06 Μαΐου 2019

Αλληλεγγύη στον αγώνα του λαού της Παλαιστίνης!

Το κείμενο αυτό μοιράστηκε στην εκδήλωση - συναυλία κατά της συμμετοχής στη Eurovision χθες στο Gagarin:

• Με αμείωτους ρυθμούς συνεχίζεται η θηριωδία του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό. Οι βομβαρδισμοί, οι δολοφονίες, οι ασφυχτικοί έλεγχοι, το τείχος της απομόνωσης, οι διαρκείς εποικισμοί, αποτελούν μερικά μόνο στοιχεία αυτής της καθημερινής θηριωδίας. Στόχος τους είναι η εξαφάνιση του Παλαιστινιακού κράτους, η απόσπαση και του τελευταίου κομματιού Παλαιστινιακής γης, για λογαριασμό του Ισραήλ, αυτού του κράτους-δολοφόνου.

Από την άλλη, όμως, συνεχίζεται και ο καθημερινός, ηρωικός αγώνας του λαού και της νεολαίας της Παλαιστίνης στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη, ενάντια στο σιωνιστικό κράτος και τον ιμπεριαλισμό. Ένας αγώνας που -παρ’ ότι είναι άνισος και θρηνεί αμέτρητα θύματα, από γέροντες έως μωρά παιδιά- δεν σταματά, δεν κάμπτεται, τροφοδοτείται συνεχώς από τα ιδανικά της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας. Παρά την υποχωρητική, διαλλακτική στάση της παλαιστινιακής ηγεσίας, ο παλαιστινιακός λαός συνεχίζει στο δρόμο της μαζικής, περήφανης αντίστασης, αναζητά μια νέα Ιντιφάντα.

Είναι ένας αγώνας που εμπνέει τους λαϊκούς αγώνες σε όλο τον κόσμο. Ένας αγώνας πέρα για πέρα δίκαιος, απόδειξη της δύναμης που κρύβουν οι λαοί, της μόνης δύναμης που μπορεί να αναμετρηθεί συνολικά με τον ιμπεριαλισμό, με τις δυνάμεις της αντίδρασης, της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, του πολέμου.

• Στα 70 χρόνια της παρουσίας του, το κράτος- δολοφόνος του Ισραήλ, έχει στο πλάι του τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, τη μεγαλύτερη φονική μηχανή της ανθρώπινης ιστορίας. Εξοπλίζεται από αυτόν και υπηρετεί πιστά τα συμφέροντά του στη Μέση Ανατολή. Η αναγνώριση από τις ΗΠΑ της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και η μεταφορά εκεί της πρεσβείας τους, έδωσε νέα ώθηση στο ισραηλινό καθεστώς ώστε να συνεχίσει ακάθεκτο τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού.

Αλλά έχει και τις πλάτες των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, της δήθεν δημοκρατικής ΕΕ, οι οποίοι όταν δεν στηρίζουν ανοιχτά τις ισραηλινές θηριωδίες, κρατούν «ίσες αποστάσεις» σε μια κατάφωρα άνιση αναμέτρηση.

Ένας επιμέρους μοχλός στη στήριξη της ισραηλινής κτηνωδίας αποτέλεσε και ο διαγωνισμός της Γιουροβίζιον. Καθόλου τυχαίο δεν ήταν ότι στον διαγωνισμό αυτό η ανάδειξη της ισραηλινής συμμετοχής ως νικήτριας συνέπεσε με την αναγνώριση από τις ΗΠΑ της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ. Όπως καθόλου τυχαίο δεν ήταν ότι το 2016 η ανάδειξη ως νικήτριας της ουκρανικής συμμετοχής συνέπεσε με τη δολοφονική δράση των ΗΠΑ στην Ουκρανία και τη στήριξή τους στο φασιστικό καθεστώς του Κιέβου. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και το ισραηλινό κράτος χρησιμοποιούν κάθε μέσο προκειμένου να νομιμοποιήσουν την παρουσία και τη δράση του Ισραήλ σε βάρος -πρώτα και κύρια- του «τρομοκράτη» παλαιστινιακού λαού.

Καμιά συνεργασία της Ελλάδας με το φασιστικό μόρφωμα του Ισραήλ!

Από κοντά και η προκλητικά υποκριτική στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η οποία, ενώ θέλει να εμφανίζεται ως υποστηριχτής των παλαιστινιακών ζητημάτων, έχει αναδειχτεί σε πρόθυμο σύμμαχο του ισραηλινού κράτους. Ο αντιδραστικός άξονας Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το σιωνιστικό κράτος και οι διάφορες διμερείς οικονομικές συμφωνίες, νομιμοποιούν τη δολοφονική δράση του Ισραήλ και βάζουν υποθήκες για νέες αιματηρές εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σαν καλός υπηρέτης των ΗΠΑ και της ελληνικής άρχουσας τάξης, προκαλεί ανοιχτά τα δημοκρατικά αισθήματα του ελληνικού λαού και της νεολαίας, προσβάλλει την πολλαπλά εκφρασμένη αλληλεγγύη τους προς τον παλαιστινιακό λαό!

• Τα βρόμικα παιχνίδια του Ισραήλ αμερικάνικου ιμπεριαλισμού πρέπει να βρουν απέναντί τους κάθε προοδευτικό, δημοκρατικό άνθρωπο. Η αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού πρέπει να εκφράζεται δυνατά και με κάθε τρόπο. Και η αλληλεγγύη αυτή δεν έχει καμία σχέση με τις αντιεβραϊκές κραυγές των κάθε λογής φασιστικών, νεοναζιστικών μορφωμάτων.

Η απαίτηση να σταματήσει κάθε συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ και κάθε στήριξη σε αυτό, αποτελεί σημαντικό καθήκον για το λαϊκό κίνημα στη χώρα μας. Και η απαίτηση αυτή συμβαδίζει με το συνολικότερο αγώνα του λαού μας ενάντια στους νατοϊκούς φονιάδες και για να φύγουν οι
νατοϊκές βάσεις από τη χώρα.

Ο παλαιστινιακός λαός, αυτό το ζωντανό σύμβολο αντίστασης δεν χρειάζεται τα δάκρυα της παθητικής συμπόνιας μας, μα την πλέον θαρραλέα, πολυπληθή κατακραυγή των εκτελεστών του στους δρόμους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: