Ποιος θα υλοποιήσει αυτά που ήδη έχουν αποφασιστεί εναντίον μας. Μας ζητάνε να επιλέξουμε και να επικυρώσουμε το δήμιο της ζωής και των ονείρων μας.
Γιατί μόνο αυτή την επιλογή μας λένε ότι μπορούμε να κάνουμε: τι χρώμα θα έχουν οι αλυσίδες μας.
Τίποτα από όλα αυτά που μας επέβαλλαν δεν είναι φυσιολογικό και νομοτελειακό. Η μαζική ανεργία που θερίζει μια γενιά με τόσα πτυχία και απανωτές εξετάσεις, για να τη στείλουν τελικά στη μετανάστευση. Τα ελαστικά ωράρια και η δουλειά από Κυριακή σε Κυριακή για ένα μισθό που δεν καλύπτει ούτε τις βασικές μας ανάγκες. Η τρομοκρατία στο χώρο δουλειάς υπό την απειλή της απόλυσης, να σκύβεις το κεφάλι και να κάνεις αυτό που σου λένε, να λες και «ευχαριστώ και να χαμογελάς γιατί έχεις δουλειά». Τα εργατικά ατυχήματα που είναι περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά. Οι απλήρωτες υπερωρίες, η ανασφάλιστη εργασία, τα χρωστούμενα μηνιάτικα. Η 8μηνη εργασία και τα διάφορα προγράμματα ΕΣΠΑ, που μας ξαναρίχνουν πάλι πίσω την ανεργία, όταν μπαλώσουν τις στατιστικές. Η απλήρωτη/ανασφάλιστη πρακτική εργασία στο τέλος της σχολής, η μαθητεία από τα 16 στα τεχνικά λύκεια, να σε ετοιμάζει από τα πριν γι’ αυτό που πρόκειται να συναντήσεις. Το πραγματικό δίλημμα δεν είναι ποιο ή ποια κόμματα θα βγουν στην κυβέρνηση για να ψηφίζουν και να εφαρμόζουν την ίδια πολιτική. Το πραγματικό δίλημμα είναι αν θα αντισταθούμε ή θα υποταχθούμε.
ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.
Σπρώχνουν την οργή μας σε ψεύτικους εχθρούς, για να κρύψουν τους πραγματικούς. Το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο κάθε χρόνο ανακοινώνει κερδοφορία δισεκατομμυρίων πάνω στις πλάτες μας, όμως μας λένε ότι η κρίση έγινε επειδή είχαμε «πολλά δικαιώματα». Οι Αμερικάνοι, ΕΕ και ΝΑΤΟ μακελεύουν λαούς, ξεριζώνουν εκατομμύρια ανθρώπους από τις πατρίδες τους και τους οδηγούν στην προσφυγιά, όμως μας λένε ότι οι εχθροί μας είναι οι γειτονικοί λαοί, με τους οποίους δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Η χώρα μας μετατρέπεται σε μια μεγάλη στρατιωτική ΝΑΤΟϊκή βάση και σέρνεται στον ανταγωνισμό για το μοίρασμα του κόσμου ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όμως μας λένε ότι πρέπει να είμαστε υποταγμένοι σαν χώρα και να «τα έχουμε καλά» με τους φονιάδες, γιατί μόνοι μας δεν είμαστε ικανοί να σταθούμε. Μας λένε ότι χρειαζόμαστε ισχυρούς «προστάτες» και αφέντες. Όταν όμως δήθεν το απαιτεί η «εθνικό συμφέρον» (δηλαδή αυτοί και τα ξένα αφεντικά τους), πρέπει να είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε ενάντια στους λαούς της περιοχής, και να αλληλοσφαχτούμε. Έφτιαξαν μαύρες εθνικιστικές-φασιστικές εφεδρείες, για να υποστηρίζουν ο,τι λέει το σύστημα, να παριστάνουν τους «αντισυστημικούς», ώστε να οδηγήσουν την οργή σε ψεύτικους εχθρούς. Καλλιεργούν το μίσος για τους αδύναμους, τους διαφορετικούς, για τους μετανάστες, για όλους τους άλλους εκτός από τα αφεντικά τους.
ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΨΕΥΤΙΚΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ. ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΑΦΕΝΤΕΣ.
ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.
ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.
Οι αυταπάτες γκρεμίζονται. Οι εύκολες «λύσεις» που θα άλλαζαν τα πράγματα «από τα μέσα» καταρρέουν. Η «Αριστερά» της διαχείρισης, συνέχισε την ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Η επίθεση θα συνεχιστεί με οποιαδήποτε κυβέρνηση, πιο άγρια από ποτέ. Και δεν θα σταματήσει αν δεν τη σταματήσουμε εμείς με την οργανωμένη πάλη και τον μαζικό αγώνα.
Να κλείσουμε τα αυτιά μας σε αυτούς που λένε ότι «το σκηνικό είμαστε μικροί για να αλλάξουμε».
Ο λαός και η νεολαία όταν επιλέξουν το δρόμο του αγώνα, έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν την πολιτική τους. Αυτή την οργάνωση προσπαθούν να αποφύγουν σπέρνοντας την απογοήτευση, την απάθεια, τον αντικομουνισμό. Γι’ αυτό σπρώχνουν στις γειτονιές μας τα ναρκωτικά, τον γηπεδισμό, τον ατομισμό και την απομόνωση. Για να μας κρατήσουν μακριά από την πολιτική οργάνωση. Γι’ αυτό μας καλούν να συμμετέχουμε μόνο στις εκλογικές διαδικασίες, ενώ στην καθημερινότητα μας θέλουν «μακριά από την πολιτική» και στο περιθώριο, ακριβώς για να περνούν την πολιτική τους.
ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ «ΛΥΣΕΙΣ» ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΑΛΗΣ.
Η συμμετοχή στις εκλογές μόνο ένα νόημα μπορεί να έχει. Την προετοιμασία για τις μάχες της επόμενης μέρας. Τη στήριξη σε εκείνη την πολιτική άποψη που ανέλυσε τον κόσμο όπως πραγματικά είναι. Την απόρριψη του δήθεν «μονόδρομου» της εκμετάλλευσης, και την επιλογή του πραγματικού μονόδρομου, αυτού της συγκρότησης της εργατικής τάξης και των λαϊκών δυνάμεων σε γραμμή Αναμέτρησης με το σύστημα. Τη συμπόρευση, την επόμενη μέρα των εκλογών, για να ανοίξουν μέτωπα πάλης του λαού και της νεολαίας, απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Τη συστράτευση με την επαναστατική προοπτική για τη μοναδική πραγματική κοινωνική και πολιτική διέξοδο: την Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό.
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΚΕ(μ-λ)
ΝΕΟΛΑΙΟΙ ΤΟΥ ΚΚΕ(μ-λ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου