ΦΤΩΧΟΙ ΚΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ

Για να ξηγιόμαστε.

Δεν νομίζω να ενόχλησε κανένα βιοπαλαιστή εργαζόμενο ότι έφαγε το αποκτημένο με κόπο κρέας του πασχαλινού τραπεζιού στην μικρή ταράτσα ή στη στενή αυλή του σπιτιού του.

Άλλωστε κάθε προηγούμενη χρονιά ήταν ευτυχισμένος αν κατόρθωνε να μην δουλεύει, αν κατάφερνε να ήταν υγιής κι αν ήταν τυχερός να μην βαρυγκομούσε από τα ατέλειωτα άλυτα προβλήματα της ανηλεούς καθημερινότητας του για λίγες ώρες αυτής της «γιορτινής» ημέρας και ξένοιαστος μπορούσε να κάθεται στο ίδιο παλιό τραπέζι και στην ίδια πλαστική καρέκλα να γευματίσει με τους αγαπημένους του ανθρώπους.

Ίσως ακόμη να μην τον ενοχλούσε αν παρουσιάζανε τα γνωστά μέσα ενημέρωσης τις «αμέτρητες» επιλογές «απόδρασης» σε πολυσύχναστα μέρη της χώρας, που ζούσε και που θα «άξιζε» όπως του λέγανε να βρεθεί και να απολαύσει. Οι «επιλογές» αυτές δεν αφορούσαν αυτόν, που θα έπρεπε να δαπανήσει τουλάχιστον το μηνιάτικό του για τρεις μέρες μακριά από το σπίτι του και την καθημερινότητά του.

Αυτός ο εργαζόμενος μένει σπίτι εδώ και χρόνια. Χωρίς χρόνο για ατομική άσκηση, για ψυχαγωγία, για μόρφωση, για προβληματισμούς. Χωρίς χώρο για απομόνωση, για άθληση, για προσωπικές επαφές, για σκέψη.

Αυτό που σίγουρα τον ενοχλεί είναι ότι του απαγορεύεται να κυκλοφορήσει χωρίς διαρκή αστυνομικό έλεγχο και χωρίς την απειλή προστίμων, που σίγουρα αν επιβληθούν δεν μπορεί να πληρώσει.

Αυτό που σίγουρα τον ενοχλεί είναι ότι απαγορεύεται να δει τους αγαπημένους του.

Μάλλον τον ενοχλεί όταν του λένε ότι δεν έχει θέση η ταξική τοποθέτηση σε αυτήν την υγειονομική κρίση.

Σίγουρα τον ενοχλεί όταν πρέπει να υποστεί αστυνομικό έλεγχο περπατώντας μέχρι το περίπτερο δίπλα στο σπίτι του ενώ ο κήπος μιας άλλης κατοικίας έχει το μέγεθος ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου και είναι λογικό να τον ενοχλεί ένα σπίτι να μοιάζει με το γυμναστήριο, που δύσκολα ο ίδιος παραπάνω εργαζόμενος μπορεί να πληρώσει την μηνιαία συνδρομή του. Και μάλλον τον ενοχλεί πολύ όταν οι κάτοχοι των κτιρίων αυτών απευθύνονται σε αυτόν και του λένε να μείνει στο σπίτι για να βγει αργότερα υγιής και να ζήσει τις «όμορφες στιγμές», που «μας» περιμένουν.

Ενοχλεί και βλάπτει την υγεία του η έλλειψη χρόνου για ξεκούραση όταν πρέπει να καλύψει τις βάρδιες στον μεγάλο φούρνο, που δουλεύει, όσων έχουν νοσήσει ή παραιτήθηκαν για να προστατέψουν τα παιδιά τους. Ενοχλεί και βλάπτει την υγεία του η προσπάθεια να κρατήσει την δουλειά του.

Τον ενοχλεί να τον ανταμείβουνε με 200 ευρώ περισσότερα από τον μισο-μισθό του (μερική απασχόληση) και να του λένε ότι αναγνωρίζουνε την «προσφορά» του στο σούπερ μάρκετ, που διπλασιάζει τα κέρδη του όταν αυτός εκτίθεται κάθε μέρα ασταμάτητα στους κινδύνους για τηΝ υγεία του αλλά και την προσφορά του στην κοινωνία, που δεν σταματά να τροφοδοτείται με τα συνεχώς ακριβότερα αγαθά της βασικής επιβίωσης. Και η κοινωνία δεν μπορεί να εκφράσει χειροπιαστά για τον εργαζόμενο την αναγνώριση της σκληρής εργασίας αλλά και ο εργοδότης του δεν την αναγνωρίζει τόσο ώστε να του δώσει θέση πλήρους απασχόλησης με τον ανάλογο μισθό. Μάλλον ποντάρει στην ανακάλυψη του εμβολίου, που θα οδηγήσει στο τέλος της υγειονομικής κρίσης χωρίς απώλειες του επιχειρηματία από μια ακόμη οικονομική κρίση.

Κάποιες φορές μέσα στα αδιέξοδα των προβλημάτων της επιβίωσης τον ενοχλεί να ακούει «αριστερούς» πολιτικούς να ασχολούνται με το πως θα ξεπεραστεί η οικονομική κρίση με ομόλογα και άλλα «χρηματοδοτικά εργαλεία», που μάλλον θα ξαναπληρώσει με τον ίδιο μισθό (αν ξαναπάρει).

Τον ενοχλεί να τους ακούει να ονομάζουν το ευρωομόλογο «προοδευτική απάντηση στην κρίση που φέρνει η πανδημία του κορωνοϊού».

Για να ξηγιόμαστε.

Δεν τον ενόχλησε, που στη γειτονιά του τα σπίτια είναι παλιά σαν το δικό του και φέτος το Πάσχα είδε γύρω του ξανά να τρώνε στα σπίτια τους όλοι οι γείτονες όπως αυτός.

Τον ενόχλησε, που για ακόμη μια φορά και με τον πιο σκληρό τρόπο ορίζουν τη ζωή του, αυτή που καμιά αξία δεν έδωσαν ποτέ.

Δεν τον ενοχλεί, που είναι φτωχός. Τον ενοχλεί, που πάντα είναι αποκλεισμένος.

«Ο κεφαλαιοκράτης αγόρασε την εργατική δύναμη στην ημερήσια αξία της. Του ανήκει η αξία της χρήσης για το διάστημα μιας εργάσιμης ημέρας. Απόχτησε έτσι το δικαίωμα να βάζει τον εργάτη να δουλεύει γι΄ αυτόν στο διάστημα μιας ημέρας. Τι είναι όμως μια εργάσιμη ημέρα;» Καρλ Μαρξ. Το Κεφάλαιο. Κριτική της πολιτικής οικονομίας.

ΝΑΣΟΣ ΠΛΑΓΑΚΗΣ
ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΔΑΦΝΗΣ-ΥΜΗΤΤΟΥ
https://dromoiantistasis-dy.blogspot.com/