09 Οκτωβρίου 2018

Καταργούν τη δωρεάν σίτιση στο ΑΠΘ και η ΠΚΣ-ΚΝΕ κερνάει ρεφορμιστικές προτάσεις υποταγής!

Με την αρχή της νέας χρονιάς, οι φοιτητές του Α.Π.Θ. ερχόμαστε αντιμέτωποι με την επίθεση στο δικαίωμά μας στη δωρεάν σίτιση. Μας «ενημερώνουν» πλέον, ότι όσοι δεν πληρούν τα εισοδηματικά κριτήρια ή έχουν ξεπεράσει τα ν+2 έτη των σπουδών τους, θα πρέπει να πληρώνουν 2 ευρώ για ένα γεύμα (ή 66 ευρώ για ένα μήνα σίτισης) στην λέσχη του Α.Π.Θ.

Η ΠΚΣ-ΚΝΕ προχώρησε σε διακίνηση ψηφίσματος σε σχέση με το ζήτημα στα Διοικητικά Συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων. Το αίτημα που θέτει, αναδεικνύει (ξανά) σε όλο της το μεγαλείο την υποταγή της δύναμης αυτής στο σύστημα και αποτελεί πρόβλημα για τους αγώνες που είναι ανάγκη να ξεδιπλώσουμε. «Δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές στην πανεπιστημιακή λέσχη… με επίδειξη του πάσο», προτείνει χωρίς ντροπή η ΠΚΣ.

Και ποιοι δικαιούνται πάσο, άραγε; Σίγουρα όχι οι φοιτητές που έχουν ξεπεράσει τα ν+2 έτη σπουδών! Μήπως θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι ο φοιτητής που αντιμετώπισε προβλήματα κατά τη διάρκεια των σπουδών του, που αναγκάστηκε να δουλέψει για να τα βγάλει πέρα, που «άργησε» τέλος πάντων, είναι βάρος και πρέπει να πεταχτεί έξω από τη δωρεάν σίτιση; Αλλά επίσης: μήπως στο πάσο που έχουν οι φοιτητές μπορεί να ενσωματωθεί κάρτα σίτισης και μια σειρά στοιχεία των φοιτητών; Σίγουρα ναι. Και σίγουρα η διοίκηση «κάτι ξέρει» που προσπάθησε χρόνια τώρα να παγιώσει τον έλεγχο πάσο, ώστε «ομαλά» να μπορέσει να μεταβεί και στο καθεστώς της κάρτας σίτισης. Και τέλος πάντων, προς τι το άγχος της ΠΚΣ για την ταυτοποίηση. Μάλλον θα «έχαψε» ότι όλο το ζήτημα επιβολής αντιτίμου ανοίγει επειδή μπαίνουν και κάποιοι άνθρωποι (μετρημένοι στα δάχτυλα, εν τω μεταξύ) εκτός πανεπιστημίου και τρώνε. Η μάλλον – και πιθανότερα – για άλλη μια φορά μας επιδεικνύει πόσο «υπεύθυνη» δύναμη είναι στις προτάσεις της στο σύστημα. Θυμόμαστε εξάλλου την εξίσου «υπεύθυνη» (προς το σύστημα πάλι) πρότασή της για… διαφύλαξη του Ασύλου με πρόσληψη περισσότερου προσωπικού φύλαξης στο ΑΠΘ (!).

Συνεπής στην έωλη ανάλυσή της περί «Πανεπιστημίου-Επιχείρηση», η ΠΚΣ-ΚΝΕ μας «εξηγεί» ότι πηγή της όλης επίθεσης που δέχονται οι φοιτητές είναι η εμπλοκή των επιχειρήσεων στην εκπαίδευση, ενώ το θέμα των εκβιασμών για την κάρτα σίτισης το αποδίδει σε κινήσεις (περίπου «αυτόνομες») της εργολαβίας. Έτσι που βγάζει κανείς το συμπέρασμα, ότι αν οι επιχειρήσεις απεμπλακούν από το «ουδέτερο» κατά τα άλλα πανεπιστήμιο, και μείνει μονάχα το «ουδέτερο» κράτος (ίσως με μια άλλη διαχείριση), τα προβλήματά μας θα λυθούν. Μπαίνει επίσης σε μια τέτοια ανάλυση των οικονομικών συνεννοήσεων μεταξύ διοίκησης πανεπιστημίου και εργολάβου λέσχης (την ίδια χρησιμοποιεί ο πρύτανης για να πείσει για την χρησιμότητα κάρτας σίτισης), που μαρτυρά την αγωνία της για τα λογιστικά του κράτους, «ξεχνώντας» ότι η κοστολόγηση των δικαιωμάτων μας πάντα ήταν … για να γκρεμιστούν!

Δεν μπορεί και δεν θέλει η ΠΚΣ να καταλάβει ότι η επίθεση στην σίτιση, όπως και όλοι οι ταξικοί φραγμοί, δεν είναι ζήτημα μοντέλου εκπαίδευσης, επιλογής της μίας ή άλλης διαχείρισης στο σύστημα αυτό, αλλά κεντρική στόχευση της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών, την οποία προωθούν όσο καλύτερα μπορούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις (στις μέρες μας οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ). Η διοίκηση του Α.Π.Θ. (ξανά)θέτει ζήτημα χρηματικού αντιτίμου γιατί υπηρετεί αυτήν την κατεύθυνση μέσα στις σχολές.

Μόνο η μαζική πάλη μέσα από τους συλλόγους μας μπορεί να εμποδίσει αυτή την εξέλιξη. Όχι στις ρεφορμιστικές αυταπάτες που θολώνουν τα δίκια του αγώνα μας! Η συνδιαχείριση είναι υποταγή!

Αγώνας μαζικός για σίτιση και δικαιώματα για κάθε φοιτητή χωρίς προϋποθέσεις!


1 σχόλιο:

Γιώργος Λυγκουνάκης είπε...

1. Το φοιτητικό κίνημα από παλιά είχε δείξει μεγίστη ανικανότητα να περιφρουρήσει μια κατάληψη, με αποτέλεσμα όποιος γουστάρει να μπαίνει, να σπάει, ακόμη και να τραυματίζει αγωνιστές. Σε αυτό έφταιγε κατά την άποψη μου και το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ που δεν κατέβαζε περιφρούρηση από συνδικάτα να βοηθήσουν του φοιτητές/σπουδαστές. Βέβαια η πρόσληψη έξτρα προσωπικού φύλαξης δε θα βοηθήσει, γιατί τι να σου κάνει και ο φύλακας στη τελική;

2. Αυτό με τη σίτιση είναι σχετικό. Σε πολλές περιπτώσεις σιτίζονται και παρακείμενοι άποροι και επίσης μέσα υπάρχουν και πολλοί εργαζόμενοι οι οποίοι κάπως πρέπει να πληρωθούν. Άλλο πράμα να γκρεμιστούν τα δημόσια λογιστικά με μια μαζική παλλαϊκή λαϊκή στάση πληρωμών και άλλο λίγο-λίγο, τόπους-τόπους ώστε απλά και μόνο να μεγαλώνει η δυστυχία ανθρώπων τσάμπα και βερεσέ.

3. Το θέμα του ποιος δικαιούται φοιτητικό πάσο είναι ένα εντελώς άλλο ζήτημα, πάει μαζί με τα δωρεάν συγγράμματα κτλ. Δυστυχώς παρατηρώ ότι το φοιτητικό κίνημα έχει μάλλον ξεγράψει το θέμα των δωρεάν συγγραμμάτων. Μάλλον δείχνει να το θεωρεί οριστικά χαμένο.