροπής για τα εθνικά συμφέροντα της Αμερικής τον Ιούλη του 2000 σημείωνε ότι η πλέον υποσχόμενη νέα πηγή παγκόσμιων αποθεμάτων είναι η περιοχή της Κασπίας, και το γεγονός αυτό θα ελάφρυνε την εξάρτηση των ΗΠΑ από τη Σ. Αραβία. Για να διαφοροποιηθούν οι πετρελαϊκοί οδοί από την Κασπία, ένας αγωγός θα πήγαινε δυτικά μέσω Αζερμπαϊτζάν και Γεωργίας προς το τουρκικό λιμάνι του Τσεϊχάν. Ενας άλλος θα εκτεινόταν ανατολικά μέσω Αφγανιστάν και Πακιστάν και θα κατέληγε κοντά στα ινδικά σύνορα. Αυτό θα έσωζε το εργοστάσιο της Enron στο Dabhol της Δ. Ινδίας, στο οποίο η Enron είχε επενδύσει 3 δις δολάρια και του οποίου η οικονομική επιβίωση εξαρτιότανε από την παροχή φτηνού αερίου.

Η Βρετανία δεν έμεινε κι αυτή αδιάφορη σ' αυτήν την επέλαση για τα παγκόσμια αποθέματα υδρογονανθράκων, κι αυτό εξηγεί εν μέρει τη συμμετοχή της στις αμερικάνικες πολεμικές δραστηριότητες. Ο Λόρδος Browne, πρόεδρος της BP, προειδοποίησε την Ουάσινγκτον να μη μοιράσει το Ιράκ στις δικές της πετρελαϊκές εταιρίες μετά τον πόλεμο (Guardian, 30 Οκτώβρη 2002)... Το συμπέρασμα αυτής της ανάλυσης πρέπει να είναι σίγουρα ότι ο «παγκόσμιος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» είναι ένας πολιτικός μύθος που προπαγανδίζεται για να ανοίξει το δρόμο σε εντελώς διαφορετικά ζητήματα ? το στόχο των ΗΠΑ για παγκόσμια ηγεμονία, που θα χτιστεί γύρω από την εξασφάλιση με τη βία των πηγών ενέργειας που απαιτούνται για την επίτευξη αυτού του στόχου. Η συνεργασία σ' αυτόν τον μύθο και η συμμετοχή σ' αυτό το σχέδιο είναι άραγε η σωστή επιδίωξη για τη βρετανική εξωτερική πολιτική; Αυτή η καταθλιπτική ιστορία παρέχει σίγουρα όλα τα στοιχεία για μια ριζική αλλαγή πορείας, βασισμένη σε μια πιο αντικειμενική βρετανική στάση.

Ο βουλευτής Michael Meacher ήταν υπουργός Περιβάλλοντος από το Μάη του 1997 ως τον Ιούνη του 2003.

Δεν υπάρχουν σχόλια: