Η φετινή χρονιά ήταν καταιγιστική από εξελίξεις τόσο σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο όσο και σε τοπικό. Η δήθεν "αριστερή" κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ καλλιεργούν συστηματικά και προσδωκούν να εμπεδώθει στο λαό, ότι το μέλλον είναι ο ρεαλισμός του συστήματος. Ένα σύστημα δίχως δικαιώματα λαού και νεολαίας, με πλήρη υποταγή στις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών ΕΕ-ΝΑΤΟ και των μνημονιακών δεσμεύσεων. Είτε αυτό εκφράζεται στο ότι η χώρα χρωστάει στην ΕΕ (αλλά πρέπει να πληρώσει ο λαός), είτε στον προστάτη ΝΑΤΟ που θα μας σώσει από τους κακούς "επιθετικούς" γειτονικούς λαούς της Τουρκίας και της Βόρειας Μακεδονίας. Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική από την σκοπιά των συμφερόντων του λαού, της νεολαίας και ιδιαίτερα της πιο ταξικής μερίδας των φοιτητών, εμάς τους εστιακούς. Είναι ζητούμενο της εποχής μας να παλέψουμε για την επανακατάκτηση των δικαιωμάτων μας σε όλα τα επίπεδα. Ποια είναι αυτά όμως;
Έχουμε δικαίωμα στην αξιοπρεπή σίτιση, στέγαση, μετακινήσεις και συνολικά στις δωρεάν σπουδές και τη ζωή, όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχουν λεφτά για τις ανάγκες μας από το κράτος. Η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό (βλέπε κυβερνήσεις), μας θέλουν δούλους και σκυφτούς, έρμαια στην εκμετάλλευση, γι' αυτό και επιτίθονται σε όλα αυτά που είχαμε δεδομένα σαν "κοινωνική πρόνοια". Στη σίτιση για παράδειγμα και όσον αφορά το κομμάτι της λέσχης, η ρίζα του προβλήματος ΔΕΝ είναι ούτε οι συμφοιτητές μας που τρώνε ακόμα δωρεάν και δεν είναι εστιακοί, ούτε η κακοδιαχείριση από πλευράς ΙΝΕΔΙΒΙΜ, ούτε η οικονομική κρίση στη χώρα. ΦΤΑΙΕΙ για το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό ότι δεν έχουμε προσαρμοστεί ακόμα στα "δυτικά πρότυπα" του εξωτερικού, των επί πληρωμή σπουδών, της παιδείας των λίγων και εκλεκτών. Ότι δηλαδή ακόμα δεν πληρώνουμε ενοίκιο στο δωμάτιο, εισητήριο στο λεωφορείο, αντίτιμο στη λέσχη, ότι ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί πλήρως οι ταξικοί φραγμοί.
Απέναντι σε όλους αυτούς είναι ζητούμενο να αντισταθούμε και να διεκδικήσουμε με την δική μας πάλη και αγώνες. Συντονισμένα και οργανωμένα, με στόχο την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, σε κόντρα και αντιπαράθεση με το σύστημα, υπάρχει προοπτική για ένα καλύτερο αύριο. Στην πάλη μας αυτή σημαντικό εργαλείο είναι οι φοιτητικοί σύλλογοι, με συνελεύσεις που θα αποφασίζουν δημοκρατικά τις κινήσεις του κινήματος, με διοικητικά συμβούλια (ΔΣ) που θα λειτουργούν προωθητικά στην οργάνωση του συλλόγου. Στα πλαίσια αυτά στις εκλογές του συλλόγου μας, πρέπει να γίνει απολογισμός της δράσης του, να είναι ξεκάθαρο ποιες δυνάμεις συμβάλλουν σε μια αγωνιστική κατεύθυνση και ποιες όχι, έτσι ώστε να βγουν πολιτικά συμπεράσματα που να εντάσσουν τους εστιακούς στο κίνημα και να διαμορφωθεί το καινούργιο ΔΣ.
Συνοπτικά στο κομμάτι που μας αναλογεί αλλά και σε σχέση με τις άλλες δυνάμεις που παρεμβαίνουν στο σύλλογο, θα παραθέσουμε κάποια στοιχεία που θεωρούμε σημαντικά:
Ως Αγωνιστικές Κινήσεις κύριο μέλημά μας είναι η ανασυγκρότηση του συλλόγου οικοτρόφων σε αγωνιστική κατεύθυνση, ως κομμάτι του φοιτητικού κινήματος και όχι ως ένα συντεχνιακό συμπλήρωμα του ενιαίου συλλόγου φοιτητών, που θα εξειδικεύει μόνο στα ζητήματα στα ζητήματα της εστίας. Θέλουμε ένα σύλλογο πολιτικό όργανο, τόπο μαζικής συσπείρωσης φοιτητών που να αμφισβητούν την κυρίαρχη πολιτική, σε συμμαχία με τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα, αυτούς με τους οποίους βρεθήκαμε στην πάλη μαζί, τους εργαζόμενους της λέσχης. Για εμάς ο σύλλογος πρέπει να έχει:
Τακτική λειτουργία και συνελεύσεις. Δεν αρκούν οι όποιες αποφάσεις απο το ΔΣ για να απαντηθούν τα ζητήματα αν δεν υπάρχει πλατιά συμμετοχη κόσμου στις συνελεύσεις. Δυστυχώς φέτος πραγματοποιήθηκε μόνο μία συνέλευση! Ευτυχώς κινήθηκε αγωνιστικά, έδωσε την ώθηση στον ενιαίο σύλλογο να κινηθεί, να απαντήσει τις αρνητικές εξελίξεις που δρομολογούνταν για την λέσχη, έπειτα από την δική μας παρέμβαση, σε συμπόρευση με τα ΕΑΑΚ και το Αυτόνομο σχήμα και ανένταχους αγωνιστές.
ΔΣ που να ευνοούν την κίνηση του κόσμου και να μην την καπελώνουν. Έχουμε παλέψει πολλές φορές στα πλαίσια αυτού του οργάνου, να μην αποφασίζεται το πλαίσιο της συνέλευσης και κυρίως να μην κανονίζονται εικονικές κινητοποιήσεις απλά για τα μάτια του κόσμου. Μπορεί να είναι χρήσιμο εργαλείο όταν μεριμνά για την ουσιαστική κίνηση του συλλόγου και δεν αρκείται σε αποφάσεις για κινητοποίηση μόνο κάποιων "δυναμικών συνδικαλιστών" που θα μας λύσουν τα προβλήματα.
Πολιτική λειτουργία και συζήτηση στο εσωτερικό του. Είναι απαραίτητο στοιχείο για μας να ξεκαθαριστεί ποιους εχθρούς και φίλους έχει το κίνημα, σε τι πραγματικότητα ζούμε,ποιο είναι το μέλλον της νεολαίας και πως μπορεί να το ανατρέψει προς το συμφέρον της. Για αυτό χρειάζεται η πολιτική συζήτηση στις συνελεύσεις σε όλα τα επίπεδα είτε αυτή αφορά το κομμάτι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ΗΠΑ-Ρωσία στην περιοχή και συνολικά του πολέμου είτε σε σχέση με την επίθεση και τις εξελίξεις στη λέσχη. Αντίθετα οι άλλες δυνάμεις:
ΠΚΣ: Θέτει σαν κύρια προβλήματα της κατάστασης στην εστία,το ζήτημα της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων και την ύπαρξη εργολαβιών. Επειδή έτσι αναγνωρίζει τα εργαλεία της επίθεσης του συστήματος και όχι τις πολιτικές του στοχεύσεις τους ταξικούς φραγμούς, καταλήγει σε αδιέξοδα, ενσωματώσιμα και αποπροσανατολιστικά για το κίνημα αιτήματα. Μερικά παραδείγματα είναι οι προτάσεις της στο Δήμο Ξάνθης για νέες εστίες, στη Βουλή για καλύτερους προυπολογισμούς για την εκπαίδευση κλπ. Εκεί δηλαδή που πρέπει να συγκρουστεί ο φοιτητόκοσμος και να απαιτήσει να υλοποιηθούν τα αιτήματα του, η ΠΚΣ αναγνωρίζει ότι απλά πρέπει να γίνουν καλές προτάσεις προς το σύστημα. Στο κομμάτι της λειτουργίας του συλλόγου αυτές οι εκτιμήσεις, καθώς και η αυτοδυναμία που έχει στο ΔΣ, συμβάλλουν αποφασιστικά στον εκφυλισμό του. Δεν την ενδιαφέρει να συγκροτήσει το σύλλογο σε αντιπαράθεση με το σύστημα, γι αυτό και αρκείται στις άπειρες αποφάσεις ΔΣ χωρίς πραγματική κίνηση εστιακών, δεν ρίχνει βάρος στις συνελεύσεις, ακόμα και τις σαμποτάρει αν δεν υπηρετούν τον δικό της σχεδιασμό, με κορυφαίο παράδειγμα την αντισυνέλευση που οργάνωσε για το ζήτημα της λέσχης . Επιδιώκει την δημιουργία ενός εικονικού κινήματος που θα συγκρούεται με το σύστημα μόνο στα λόγια.
ΑΝΕΤΟΙ: Το σχήμα αυτό της ΕΑΑΚ έχοντας παρόμοια τοποθέτηση για την υποχρηματοδότηση και τις εργολαβίες, καταλήγει αντίστοιχα σε έναν άστοχο προσανατολισμό για το φοιτητικό κίνημα. Πρόβλημα που φαντάζει δευτερεύον μπροστά στις εκτιμήσεις τους για το σύλλογο οικοτρόφων. Μπροστά στην κακή κατάσταση της αδυναμίας διεξαγωγής συνελεύσεων και την αυτοδυναμία της ΠΚΣ, θεωρούν το σύλλογο νεκρό. Υποτάσσονται δηλαδή στην πραγματικότητα και δεν προσπαθούν να την ανατρέψουν, χρέος οποιασδήποτε προοδευτικής δύναμης στο σήμερα. Δεν μπαίνουν καν στον κόπο να γνωστοποιήσουν συνελεύσεις παρά μόνο αν δουν κάποια αυθόρμητη κίνηση κόσμου. Μέσα στον οπορτουνισμό τους αυτό, πολλές φορές υποβαθμίζουν την πολιτική συζήτηση στις συνελεύσεις, προωθώντας μια συντεχνιακή αντίληψη ότι ο εστιακός πρέπει να συζητάει μόνο για τα προβλήματα τις εστίας.
Και οι δυο συμμετέχουν στην επιτροπή στέγασης που έχει θεσμοθετήσει η κυβέρνηση! Το μόνο που μπορούν να κάνουν εντός της σίγουρα δεν είναι να ακυρώσουν π.χ. τις εξώσεις συμφοιτητών μας από τις εστίες. Γιατί οι θέσεις αυτές δημιουργήθηκαν για να διασπάσουν την πάλη των φοιτητών. Δημιουργούν αντιλήψεις ανάθεσης της επίλυσης των προβλημάτων μας στους “δυναμικούς συνδικαλιστές” και όχι από το μαζικό κίνημα, ενώ εξ ορισμού δεν μπορεί να παρθεί απόφαση υπέρ των φοιτητών, εντός αυτής της επιτροπής. Και οι δύο έχουν αυταπάτες ότι μπορούν να πείσουν αυτά τα όργανα να ακυρώσουν την επίθεση είτε να εφαρμόσουν μία καλύτερη διαχείριση.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις δεν έχουμε αυταπάτες ότι το σύστημα αυτό στο οποίο ζούμε είναι φιλολαικό ή ότι εξανθρωπίζεται, για αυτό και παλεύουμε ενάντιά του,αρνούμαστε να τσιμπήσουμε στο τυράκι της συνδιοίκησης, ούτε πιστεύουμε ότι κάποια κυβέρνηση θα μας λύσει τα προβλήματα. Αντίθετα έχουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του κόσμου,στην μαζική του κίνηση και τους αγώνες του. Είμαστε βέβαιοι ότι οι σύλλογοι μπορούν να ξαναγίνουν εργαλεία πάλης. Καλούμε τους συμφοιτητές μας να στηρίξουν την κατεύθυνση που προωθούμε στο κίνημα:
Aντιιμπεριαλιστικής, ενάντια στην εξάρτηση της χώρας μας, ενάντια στον πόλεμο και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, για ανεξαρτησία και τον λαό αφέντη στον τόπο του! Αντικαπιταλιστικής, ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, της βαρβαρότητας και της καταπίεσης! Αντισυνδιαχειριστικής, για ένα φοιτητικό κίνημα ανεξάρτητο από το κράτος!
4 Απρίλη Στηρίζουμε- Ψηφίζουμε

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου