ΙΝΔΙΑ | Η Αρουντάτι Ρόι για τη βία στο Δελχί: “Πρόκειται για τον δικό μας κορονοϊό. Είμαστε άρρωστοι”

Στους 42 ανέρχονται οι νεκροί από το αντιμουσουλμανικό πογκρόμ που εξαπέλυσαν τη νύχτας της 23ης Φλεβάρη στο βορειοανατολικό Δελχί ινδουιστές εθνικιστές, υποστηριζόμενοι από τον ινδικό κρατικό μηχανισμό. Είχε προηγηθεί κάλεσμα στελέχους του κυβερνώντος κόμματος ΒJP/Ινδικό Λαϊκό Κόμμα στην αστυνομία να “καθαρίσει” τους δρόμους που είχαν καταληφθεί από διαμαρτυρόμενους για την τροποποίηση του νόμου περί υπηκοότητας (που σκοπό έχει να στερήσει από δεκάδες εκατομμύρια μουσουλμάνους την υπηκοότητα), διαφορετικά θα το έκανε ο ίδιος. Το πογκρόμ, που διήρκεσε 3-4 μέρες, έρχεται λίγες εβδομάδες μετά την ήττα του BJP, με 15% διαφορά, στις εκλογές για τη νομοθετική συνέλευση του Δελχί, ενώ συνέπεσε με την επίσκεψη Τραμπ στην Ινδία, την οποία εκμεταλλεύτηκαν προπαγανδιστικά οι επιτιθέμενοι, για να αποδώσουν τα επεισόδια στα θύματα της επίθεσης.

Όχλος φασιστών επιτίθεται στο μουσουλμάνο Μοχάμεντ Ζουμπάιρ στο Νέο Δελχί στις 24/2. Φωτό: Ντανίς Σιντίκι/Reuters

Ευρισκόμενος στην Ινδία, ο Τραμπ δήλωσε ότι δεν θέλει να σχολιάσει… “μεμονωμένα περιστατικά” σαν αυτό το πογκρόμ που λάμβανε χώρα ενώ μιλούσε. Επεσήμανε, ωστόσο, ότι συζήτησε με τον πρωθυπουργό Μόντι τις αυξανόμενες επιθέσεις στη μουσουλμανική κοινότητα και δήλωσε ικανοποιημένος για το ότι ο Μόντι εργάζεται “πολύ σκληρά” για το σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών. Μάλιστα, στο Γκουτζαράτ, τόπο του εγκλήματος για το Μόντι, όταν το 2002, επί ηγεσίας του, είχε εξαπολυθεί στην πολιτεία εκείνη δολοφονικό αντιμουσουλμανικό πογκρόμ εβδομάδων, ο Τραμπ εκθείασε το Μόντι για τη “δημοκρατική” και “ανεκτική” διακυβέρνησή του.

Για το πρόσφατο πογκρόμ μίλησε, σε συγκέντρωση στο πάρκο Τζάνταρ Μάνταρ στο Δελχί σήμερα, 1η Μάρτη, η παγκοσμίου φήμης συγγραφέας Αρουντάτι Ρόι, ίσως η μόνη πια αντιπολιτευόμενη φωνή που “ανέχεται” ο Μόντι (καθώς όλες οι άλλες βρίσκονται στη φυλακή):

Αγαπητοί φίλοι, σύντροφοι και συνάδελφοι συγγραφείς,

Το μέρος που συγκεντρωθήκαμε σήμερα βρίσκεται σε μικρή απόσταση από εκεί όπου, πριν από τέσσερις μέρες, ένας φασιστικός όχλος, παρακινημένος από λόγους που έβγαλαν μέλη του κυβερνώντος κόμματος, με την υποστήριξη και την ενεργό βοήθεια της αστυνομίας, έχοντας εξασφαλίσει εικοσιτετράωρη υποστήριξη από ένα τεράστιο τμήμα των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης και νιώθοντας άνετα, πεπεισμένος ότι τα δικαστήρια δεν θα έκαναν τίποτα για να του φράξουν το δρόμο, εξαπέλυσε μια ένοπλη, δολοφονική επίθεση σε Μουσουλμάνους στις εργατικές συνοικίες του βορειοανατολικού Δελχί.

H Αρουντάτι Ρόι. Φωτό: Money Sharma/AFP

Η επίθεση πλανάτο στον αέρα για καιρό. Έτσι, οι άνθρωποι ήταν κάπως προετοιμασμένοι και αμύνθηκαν. Αγορές, καταστήματα, σπίτια, τζαμιά και οχήματα κάηκαν ολοσχερώς. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι πέτρες και στάχτη. Τα νοσοκομεία είναι γεμάτα από τραυματίες και ανθρώπους που χαροπαλεύουν. Τα νεκροτομεία είναι γεμάτα νεκρούς: μουσουλμάνους και ινδουιστές, συμπεριλαμβανομένου ενός αστυνομικού και ενός νέου υπαλλήλου της Υπηρεσίας Πληροφοριών. Πράγματι. Άνθρωποι και από τις δύο πλευρές έδειξαν ότι είναι ικανοί να επιδείξουν τρομακτική βαρβαρότητα καθώς και απίστευτο θάρρος και ευγένεια.

Ωστόσο, δεν μπορεί να γίνει καμία εξίσωση εδώ πέρα. Τίποτα από όλα αυτά δεν αλλάζει το γεγονός ότι η επίθεση ξεκίνησε από λούμπεν στοιχεία που φώναζαν “Τζάι Σρι Ράμ” (σ.parapoda: “Δόξα στον Κύριο Ράμα” που αποτελεί μία ινδουιστική θεότητα. Είναι ο χαιρετισμός των ινδουιστών εθνικιστών), υποστηριζόμενα από το μηχανισμό αυτού του απροκάλυπτα πλέον φασιστικού κράτους. Παρά τα συνθήματα αυτά, δεν πρόκειται για αυτό που στους ανθρώπους αρέσει να χαρακτηρίζουν “ταραχές” ανάμεσα σε ινδουιστές και μουσουλμάνους. Πρόκειται για μια εκδήλωση της εν εξελίξει μάχης ανάμεσα σε φασίστες και αντιφασίστες – στην οποία οι μουσουλμάνοι είναι οι πρώτοι μεταξύ των “εχθρών” των φασιστών. Το να την αποκαλεί κανείς ταραχή ή “ντάνγκα” (σ.parapoda: βίαιη αναταραχή), ή “Αριστερά εναντίον Δεξιάς”, ή “Δεξιά εναντίον όσων δεν έχουν δίκιο”, όπως πολλοί κάνουν, είναι επικίνδυνο και αποπροσανατολιστικό.

Έχουμε όλοι δει τα βίντεο με την αστυνομία να στέκεται ακίνητη και ενίοτε να συμμετέχει στις λεηλασίες. Έχουμε δει τους αστυνομικούς να σπάνε τις κάμερες κλειστού κυκλώματος, όπως έκαναν όταν βανδάλισαν τη βιβλιοθήκη του Ισλαμικού Εθνικού Πανεπιστημίου στις 15 Δεκέμβρη. Τους έχουμε δει να δέρνουν μουσουλμάνους καθώς κείτονται ο ένας πάνω στον άλλο και να τους αναγκάζουν να ψέλνουν τον εθνικό ύμνο. Γνωρίζουμε ότι ένας από αυτούς τους νεαρούς είναι νεκρός. Όλοι οι νεκροί, τραυματίες και κατεστραμμένοι, μουσουλμάνοι όπως και ινδουιστές, είναι θύματα αυτού του καθεστώτος που έχει επικεφαλής το Ναρέντρα Μόντι, τον απροκάλυπτα φασίστα πρωθυπουργό, στον οποίο δεν είναι άγνωστο το να βρίσκεται επικεφαλής τέτοιων καταστάσεων σε μία πολιτεία, ήδη εδώ και 18 χρόνια, όταν μία σφαγή κατά πολύ μεγαλύτερης έκτασης λάμβανε χώρα επί εβδομάδες.

Η ανατομία αυτής της συγκεκριμένης ανάφλεξης θα μελετάται τα επόμενα χρόνια. Όμως οι μικρές λεπτομέρειες μόλις που θα καταγραφούν ιστορικά, γιατί τα κυματάκια που βασίζονται σε φήμες, που σπέρνουν το μίσος και τροφοδοτούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν αρχίσει να επεκτείνονται, και ήδη μπορούμε να μυρίσουμε περισσότερο αίμα στον αέρα. Παρότι δεν έχουν υπάρξει περισσότερες δολοφονίες στο βόρειο Δελχί, χτες (29 Φλεβάρη) υπήρχαν όχλοι στο κεντρικό Δελχί που φώναζαν το σύνθημα που περιέβαλλε τις επιθέσεις, “Εκτελέστε τους προδότες της χώρας”.

Λίγες μόλις μέρες πριν, ο δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο του Δελχί, Μουράλινταραν, είχε εκφράσει την ενόχλησή του για το ότι η Αστυνομία του Δελχί δεν είχε αναλάβει δράση εναντίον του Κάπιλ Μίσρα, πρώην υποψηφίου βουλευτή του BJP, που το είχε προηγουμένως επίσης χρησιμοποιήσει ως προεκλογικό σύνθημα. Τη νύχτα της 26ης Φλεβάρη, στο δικαστή δόθηκε η μεταμεσονύχτια εντολή να αναλάβει τη νέα του θέση στο Ανώτατο Δικαστήριο στο Παντζάμπ. Ο Κάπιλ Μίσρα επέστρεψε στο δρόμο και φωνάζει το ίδιο σύνθημα. Μπορεί τώρα να χρησιμοποιείται αυτό το σύνθημα χωρίς περαιτέρω προβλήματα. Η διασκέδαση και τα παιχνίδια με τους δικαστές δεν είναι κάτι το καινούργιο. Γνωρίζουμε την ιστορία με το δικαστή Λόγια (σ.parapoda: πέθανε μυστηριωδώς ενώ ερευνούσε μια σειρά δολοφονίες στις οποίες φερόταν ως εμπλεκόμενος ο Αμίτ Σαχ, υπουργός εσωτερικών). Μπορεί να έχουμε ξεχάσει την ιστορία του Μπάμπου Μπάτζρανγκι, καταδικασμένου για τη συμμετοχή στη δολοφονία 96 μουσουλμάνων στο Ναρόντα Πάτιγια, στο Γκουτζαράτ το 2002 (σ.parapoda: επικεφαλής της Μπάτζρανγκ Νταλ, νεολαίας θρησκευτικής οργάνωσης ανήκει στις οργανώσεις που, όπως το κυβερνών κόμμα BJP, έχουν μητρική οργάνωση την RSS-Εθνική Οργάνωση Εθελοντών). Δείτε τον στο Youtube: θα σας πει πώς ο “αδερφός Ναρέντρα” τον έβγαλε από τη φυλακή γιατί “κανόνιζε” τους δικαστές.

Κάτοικος του Δελχί βλέπει τις καταστροφές από το πογκρόμ. Φωτό: Σάτζαντ Χουσάιν/AFP

Έχουμε μάθει να αναμένουμε σφαγές σαν αυτή πριν από εκλογές – έχουν γίνει κάτι σαν βάρβαρη εκδοχή προεκλογικής εκστρατείας για να πολώνουν το κλίμα και να φτιάχνουν ψηφοφόρους. Όμως η σφαγή στο Δελχί έλαβε χώρα μόλις λίγες μέρες μετά από εκλογές, στις οποίες το BJP/RSS υπέστη μια ταπεινωτική ήττα. Πρόκειται για μια τιμωρία για το Δελχί και μια προαναγγελία για τις επερχόμενες εκλογές στη Μπιχάρ (σ.parapoda: πολιτεία στο βορρά που συνορεύει με το Νεπάλ και έχει 99 εκατομμύρια κατοίκους. Οι εκλογές στην πολιτεία, που δεν ελέγχει το BJP, θα γίνουν τον Οκτώβρη).

Όλα είναι καταγεγραμμένα. Όλα είναι προσβάσιμα σε όλους, ώστε να δουν και να ακούσουν – τις εμπρηστικές ομιλίες των Κάπιλ Μίσρα, Πάρβες Βέρμα (σ.parapoda: βουλευτής του BJP στο Δυτικό Δελχί), του Ανουράγκ Θάκουρ (σ.parapoda: υπουργός Οικονομικών και Επιχειρήσεων), του πρώτου υπουργού της πολιτείας Ουτάρ Πραντές Γιόγκι Αντιτγιάναθ, του υπουργού εσωτερικών Αμίτ Σαχ, ακόμα και του ίδιου του πρωθυπουργού. Και όμως, όλα έχουν αντιστραφεί: εμφανίζονται ωσάν όλη η Ινδία να είναι θύμα των απολύτως ειρηνικών, ως επί το πλείστον γυναικών, κυρίως – αλλά όχι μόνο – μουσουλμάνων που βρίσκονται στους δρόμους επί σχεδόν 75 μέρες, κατά δεκάδες χιλιάδες, για να διαμαρτυρηθούν για το Νόμο περί Τροποποίησης της απόδοσης υπηκοότητας (CAA).

O CAA, που παρέχει μία τάχιστη διαδικασία απόδοσης υπηκοότητας στις μη μουσουλμανικές μειονότητες, είναι κατάφωρα αντισυνταγματικός και κατάφωρα αντιμουσουλμανικός. Μαζί με τον Πανεθνικό Κατάλογο Πληθυσμού (NPR) και τον Εθνικό Κατάλογο Πολιτών (NCR) έχει στόχο να απονομομιμοποιήσει, να αποσταθεροποιήσει και να ποινικοποιήσει όχι μόνο τους μουσουλμάνους, αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες Ινδούς που δεν έχουν τα απαραίτητα έγγραφα – ακόμα και όσους σήμερα φωνάζουν “Εκτελέστε τους προδότες”.

Όταν έρχεται να αμφισβητηθεί η υπηκοότητα, όλα αμφισβητούνται – τα δικαιώματα των παιδιών σας, τα δικαιώματα ψήφου σας, τα δικαιώματα στη γη σας. Όπως έλεγε η Χάνα Άρεντ “η υπηκοότητα σού δίνει το δικαίωμα να έχεις δικαιώματα”. Όποιος πιστεύει ότι τα πράγματα δεν έχουν έτσι, τον παρακαλώ να στρέψει την προσοχή του στο Ασάμ (σ.parapoda: πολιτεία στα βορειοανατολικά 31 εκ. κατοίκων), για να δει τι έχει συμβεί σε 2.000.000 ανθρώπους, ινδουιστές, μουσουλμάνους, Νταλίτ, Αντιβάσι (σ.parapoda: τους έχει αφαιρεθεί η υπηκοότητα καθώς δεν μπορούν να αποδείξουν ότι δεν ήταν στο ανατολικό Πακιστάν, πριν την ίδρυση του Μπανγκλαντές). Τώρα έχει ξεκινήσει αναταραχή ανάμεσα στους ιθαγενείς και τον μη ιθαγενικό πληθυσμό στην πολιτεία της Μεγκαλάγια (σ.parapoda: πολιτεία 3 εκατομμυρίων, όπου επίσης συνορεύει με το Μπανγκλαντές. Η αναταραχή έχει να κάνει με τον CAA). Υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας στη Σιλόνγκ (σ.parapoda: πρωτεύουσα της Μεγκαλάγια). Τα σύνορα της πολιτείας είναι κλειστά για όσους δεν είναι ντόπιοι.

Από διαμαρτυρία στο Νέο Δελχί ενάντια στον CAA. Φωτό: Reuters.

Αποκλειστικός σκοπός των NPR-NRC-CAA είναι η αποσταθεροποίηση και ο διχασμός των ανθρώπων όχι μόνο στην Ινδία, αλλά σε όλη την υποήπειρο. Αφ’ ης στιγμής υπάρχουν αυτά τα εκατομμύρια ανθρώπινα όντα-φαντάσματα, που ο σημερινός Υπουργός Εσωτερικών της Ινδίας αποκαλεί “μπανγκλαντεσιανούς τερμίτες”, δεν μπορούν να παραμένουν σε κέντρα κράτησης και δεν μπορούν να εκτοπιστούν. Με τη χρήση τέτοιας ορολογίας και με την επινόηση εντός τέτοιου γελοίου, σατανικού σχεδίου, αυτή η κυβέρνηση, στην πραγματικότητα, θέτει σε κίνδυνο τις δεκάδες εκατομμυρίων ινδουιστών που ζουν στο Μπανγκλαντές, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, για τους οποίους υποκρίνεται ότι νοιάζεται, και οι οποίοι όμως είναι αυτοί που θα μπορούσαν να υποστούν τις συνέπειες από τη μισαλλοδοξία που πηγάζει από το Νέο Δελχί.

Δείτε που έχουμε καταντήσει.

Το 1947, πετύχαμε την ανεξαρτησία από την αποικιακή εξουσία την οποία αντιπάλευαν σχεδόν όλοι, με την εξαίρεση των σημερινών κυβερνώντων. Έκτοτε, όλων των ειδών κοινωνικά κινήματα, αγώνες εναντίον του θεσμού των καστών, αντικαπιταλιστικοί αγώνες, φεμινιστικοί αγώνες έχουν σημαδέψει το ταξίδι μας ως εδώ.

Τη δεκαετία του ’60, το κάλεσμα σε επανάσταση ήταν ένα αίτημα για δικαιοσύνη, για την αναδιανομή του πλούτου και την ανατροπή της άρχουσας τάξης.

Τη δεκαετία του ’90, είχαμε πια περιοριστεί να παλεύουμε ενάντια στην εκτόπιση εκατομμυρίων ανθρώπων από τη γη και τα χωριά τους, ανθρώπων που ήταν οι παράπλευρες απώλειες της οικοδόμησης μιας νέας Ινδίας, στην οποία οι 63 πλουσιότεροι άνθρωποι της Ινδίας έχουν πλούτο περισσότερο από τον ετήσιο προϋπολογισμό για 1,2 δις ανθρώπους.

Πλέον, έχουμε περιοριστεί να εκλιπαρούμε για τα δικαιώματά μας ως πολίτες από ανθρώπους που δεν είχαν καμία σχέση με την οικοδόμηση αυτής της χώρας. Και καθώς εκλιπαρούμε, παρακολουθούμε το κράτος να αποσύρει την προστασία του, παρακολουθούμε την αστυνομία να γίνεται όπλο μίας κοινότητας εναντίον άλλων, παρακολουθούμε το δικαστικό σώμα βαθμιαία να απεκδύεται των καθηκόντων του, παρακολουθούμε τα ΜΜΕ, που υποτίθεται χτυπούν τους ευκατάστατους και αποκαθιστούν τους χτυπημένους, να κάνουν το ακριβώς αντίθετο.

Σήμερα είναι η 210η μέρα αφότου το Τζάμου-Κασμίρ αντισυνταγματικά απώλεσε το ειδικό καθεστώς του. Χιλιάδες Κασμιριανοί, συμπεριλαμβανομένων τριών πρώτων υπουργών του, συνεχίζουν να βρίσκονται στη φυλακή. Εφτά εκατομμύρια άνθρωποι ζουν έναν τεχνητό μιντιακό αποκλεισμό, μία καινοτόμα άσκηση στη μαζική παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στις 26 Φλεβάρη, οι δρόμοι του Δελχί έμοιαζαν με τους δρόμους της Σριναγκάρ (σ.parapoda: πρωτεύουσα του Τζάμου-Κασμίρ). Εκείνη ήταν η μέρα που τα Κασμιράκια πήγαν στο σχολείο για πρώτη φορά μετά από εφτά μήνες. Όμως τι σημαίνει το να πηγαίνεις σχολείο, όταν όλα γύρω σου σιγά-σιγά στραγγαλίζονται;

Μια δημοκρατία που δεν κυβερνάται από ένα Σύνταγμα και μία δημοκρατία της οποίας όλοι οι θεσμοί έχουν αποστεωθεί δεν μπορεί παρά να γίνει ένα κράτος πλειοψηφισμού. Μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί με ένα Σύνταγμα, στο σύνολό του ή με ένα μέρος του – όμως το να δρα ωσάν αυτό να μην υπάρχει, όπως κάνει αυτή η κυβέρνηση, σημαίνει να καταλύει πλήρως τη δημοκρατία. Ίσως αυτός είναι ο στόχος. Πρόκειται για το δικό μας κορονοϊό. Είμαστε άρρωστοι.

Δεν υπάρχει βοήθεια στον ορίζοντα. Καμία καλοπροαίρετη ξένη χώρα. Κανένας ΟΗΕ.

Και κανένα πολιτικό κόμμα που έχει σκοπό να κερδίσει εκλογές δεν αντέχει και δεν μπορεί να αντέξει να πάρει μια ηθική θέση. Γιατί υπάρχει φωτιά στο εσωτερικό του συστήματος, το οποίο καταρρέει.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ανθρώπους που να είναι προετοιμασμένοι να είναι αντιδημοφιλείς. Οι οποίοι να είναι προετοιμασμένοι να θέσουν εαυτόν σε κίνδυνο. Που είναι προετοιμασμένοι να πουν την αλήθεια. Θαρραλέοι δημοσιογράφοι μπορούν να το κάνουν και το έχουν κάνει. Θαρραλέοι δικηγόροι μπορούν να το κάνουν και το έχουν κάνει. Και καλλιτέχνες – όμορφοι, λαμπροί, θαρραλέοι συγγραφείς, ποιητές, μουσικοί, ζωγράφοι, σκηνοθέτες μπορούν να το κάνουν. Αυτό το κάλλος βρίσκεται στο πλευρό μας. Ολόκληρο.

Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε. Και έναν κόσμο να κερδίσουμε.

Μετάφραση από τα αγγλικά parapoda. Η ομιλία στα αγγλικά βρίσκεται στο Scroll.
Για τους αγώνες του ινδικού λαού, βλ.εδώ.

https://parapoda.wordpress.com/