Με αναφορά σε γραπτά (άρθρα, κείμενα, συνεντεύξεις ) των ίδιων των συλληφθέντων αγωνιστών προσπάθησα να περιγράψω την κατάσταση και να δοθεί το έναυσμα για μια ευρύτερη συζήτηση με στόχο την έμπρακτη αλληλεγγύη και στήριξη των αγωνιστών.
Το βραχμανικό ινδουιστικό καθεστώς του Ναρέντρα Μόντι στην Ινδία έχει εντατικοποιήσει τους τελευταίους μήνες τις φασιστικές διώξεις απέναντι σε αριστερούς, αγωνιστές και δημοκράτες που εκφράζουν την αντίθεση τους στο καθεστώς. Στις 6 Ιουνίου και 28 Αυγούστου πραγματοποιήθηκαν δυο μεγάλες επιχειρήσεις τρομοκράτησης με δεκάδες συλλήψεις ακτιβιστών.
Όλοι τους γνωστοί από τους αγώνες για τα δημοκρατικά δικαιώματα, επαναστάτες διανοούμενοι που έχουν αφιερώσει τις ζωές τους για την υπεράσπιση των καταπιεσμένων -των Νταλίτ, των Αντίβασι, των μειονοτήτων, των γυναικών, των εργατών, των αγροτών- και των δικαιωμάτων τους.
Το επίσημο κράτος η αστυνομία και τα ΜΜΕ τους κατηγορούν ως «Ναξαλίτες των πόλεων», «υπερασπιστές των Νταλίτ» και «εχθρούς του κράτους». Ενώ δεν δίστασαν να στήσουν και σκευωρία περί δήθεν συνεργασίας τους με το ΚΚΙ (Μαοϊκό) με στόχο τη δολοφονία του Μόντι.
Η λίστα των συλληφθέντων (αλλά και δολοφονημένων) αγωνιστών είναι μεγάλη και διώκονται με τους αντιτρομοκρατικούς νόμους της Ινδίας:
Varavara Rao: Επαναστάτης συγγραφέας, ιδρυτής της Ένωσης Επαναστατών Συγγραφέων, μεσολαβητής το 2001 στις ανεπιτυχείς διαπραγματεύσεις του ινδικού κράτους με το ΚΚΙ(Μ-Λ)/Λαϊκός Πόλεμος (που συνενώθηκε με το Μαοϊκό Κομμουνιστικό Κέντρο το 2004 και συνίδρυσε το ΚΚΙ(Μαοϊκό)).
Sudhir Dhawale: Συγγραφέας με έδρα τη Βομβάη και ακτιβιστής για τα δικαιώματα των Νταλίτ. Οργανωτής της μεγάλης ενωτικής συνδιάσκεψης Νταλίτ την Πρωτοχρονιά του 2018 250 οργανώσεων Νταλίτ στην άλλοτε έδρα των Πέσουα στην Πούνα.
Rona Wilson: Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων της Επιτροπής για την Απελευθέρωση των Πολιτικών Κρατουμένων (CRPP).
Surendra Gadling: Δικηγόρος, υπερασπιστής Νταλίτ και μέλος της Επιτροπής για την Προστασία των Δημοκρατικών Δικαιωμάτων (CPDR) και της CRPP.
Shoma Sen: Αναπληρώτρια καθηγήτρια και επικεφαλής του τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νάγκπουρ. Σύζυγος του επί 4 χρόνια φυλακισμένου (2007-2011) ως “σχετιζόμενου με τους Ναξαλίτες” Τουσαρκάντ Μπατσαταράγια.
Mahesh Raut: Κοινωνιολόγος, εργαζόταν στις κοινότητες των Αντίβασι. Ως μέλος του Visthapan Virodhi Jan Vikas Andolan (“Κοινωνικό Κίνημα Ενάντια στην Εκτόπιση”), οργάνωσε κινητοποιήσεις στην περιοχή του Γκαντσιρόλι ιδίως ενάντια στο σχέδιο εξόρυξης από τη Lloyds Metal στο Σούρτζαγκατ, χώρο δικαιοδοσίας των τοπικών κοινοτήτων.
Vernon Gonsalves: Καθηγητής σε κολέγια της Βομβάης, μετά εργαζόμενος σε κοινωνικές υπηρεσίες στην Τσαντραπούρ της Μαχαράστρα. Το 2007 είχε κατηγορηθεί ως μέλος της ΚΕ του ΚΚΙ(Μαοϊκού) της Μαχαράστρα, αλλά είχε αθωωθεί.
Arun Fereira: Δικηγόρος, μέλος της Ινδικής Ένωσης Δικηγόρων του Λαού (IAPL) και της Επιτροπής για την Προστασία των Δημοκρατικών Δικαιωμάτων (CPDR)
Gautam Navlakha: Δημοσιογράφος, ιδρυτής της Λαϊκής Ένωσης για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα (PUDR).
Sudha Bharadwaj: Δικηγόρος, συνδικαλίστρια, γενική γραμματέας της Λαϊκής Ένωσης για τις Πολιτικές Ελευθερίες
Anand Teltumbe: Μηχανικός, συγγραφέας, γενικός γραμματέας της Επιτροπής για την Προστασία των Δημοκρατικών Δικαιωμάτων (CPDR) στη Μαχαράστρα, εκτελεστικό μέλος της Οργάνωσης Συντονισμός για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα (CDRO) και μέλος του προεδρείου του Πανινδικού Φόρουμ για τα Δικαιώματα στην Εκπαίδευση (AIFRTE).
Κusuma Satyanarayana: Καθηγητής στο τμήμα Πολιτιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αγγλικής και Ξένων Γλωσσών στη Χαϊντεραμπάντ, με έμφαση στο αντικείμενο της γραφής και της ιστορίας των Νταλίτ.
Kranthi Tekula: Δημοσιογράφος της καθημερινής εφημερίδας της Χαϊντεραμπάντ στην πολιτεία Τελανγκάνα.
KV Kurmanath: Δημοσιογράφος της καθημερινής εφημερίδας Τhe Hindu, που εκδίδεται από το 1878 στο Τσενάι, την πρωτεύουσα της πολιτείας Ταμίλ Ναντού.
Stan Swamy: Ιερέας στη Ράντσι, την πρωτεύουσα της πολιτείας Τζάρκχαντ. Υπερασπιστής των δικαιωμάτων των Αντίβασι, συμμετείχε στην καμπάνια της Οργάνωσης Ενάντια στην Ακτινοβολία από το Ουράνιο στη Τζάρκχαντ (JOAR), ενάντια στην Εταιρία Ουρανίου της Ινδίας. Το 2010 έβγαλε βιβλίο όπου αποκάλυπτε τον παράνομο χαρακτήρα των συλλήψεων ιθαγενών για σχέσεις με τους μαοϊστές και το ότι το 97% αυτών δεν είχε χρήματα για δικηγόρο.
Sambhaji Bhide: Πρώην στέλεχος της RSS (βλ.σημ.33), αργότερα έφτιαξε τη δική του ινδουιστική εξτρεμιστική οργάνωση. Πολλοί αστοί πολιτικοί ηγέτες τον εκτιμούν ως γκουρού. Απαλλάχθηκε των κατηγοριών για τα επεισόδια στο Μπίμα Κορέγκαον.
Milind Ekbote: Μέλος του κόμματος BJP (Ινδικού Λαϊκού Κόμματος), πρόεδρος εξτρεμιστικών ινδουιστικών οργανώσεων, υποκινητής της βίας εναντίον μουσουλμάνων, Νταλίτ και άλλων. Απαλλάχθηκε των κατηγοριών για τα επεισόδια στο Μπίμα Κορέγκαον.
Narendra Achyut Dabholkar: Γιατρός, κοινωνικός αγωνιστής, ορθολογιστής (επικεφαλής της Επιτροπής για την Εξάλειψη των Προλήψεων), δολοφονήθηκε το 2013.
Govind Pansare: Δικηγόρος, μέλος του ΚΚΙ από το 1952, ιδρυτής οργάνωσης που ενθάρρυνε τους γάμους ανάμεσα σε άτομα διαφορετικών καστών, δολοφονήθηκε με παρόμοιο με το Dabholkar τρόπο το 2015.
Malleshappa Madivalappa Kalburgi: Ακαδημαϊκός, μελετητής της ανώτερης κάστας Lingayat, της οποίας θεωρούταν προοδευτικό μέλος, και “αναθεωρητής” της ιστορίας της. Δολοφονήθηκε μετά από απειλές για τη ζωή του το 2015.
Gauri Lankesh: Δημοσιογράφος, επικρίτρια των πρακτικών των ινδουιστών εξτρεμιστών, δολοφονήθηκε στις 5 Σεπτέμβρη 2017.
Umar Khalid: Πρώην επικεφαλής της Ένωσης Δημοκρατικών Φοιτητών (DSU) στο πανεπιστήμιο Νεχρού. Είχε συλληφθεί για “αντιινδικά” συνθήματα που δήθεν διατυπώθηκαν κατά τις κινητοποιήσεις στο πανεπιστήμιο ενάντια σε θανατικές καταδίκες σε αποσχιστή στο Κασμίρ και τον επιτιθέμενο στο ινδικό κοινοβούλιο το 2001. Με προσφυγή του στο ανώτατο δικαστήριο μπόρεσε να παρουσιάσει τη διδακτορική του διατριβή για τους Αντίβασι τον Αύγουστο του 2018.
GN Saibaba: Ανάπηρος αγωνιστής καθηγητής του πανεπιστημίου του Δελχί, καταδικασμένος το 2017 σε ισόβια για σχέσεις με το ΚΚ Ινδίας (Μαοϊκό). Παγκόσμιο κύμα συμπαράστασης έχει προκληθεί.
Αyyanan Murugan: Δικηγόρος, γραμματέας του Κέντρου για την Προστασία των Πολιτικών Ελευθεριών (CPCL) στην Ταμιλναντού. Δικηγόρος κατηγορούμενων με βάση τον UAPA (βλ.σημ.28).
Chandrashekhar Azad Ravan: Ακτιβιστής από την βόρεια πολιτεία Ουτάρ Πραντές, συνιδρυτής του “Στρατού του Μπιμ”, οργάνωσης για τη χειραφέτηση των Νταλίτ. Συνελήφθη για δήθεν πρόκληση επεισοδίων ανάμεσα στις κάστες των Νταλίτ και των Ραϊπούτ στο Σαχαρανπούρ το Μάη του 2017.
Η κυβέρνηση των Μόντι, Shah – BJP/RSS προσπαθεί να αποπροσανατολίσει το λαό από τα μεγάλα προβλήματα και να φιμώσει τις φωνές αντίστασης που συνεχώς πληθαίνουν. Οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά το καθεστώς δεν χαίρει της εκτίμησης όχι μόνο των απόκληρων αυτής της χώρας, Νταλίτ και Αντιβάσι αλλά και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης. Με σειρά φίλο-ιμπεριαλιστικών μέτρων η κυβέρνηση όξυνε ακόμα περισσότερο τις αντιθέσεις. Με την εισαγωγή του ενιαίου φόρου αγαθών και υπηρεσιών (GST), εκατομμυρία μικρών επιχειρήσεων έχουν υποστεί μεγάλη μείωση των κερδών τους και η ανεργία αυξήθηκε ραγδαία . Με τη διαφθορά, την εκτόξευση των τιμών των καυσίμων και άλλων εμπορευμάτων να δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τους όρους ζωής σε μια χώρα όπου εκατομμύρια ανθρώπων ζουν σε συνθήκες φτώχεια και εξαθλίωσης . Η κομπραδόρικη αστική τάξη συνεχίζει να κλείνει συμφωνίες με οικονομικούς κολοσσούς της δύσης ξεπουλώντας τη γη, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τα ποτάμια και τα δάση οδηγώντας στο θάνατο εκατομμύρια Αντιβάσι.
Το δίκτυο σωμάτων κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής (πάνω από 100.000 αστυνομικοί), αλλά και ινδουιστές φασίστες (RSS) εκπαιδεύονται συστηματικά με στόχο την εξόντωση όλων των κολασμένων αυτού του τόπου, επιδίδονται σε μαζικές δολοφονίες ανταρτών, βασανισμούς και βιασμούς ενάντια σε Νταλίτ, Αντιβάσι και γυναίκες. Ενώ από το 2009 βρίσκεται σε εξέλιξη η επιχείρηση “Πράσινο Κυνήγι” ως κυβερνητικό σχέδιο εναντίον του ΚΚΙ (Μαοϊκού), το οποίο χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να εκτοπίζει και να δολοφονεί αμάχους.
Σε αυτή την συγκυρία και ενόψει των επερχόμενων εκλογών το καθεστώς Modi-Shah εξαπολύει σχέδιο τρομοκράτησης και φυλάκισης των ακτιβιστών, διανοουμένων που μάχονται για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες με στόχο να αποτρέψει τις προσπάθειες ενοποίησης των Νταλίτ, των μειονοτήτων και του επαναστατικού κινήματος όπως φάνηκε σε πρόσφατους αγώνες. Με την κατηγορία του ναξαλιτισμού των πόλεων στοχοποιεί κάθε λαϊκό κίνημα ενάντια σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές που το κράτος θέλει να καταστείλει ως υποκινούμενο από Ναξαλίτες.
Οι συλληφθέντες αγωνιστές πρωτοστατούν χρόνια τώρα σε μια σειρά αγώνες, διαδηλώσεις και απεργίες που στηρίχθηκαν από εκατοντάδες χιλιάδες ανωνύμους αγωνιστές , από τον αγωνιζόμενο λαό της Ινδίας όλο το προηγούμενο διάστημα.
Στο πλευρό των Αντιβάσι που με την στρατιωτική και πολιτική στήριξη των ανταρτών του ΚΚΙ (Μαοϊκό) υπερασπίζονται το δικαίωμα τους στη ζωή διεκδικώντας τη γη και τα δάση τους.
Στους μεγάλους λαϊκούς αγώνες στην ύπαιθρο και τα αστικά κέντρα ενάντια στους μαζικούς μέχρι θανάτου βιασμούς γυναικών κυρίως Νταλίτ από μέλη της αστικής τάξης. Στους μεγάλους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, τη διαφθορά, την ανεργία και την εξαθλίωση.
Τον τελευταίο χρόνο πολλά εκατομμύρια ανθρώπων συμμετείχαν σε μαζικές και πολυήμερες κινητοποιήσεις.
Στις 2/1/2018 στην 200ή επέτειο της μάχης του Κορέγκαον όπου συμμετείχαν κυρίως Νταλίτ, επιτέθηκαν συμμορίες βραχμανιστών ινδουιστών με 1 νεκρό, 30 τραυματίες και 300 συλλήψεις. Την επόμενη μέρα μεγάλες διαδηλώσεις και συγκρούσεις πραγματοποιήθηκαν στα περίχωρα της Βομβάη.
(Την πρωτοχρονιά του 1818 ανάμεσα στη στρατιά του Πέσουα -αντίστοιχου του πρωθυπουργού- της ινδικής κοινοπολιτείας των Μαράθα, που είναι ανώτερης κάστας, και στρατεύματα της Βρετανικής Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών, που αποτελούνταν σε μεγάλο βαθμό από τους “ανέγγιχτους” Μάχαρ. Παρότι συμμετείχαν για λογαριασμό των Βρετανών, σήμερα εκτιμάται από τους Νταλίτ ως νίκη επί των ανώτερων καστών).
Πέρσι σε σχεδόν 200 χωριά ιθαγενών στην πολιτεία Τζάρκχαντ (της οποίας οι ιθαγενείς αποτελούν το 26%) τοποθετήθηκαν τεράστιες πράσινες πέτρινες πλάκες με χαραγμένα επάνω τους αποσπάσματα από το νόμο PESA του 1996, που αφορούσε το σύστημα διοικητικής οργάνωσης, καθώς και προειδοποιήσεις για τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, για το ότι η εξουσία τους, βάσει νόμου, δεν ισχύει εδώ, και δεν δικαιούνται να συνάπτουν με επιχειρηματικούς ομίλους συμφωνίες για την περιοχή χωρίς τη γνώμη των κατοίκων. Γνωστό ως Κίνημα Παθαλγκάντι που σημαίνει πέτρινες πλάκες, επιγραφές.
Την άνοιξη του 2018 για πάνω από 100 ημέρες, οι κάτοικοι της πόλης Τουτουκούντι διεκδίκησαν κλείσιμο μιας βιομηχανικής μονάδας χαλκού της εξορυκτικής εταιρίας Sterlite Copper (θυγατρικής της Vedanta Resources) με μαζικές διαδηλώσεις. 13 άνθρωποι δολοφονήθηκαν στις 22 Μάη όταν η αστυνομία άνοιξε πυρ εναντίον των διαδηλωτών. Παρότι η αστυνομία μίλησε για “οπλισμένους διαδηλωτές” κατά την συνήθη τακτική της, η κυβέρνηση της πολιτείας αναγκάστηκε να ανακοινώσει το οριστικό κλείσιμο του εργοστασίου.
Στις 22 και 23 Απριλίου τριάντα εννέα δολοφονημένοι άνδρες και γυναίκες αγρότες και μαοϊκοί αντάρτες δολοφονήθηκαν σε εγκληματικές επίθεσεις των ινδικών αρχών ασφαλείας και των ειδικών αντι-αντάρτικων μονάδων στην κεντρική Ινδία, σε μια απομακρυσμένη περιοχή στα σύνορα της Μαχαράστρα και του Τσαντισγκάρ.
Η σφαγή που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις ήταν εν ψυχρώ και όχι σε μάχη έγινε στην επαρχία Gadchiroli, κοντά στο χωριό Boria. Δολοφονήθηκαν εκτός από αντάρτες και απλοί χωρικοί. Η είδηση προξένησε ένα κύμα διαμαρτυριών στην Ινδία από οργανώσεις ανθρώπινων και δημοκρατικών δικαιωμάτων ενώ στο εξωτερικό καταγράφτηκαν έξω από ινδικές πρεσβείες πολλές εκδηλώσεις καταδίκης της πολιτικής που ακολουθεί το ινδουιστικό φασιστικό καθεστώς.
Το καθεστώς στην Ινδία δολοφονεί μαζικά εδώ και δεκαετίες. Στη δεύτερη πολυπληθέστερα χώρα του πλανήτη ο ρατσισμός, η βία, η εκμετάλλευση, η διαφθορά, η φτώχια και η εξαθλίωση βασιλεύουν. Ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε κάστες διατηρείτε μέσω της ινδουιστική θρησκεία προς όφελος της ντόπιας αστικής τάξης και βέβαια των ιμπεριαλιστών που εκτός από την υπερεκμετάλλευση όλου του πλούτου της χώρας χρειάζεται και τους εξαθλιωμένους, εργάτες, αναλώσιμοι στα ‘μεγάλα έργα’ για λίγες ρουπίες.
Δανείζομαι τα λόγια της Αρουντάτι Ρόι από πρόσφατη συνέντευξη της σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στην Ινδία και την κατάσταση που επικρατεί, λέει η συγγραφέας:
«Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι στις φυλακές σε όλη τη χώρα: φτωχοί και μη προνομιούχοι άνθρωποι που παλεύουν για τα σπίτια τους, τη γη τους, την αξιοπρέπειά τους. Αυτοί οι άνθρωποι κατηγορούνται για ανταρσία και – το χειρότερο – σαπίζουν χωρίς δίκη σε γεμάτες από ανθρώπους φυλακές.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα καθεστώς που η ίδια η αστυνομία του αποκαλεί φασιστικό. Στη σημερινή Ινδία, το να ανήκεις σε μια μειονότητα συνιστά έγκλημα. Το να είσαι φτωχός συνιστά έγκλημα. Το να υπερασπίζεσαι τους φτωχούς συνιστά συνωμοσία για την ανατροπή της κυβέρνησης.
Οι ευάλωτοι στην Ινδία απομονώνονται και αναγκάζονται να σιωπήσουν. Όσοι έχουν φωνή φυλακίζονται».
Κάθε προοδευτικός άνθρωπος, δημοκράτης, αγωνιστής οφείλει να αναδείξει το ζήτημα και σταθεί αλληλέγγυος στους διωκόμενους αγωνιστές. Οι διανοούμενοι ακτιβιστές, Οι Νταλίτ, οι Αντιβάσι, οι γυναίκες, οι αντάρτες μαοϊκοί αποτελούν φάρο ελπίδας στους δύσκολους καιρούς της υποχώρησης των κινημάτων και της επικράτησης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των κινδύνων που γεννούν για τους λαούς όλου του κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου