27 Ιανουαρίου 1945 - Άουσβιτς | Ημέρα μνήμης για τα θύματα του ναζισμού και τιμής για τους ελευθερωτές στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού!

Η 27η Ιανουαρίου είναι και θα είναι στο βάθος του απροσδιόριστου χρόνου μια σημαντική ημερομηνία στην ιστορία των αγώνων του ανθρώπου για την ελευθερία ενάντια σε κάθε μορφής καταπίεση. Ιδιαίτερα ενάντια στο τέρας του ναζισμού και του φασισμού που γέννησε ο καπιταλισμός στον 20ο αιώνα. Θα είναι ημέρα μνήμης για τα θύματα των ναζιστικών στρατοπέδων, πρώτα των Εβραίων και μαζί των κομμουνιστών, των Ρομά και άλλων ανθρώπων που είτε λόγω καταγωγής είτε λόγω πολιτικών φρονημάτων εξοντώθηκαν με αυτούς τους -απίστευτα- βάρβαρους τρόπους. Ταυτόχρονα μαζί με την υπόμνηση της βαρβαρότητας η 27η Ιανουαρίου συμβολίζει και την ελευθερία- μέσω της εξόντωσης του ναζιστικού τέρατος- αυτών που κατάφεραν να επιβιώσουν αλλά και της αποκάλυψης της αλήθειας για όσα συνέβαιναν εκεί. Η μεγάλη τιμή για αυτά ανήκει στους μαχητές και στις μαθήτριες του Κόκκινου Στρατού που πρώτοι αυτοί που μπήκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και απελευθέρωσαν κρατούμενους. Το Σάββατο 27 Γενάρη 1945, οι στρατιώτες της 60ής Στρατιάς του 1ου Ουκρανικού Μετώπου του Κόκκινου Στρατού μπήκε απελευθερωτής στο Άουσβιτς, όπου βρήκε περισσότερους από 7.000 παρατημένους κρατούμενους, σε τρισάθλια κατάσταση, τους οποίους παράτησαν οι Ναζί γιατί δεν θα μπορούσαν έτσι κι αλλιώς να ακολουθήσουν την πορεία θανάτου.

Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Ολοκαυτώματος:

“Οι Σοβιετικοί στρατιώτες ήταν οι πρώτοι που απελευθέρωσαν κρατουμένους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τα τελευταία στάδια του πολέμου. Στις 23 Ιουλίου 1944 μπήκαν στο στρατόπεδο Μαϊντάνεκ στην Πολωνία, ενώ αργότερα κατέλαβαν πολλά άλλα κέντρα εξόντωσης. Στις 27 Ιανουαρίου 1945, οι Σοβιετικοί μπήκαν στο Άουσβιτς όπου βρήκαν εκατοντάδες άρρωστους και εξαντλημένους κρατουμένους. Οι Γερμανοί είχαν υποχωρήσει βιαστικά και είχαν αναγκαστεί να αφήσουν αυτούς τους κρατουμένους πίσω στο στρατόπεδο. Άφησαν επίσης πίσω τους τα υπάρχοντα των θυμάτων: 348.820 ανδρικά κοστούμια, 836.255 γυναικεία πανωφόρια και δεκάδες χιλιάδες ζευγάρια παπούτσια” και παρακάτω “23 ΙΟΥΛΙΟΥ 1944 ΣΟΒΙΕΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΜΑΙΝΤΑΝΕΚ. Οι σοβιετικές δυνάμεις ήταν οι πρώτες που προσέγγισαν ένα μεγάλο ναζιστικό στρατόπεδο, όταν έφτασαν στο στρατόπεδο Μαϊντάνεκ κοντά στο Λούμπλιν της Πολωνίας. Έκπληκτοι από την ταχεία σοβιετική προέλαση, οι Γερμανοί προσπάθησαν να κατεδαφίσουν το στρατόπεδο σε μια προσπάθεια να αποκρύψουν τα αποδεικτικά στοιχεία των μαζικών δολοφονιών. Το προσωπικό του στρατοπέδου έβαλε φωτιά στο μεγάλο κρεματόριο στο Μαϊντάνεκ, ωστόσο οι θάλαμοι αερίων παρέμειναν όρθιοι αφού η εκκένωση του στρατοπέδου έγινε με μεγάλη βιασύνη. Σοβιετικές δυνάμεις κατόπιν απελευθέρωσαν το Άουσβιτς (Ιανουάριος 1945), το Γκρος-Ρόζεν (Φεβρουάριος 1945), το Σαξχενάουζεν (Απρίλιος 1945), το Ράβενσμπρουκ (Απρίλιος 1945) και το Στούτχοφ (Μάιος 1945)”

Αυτή η πραγματικότητα ότι και να κάνουν οι επίγονοι των ναζί και οι αναθεωρητές/παραχαράκτες της ιστορίας, υπηρέτες της αστικής τάξης δεν μπορεί να αλλάξει! Στις 27 Ιανουαρίου οι λαοί θα θυμούνται με περίσκεψη, αποστροφή και μίσος το τέρας του ναζισμού και του φασισμού αλλά μαζί με αυτά και τους φαντάρους-ελευθερωτές του Κόκκινου Στρατού, που εκπροσωπούσαν τα εκατομμύρια των Σοβιετικών πολιτών και των κομμουνιστών που έπεσαν για την ελευθερία της πατρίδας τους, για την υπεράσπιση του σοσιαλισμού και την νίκη της ανθρωπότητας!

π.